ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 438 : การเผชิญหน้ากับศัตรู

เสียงหัวเราะเยาะเย้ยดังก้องไปทั่ว

 

หลี่ว่านเฟิงที่เพิ่งจะโผล่ออกมาจากบ่อน�ารวมถึงทหารของเขาต่าง ก็พากันแสดงสีหน้าแปลกใจออกมา

 

เมื่อมั่นใจว่านี่ไม่ใช่เสียงคนของพวกเขา นี่คือเสียงของพวกที่ ร่วมมือกับกลุ่มนรกทมิฬ พวกเขาไม่มีทางลืมแน่ๆ ความแข็งแกร่งของ คนพวกนี้น่ะสูงและน่ากลัวอย่างมาก

 

เมื่อคิดแบบนั้นแม้แต่หลี่ว่านเฟิง ที่ยืนอยู่ข้างๆ บ่อน�าก็แสดงท่าที เคร่งเครียดออกมาทันที คนของเขาเองก็เตรียมพร้อมที่จะสู้

 

สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปจากเดิมคือมีหวังเย่าและเสี่ยวซวีอยู่ที่นี่ด้วย เมื่อได้ยินเสียงนี้หวังเย่าและเสี่ยวซวีก็มองไปด้านหน้า

 

ไม่นานที่ป่าด้านหน้าก็มีเงาโผล่ออกมา

 

พวกนั้นมีอาวุธติดตัว และใส่หน้ากากดําปิดบังใบหน้าเผยให้เห็น แค่ดวงตาเท่านั้น

 

พวกมันมีกัน 5 คนนําโดยชายที่มีสายตาอาฆาตแค้น คนที่เหลือ ต่างก็แสดงสายตาเฉยเมยและเย็นชา

 

ทั้งห้าคนมองไปที่หลี่ว่านเฟิง สายตาของพวกนี้ดูอันตรายเป็น อย่างมาก

 

จากนั้นทั้งห้าคนก็มองไปที่หวังเย่าและเสี่ยวซวี คนอื่นๆ อีกสี่คน ไม่ได้รู้สึกอะไร มีแค่หัวหน้าทีมเท่านั้นที่หรี่ตาลงเล็กน้อย

 

สายตาถากถางก่อนหน้านี้ได้หายไปทันที

 

เพราะหวังเย่าน่ะพิเศษ เขามีระบบกับตัว คนอื่นไม่อาจจะรับรู้ถึง ความแข็งแกร่งของเขาได้ มันจึงทําให้เขาดูพิเศษขึ้นมา

 

เสี่ยวซวีเองก็อันตรายเช่นกัน

 

หลังจากที่ตรวจสอบได้สักพัก หัวหน้าทีมก็รู้สึกว่าเสี่ยวซวีนั้น อันตรายอย่างมาก

 

ต้องรู้ก่อนว่าแม้แต่ผู้ตรวจสอบ 5 ดาวในหัวเซี่ยก็ไม่อาจจะทําให้ เขารู้สึกแบบนี้ได้ แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกแบบนั้นจาก เสี่ยวซวี

 

มันแสดงให้เห็นแล้วว่า เสี่ยวซวีนั้นไม่ธรรมดาแบบที่เห็นภายนอก

 

“พวกแกเป็นใคร ? ทําไมต้องร่วมมือกับกลุ่มนรกทมิฬโจมตีเรา ! ” หลี่ว่านเฟิง มองไปยังทั้งห้าคนและถามขึ้นมา

 

“แกคิดว่าฉันจะบอกรึไง ? ” หัวหน้าทีมมองไปที่เสี่ยวซวีโดยไม่คิด จะตอบคําถามของหลี่ว่านเฟิงแต่อย่างใด

 

เมื่อรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่คิดจะตอบอะไรกลับ หลี่ว่านเฟิงก็ไม่คิดจะ พูดอะไรต่อเช่นกัน

 

พวกนี้คือศัตรูของพวกเขา มันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องสู้ กัน

 

ตอนนั้นหลี่ว่านเฟิงก็ได้ระเบิดพลังออกมา

 

หลี่ว่านเฟิงได้สะบัดมือก่อนจะเรียกอสูรที่ใส่ชุดเกราะตัวใหญ่ ออกมา

 

นี่คืออสูรระดับสวรรค์ขั้นสูงสุดทัดเทียมกับการ์ฟิลของหวังเย่า มัน ห่างจากระดับศักดิ์สิทธิ์แค่เพียงก้าวเดียว แต่มันยากที่จะพัฒนาไปถึง ระดับศักดิ์สิทธิ์ได้

 

