ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 513 : ค่ายกลบนเกราะ

    ตอนที่ 513 : ค่ายกลบนเกราะ

    ระบบได้บอกกับหวังเย่าแล้วว่าจระเข้นี้มี 3 สกิล

    อันแรกคือเกราะที่หวังเย่าได้สัมผัสถึงความแข็งแกร่งของมัน แต่ตาฟ้ากับคำรามพายุทรายนั้น หวังเย่ายังไม่รู้ว่ามันเป็นสกิลแบบไหน แต่เมื่อหอกมิติของเขาพุ่งเข้าไปที่ตาของมัน มันกลับเกิดฉากที่น่าเหลือเชื่อขึ้นมา !

    หอกมิติกลับเปลี่ยนทางและพุ่งเข้าหาหวังเย่าแทน

    สถานการณ์ในตอนนี้เป็นสิ่งที่หวังเย่าไม่เคยเจอมาก่อน

    หวังเย่ารีบหลบทันที

    “เสี่ยวซวี เธอเห็นรึเปล่า ? ตะกี้นี้มันเหมือนมีลำแสงสีฟ้ายิงออกมา จากนั้นหอกของฉันก็เปลี่ยนทาง”

    น่าสงสัยจริง ๆ !

    นี่คงเป็นสกิลที่สองของมัน สกิลนี้ทำให้การโจมตีของหวังเย่านั้นไร้ค่าไปในทันที

    “มนุษย์ แม้ว่าข้าจะรู้สึกได้ถึงพลังในตัวเจ้าที่แข็งแกร่ง แต่ต่อหน้าข้าแล้ว การโจมตีของเจ้านั้นไร้ประโยชน์ ! ” สกิลนี้ของมันมีประโยชน์อย่างมาก มันสามารถส่งการโจมตีย้อนกลับหาผู้ใช้ได้ ! แน่นอนว่าสกิลนี้ก็มีขีดจำกัดเช่นกัน มันจะส่งกลับแค่การโจมตีที่เล็งเป้ามาที่ตาของมันเท่านั้น

    หลายคนไม่รู้รายละเอียดของสกิลนี้จึงทำการโจมตีเข้าใส่ตาของมันอย่างสุดกำลัง แต่สุดท้ายพวกเขาก็โดนจระเข้นี่ฆ่าเอา

    หวังเย่าแค่ทำการทดสอบการโจมตีเท่านั้น เขายังไม่ได้ใช้พลังอะไรมาก ไม่งั้นแล้วมันคงสร้างปัญหาให้เขาอย่างมากแน่ ๆ

    “ตายซะ ! ” จระเข้เริ่มทำการโจมตีบ้าง

    

    หวังเย่าได้แต่ต้องป้องกันเอาไว้

    อย่ามองว่าจระเข้มันตัวใหญ่แต่มันกลับว่องไวอย่างมาก แม้ว่าความแข็งแกร่งของหวังเย่าจะสูงกว่ามัน แต่ก็ไม่ได้เปรียบเลยกลับกันแล้วกลายเป็นจระเข้ต่างหากที่ได้เปรียบ

    มันไม่ต่างอะไรจากการดูถูกเลย !

    แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จระเข้นี่จะฆ่าหวังเย่า แต่ถึงอย่างนั้นหวังเย่าก็ไม่อาจจะหาทางจัดการมันได้

    “อยากให้ข้าฆ่ามันให้หรือไม่ ? ” เสี่ยวซวีพูดขึ้นมา

    “ไม่ ! เสี่ยวซวี ฉันอยากจัดการกับมันด้วยตัวเอง แค่สัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นกลางไม่สมควรให้เธอลงมือหรอก ! มันต้องมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่แน่ ! ”

    ที่หวังเย่าเดามาก็ไม่ผิด !

    จระเข้นี่ไม่ใช่จระเข้ธรรมดา

    มันถูกสร้างขึ้นมา ! ถ้าไม่งั้นทำไมหอกมิติของหวังเย่าถึงทำอะไรมันไม่ได้เลย !

    “อวดดีนัก !” จระเข้ยังคงทำการโจมตีต่อไป แต่ก็ไม่อาจจะทำให้หวังเย่าบาดเจ็บได้เลยแม้แต่น้อย มันทำให้จระเข้โกรธขึ้นมาเรื่อย ๆ

    “ลงนรกไปซะ !”

    อยู่ ๆ จระเข้ก็อ้าปากออกก่อนจะคำรามออกมา มันคือคำรามพายุทราย มันเหมือนกับสิงโตที่คำรามที่จะสร้างคลื่นเสียงขึ้นเพื่อโจมตี

    ความต่างคือการคำรามนี้มีทรายก่อตัวขึ้นมาด้วย ทรายได้พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับใบมีด แม้แต่เหล็กก็ยังไม่อาจจะกันการโจมตีนี้ได้

    “มันกำลังจะใช้สกิลที่สาม !”

    หวังเย่าอ่านความคิดของจระเข้ออก

    โอกาสมาแล้ว ! หวังเย่าพบโอกาสที่จะจัดการกับจระเข้แล้ว

    “ ฮ่าฮ่า ที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด !”

