ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 631 : ทำลายดาว

ตอนที่ 631 : ทำลายดาว

ตอนที่หนวดถอยกลับไป ดาวทมิฬยังคงอยู่ในความวุ่นวายอยู่

หวังเย่าได้มองหาตำแหน่งที่ดาวเทียมบอกอยู่นาน ก่อนที่สุดท้ายจะพบกับโรงงานร้างแห่งหนึ่ง เมื่อเอาหินที่ปิดทางที่นั่นออกก็พบกับคลังที่มีรูหนอนอยู่ที่นั่น

มันมีประตูเหล็กปิดเอาไว้ซึ่งมีแสงสาดลอดออกมา

หวังเย่าได้ทำการพังประตูเหล็กทิ้งไป ก่อนที่จะเข้าไปในคลังของโรงงาน

เมื่อแสงสว่างจากด้านนอกสาดเข้ามา มันก็ทำให้เห็นสภาพภายในได้ชัดเจนขึ้น

พื้นดินที่นั่นเต็มไปด้วยฝุ่น มันไม่ได้มีร่องรอยของรูหนอนเลยแม้แต่น้อย

ย้อนไปตอนนั้น เมื่อคำนวณดูแล้ว ดิวก็ตัดสินว่าที่นี่คือที่ที่ดีที่สุดสำหรับการที่จะเป็นทางเข้าสู่ดาวเฟนเซอร์ มันไม่จำเป็นต้องใช้ค่ายกลพลังงานรึแร่แม่เหล็กเพิ่มเติม แต่ที่ดิวต้องทำคือแค่เปิดการทำงานจากคอมที่บ้าน เขาจะใช้แร่แม่เหล็กที่เตรียมเอาไว้ ก่อนจะสร้างรูหนอนขึ้นมาที่นี่ผ่านดาวเทียม

เมื่อพบกับทางเข้ารูหนอน หวังเย่าก็ได้ทำการติดต่อหาแฟนธอมทันที ก่อนจะกลับเข้าไปในคลังอีกครั้ง

เขาต้องรวบรวมสติก่อน

หลังจากที่พบค่ายกลทั้ง 12 แบบ ที่บ้านของดิวแล้ว หวังเย่าก็ยังไม่มีเวลาทำการศึกษามันเลย เขาคาดหวังกับมัน ด้วยการที่มีระบบอยู่ เขาเชื่อว่าเขาจะเข้าใจมันได้ในเวลาอันสั้นอย่างแน่นอน

และตอนนี้ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะทำการศึกษามัน

หวังเย่าได้เข้าไปหาที่พักแล้วเข้าไปนั่งด้านใน

หากวัดจากความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้แล้วคงยากที่จะทำลายโลกนั้นได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็สามารถพลิกวิกฤตเป็นโอกาสได้

ต่อหน้าความเป็นจริงอันโหดร้ายนี้ หวังเย่ารู้ดีว่ามีแต่ต้องแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์ที่จะปกป้องคนของตัวเองได้

หวังเย่าปรับลมหายใจแล้วค่อย ๆ หลับตาลง เขาเปิดมิติแยกส่วนในหัวพร้อมกับตัวเขาที่หายเข้าไปในมิติแยกส่วนนั้น

นี่เป็นครั้งแรกที่หวังเย่าได้ทำการเร่งเวลาในมิติแยกส่วน จึงทำให้เวลาไหลอยู่ที่ 1 ต่อ 50 หวังเย่าทำการฝึกด้านใน 50 วันจะเท่ากับเวลาด้านนอกแค่ 1 วันเท่านั้น

เขานั่งลงก่อนจะทำการศึกษาค่ายกลทั้ง 12 รูปแบบ

หวังเย่ามองไปที่ค่ายกลอันแรก เขาเริ่มใช้พลังในตัวแล้วทำการสร้างค่ายกลแบบแรกขึ้นมา

ไม่นานหวังเย่าก็เข้าใจการทำงานของค่ายกลแบบแรก มันคือค่ายกลหลัก

สิ่งที่หวังเย่าต้องทำตอนนี้คือรวมค่ายกลทั้ง 12 แบบให้เป็นหนึ่งเดียวให้ได้

เขาอยากจะให้ฉิงจีอยู่ด้วยในตอนนี้เหลือเกิน ฉิงจีนั้นมีความสามารถทำลายมิติและทำลายกฎของโลก

เมื่อศึกษาค่ายกลอันแรกเสร็จ หวังเย่าก็ทำการศึกษาค่ายกลอันที่สองต่อ

เขาเรียนรู้มาจากแฟนธอม ตามสถานการณ์ตอนนี้แล้วมันเหมือนกับการสร้างสกิลของตัวเอง !

