รวยชั่วข้ามคืน?！ - ตอนที่ 781 คุณชายใหญ่ตระกูลเหริน
บทที่ 781 คุณชายใหญ่ตระกูลเหริน
ทันใดนั้นคนนี้ก็โมโหขึ้นมา แล้วกระทืบเท้าตะคอกว่า “ไอ้เหี้ย มึงกล้าแตะต้องผู้หญิงของกู กูจะฆ่ามึง!”
เจียนอี้จึงหันหน้ากลับมา หลังจากที่เห็นคนนี้แล้ว ถามอย่างตกใจว่า “เหรินเจ๋? คุณมาได้ไง?”
เหรินเจ๋ตะคอกอย่างเกรี้ยวกราดว่า “คุณกับมันเป็นอะไรกัน? พวกคุณ……”
เหรินเจ๋ชี้ไปที่ร่างของเจียนอี้ที่นุ่งผ้าขนหนูไว้ แล้วตะคอกอย่างเหี้ยมโหด
“พวกเรา?”
ตอนแรกเจี่ยนอี้ตื่นตกใจ แต่กล่าวอย่างไม่หวาดหวั่นว่า “เหมือนฉันกับคุณจะไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันนะ? คุณบุกรุกเข้ามาในห้องพวกเราทำไม? ใครให้คุณเข้ามา?”
เหรินเจ๋กัดริมฝีปากแล้วกล่าว “เจี่ยนอี้ ทำไมคุณต้องหลบๆซ่อนๆผม หาเรื่องทะเลาะตั้งนาน ที่แท้ก็เลี้ยงต้อยข้างนอกนี่เอง?”
เจี่ยนอี้กระทืบเท้าอย่างเกรี้ยวกราดกล่าว “ไอ้ตระกูลเหริน อย่าคิดไปเองให้มากนัก ฉันเจี่ยนอี้จะเลี้ยงหรือไม่เลี้ยงต้อย หาผู้ชายแบบไหน เหมือนกับไม่จำเป็นต้องรายงานคุณป้ะ”
“อีกอย่าง คุณตระกูลเหรินจะแต่งงานกับฉันตระกูลเจี่ยน ไม่ใช่ว่าฉันเจี่ยนอี้ขอร้องคุณเหรินเจ๋ อย่าหน้าด้านให้มากได้มั้ย? เราก็แค่เจอกันครั้งเดียวเท่านั้น แล้วจะกลายเป็นหลบๆซ่อนๆคุณได้ไงกัน สำหรับคุณ ฉันจำเป็นต้องหลบๆซ่อนๆด้วยหรอ? แล้วยังผู้หญิงของคุณ……ตลกชะมัด!”
เจี่ยนอี้ชักตาใส่เหรินเจ๋ “คุณไสหัวไปเดี๋ยวนี้ เรื่องของฉันเจี่ยนอี้ ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง!”
เหรินเจ๋ตาแดงก่ำ “ได้ ได้ เจี่ยนอี้ คุณเก่ง คุณคิดว่าถ้าผมเอาเรื่องระหว่างคุณกับไอ้เด็กนี่ไปบอกตระกูลเจี่ยน มันจะมีชีวิตรอดออกไปจากเมืองหลวงได้งั้นหรอ?”
เจี่ยนอี้ไม่นึกเลยว่าเหรินเจ๋จะต่ำช้าได้ขนาดนี้ จะเอาเรื่องของฉินหลั่งไปบอกตระกูลเจี่ยน
ในสายตาของเจี่ยนอี้ฉินหลั่งเป็นผู้ชายที่เต็มไปด้วยคุณธรรม มากสุดก็เป็นผู้ชายที่ดื่มเหล้าหนักคนหนึ่ง แล้วยังเป็นคนนอกพื้นที่เข้ามาตั้งรกรากในเมืองหลวง แน่นอนว่าไม่สามารถเทียบกับความยิ่งใหญ่ของตระกูลเจี่ยนในเมืองหลวงแบบนี้ได้
อย่างที่เหรินเจ๋พูดไว้ทั้งหมด ถ้าคนของตระกูลเจียนรู้เรื่องที่เธอเจี่ยนอี้เช่าโรงแรมนอนนอนกับชายนิรนามคนหนึ่ง คนที่โชคร้ายจะไม่ใช่แค่เจียนอี้ ฉินหลั่งก็จะพลอยโชคร้ายไปด้วย
เจียนอี้และฉินหลั่งพบกันโดยบังเอิญ อีกฝั่งไม่เพียงไม่ทิ้งเธอไว้ที่โรงแรม แล้วยังเปิดห้องชุดให้เธอนอนอีกด้วย นี่เป็นคนดีขนาดไหนกันเชียว!
เจี่ยนอี้ไม่อยากทำให้ฉินหลั่งต้องติดร่างแหไปด้วย จึงกัดฟันกล่าว ฉันดื่มมากไป ไม่เกี่ยวกับเขา!”
