ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 516 : ต้องสั่งสอ

    ตอนที่ 516 : ต้องสั่งสอน

    หวังเย่าเรียกเสี่ยวซวีออกมา

    หวังเย่าไม่อาจจะมองระดับความแข็งแกร่งของชายแก่คนนี้ออก แต่การที่มีสัตว์เลี้ยงเป็นสัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นกลางนั้นก็พิสูจน์แล้วว่าชายแก่คนนี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงไม่อาจจะประมาทได้

    ชายแก่มองไปที่เสี่ยวซวีที่อยู่บนไหล่หวังเย่าด้วยตาที่เป็นประกาย ไม่รู้เลยว่าเขาคิดอะไรอยู่

    “นายนี่โชคดีจริง ๆ ” ชายแก่จับจ้องไปที่เสี่ยวซวี

    “คุณหมายความว่ายังไง ? ” หวังเย่าเห็นว่าชายแก่มองไปที่ไหน เขาก็ถามขึ้น

    “ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์” ชายแก่ถอนหายใจออกมาพร้อมสีหน้าแปลกใจ

    หวังเย่าพอเข้าใจชายแก่ขึ้นมาบ้างและถามขึ้นมา “คุณเป็นผู้ใช้อสูรงั้นหรือ ? ”

    ชายแก่ไม่ได้ปฏิเสธ เขาพยักหน้าและพูดขึ้น “ฉันไม่ได้โชคดีแบบนาย ตลอดหลายปีมานี้อสูรของฉันน่ะไม่ได้ดีเท่ากับนายเลย”

    ในโลกนี้เขาได้พบกับสัตว์อสูรและทำสัญญากับมัน แต่แน่นอนว่าความแข็งแกร่งนั้นยังไม่ถือว่าแข็งแกร่งที่สุด

    “จระเข้เกราะเพชรนี่เป็นอสูรของคุณงั้นหรือ ? ”

    ก่อนที่จะได้รู้ถึงความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย หวังเย่ายังแสดงท่าทีเคารพออกมาอยู่ ในโลกนี้ยิ่งมีศัตรูน้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

    “ใช่ มันก็แค่ผลงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน” ชายแก่ไม่ได้แสดงสีหน้าเศร้าอะไรมากนักกับการตายของจระเข้

    “ คุณเพิ่มการป้องกันของจระเข้มาถึงระดับนี้ได้ยังไง ? ” หวังเย่าคิดสักพักและถามเรื่องที่เขาอยากรู้ที่สุดออกมาเพราะ ตะกี้นี้จระเข้นั้นทำให้หวังเย่าเสียแรงอย่างมาก

    “นั่นแค่ผลงานชิ้นหนึ่งที่ไม่ได้ถือว่าประสบความสำเร็จ มันไม่มีอะไรที่ต้องพูดถึง” ชายแก่ตอบคำถามหวังเย่า เรื่องแบบนี้นั้นถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ แน่นอนว่าไม่อาจจะพูดออกมาได้ง่าย ๆ

    หวังเย่ารู้ว่าชายแก่ไม่อยากบอกเรื่องนี้กับเขา เขาจึงไม่คิดที่จะถามต่อ

    “ไม่รู้ว่าคุณมาหาเราทำไม ? ” หวังเย่าถามขึ้น

    “นายไม่รู้ว่าฉันต้องการอะไรงั้นหรือ ? ฉันมาก็เพื่อให้นายชดใช้ที่ฆ่าอสูรของฉันยังไงล่ะ” ชายแก่พูดขึ้นและมองไปที่ เสี่ยวซวีที่อยู่บนไหล่ของหวังเย่า

    เมื่อเห็นว่าชายแก่มองไปที่ไหน หวังเย่าก็รู้แล้วว่าชายแก่คิดไม่ดีกับเขา

    เพราะดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการเสี่ยวซวีตั้งแต่แรกแล้ว

    “คุณต้องการอะไร ? ”

    “นายเอาตัวเล็กที่บนไหล่นายให้กับฉันก็เพียงพอ เพราะฉันไม่ได้สนใจชีวิตของนายเลย”

    มันเหมือนที่หวังเย่าคิดเอาไว้ ที่ผู้ใช้อสูรกำลังสนใจเสี่ยวซวี

    แม้เสี่ยวซวีจะเป็นอสูรของเขา แต่หวังเย่ากลับมองว่าเธอนั้นเป็นคู่หูของเขา เขาไม่คิดที่จะเสียเสี่ยวซวีไปเป็นอันขาด

    “ผมไม่ได้โจมตีอสูรของคุณก่อน มันโจมตีผมก่อนต่างหาก”

    “แน่นอนว่ามันต้องเป็นอสูรของฉันที่โจมตีก่อน แต่ทำไมมันถึงโจมตีล่ะ ? นายเข้ามาในอาณาเขตของมันก่อนไม่ใช่รึไง ? ” ชายแก่ถามขึ้นมา