ดิวได้ทิ้งค่ายกลที่ใช้แร่แม่เหล็กเป็นแหล่งพลังงานเอาไว้ 12 แบบ ค่ายกลทั้ง 12 แบบจะทำงานแยกกันและสร้างพลังงานที่แตกต่างกันไป และสุดท้ายมันจะรวมพลังกันจนเข้าไปทำลายกฎของโลกได้

หวังเย่ามีหินกฎไฟระดับ 120 ซึ่งมีพลังงานและกฎเหนือกว่าระดับของแร่แม่เหล็ก !

หากหวังเย่าสามารถรวมค่ายกลทั้ง 12 แบบให้เป็นหนึ่งเดียวกันและสร้างค่ายกลแบบใหม่ขึ้นมาได้ งั้นพลังจากค่ายกลที่เขาสร้างขึ้นมาก็จะไม่ด้อยไปกว่าค่ายกลของดิวเลย และบางทีมันอาจจะส่งผลที่ไม่คาดคิดมากกว่านั้น

เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ หวังเย่าวางแผนว่าจะฝึกที่นี่ 25 วัน ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปที่ดาวเฟนเซอร์

25 วันนี้เท่ากับแค่ครึ่งวันที่ด้านนอกเท่านั้น

ด้วยระดับความคิดของหวังเย่าตอนนี้แล้ว มันไม่ยากที่จะเรียนรู้ค่ายกลทั้ง 12 แบบและรวมมันให้เป็นค่ายกลแบบใหม่ แต่มันก็ใช้เวลาไปถึง 25 วัน ทางที่ดีที่สุดคือการใช้ระบบมาช่วยรวมค่ายกลทั้ง 12 แบบนี้

ตอนนี้เขาเข้าใจแก่นแท้ของค่ายกลทั้ง 12 แบบแล้ว เขาได้ให้ระบบช่วยจนได้ค่ายกลแบบพัฒนาขึ้นมา

ไม่นาน ค่ายกลแบบใหม่ก็ได้โผล่ขึ้นมาในหัวของเขา

เตือน : แก่นแท้ของค่ายกลทั้ง 12 แบบ จะรวมทั้งหมดรึไม่ ?

หวังเย่าไม่ลังเลที่จะตกลงทันที

– วิเคราะห์การหลอมรวม –

หลังจากนั้นสักพัก มันก็เหมือนกับมีการระเบิดขึ้นมาในหัวของเขา พร้อมกับเสียงของระบบที่ดังขึ้นอีกรอบ

– ยินดีด้วย รวมค่ายกลได้สำเร็จ สร้างค่ายกลทำลายดวงดาวสำเร็จ ! –

หวังเย่าเลือกเรียนรู้มันทันที ก่อนที่ในหัวของเขาจะขาวโพลนพร้อมกับสกิลใหม่ที่ปรากฏขึ้นมาในหัว

ในมิติแยกส่วนนั้น หวังเย่าค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาและลุกขึ้นจากพื้น

เขาค่อย ๆ ทำการใช้ไฟหยินหยางออกมาพร้อมกับใช้กฎไฟในการสร้างค่ายกลทำลายดวงดาว จากนั้นไฟหยินหยางก็รวมตัวกันที่เท้าจนก่อตัวเป็นค่ายกลขึ้นมา

หวังเย่ายกมือขึ้น ไม่นานใจกลางค่ายกลก็มีลูกไฟหมุนวนก่อตัวขึ้นมา จากนั้นก็มีลำแสงทั้ง 12 อันพุ่งเขาไปที่ลูกไฟนั้น

ทันใดนั้นก็ปรากฏมังกรไฟ 12 ตัวกำลังอุ้มลูกไฟเอาไว้ ลูกไฟหมุนวนก่อนที่สุดท้ายจะเปลี่ยนเป็นสีดำ มิติโดยรอบเริ่มสั่นไหว พลังงานผันผวนแผ่ออกมาจากใจกลางค่ายกลจนทำให้หวังเย่าเองก็รู้สึกหวั่นไหวไปตาม

แม้แต่มิติแยกส่วนแห่งนี้ก็ยังได้รับผลกระทบไปด้วย พลังนี้มันลึกลับและน่ากลัวจริง ๆ

ลูกไฟใจกลางค่ายกลใหญ่ขึ้นมาเรื่อย ๆ และกำลังจะหลุดจากการควบคุมของหวังเย่า ในตอนที่เขาเกือบทนไม่ไหวนั้น เขาก็ได้โยนลูกไฟออกไป ไม่งั้นแล้วเขานี่แหละที่จะมีปัญหาซะเอง

มิติแยกส่วนเกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรง มิติโดยรอบเหมือนจะพังลง ไม่คิดเลยว่าแค่โยนลูกไฟออกไปจะทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้

มิติแยกส่วนเปราะบังเกินไปหากเทียบกับโลกที่มีกฎ มันคงไม่ดีเท่าไหร่ที่จะทดสอบที่นี่

หวังเย่าเห็นว่าพลังนี้เพียงพอที่จะทำลายมิติแยกส่วนแห่งนี้ได้ เขาได้ทำการดึงพลังกลับมาจนเหลือลำแสงแค่เพียงอันเดียวเท่านั้น

จนค่ายกลดูดซับพลังเต็มที่แล้ว ค่ายกลที่หมุนวนจึงชะงักไป พลังงานภายในค่ายกลกำลังจะทำงาน

ปัง !

