ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 480 : งูกลืนนภา

    ตอนที่ 480 : งูกลืนนภา

    

    โลกแห่งนี้ทำให้หวังเย่าและชาโรน่าถึงกับต้องหวาดกลัวเพราะความลึกลับของมัน

    เพราะไม่ว่าจะเป็นหวังเย่าที่เพิ่งมาที่นี่รึแม้แต่ชาโรน่าที่อยู่ที่นี่ได้สักพักแล้ว ต่างก็รู้เกี่ยวกับที่นี่ไม่มากนักพอ ๆ กัน

    ชาโรน่าก็รู้แต่เขตหวงห้ามไม่กี่ที่โดยอ้างอิงจากการให้การของเพื่อนเธออีกทีหนึ่ง

    เมื่อคิดตามคำพูดของหวังเย่า ชาโรน่าก็มีสายตาเปลี่ยนไปพร้อมกับครุ่นคิดถึงอะไรบางอย่าง

    “คุณหวังเย่า ฉันมีวิธีหนึ่ง แต่ฉันไม่รู้ว่ามันจะเหมาะที่จะพูดไปรึเปล่า ? ” ชาโรน่ามองหวังเย่าด้วยท่าทีลังเล

    หวังเย่าเองก็มองไปที่ชาโรน่าแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะพูดว่า “ถ้าเธออยากพูดอะไรก็พูดมาเถอะ”

    หวังเย่ารู้ว่าถึงเขาจะปฏิเสธ แต่อีกฝ่ายก็จะหาทางทำตามความคิดตัวเองอยู่ดี

    “ในมิตินี้ พลังของเรามีจำกัด ฉันคิดว่าเราควรร่วมมือกันในการสำรวจมิตินี้และหาทางออก” ชาโรน่าพูดออกมาตามตรง

    พวกเขามีกันกว่า 20 คน แต่คนที่อยู่ระดับ SSS มีแค่ 5 คนเท่านั้น ในมิตินี้แม้ว่าจะอยู่ระดับ SSS แต่ก็ใช่ว่าจะมั่นใจได้ว่าตัวเองจะปลอดภัย นี่ไม่ต้องนับคนที่ยังไม่ถึงระดับ SSS เลย แต่ชาโรน่าไม่อาจจะทิ้งใครได้ ดังนั้นเธอจึงหวังพึ่งหวังเย่าอีกคน

    “นี่…ก็จริง ฉันมาที่นี่กับเพื่อนของฉัน แต่หลังจากที่เราเข้ามาแล้วเราก็ถูกแยกออกจากกัน ฉันต้องตามหาเพื่อนฉันก่อน”

    สำหรับหวังเย่าแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือตามหาเฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่น ๆ เพราะเขาเป็นห่วงพวกนั้นอย่างมาก

    “นี่..” ชาโรน่าสลดไปและพูดขึ้น “คุณหวังเย่ามันไม่ใช่ปัญหา งั้นเรามาร่วมมือกัน เราจะช่วยคุณตามหาเพื่อนของคุณเอง ?”

    “นี่..” หวังเย่าลังเลอยู่สักพัก เขาไม่รู้ว่าจะตกลงดีรึไม่

    “คุณหวังเย่า แม้ว่าความแข็งแกร่งของคุณจะสูงและการจะตามหาใครสักคนนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่ชัดแล้วว่าการที่มีคนจำนวนมากน่ะได้เปรียบกว่า คุณไม่คิดแบบนั้นหรือ ? ”

    หวังเย่ายิ้มออกมา เขายอมรับว่าเขาเริ่มหวั่นไหวกับคำพูดของอีกฝ่ายแล้วจริง ๆ

    “งั้นฉันจะร่วมมือกับเธอ” หวังเย่าหัวเราะออกมา

    ตอนนั้นเขาไม่มีทางที่จะปฏิเสธได้

    เพราะการหาเฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่น ๆ ในมิติที่กว้างใหญ่นี้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย

    “ดีเลย ! ” เมื่อเห็นว่าหวังเย่ารับปาก ชาโรน่าก็เดินเข้ามากอดเขาด้วยความตื่นเต้น

    กลิ่นตัวและผิวที่นุ่มนิ่มของเธอนั้นดีจริง ๆ

    ตอนที่ทั้งสองกอดกันนั้น หวังเย่ารู้สึกได้ถึงบางอย่างนุ่ม ๆ กลม ๆ ที่มาสัมผัสโดนตัวของเขา

    แน่นอนว่าเขารู้สึกแบบนั้นแค่ไม่กี่วินาที

    “ขอโทษด้วย ฉันตื่นเต้นไปหน่อย นี่มันเป็นธรรมเนียมของเรา” ชาโรน่าอธิบายออกมา

    หวังเย่าส่ายหน้าและพูดขึ้น “ไม่เป็นไร”

    หวังเย่าน่ะได้เปรียบ แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบเธออีก

    “ใช่สิ เราจะไปไหนกันต่อ ? ” ชาโรน่าถามขึ้นมา

    ก่อนที่หวังเย่าจะได้ตอบกลับ พวกเขาก็ได้ยินเสียงร้องคร่ำครวญดังขึ้นมาจากด้านหลัง ก่อนที่จะเงียบไป

