ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 386 : กบพิษสวรรค์
ตอนที่ 386 : กบพิษสวรรค์
“พี่ตี้ พี่เป็นอะไรรึเปล่า ? ” ฟางอี้มองไปยังผู้หญิงตรงหน้าด้วยความกังวล
คนที่เหลือเองก็ต่างมองไปที่เธอด้วยความกังวลเช่นกัน
กลุ่มสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์พวกนี้ทำให้พวกเธอกลัวจนฉี่แทบรดกางเกงเลยก็ว่าได้
พวกเธอรู้ว่าพวกมันคือตัวตนที่น่ากลัวแค่ไหน
แต่ถึงอย่างนั้นพวกเธอรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งที่ต่างกันอย่างชัดเจน
ถ้าเทียบกับมนุษย์แล้ว นี่คือความแข็งแกร่งระดับ SSS ขั้นสูงสุด
แม้แต่ตี้เวยจื๊อก็ไม่อาจจะต้านทานได้
2-3 ตัวอาจจะพอรับมือได้ไหวบ้าง แต่การมากันเป็นฝูงแบบนี้นั้นไม่มีทางที่จะรอดได้เลย เมื่อคิดได้แบบนั้นทุกคนก็พากันหนักใจขึ้นมา
แต่กลุ่มสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์นี้ เหมือนกับแค่มาดูแล้วก็เดินกลับไปเท่านั้น นี้จึงทำให้พวกเธอโล่งอกขึ้นมาบ้าง เพราะถ้าหากเจอพวกมันโจมตีแล้วละก็……
“ไม่เป็นไร เดินหน้ากันต่อ” เมื่อได้ยินคำถามของฟางอี้ ตี้เวยจื๊อก็พูดขึ้นมา
“งั้นก็ดีแล้ว” ทุกคนพากันพูดขึ้นมาและรู้สึกคลายความกังวลลงไปบ้าง
เพราะหากมีอะไรเกิดขึ้นกับตี้เวยจื๊อแล้ว พวกเธอก็ไม่รู้เลยว่ามันจะส่งผลยังไงต่อบ้าง
โชคยังดีที่ตี้เวยจื๊อยังดูปกติ แต่ทุกคนก็อดคิดถึงสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้นตะกี้ไม่ได้และพากันหนักใจขึ้นมาอีกครั้ง
….
หญ้าที่นี่สูงกว่า 1 เมตร มันจึงทำให้การเดินทางนั้นไม่สะดวกมากนัก มันอาจจะมีสัตว์อสูรซ่อนตัวอยู่ที่นี้เพื่อซุ่มโจมตี และถึงตอนนั้นพวกมันอาจจะโจมตีมาตอนที่ยังไม่ได้ตั้งตัว
มันมีบึงอยู่ในทุ่งหญ้าแห่งนี้ด้วย เมื่อตกลงไปในบึงแล้ว ก็ไม่ต่างอะไรกับตกที่นั่งลำบาก
ดังนั้นหวังเย่าจึงลดความเร็วลง
แม้ว่าเขาจะมีสกิลที่บินได้ และบินขึ้นไป แต่เมื่อคิดถึงผลที่ตามมาก็ทำให้เขาต้องละทิ้งความคิดนี้ไป
การเดินทางเร็วนั้นไม่ใช่สิ่งที่สำคัญ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการระวังตัวและไม่ให้เป็นเป้าหมาย
แม้ว่าการเดินทางบนอากาศนั้นจะปลอดภัยกว่าแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีปัญหา
หากขึ้นบินแล้ว มันอาจจะมีสัตว์อสูรโผล่มาจากท้องฟ้าและเข้าโจมตีเขารึอาจจะกินเขาก็ได้
สิ่งนี้มันไม่ใช่ว่าจะไม่เคยเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในอดีต
แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นในมิติอื่น แต่ถ้าหากมันเกิดขึ้นที่นี่ล่ะ ?