เหรินเจ๋ดูแคลน “ไม่เกี่ยวข้อง? คุณแต่งตัวแบบนี้แล้ว ยังบอกว่าไม่เกี่ยวอะไรกับมันอีกหรอ คุณเชื่อตัวเองมั้ย? คุณว่าถ้าผมเอารูปสารรูปของคุณในตอนนี้ส่งให้ตระกูลเจี่ยน คุณว่าคุณยังจะมีจุดยืนในตระกูลเจียนมั้ย?”
“แล้วยังไอ้นี่ ตระกูลเจี่ยนจะปล่อยมันไปมั้ย?”
“ถึงตอนนั้นตระกูลเหรินและตระกูลเจี่ยนร่วมมือกัน คุณคิดว่ามันจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่?”
เหรินเจ๋ลูบลูบนิ้วมือ แล้วถามอย่างเหลาะแหละ
เหรินเจ๋พลางพูด พลางลูบมือถือ ถ่ายรูปสิบช็อตของเจี่ยนอี้และฉินหลั่งไว้
“คุณจะเอาไงกันแน่?”
เจี่ยนอี้ก็รู้สึกปวดหัว ที่เหรินเจ๋พูดทั้งหมด ถ้ารูปนี้ตกไปอยู่ในมือของตระกูลเจี่ยน งั้นเธอกับฉินหลั่งก็ซวยแล้ว
ไม่ใช่แค่โชคร้ายนะ เธอมากสุดก็จะเป็นคนนอกไส้ของตระกูลเจี่ยน ฉินหลั่งก็อาจจะถูกตระกูลเจี่ยนฆ่าตายได้
“จะเอายังไง? ฮึฮึ!”
เหรินเจ๋เขย่ามือถือที่อยู่ในมือ “เพียงแค่คุณตกลงหมั้นหมายกับผม ผมก็จะทำลายรูปภาพนี้ทิ้งซะ แต่ไอ้นี่อยู่ที่เมืองหลวงไม่ได้แน่นอน ผมไม่อยากถูกสวมเขาตลอดชีวิตหรอกนะ!”
เจี่ยนอี้รู้สึกตัวขึ้นมาก แววตาคู่นั้นที่มีพลังของเธอราวกับได้กลับมาคมคายและเฉียบแหลมแล้ว “หมั้นหมาย? เหอะเหอะ หยุดคิดได้เลย อย่าว่าแต่ฉันกับเขาไม่เกี่ยวข้องกันเลย ต่อให้มีความสัมพันธ์กัน ก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณ ทายาทของตระกูลเหรินรุ่นนี้ของพวกคุณเหรินเฉียงคนหนึ่งได้ตายไป แล้วเหรินหยิงก็ยังตายตามไปอีก คุณคิดว่าคุณจะเป็นทายาทได้? ดังนั้นจึงอยากให้ฉันเป็นหมากในการดึงคุณ? จะบอกให้นะ เลิกคิดไปได้เลย ”
“ทายาทของตระกูลเหรินไม่มีทางเป็นคุณแน่นอน คุณไม่ต้องเสียแรงในการวางหมากแล้ว เพียงแค่บรรพบุรุษของตระกูลเหรินของพวกคุณยังมีชีวิตอยู่ คุณก็ไม่มีทางมีโอกาสได้รับตำแหน่งแน่นอน”
เจี่ยนอี้พลางพูด พลางตั้งใจเอามือวางไว้บนไหล่ของฉินหลั่ง ลูบๆหยิกๆอย่างเบาๆ
“ไอ้ระยำ เล่นชู้! ไอ้ไร้ยางอาย เจี่ยนอี้ ในเมื่อมึงไม่ให้ความร่วมมือ งั้นก็อย่าว่ากูแรง ที่ปล่อยรูปนี้ออกไปก็แล้วกัน”
เหรินเจ๋พลางพูด พลางถอยหลังไป “แค่กูกด มึงเจี่ยนอี้ก็ถูกตระกูลเจี่ยนไล่ออกแล้ว มึงไอ้ชู้ ก็จะถูกตระกูลเจี่ยนตามไล่ฆ่าอย่างบ้าคลั่ง กูรู้ว่ามึงกำลังเล่นเกมกับกูอยู่ ดูแล้วกันว่าใครจะกลัวใครกันแน่! กูจะนับหนึ่งถึงสาม ถ้ามึงยังไม่อ่อนข้อ งั้นเราทั้งคู่ก็จบเห่ไปด้วยกันนี่แหละ ยังไงกูมากสุดก็แค่โดนสวมเขา แต่มึงต้องเสียอะไรบ้าง มึงรู้ตัวมึงดี”
ดวงตาของเหรินเจ๋เต็มไปด้วยความอาฆาต ยกมือถือขึ้นสูง ภาพบนหน้าจอมือถือ เป็นภาพสิบช็อตที่เจี่ยนอี้อยู่ใกล้กับฉินหลั่งที่ถ่ายไว้ก่อนหน้านี้
การพนันนัดนี้ เป็นการพนันของรุ่นหลังระหว่างตระกูลเจี่ยนและตระกูลเหริน พนันเรื่องความบริสุทธิ์ วงศ์ตระกูล และอนาคต
ในการพนันครั้งนี้ ฉินหลั่งเป็นจุดอ่อนในการที่จะชนะพนันเจี่ยนอี้ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สร้างกระแส ถ้าเหรินเจ๋ทำสำเร็จล่ะก็ พรุ่งนี้เช้าเจี่ยนอี้จะกลายเป็นตัวตลกของเมืองหลวงแน่นอน
แต่ถ้ายอมรับเงื่อนไขของเหรินเจ๋ เจี่ยนอี้ก็รับไม่ได้ สำหรับการแต่งงานกับจระกูลนี้เธอได้ปฏิเสธมาแล้วสี่ครั้ง เป็นระยะเวลาสามเดือนกว่า
ถ้าถูกอีกฝ่ายบีบแบบนี้ งั้นความพยายามก่อนหน้านี้ของเธอก็สูญเปล่าทั้งหมดแล้วสิ?