    เมื่อหันกลับไปมองก็พบกับคนของเธอที่ตอนนี้โดนงูพิษโจมตีอยู่

    คนที่กรีดร้องออกมานั้นคือชายวัยกลางคนที่โดนงูกัดเข้าที่แขน

    ตามที่หวังเย่าบอกมา ชายวัยกลางคนคนนี้ น่าจะอยู่ระดับ SS ขั้นสูง รึอาจจะอยู่ระดับ SSS ขั้นต้น

    ไม่ว่าจะเป็นในหัวเซี่ยรึประเทศอื่น ๆ คนที่อยู่ระดับนี้ก็ถือว่าเป็นคนระดับสูง ยังไงซะคนที่อยู่ระดับ SSS ก็มีอยู่ไม่มากนัก แต่การที่คนแบบเขาโดนกัดเข้าไปนั้นทำให้ทุกคนต่างก็พากันตกใจ

    งูนี้ตัวยาวหลายสิบเมตร ตัวของมันหนาพอ ๆ กับต้นขา

    “มอโร มานี่ ” เมื่อเห็นแบบนั้น ชาโรน่าก็ตะโกนขึ้นมา

    หวังเย่าเห็นชายคนนั้นเดินมาหาชาโรน่า

    ชาโรน่าพุ่งเข้าใส่งูนั่น ตอนนั้นหวังเย่าก็ลงมือเช่นกัน

    แม้ว่างูนี่จะทำอะไรเขาไม่ได้ แต่หวังเย่าก็ไม่อาจจะปล่อยให้มันรอดไปได้ ไม่งั้นแล้วมันอาจจะทำอันตรายคนอื่นเข้า

    ในตอนที่วิ่งเข้าไปนั้น หวังเย่าก็ได้ใช้ระบบตรวจสอบมันด้วย

    ผ่านไปสักพักเมื่อตรวจสอบแล้ว หวังเย่าก็ถึงกับหรี่ตาลงก่อนจะสูดหายใจเข้าลึก ๆ

    ชนิด : งูกลืนนภาเลเวล : 89

    ระดับ : ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง สกิล : กลืนกินท้องฟ้า, เกิดใหม่จุดอ่อน : ไม่สามารถตรวจสอบได้

    เมื่อดูข้อมูลที่ระบบให้มา หวังเย่าก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาดี

    ในเรื่องของเลเวลนั้น หวังเย่าไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก มีสองจุดที่เขาสนใจคือสกิลและจุดอ่อนของงูตัวนี้

    การเกิดใหม่นั้น หวังเย่าไม่เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร แต่สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือจุดอ่อนของงูตัวนี้ที่ระบบไม่สามารถตรวจสอบได้

    นี้หมายความว่าอะไร ?

    ไม่มีจุดอ่อนงั้นหรือ ?

    ถึงจะไม่รู้ข้อมูลของมันมากนักแต่หวังเย่าก็รู้ว่างูตัวนี้ไม่ธรรมดา

    “อ๊า…”

    แม้ว่าชาโรน่าจะพุ่งเข้าไปหางูนั่น แต่งูนั่นก็ยังหันไปโจมตีคนอื่นต่อ

    มันไม่ได้โง่

    มันไม่ได้สนใจชาโรน่า มันถึงกับไม่คิดจะให้ความสำคัญต่อชาโรน่าแม้แต่น้อย

    สัตว์อสูรที่เลเวลสูงแบบนี้แน่นอนว่าไม่ได้มีดีแค่พลัง แต่ต้องมีความฉลาดด้วย

    สมองของงูนี่อาจจะไม่ได้แย่กว่ามนุษย์ก็ได้

    “ถอยกลับออกมาก่อน ! ” สุดท้ายหวังเย่าก็เข้าร่วมการโจมตีด้วย เขาบอกกับทหารที่อ่อนแอก่อนที่เขา, ชาโรน่าและ

    ทหารคนอื่น ๆ จะโจมตีงูนั่น

    ไม่งั้นแล้วหากปล่อยให้งูนี่โจมตีต่อไปเรื่อย ๆ แบบนี้ สุดท้ายก็อาจจะมีคนตายได้และถูกมันกลืนกินไป

    ตอนนี้หวังเย่าและทหารระดับสูงได้กลายเป็นกองกำลังหลักในแคมป์แห่งนี้ไปแล้ว

    ชาโรน่าและหวังเย่าไม่ยอมให้งูนี่ทำตามใจตัวเองอย่างแน่นอน

    “ไอ้งูบ้า แกจะฆ่าเพื่อนฉัน แกเตรียมตัวตายซะ” ชาโรน่าตะโกนออกมาแล้วโจมตีอีกครั้ง

    แต่มันเหมือนเป็นการสะกิดงูนั่น การโจมตีไม่ได้ผลเลยแม้แต่น้อย

    

    “แกบังคับฉันเองนะ ออกมาอสูรของฉัน” ตอนนั้นชาโรน่าก็ประกบมือเข้าด้วยกันก่อนจะเรียกอสูรของเธอออกมา