    มันก็จริงที่ว่าเขาเข้าไปในเขตของมันก่อน เรื่องนี้เขายอมรับผิด

    “ ผมไม่ได้คิดจะฆ่ามันแบบนี้ ถ้ามันไม่โจมตีผมกะเอาให้ตาย ก็อาจจะเป็นผมที่จะต้องตายถ้าไม่ทำอะไรเลย นอกจากนี้คุณก็บอกว่ามันเป็นผลงานที่ล้มเหลว สัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นกลางที่ล้มเหลว คุณคิดจะเอามันมาแลกกับเสี่ยวซวีที่อยู่ระดับศักดิ์สิทธิ์ได้ยังไง ? ”

    ชายแก่ถอดแว่นออก “ไม่ว่าฉันอยากได้อะไร ฉันก็ต้องได้”

    “แล้วคุณอยากได้อะไรอีกล่ะ ? ”

    “เมื่อนายยังไม่รู้ว่าตกอยู่ในสถานการณ์แบบไหน งั้นฉันจะแสดงให้นายเห็นเอง”

    “งั้นก็คงต้องมาสู้กัน”

    ที่พูดมามากแบบนี้ก็เพราะหวังเย่าไม่อยากสู้กับคนแก่ แต่ตอนนี้เขาเหมือนไม่มีทางเลือกอื่น

    “ก็ได้ ! ” ชาแก่เดินกลับไปที่รถลาก

    “ ผึ้งพิษ สัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้น ออกมา” ชายแก่เรียกผึ้งตัวใหญ่ออกมา

    “สำหรับนายแล้วแค่สัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นสูงก็พอแล้ว งูปีกเงิน” ชายแก่มองไปที่หวังเย่าแล้วพูดขึ้นมา

    อสูรทั้งสองตอนนี้ไม่ได้ทำให้หวังเย่ากลัวเลยแม้แต่น้อย ต่อหน้าอสูรทั้งสองแล้ว เขากับเสี่ยวซวีก็คงเพียงพอแล้ว

    “ฉันต้องเตือนนายก่อน การป้องกันของจระเข้ที่นายเพิ่งฆ่าเมื่อสักครู่ มันน้อยกว่าสองตัวนี้เป็นไหน ๆ ”

    หวังเย่ารู้ว่าชายแก่คงมีวิธีพิเศษในการยกระดับการป้องกันของสัตว์อสูร รึอาจจะรวมถึงการโจมตีด้วย

    มันหมายความว่าอสูรทั้งสองนั้นไม่ธรรมดา หวังเย่าสงสัยว่าชายแก่ใช้วิธีไหน หากเขาได้วิธีนี้มาและนำกลับไปที่หัวเซี่ย งั้นความแข็งแกร่งของผู้ใช้อสูรในหัวเซี่ยก็จะเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก แต่การจะได้วิธีนั้นมา ดูเหมือนว่าต้องเอาชนะอสูรของชายแก่ให้ได้เสียก่อน เมื่อไม่มีอสูรตัวอื่นแล้ว ชายแก่คงขัดขืนไม่ได้

    เขาได้ใช้ระบบตรวจสอบทันที

    ชนิด : งูปีกเงินระดับ : สวรรค์ขั้นสูงสกิล : หมอกพิษ, ฉับไว, เพิ่มการป้องกันชนิด : ผึ้งพิษระดับ : ศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้นสกิล : เข็มพิษ

    สกิลของผึ้งพิษนั้นดูเหมือนว่าจะมีแค่สกิลเดียว แต่หวังเย่าไม่ได้วางใจ ยังไงซะมันก็ขึ้นมาถึงระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้น ดังนั้นมันไม่ได้อ่อนแอแน่

    ชายแก่คิดว่าอสูรของตัวเองกับเสี่ยวซวีนั้นต่างกันไม่มากนัก แต่คำพูดของชายแก่นั้นทำให้หวังเย่าไม่พอใจอย่างมาก เพราะเขาโดนอีกฝ่ายดูถูก ?

    ดูเหมือนว่าคงต้องสั่งสอนอีกฝ่ายให้รู้จุดยืนของตัวเองเสียแล้ว

    สำหรับชูหยุนแล้ว เธอได้ไปหลบที่ด้านหลังตั้งแต่แรกแล้ว ตอนนี้เธอยังไม่แกร่งพอที่จะสู้กับอสูรพวกนี้

    ระดับสวรรค์ขั้นต้นกับสวรรค์ขั้นกลางและสูงนั้นต่างกันอย่างมาก เธอที่พึ่งขึ้นมาอยู่ระดับ A อาจจะตายได้

    แน่นอนว่าชูหยุนเชื่อในคำพูดหวังเย่าแล้วที่ว่าเสี่ยวซวีนั้นอยู่ระดับศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ

    เสี่ยวซวีได้แสดงร่างจริงของตัวเองออกมา อสูรมิติได้พุ่งเข้าหาผึ้งพิษทันที

    

    เป้าหมายของหวังเย่าในครั้งนี้ก็คืองูปีกเงิน