รวยชั่วข้ามคืน?! - ตอนที่ 770 ร่างไม่ตาย
บทที่ 770 ร่างไม่ตาย
“ถ้าแกเป็นเผ่าหมาป่ามืดสายเลือดแท้ และยังปลุกรับสืบทอดอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์พวกนั้นของเผ่าหมาป่ามืดได้ ฉันไม่แน่จะเป็นคู่ต่อสู้ของแก แต่น่าเสียดายที่แกเป็นหมาป่าเลือดผสมก็เท่านั้นเอง”
ฉินหลั่งอธิบายไปพลาง ประกายไฟสีทองในแววตาก็ลุกโชนไปด้วย
ลูกไฟสีทองขยายใหญ่ขึ้นอย่างมาก กลายเป็นมังกรยาวสีแดงสองสาย รวมรันกันกลางอากาศ พุ่งเข้าหาราชาหมาป่ามืด ห่างกันแค่สิบกว่าเมตร ขนสีของบนตัวราชาหมาป่ามืดก็เหมือนโดนจุดไฟติดแล้ว เห็นได้ชัดว่าลูกไฟสีทองน่ากลัวแค่ไหน
“อ๋าว!”
ตอนนี้ ราชาหมาป่ามืดไม่มีเวลามายิ้มหยันฉินหลั่งแล้ว
มันพยายามรวบรวมพลังน้ำแข็งอย่างเอาเป็นเอาตาย พ่นลมหนาวยะเยือกนั่นไปต้านทานลูกไฟสีทองของฉินหลั่ง
เตโชอัคคี ไม่มีสิ่งใดหนีรอด เผาไหม้ทุกสิ่ง! แต่ยังไงซะราชาหมาป่ามืดก็ยังเป็นผู้กล้าแดนเทพขาเก๋า มันฝึกบำเพ็ญลมหนาวเยือกนี่มานับร้อยๆปี เพียงพอจะแช่แข็งจิตวิญญาณ ต่อให้ต้านทานการโจมตีของเตโชอัคคีไม่ได้ ก็ยังคงพอให้ปกป้องชีวิตตัวเองอยู่
ในสายตาทุกคนแล้ว
เหมือนกับเห็นลูกไฟสีทองขนาดใหญ่กำลังเผาไหม้ลูกบอลน้ำแข็งสีใสก็ไม่ปาน
ลูกบอลน้ำแข็งถึงจะเริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆท่ามกลางการเผาไหม้ของลูกไฟ แต่ยังยืนหยัดอยู่ได้
สำหรับทุกอย่างนี้ ฉินหลั่งดูไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่ เพราะเตโชอัคคีเป็นแค่อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ธรรมดา
“แต่แกคิดว่า แค่ลมหนาวเย็นแค่นี้ ฉันจะทำอะไรแกไม่ได้แล้วหรอ?”
ฉินหลั่งยิ้มบาง สองมือผนึกกันอย่างแรง กระโดดอย่างแรง ตะคอกเบาๆว่า
“ท่าที่หนึ่งเตโชอัคคี ไฟโชน!”
“พลั่ก!”
บนมือฉินหลั่งปรากฏดอกไม้สีแดงไฟโชนสวยงามใสกระจ่างดุจกระจกหนึ่งดอก พอไฟโชนออกมา ก็พุ่งไปหาลูกบอลน้ำแข็งใหญ่มหึมานั่นทันที
ลูกบอลน้ำแข็งขนาดใหญ่ถึง3.03เมตร สามารถต้านทานการเผาไหม้ของลูกไฟสีทอง แต่อยู่ต่อหน้าไฟโชนนี่ ดูจะไม่ไหวแฮะ พริบตาเดียวโดนแทรกผ่านเข้าไปในร่างหมาป่ามืดที่อยู่ใจกลางลูกบอลน้ำแข็งเอาดื้อๆ
“อ๊า!”