พระเจ้า ต้องโทษเหล้าห้่แก้วนั่น และต้องโทษชายชอบกินเหล้าคนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะแข่งดื่มเหล้ากับเขา ตนก็ไม่ถึงขั้นที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์คับขันขนาดนี้
แต่ถ้าไม่มีเขา ตนก็ยังคงเมาเหมือนเดิม และสุดท้ายก็ต้องถูกไอ้ข้างทางที่ลากไปทำมิดีมิร้าย แย่กว่าตอนนี้เข้าไปอีก
ดังนั้นพูดจริงๆ ฉินหลั่งช่วยเจี่ยนอี้ไว้ แล้วยังไม่ถือโทษโกรธเคืองสักนิดเดียว แม้ว่าเหรินเจ๋จะวุ่นวาย แต่เจี่ยนอี้ก็เข้าใจ
ดังนั้นเจี่ยนอี้จึงไม่ลังเล ไม่รอให้เหรินเจ๋นับ ก็ยอมถอย
“โอเค คุณชนะแล้ว!”
เจี่ยนอี้แบบมือออกอย่างเบื่อหน่ายแล้วกล่าว “ฉันยอมรับการหมั้นหมาย แต่ฉันจะพูดให้ชัดเจนอีกครั้ง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเขาแม้แต่นิดเดียว แม้แต่ชื่อเขาฉันยังไม่รู้เลย เขาเป็นผู้บริสุทธิ์ เขายังช่วยพาฉันมาที่นี่ ถ้าไม่มีเขา ฉันอาจจะถูกใครลากไปทำมิดีมิร้ายแล้วก็ไม่รู้ ดังนั้นคุณอย่ารังแกเขา และอย่าไปทำให้เขาลำบากใจด้วย ให้เขาไปได้มั้ย?”
“ให้มันไป? ฮ่าฮ่าฮ่า เจี่ยนอี้ คุณคิดว่าผมเป็นเด็กน้อยหรือไง? ถ้ามันไป คุณไม่ทำตามข้อตกลงจะทำไง? คุณผู้หญิงผู้มีเชื้อสายของตระกูลใหญ่ของวงการบู๊ แล้วผมกล้าบังคับคุณให้แต่งงานด้วยงั้นหรอ? เป็นไปไม่ได้ที่จะให้มันไป นอกจากเราจะ……”
สายตาของเหรินเจ๋เต็มไปด้วยความร้ายกาจ มองไปที่เตียงด้านข้าง จากนั้นก็หัวเราะกับเจี่ยนอี้
“ที่บอกว่าหลานเหลนรุ่นนี้ของตระกูลเหรินภายนอกดูดีแต่ที่จริงแล้วเลวทราม ร้ายกาจ ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว ที่พวกเขาพูดนั้นไม่มีผิดเลยสักนิด”
เจี่ยนอี้กำลังมองเหรินเจ๋แล้วส่ายหัวไม่หยุด “อย่าคุณ เกรงว่ายากที่จะได้เป็นคนใหญ่คนโต อยากเป็นผู้นำของตระกูลเหริน แต่กลับไม่เรียบร้อย เหมือนผู้หญิงก็มิปราณ แล้วจะเป็นใหญ่ได้ไง? ”
“จะเป็นใหญ่ได้มั้ยเป็นเรื่องของผม ไม่เกี่ยวกับคุณ คุณเพียงแค่ยอมรับเงื่อนไขของผมก็พอแล้ว”
เหรินเจ๋กล่าวอย่างเยือกเย็นว่า “ทำไม? คุณอยากจะมีอะไรกับฉันที่นี่หรอ? มีคนนอกอยู่นะ ให้เขาไป แล้วในห้องจะเหลือแค่เราสองคน แล้วคุณจะทำอะไรก็ได้แล้วไม่ใช่หรอ?”
เจี่ยนอี่มองบนแล้วกล่าว
“คุณอย่าโกหกผม คนรุ่นหลังของตระกูลเจี่ยนเป็นไง ผมไม่รู้หรือไง?”
เหรินเจ๋ดูแคลน “มันไปไหนไม่ได้ ผมจะมัดมันไว้ รอให้เราแต่งงานเสร็จก่อน แล้วจะปล่อยมันไป”
YOU MAY ALSO LIKE
