รวยชั่วข้ามคืน?! - ตอนที่ 830 มีผลร้ายระยะยาวรออยู่
ฉินหลั่งเฮือกเสียงดัง แท่งไม้หุนเทียนในมือขยับ วนเวียนอยู่ในอากาศ พลางเอาเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดมารวมกัน
ขณะนี้ เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าได้รวมกันเป็นหนึ่งอีกครั้ง ก่อนจะทิ่มแทงแสกเข้าไปที่หน้าของฉินหลั่งอย่างรุนแรง
“เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ก็ยังเป็นเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์อยู่ดี ต่อให้ไม่มีจิตภัณฑ์ ก็ยังน่าเกรงขามอยู่ไม่น้อย!”
ฉินหลั่งเงยหน้าขึ้นทันที พลางยื่นมือข้างหนึ่งออกไป เพื่อคว้าไปที่เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์
“นึกไม่ถึงเลยว่ามันจะใช้มือเปล่าไปรับเอาไว้!”
เย่หนานเทียนที่หนีไกลออกไปเป็นพันเมตรตะลึงอย่างหาที่เปรียบมิได้
‘ปัก……’
มือของฉินหลั่งราวกับคีม จับงูยักษ์หานอู่ จากนั้นงูยักษ์หานอู่ก็ขยับ ทั้งๆที่ยังทิ่มแทงอยู่ แต่ฉินหลั่งกลับเอาดวงจิตของตัวเองห้อมล้อมเอาไว้บนน้ำที่แยกออก ก่อนจะลบรอยของเย่หนานเทียนออกไป
‘พู……’
เย่หนานเทียนที่กำลังหนีอยู่นั้นกระอักเลือดออกมา ร่างกายกระตุกเล็กน้อย
ถึงแม้ตัดสินใจไว้ตั้งนานแล้วว่าจะทิ้งงูยักษ์หานอู เย่หนานเทียนเองก็ไม่คิดว่าฉินหลั่งจะใช้วิธีบ้าๆแบบนี้เพื่อแย่งเอาเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ของเขาไป
“ดวงจิตของเขาแข็งแกร่งขนาดนี้ จนสามารถลบรอยของฉันได้! พระเจ้า ถ้าเป็นเมืองหลังหยา ก็คงเป็นยอดฝีมือได้เช่นกัน!”
เย่หนานเทียนเสียใจในสิ่งที่ตัดสินใจไปอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ อะไรดลใจให้มายังดาวที่แปลกประหลาดนี่ได้นะ แรงโน้มถ่วงของดาวนี้แข็งแกร่งกว่าดาวอื่นหลายเท่าตัว ด้วยฝีมือของเย่หนานเทียน ตอนลงมานะง่าย ตอนจะออกไปนี่ระส่ำระสายเสียเหลือเกิน โดยเฉพาะอากาศในชั้นบรรยากาศที่ไม่มั่นคง ราวกับจะสามารถทำให้เขาถูกดูดเข้าไปในอากาศได้ตลอดเวลา
ถ้าให้เป็นแบบนี้ต่อไป เย่หนานเทียนก็ต้องหนีตายอย่างสุดชีวิต เขายอมที่จะถูกดูดเข้าไปในอากาศเสียยังจะดีกว่า ยอมให้ฉินหลั่งไล่ตามทัน
“ยังจะหนีอีกงั้นเหรอ?”
ฉินหลั่งดูแคลน ขว้างแท่งไม้หุนเทียนที่อยู่ในมือไปโดยตรง
ไม้ที่ดำทมิฬอยู่ในอากาศยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่ขึ้น ราวกับเสาเหล็กสวรรค์อย่างไรอย่างนั้น ชั่วพริบตาเดียวก็ไปถึงด้านหลังของเย่หนานเทียน
“อ้า……”
เย่หนานเทียนเป็นบ้าไปแล้ว สายตาแดงก่ำพุ่งไปข้างหน้าอย่างเร็ว แต่แท่งไม้หุนเทียนที่อยู่ด้านหลังเขากลับยังคงไล่ตามอย่างบ้าคลั่ง
“ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว ห้าเมตร สามเมตร หนึ่งเมตร!”
เย่หนานเทียนกัดฟัน หน้าแดง พอหันไป ก็ได้ใช้จินตานสี่ลูกมาไหลเวียนพลัง ขณะที่กำลังจะลงมือ กลับพบว่าความเร็วของแท่งไม้หุนเทียนเร็วกว่าที่เขาคิดเอาไว้ ตอนที่เขากำลังหันหลังอยู่นั้น แท่งไม้หนาราวกับไม้ตีระฆังก็ชนเข้ากับด้านหน้าของเย่หนานเทียน!