ราชาหมาป่ามืดส่งเสียงร้องโหยหวนออกมา
ลูกบอลน้ำแข็งหมุนตัวอย่างบ้าคลั่ง เกือบแยกร่างแล้ว มองผ่านกำแพงน้ำแข็งใส ทุกคนต่างเห็นได้ถึงสภาพขดตัวกลมด้านในของราชาหมาป่ามืด แถมยังตัวสั่นเทาไม่หยุด
ก่อนหน้านี้ฉินหลั่งหมัดเดียวแทบทำหัวใจมันระเบิด มันยังไม่เปลี่ยนสีหน้าสักนิด ตอนนี้กลับทำเหมือนได้รับการทรมานอย่างหนักก็ไม่ปาน
ดอกไม้แดงไฟโชนเป็นการเปลี่ยนแปลงชนิดหนึ่งของเตโชอัคคี ใช้โจมตีจิตวิญญาณโดยเฉพาะ สามารถเผาไหม้วิญญาณได้ ทำให้คนวิญญาณแตกสลาย
“อ๊าอ๊าอ๊า”
ราชาหมาป่ามืดยิ่งร้องเสียงต่ำลงเรื่อยๆ สุดท้ายนอนหอบหายใจรัวแรง นอนแบบในลูกบอลน้ำแข็ง แทบจะกลายเป็นคราบโคลนอยู่แล้ว
สองตาแดงก่ำสีเลือดของมันจ้องมองฉินหลั่งอย่างโกรธแค้นมาก ตอนนี้เอง ราชาหมาป่ามืดได้รับความเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความรู้สึกที่จิตวิญญาณจะโดนเผาแหลกสลายนั่นมันยิ่งกว่าตายซะอีก
“เจ้าคนจีน แกกล้าทำร้ายจิตวิญญาณข้า ข้าจะฉีกแกเป็นชิ้นๆ แล้วกินลงท้องให้หมดเลย!” ราชาหมาป่ามืดตะคอกดัง จิตแรงกล้าแผ่ซ่านออกมา
“ไม่เป็นอะไรเลย ดูท่าจิตมันจะแรงกล้ามาก”
ฉินหลั่งขมวดคิ้วเล็กน้อย
ถึงไฟโชนจะเผาไหม้จิตวิญญาณได้ แต่ด้วยการฝึกฝนหลายร้อยปีของราชาหมาป่ามืด มีหรือจิตวิญญาณจะไม่ใหญ่ ฉินหลั่งแค่เผามันไปส่วนน้อยเท่านั้น ไม่ได้ทำร้ายราชาหมาป่ามืดอะไรมากมายนัก
“ดอกเดียวไม่พอ งั้นก็เอาอีก!”
ฉินหลั่งแค่นเสียงหึ บนฝ่ามือทั้งสองปรากฏดอกไม้สีแดงสดใสออกมาพร้อมกัน พอดอกไม้แดงปรากฏกลางอากาศ ราชาหมาป่ามืดก็หดตัวสั่นเทาด้วยความกลัวขึ้นมา
“ปึ้ง!”
มันกลับแหวกตัวออกจากลูกบอลน้ำแข็ง พุ่งเข้าหาลูกไฟสีทองเอง
“ซี๊ดซี๊ด!”
พริบตาเดียว ราชาหมาป่ามืดก็โดนไฟชีสีทองเผาไหม้ ขนแทบจะมอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน ขนาดผิวหมาป่าบนตัวยังไหม้เกรียม เห็นถึงเนื้อและกระดูกด้านในเลย
แต่ราชาหมาป่ามืดกลับยังคงอาศัยความสามารถในการสมานแผลอันน่ากลัวนั่นมาอดทนต่อการเผาไหม้ของไฟโชน เท้าเหยียบอากาศ พุ่งเข้าหาฉินหลั่งด้วยความเร็วสูง
“ข้าจะฉีกแกเป็นชิ้นๆ!”
ตามหลังเสียงร้องตะโกนดัง ราชาหมาป่ามืดใช้พลังในมือ พลางตบมือพุ่งโจมตีเขตแดนห้วงเวลา ดึงหางไฟเส้นยาวสีทองออกมากลางอากาศ พุ่งโจมตีฉินหลั่ง
ต่อให้ราชาหมาป่ามืดจะสามารถทะลวงเขตแดนห้วงเวลาในชั่วพริบตาได้ และแวบกลับด้วยความเร็วสูงอีก แต่ร่างสูงใหญ่ถึงสามเมตรของมัน บวกกับความเร็วไปกลับแบบนี้ ก็เหมือนรถถังขนาดใหญ่เหาะไปมาอยู่ดี
“มาก็ดี”
ฉินหลั่งตะคอกดัง กระทืบเท้ากลางอากาศ พุ่งร่างดุจประกายแวงทะลวงเขตแดนห้วงเวลาเหมือนกัน
ทั้งคู่ชนกันในอากาศเอาแบบนี้เลย ไม่มีวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ใดๆ อาศัยร่างเนื้อชนกันดื้อๆกลางอากาศแบบนี้
“บรึ้ม!”