หวังเย่าโยนลูกไฟออกไปพร้อมกับมังกรไฟขนาดใหญ่ที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ตัวของมันยาวหลายพันเมตร

แสงได้ส่องประกายไปทั่วมิติแยกส่วน จากนั้นหวังเย่าก็ได้เห็นฉากที่ต่างไปจากเดิม

เมืองถึงกับสั่นไหว

พื้นดินสั่นไหวและเกิดการระเบิดขึ้นมาทันที

แม้ว่าจะเป็นพลังเพียงแค่เศษเสี้ยวเท่านั้น แต่พลังนี้ก็ทำให้หวังเย่าได้เห็นฉากที่น่าตกใจ ต้องรู้ก่อนว่านี่คือพลังของมังกร 1 ใน 12

มังกร 2 ตัว ทำให้ภูเขาที่ยาวหลายกิโลเมตรต้องถล่มลงไปกลายเป็นกองหิน

มังกร 4 ตัว ทำให้พื้นดินถล่มลงกลายเป็นหุบเหว

มังกร 7 ตัว ทำให้แม่น้ำในมิติแยกส่วนแห่งนี้ระเหยไปทันที

มังกร 9 ตัว…พลังของมันเพิ่มขึ้นมาแทบจะเท่าตัว มันถึงกับทำให้มิติแยกส่วนเริ่มพังลง

หวังเย่าแปลกใจเมื่อพบว่าจำนวนของมังกรไฟไม่อาจจะเพิ่มเป็น 10 ตัวได้ ไม่งั้นแล้วมิติแห่งนี้อาจจะโดนทำลายเพราะเขา

มิติแยกส่วนแห่งนี้ต้องเข้าสู่ภาวะฟื้นฟูตัว

หากเขากลับมาฝึกที่นี่อีก เขาต้องรักษาที่นี่ไว้ให้ดี แม้ว่าที่นี่จะเป็นมิติแยกส่วนแต่มันก็ไม่อาจจะทนรับความเสียหายระดับนี้ได้

แต่…ถ้าค่ายกลที่ใช้มังกรไฟ 10 ตัวถูกใช้กับดาวเฟนเซอร์แล้วมันจะเป็นยังไง ?

หวังเย่าคิดภาพไม่ออกแต่ก็มั่นใจว่ามันจะสามารถสร้างความเสียหายอย่างหนักหน่วงให้กับดาวเฟนเซอร์แน่ ๆ

หวังเย่าออกมาจากมิติแยกส่วน ก่อนจะปรากฏตัวในบ้านพักอีกครั้ง

ตอนนี้ฝนยังตกไม่หยุดพร้อมกับเสียงฝนที่กระทบกับเหล็ก

เขาลุกขึ้นแล้วเดินไปที่คลังทันที

“แฟนธอม เปิดรูหนอนได้แล้ว”

หวังเย่ายืนอยู่ในคลังพร้อมกับจอโทรศัพท์โผล่มาตรงหน้า

“นายไม่ติดต่อฉันมาหลายชั่วโมง ฉันคิดว่าเกิดเรื่องอะไรกับนายซะอีก” คนของกองกำลังดวงดาวยืนอยู่ด้านหลังแฟนธอมและพูดขึ้นมา

“ฉันไปศึกษาค่ายกลอยู่ ตอนนี้ฉันมั่นใจแล้ว” หวังเย่าพูดด้วยความมั่นใจ

“งั้นหรือ ? ยอดเยี่ยมไปเลย” โอพีเลียพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าตื่นเต้น

อัลเฟรดเองก็เดินเข้ามาแล้วพูดขึ้น “นายระวังตัวด้วย หวังว่านายจะกลับมาได้อย่างปลอดภัย”

นอร์แมนที่ยืนข้าง ๆ เองก็พยักหน้าให้กับหวังเย่าเช่นกัน

“เปิดรูหนอนให้ที ” หวังเย่าพูดขึ้น

แฟนธอมได้เปิดการทำงานของโปรแกรมทันที

ที่ชั้นใต้ดินของบ้านหรู คอมได้กลับมาทำงานอีกครั้ง

แร่แม่เหล็กที่อยู่ในตู้เก็บถูกใช้ไป มันมีลำแสงยิงออกจากบ้านขึ้นไปสู่ดาวเทียม จากนั้นดาวเทียมก็ได้ส่งพลังงานมายังคลังแห่งนี้ต่อ

ไม่นานก็มีประตูสีดำปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของหวังเย่า

มันเหมือนกับหลุมดำเล็ก ๆ

หวังเย่าโบกมือให้กับทุกคนและไม่ลังเลที่จะเดินเข้าไปทันที