ยังไงซะชีวิตก็เป็นเรื่องสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ไม่ว่าจะทำอะไรเขาก็ต้องระวังตัวเอาไว้
หวังเย่าไม่ใช่แค่คนเดียวที่คิดแบบนั้น คนอื่น ๆ ที่เข้ามาที่นี่ก็ไม่กล้าที่จะบินเช่นกัน
เพราะถึงอย่างไร ที่นี่ก็ดูอันตรายเกินไป
นอกซะจากว่าจะโง่เกินเยียวยา คนที่พอมีสมองอยู่บ้างก็คงไม่กล้าจะทำแบบนั้น
ยิ่งแข็งแกร่งเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งเข้าใจมิติลับนี้มากขึ้นไปด้วย
…
“อ๊บ อ๊บ ! ”
ในทุ่งหญ้าที่ห่างออกไปไม่ไกลนัก ก็มีเสียงร้องดังขึ้นมา
มันทำให้หวังเย่าต้องหยุดชะงักไปในทั้นที
ที่นี่ไม่มีแม้แต่หนอนสักตัวแต่กลับมีเสียงกบร้องดังขึ้นมา สถานการณ์ต้องผิดปกติเป็นแน่
เมื่อมองไปตามทิศทางของเสียง หวังเย่าก็พบกับกบสีดำตัวขนาดใหญ่นั่งยอง ๆ อยู่
ตัวของมันนั้นมหึมาอย่างมาก มันเป็นกบที่ตัวเท่ากับแมวก็ว่าได้
หากจับมันได้ งั้นคงมีเนื้อกินไปทังวัน แต่หวังเย่าไม่ได้มีความคิดแบบนั้น เขาจำกบนี่ได้จากหนังสือและอินเตอร์เน็ต
นี่คือกบพิษสวรรค์ แค่ดูจากชื่อก็รู้ว่ามันเป็นกบพิษที่ไม่อาจจะกินได้
พิษของมันน่ากลัวอย่างมาก มันถือว่าเป็นพิษ 1 ใน 10 ที่น่ากลัวที่สุดตั้งแต่ที่โลกเกิดการเปลี่ยนแปลง
จนถึงตอนนี้นักวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่อาจจะหายาแก้พิษของมันได้
มียาต้านพิษไม่กี่ชนิดที่ยังพอส่งผลกับพิษนี้ซึ่งจะช่วยลดความรุนแรงของพิษลงแต่ก็ไม่อาจจะล้างพิษออกไปทั้งหมดได้ เมื่อติดพิษแล้ว ก็ควรจะตัดเนื้อส่วนนั้นทิ้งออกไปโดยเร็วที่สุดเพื่อไม่ให้มันลามไปที่อื่นต่อ ไม่อย่างงั้นแล้วหากพิษกระจายไปทั่วตัว แม้แต่พระเจ้าก็ไม่อาจจะช่วยอะไรได้ พวกเขาคงได้แต่รอวันตาย
ตอนที่ตายก็ยังต้องเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างมากด้วย ยังไงซะพิษนี่ก็ส่งผลกัดกร่อนรุนแรง มันจะค่อย ๆ กัดกร่อนร่างกายและเซลล์ต่าง ๆ
มันคือความเจ็บปวดที่มากกว่าความตาย
บอกได้ว่าคนส่วนมากเกลียดกบนี่และก็กลัวด้วยเช่นกัน หากเจอกับมัน พวกเขาจะหนีกันทันที พวกเขาไม่คิดที่จะสู้ด้วยซ้ำ
ยังไงซะพิษมันก็น่ากลัวเกินไป ที่สำคัญคือตอนนี้ยังไม่มียาแก้พิษ มันทำให้ผู้คนไม่กล้าเข้าใกล้รึแม้แต่ฆ่ามัน
อีกอย่างพวกเขาก็ยังมีโอกาสที่จะติดพิษตอนที่สู้กับมันได้
หากไม่ใจแข็งพอที่จะตัดเนื้อที่โดนพิษไป งั้นก็คงมีแค่ความตายที่รอพวกเขาอยู่
ดังนั้นคนส่วนมากจึงเลือกที่จะหลีกเลี่ยงมัน หากพบพวกมันแล้ว พวกเขาก็จะหนีทันทีโดยไม่คิดที่จะสู้
เมื่อเห็นกบพิษตรงหน้า หวังเย่าก็ปวดหัวขึ้นมา เขาและคนส่วนมากไม่อยากเจอกับกบพิษนี่
เมื่อเห็นแผ่นพลังของกบพิษ สีหน้าของหวังเย่าก็บิดเบี้ยวไป
“อ๊บ อ๊บ ! ”
ตอนที่หวังเย่าคิดที่จะจัดการกับมันโดยเร็วที่สุดนั้น อยู่ ๆ กบมันก็หันกลับมาและร้องใส่เขา
มันทำให้หวังเย่าใจหล่นวูบ
เมื่อหันกลับไปมองที่ด้านหลัง หวังเย่าก็พบว่าเขาโดนฝูงกบพิษสวรรค์ล้อมเอาไว้แล้ว
ตอนนี้เขากลับมาอยู่ใจกลางฝูงกบพิษโดยไม่รู้ตัว
แค่หันกลับไปเห็นฝูงกบพิษนับร้อยตัวก็ทำให้เขาขนลุกขึ้นมาทันที…