‘ปัง……’
เสียงสั่นสะเทือนดังสนั่นขึ้น ราวกับแท่งไม้หุนเทียนชนกำแพงจนพังทลายลงอย่างไรอย่างนั้น มันชนจนร่างกายของเย่หนานเทียนลอยไป
เย่หนานเทียนรู้สึกว่าแขนขาของตัวเองถูกโจมตีอย่างหนัก จนกระดูกแตกสลาย ในการชนครั้งนี้ผิวหนังทั้งร่างกาย หย่อนลงในทันใด!
แท่งไม้หนาชนเย่หนานเทียนจนทำให้เลือดในร่างกายพุ่งออกมา จนร่างกายของเย่หนานเทียนไร้ซึ่งพลัง จนลอยออกไปนอกชั้นบรรยากาศของโลกทันที
ถ้าในตอนนี้เย่หนานเทียนยังมีพลัง ก็สามารถฉวยโอกาสหนีออกไปนอกชั้นบรรยากาศได้เลย
แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ แท่งไม้นี้ชนกระดูกทั้งร่างกายของเย่หนานเทียนจนหักสลายหมด แถมยังชนจนร่างกายของเขาสูญเสียการรับรู้ความเจ็บปวดไปเลย จากนั้นฟ้าก็ผ่าลงบนตัวของเย่หนานเทียนไม่หยุด ทำให้ร่างกายของเขามีไฟฟ้าสถิตสูง จนไร้ซึ่งพลังใดๆ
ในสถานการณ์แบบนี้ หลังจากที่ร่างกายของเย่หนานเทียนลอยออกไปนอกชั้นบรรยากาศแล้ว ก็จะหล่นลงมาอีกครั้ง!
เย่หนานเทียนทำได้เพียงมองดูร่างกายของตัวเองร่วงลงมาอย่างรวดเร็ว และแท่งไม้หุนเทียนที่อยู่ด้านหน้าของเขาก็สั้นลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
“จบกัน!”
เพียงพริบตาเดียว เย่หนานเทียนก็เหมือนอุกกาบาตที่แตกสลาย แล้วร่วงลงมาอย่างรวดเร็ว เพียงแค่แว็บเดียวเท่านั้น ก็ปักลงไปบนท้องทะเล จนทำให้เกิดคลื่นยักษ์ แล้วดำดิ่งลงไปในก้นทะเล!
“ฉันจะดูว่าแกจะหนีไปไหนได้อีก!”
ฉินหลั่งเรียกแท่งไม้หุนเทียนอีกครั้ง ครั้งนี้แท่งไม้ยักษ์ลงไป กดร่างกายของเย่หนานเทียนจนดำดิ่งไปสู่จุดที่ลึกที่สุด!
‘ปัง……’
เป็นไม้ที่น่าเกรงขามอีกแล้ว มันแทงเข้าไปที่เย่หนานเทียนแล้วพาลากไปยันจุดที่ลึกที่สุด จากนั้นก็แทงเย่หนานเทียนจนเข้าไปในชั้นแม็กมา
แม็กมาพื้นที่ร้อนระอุหลอมไหม้ร่างกายของเย่หนานเทียนจนไม่เหลือ จิตวิญญาณเทพเกือบถูกหลอมละลายไปด้วยแล้ว
“อืม?”
ตอนที่แท่งไม้หุนเทียนไปยังจุดที่ลึกที่สุดนั้น ฉินหลั่งใจเต้น เหมือนกับว่าเขาจะค้นพบอะไรบางอย่าง
แต่เขาไม่ได้ลงไปหาในทันที พลันแต่หยิบแท่งไม้หุนเทียน เพื่อเอาเย่หนานเทียนขึ้นมาจากชั้นแม็กมา
‘ตูม……’
ด้วยความที่เอาเย่หนานเทียนขึ้นมา ทำให้ลาวาจำนวนมากปะทุขึ้นมายังโลก ก่อนจะเข้าไปในทะเล เพียงไม่นานน้ำทะเลก็กลายเป็นน้ำทะเลเดือดที่เต็มไปด้วยควันโขมง
เย่หนานเทียนที่อ่อนแอทั้งเสียใจ ทั้งโมโห
สิ่งที่เสียใจคือเขาเป็นแดนนักพรตจินตานระดับสี่ดาวแท้ๆ แต่นึกไม่ถึงว่าจะถูกรังแกเหมือนแมลงที่โดนบี้อย่างไรอย่างนั้น สิ่งที่น่าโมโหคือจินตานทั้งสี่ลูกของเขาไม่สามารถระเบิดด้วยตัวเองได้ เพราะทั้งร่างกายชาไปหมด แท่งไม้ที่น่ากลัวนั่นไม่เพียงมีพลังเยือกเย็น แต่ยังมีพลังสายฟ้าอีกด้วย ทำให้การไหลเวียนจินตานของร่างกายเขาถูกแช่แข็งไว้
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เย่หนานเทียนมั่นใจว่าตัวเองจะเป็นคนที่ตายอย่างน่าอนาจที่สุด
อีกฝ่ายดูออกชัดเจนว่าไม่อยากให้เขาระเบิดตัวเอง ถึงได้ใช้วิธีต่อสู้อย่างหยาบคายและไร้อารยะมากขนาดนี้
ตอนที่ร่างกายของเย่หนานเทียนปรากฏอยู่บนผิวน้ำอีกครั้ง ฉินหลั่งได้ยืนเอามือไขว้หลังรออยู่ในจุดที่เย่หนานเทียนจะโผล่ขึ้นมาจากน้ำแล้ว
“สิ่งที่ฉันต้องการ คือจินตานสี่ลูกของแก! แล้วจะให้แกระเบิดตัวเองได้ไงกัน?”