ยกตัวอย่างเช่นอสูรเหล็กของหลี่ว่านเฟิง ไม่กี่เดือนก่อนมันได้ขึ้น มาถึงระดับสวรรค์ขั้นสูงสุดแล้ว จนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่พัฒนาขึ้นไป ระดับศักดิ์สิทธิ์เลย

 

บอกได้ว่าการทะลวงผ่านนั้นยากอย่างมาก

 

เมื่อมาถึงระดับนี้จริงๆ หลี่ว่านเฟิงก็ได้รับรู้ว่าการทะลวงผ่านนั้น ยากแค่ไหน การพัฒนาของสัตว์อสูรนั้นชัดเจนกว่าของมนุษย์ มันคือการ พัฒนาทั้งร่างกายและพลัง… เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของหลี่ว่านเฟิง ศัตรูทั้งห้าคนก็ได้เรียกอสูร ออกมา อสูรของทั้งห้าเมื่อถูกเรียกออกมานั้น พวกมันก็ได้ร้องคําราม ออกมา พวกมันดูกระหายเลือดจนทําให้ทุกคนต้องขมวดคิ้ว ในหมู่ 5 คนนี้มี 4 คนที่เรียกอสูรระดับสวรรค์ออกมา หัวหน้าทีม นั้นได้เรียกอสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้นออกมา แม้ว่าจะอยู่ขั้นต้นแต่ก็ยังถือว่าเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์ บอกได้ว่าสัตว์ อสูรระดับสวรรค์นั้นไม่อาจจะเทียบได้ แม้ว่าหัวหน้าทีมอีกฝ่ายจะกลัวเสี่ยวซวีแต่ก็ไม่ได้กลัวอะไรมากนัก เพราะถึงยังไงข้างกายเขาก็ยังมีอสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้นอยู่ สําหรับหวังเย่าแล้ว แม้ว่าจะดูพิเศษแต่ก็แค่เล็กน้อย เขาไม่คิดว่า หวังเย่าจะแข็งแกร่งอะไรมากนัก ความแข็งแกร่งของหวังเย่าคงทั่วไป

 

อสูรทั้งห้าภายใต้การนําของอสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นต้นได้คําราม เข้าใส่หลี่ว่านเฟิง

 

คลื่นพลังอันแข็งแกร่งปะทุออกมา

 

มันทําให้หลี่ว่านเฟิงและทหารต่างก็แสดงสีหน้าหนักใจ พวกเขา พากันจับอาวุธของตัวเองเอาไว้แน่น

 

อสูรของพวกเขาไม่อาจจะเทียบกับพวกนี้ได้ มันอยู่กันคนละระดับ

 

แม้แต่ช่วยก็ยังทําอะไรไม่ได้มาก พวกเขาบาดเจ็บมาตั้งแต่ที่สู้กับ กลุ่มนรกทมิฬมาก่อนหน้านี้แล้วและยังไม่หายดี

 

การเรียกอสูรของตัวเองออกมาก็ไม่ต่างอะไรจากการส่งมันเข้าหา ความตาย ดังนั้นจึงมีแค่อสูรของหลี่ว่านเฟิงที่ถูกเรียกออกมาเพื่อรับมือ กับอสูรของศัตรูของทั้งห้าคน

 

“กรร ! ” เสียงคํารามของอสูรดังขึ้นไม่หยุดพร้อมพลังที่แผ่ออกไป ทั่วทั้งป่า

 

“น่ารําคาญจริงๆ เงียบหน่อย ! ” อยู่ๆ ก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมา

 

หวังเย่าก้าวออกมาเผชิญหน้ากับทั้งห้าคนและมองไปที่หัวหน้าทีม อีกฝ่ายด้วยสายตาไม่พอใจ

 

ยังไงซะเขาก็ไม่คิดจะปล่อยพวกนี้ไป พวกนี้ร่วมมือกับกลุ่มนรก ทมิฬ มันแสดงให้เห็นแล้วว่าพวกนี้ก็ไม่ใช่คนดีเท่าไหร่

 

บางทีก็ถือได้ว่าร่วมมือกับพวกโจรไปแล้ว

 

มันไม่มีทางที่หวังเย่าจะปล่อยไปแน่นอน ไม่งั้นพวกนี้อาจจะทํา เรื่องแย่ๆ ต่อไปอีก…

 

“ฮึ่ม”

 

หวังเย่าพูดจบก็ก้าวออกไป หัวหน้าทีมอีกฝ่ายยังไม่ทันได้พูดอะไร ลูกน้องของเขาก็ลงมือทันที

 

กรร !

 

อสูรระดับสวรรค์ทั้งสี่ได้พุ่งเข้าใส่หวังเย่า พร้อมกับอ้าปากของมัน เพื่อจะกินเขาทั้งเป็น