    เมื่อจระเข้ใช้สกิลคำรามทรายออกมา หวังเย่าก็ไม่ได้ถอยกลับไป แต่เขากลับเดินหน้าเข้าหามันแทน

    ด้านหน้าของหวังเย่ามีโล่พลังก่อตัวขึ้นมา เขายอมรับเลยว่าการโจมตีของมันนั้นไม่ธรรมดา จากความแข็งแกร่งที่ หวังเย่ามีแล้ว เขาพยายามสุดตัวเพื่อป้องกันการโจมตีนี้เพื่อที่จะได้เข้าไปใกล้ตัวของมัน

    จระเข้เองก็รู้ความคิดของหวังเย่า

    มันอยากหยุดหวังเย่าเอาไว้ มันรู้ว่านี่ก็เป็นช่วงที่อันตรายต่อมันเช่นกัน เพราะตอนนี้มันได้เผยส่วนที่เปราะบางที่สุดของมันออกมา แต่สกิลนี้เมื่อใช้ออกมาแล้วไม่ใช่ว่าจะหยุดได้ตามใจ เพราะเมื่อหยุดใช้อย่างกะทันหัน พลังงานที่ใช้ออกมาจะย้อนกลับใส่ตัวมันเอง

    แม้ว่าจะเพิ่มพลังในการโจมตีขึ้น แต่ก็ไม่อาจจะหยุดการเดินหน้าของหวังเย่าได้

    มันเริ่มกลัวขึ้นมานิด ๆ ! มันยังใช้พลังออกไปมากกว่าเดิม แต่ก็ไม่อาจจะหยุดหวังเย่าได้อยู่ดี

    “หอกมิติ !” หวังเย่าต้านทานลมที่พุ่งเข้ามาและพยายามเดินหน้าต่อจนสุดท้ายก็อยู่ในตำแหน่งที่สามารถโจมตีได้ เขาได้สร้างหอกมิติขึ้นมาทันที

    เขาสร้างหอกขึ้นมาถึง 3 เล่ม หอกทั้งสามเล่มถูกโยนออกไปเข้าใส่จระเข้ทั้งหมด

    จระเข้รู้ว่าอันตรายพุ่งเข้ามาหาตัว แต่มันก็สายเกินไปที่จะตอบโต้ได้

    แม้ว่าหอกสองเล่มจะถูกทำลายเพราะพายุทรายไป แต่หอกเล่มสุดท้ายต่างหากที่คือการโจมตีที่แท้จริงของหวังเย่า

    “ตายซะ ! ”

    หอกได้หายเข้าไปในปากของจระเข้ก่อนจะทำลายเครื่องในของมัน

    พายุทรายได้หยุดตัวลงทันที

    จระเข้ที่ตัวใหญ่ยาวกลับล้มลงฟาดกับพื้นอย่างจัง

    มันตายแล้ว !

    หวังเย่าไม่ได้เหนื่อยแบบนี้มานานแล้ว แต่สัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นกลางกลับทำให้เขาเหนื่อยแบบนี้ได้

    สัตว์อสูรในโลกอื่นแข็งแกร่งแบบนี้หมดเลยรึไง ? แต่สัตว์อสูรที่หวังเย่าพบมาก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไร

    

    แต่ทำไมมันถึงยากนักที่จะเอาชนะสัตว์อสูรระดับสวรรค์ขั้นกลาง !

    ถ้าไม่ใช่เพราะจระเข้นี้เผยจุดอ่อนออกมาตอนที่โจมตี หวังเย่าก็ไม่รู้ว่าเขาจะฆ่ามันยังไง

    หวังเย่าสนใจในเกราะของมันอย่างมาก

    เกราะของมันแน่นอนว่าต้องไม่ธรรมดา ไม่งั้นแล้วคงกันการโจมตีจากหอกมิติไม่ได้

    จนเขาเดินไปถึงร่างของจระเข้ หวังเย่าถึงพบว่ามีพลังงานไหลวนอยู่ในเกราะของมัน

    ต้องบอกว่าเกราะนี้ไม่ได้เป็นของจระเข้

    ไม่งั้นเมื่อมันตายไปจะมีพลังงานไหลอยู่ในเกราะนี้ได้ยังไง ! เมื่อตรวจสอบดูใกล้ๆ หวังเย่าก็พบว่าเกราะนี้นั้นมีค่ายกลที่ซับซ้อนซ่อนอยู่ด้วย

    นี่คือส่วนที่ทำให้หวังเย่าแปลกใจมากที่สุด ส่วนที่น่าแปลกใจที่สุดคือค่ายกลเล็ก ๆ แต่ละอันกลับเชื่อมต่อกันกลายเป็นค่ายกลขนาดใหญ่เพื่อปกป้องร่างของจระเข้เอาไว้

    

    ตอนนั้นก็รู้แล้วว่าการที่เขาไม่อาจจะจัดการมันได้ง่าย ๆ ก็เพราะค่ายกลนี้ !