เสียงระเบิดสนั่นดังกึกก้องไปทั่วทั้งหุบเหว
ลมพายุหมุนขนาดใหญ่โดยมีทั้งคู่เป็นศูนย์กลาง กวาดไปทั่วทุกสารทิศ ลมมหึมาแทบจะพัดผ่านถึงขอบเขตหลายพันเมตรด้านนอก ทุกชีวิตในหุบเหวต้องโดนลมนี้พัดจนหัวหมุนตาลาย ขนาดเกราะครอบป้องกันก็ยังขยับเป็นระลอกๆ
การโจมตีครั้งนี้ ราชาหมาป่ามืดโดนกระแทกจนลอยกระเด็นออกไป ชนเข้ากับกำแพงดังปั้ง หน้าเละไม่มีดี กระดูกแหลกละเอียด
ทั้งตัวมีหน้าอกเป็นศูนย์กลาง โดนกระแทกจนหัวใจแทบระเบิดแล้ว
ตรงกันข้าม ฉินหลั่งกลับแค่เหินถอยไปหลายสิบก้าว เขาสะบัดหัวเล็กน้อย ไม่มีอาการอะไรอย่างอื่น
“เอาอีก!”
ฉินหลั่งร้องเสียงดัง กระทืบเท้ากลางอากาศ พุ่งทะลวงเขตห้วงเวลาอีกครั้ง ประหนึ่งระเบิดลูกใหญ่ พุ่งชนราชาหมาป่ามืด มันกัดฟัน ปลุกสายเลือดพุ่งชนฉินหลั่ง
“ปึ้ง!”
ครั้งนี้ยิ่งแย่ มันโดนฉินหลั่งชนกระแทกตกจากยอดเขาลงหุบเหวเอาดื้อๆ ทั้งสองกลิ้งหลุนๆเป็นก้อนกลม ฉินหลั่งผลักมัน ระหว่างทางชนมนุษย์หมาป่าตายไปสามสี่ตน ขนาดราชาหมาป่ามืดยังเกือบตายเลย สุดท้ายตอนเผยร่างจริงออกมา ราชาหมาป่ามืดแทบจะกลายเป็นก้อนโคลนอยู่แล้ว
แต่แค่ชั่วเวลาหายใจไม่กี่ครั้ง ราชาหมาป่ามืดก็ค่อยๆฟื้นฟูกลับมา
“ข้าบอกแล้ว เจ้าคนจีน แกฆ่าข้าไม่ตายหรอก”
ราชาหมาป่ามืดตาบอดข้างหนึ่งแล้ว แต่ยังคงแสยะยิ้ม
“ปึ้งปึ้งปึ้ง!”
สีหน้าฉินหลั่งราบเรียบ ไร้อารมณ์ พริบตาเดียวทะลวงเขตห้วงเวลา ออกหมัดเก้าหมัดรัวๆ
แต่ะลหมัดชกด้วยความเร็วแสงไปที่ตัวราชาหมาป่ามืด แทบจะทำมันเป็นเนื้อบดอยู่แล้ว ขนาดกระดูกกับหัวใจก็โดนชกระเบิดแล้ว
แต่ราชาหมาป่ามืดน่ากลัวจริงๆ ต่อให้อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ยังสามารถฟื้นฟูกลับมาได้อีก
มันกระอักเลือดไปพลาง หัวเราะร่วนไปพลาง
“เจ้าคนจีน ข้าเป็นร่างไม่ตาย!”
ฉินหลั่งเห็นดังนั้น เลยหยุดมือพลางขมวดคิ้ว “สมกับเป็นลูกหลานเผ่าหมาป่ามืด ความสามารถในการฟื้นฟูน่ารังเกียจนี่ สืบทอดมาในสายเลือดหมาตีไม่ตายจริงๆ แต่ว่า แกคิดว่าอาศัยพลังฟื้นฟูแค่นี้ ฉันจะทำอะไรแกไม่ได้งั้นสิ?”
พูดถึงตรงนี้ ฉินหลั่งถอนหายใจยาวออกมา ยกมือขวาขึ้นช้าๆ
“เดิมฉันไม่คิดจะใช้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์อันนี้ แกบังคับฉันเองนะ!”
พริบตานั้น ลมทั่วทั้งหุบเหวเหมือนชะงักค้างไปแล้ว สีหน้าทุกคนชะงักกึก ขนาดหยดน้ำยังค้างกลางอากาศเลย