ดวงจิตของฉินหลั่งห้อมล้อมร่างกายของเย่หนานเทียนเอาไว้ ตอนที่กำลังจะลงมือ ทันใดนั้นในอากาศ ก็เกิดการแปรปรวนขึ้น จู่ๆก็มีมือขาวยื่นขึ้นมาจากทางด้านหลังของเย่หนานเทียน!
มือที่ขาวสะอาดนั้น นุ่มมาก ราวกับแขนของทารก ในความโปร่งใสนั้นมีความมันเงาที่บริสุทธิ์อยู่
มือน้อยๆมีหนึ่งนั้น ควักไปในร่างกายของเย่หนานเทียนอย่างรุนแรง!
‘ฉ่า……’
มือน้อยๆนั้นได้ควักผ่านผิวหนังของยอดฝีมือระดับสี่ดาวแดนนักพรตจินตานเย่หนานเทียนเข้าไป แล้วควักเอาจินตานสี่ลูกสว่างไสวในร่างกายของเขาออกไปอย่างเร็ว
จากนั้น มือเล็กๆนั้นก็ถือจินตานสี่ลูก ก่อนจะผ่านอากาศไปอย่างรวดเร็ว
“กล้ามาก นึกไม่ถึงี้เลยว่าจะแย่งอาวุธของฉันไปต่อหน้าต่อตาฉันได้!”
ฉินหลั่งเพิ่งจะรู้สึกว่าผู้ที่ไร้วิสัยทัศน์จะมีผลร้ายระยะยาวรออยู่ มีคนกล้าแย่งจินตานไปต่อหน้าต่อตาเขา ก็อดไม่ได้ที่จะเกรี้ยวกราด ก่อนจะยื่นมือหนึ่งออกไป จับมือน้อยๆที่บริสุทธิ์ที่อยู่บนอากาศนั้น
“เป็นยอดฝีมือแดนนักพรตจินตานขั้นสุดยอดอีกคนแล้ว!”
ในขณะเดียวกันเย่หนานเทียนยั่วโมโหจนจะร้องไห้แล้ว ยังไงเขาก็ไม่คาดคิด ว่าในโลกนี้นอกจากฉินหลั่งแล้ว ยังมีคนที่เก่งกว่าเย่หนานเทียนอีก แถมยังกล้าขนาดนี้อีกด้วย เพราะกล้าแย่งของไปต่อหน้าต่อตาของเทพเจ้าสงครามฉินหลั่งคนนี้ได้!
“จินตานของฉัน ไม่ใช่ของเล่นของพวกแกนะ!”
เย่หนานเทียนรู้สึกว่าโดนเล่นจนไม่ไหวแล้ว จนอยากจะร้องไห้จนไม่มีน้ำตาออกมาเลยทีเดียว!
“ดูนั่นสิ มันคืออะไรนะ?”
“กลิ่นอายนี้ เลื่อนลอยมาก มันช่างเก่าแก่เสียเหลือเกิน!”
กลิ่นอายเก่าแก่นี้เหมือนกับ……”
กลุ่มยอดฝีมือระดับเทพเห็นมือน้อยที่บริสุทธิ์นั้น แต่ล่ะคนก็เหมือนจะนึกถึงคนๆหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว!
ตอนที่หลี่สวนคงเห็นมือน้อยนั่น ก็ร้อนรน จนตะโกนออกมาอย่างตกใจ “พระบุตร!”
ในขณะเดียวกันเจี่ยนชิวหลิงตะลึงแล้วกล่าวว่า “นึกไม่ถึงว่าจะเป็นเขาที่มาจุติแล้ว สามคนหนึ่งร่าง พระบุตรปรากฏตัวแล้ว หรือว่าอีกสองท่านที่เหลือจะยังคงมีชีวิตอยู่งั้นเหรอ?”