รวยชั่วข้ามคืน?! - ตอนที่ 319 วิกฤตของยาวเย่วกง
บทที่ 319 วิกฤตของยาวเย่วกง
มองออกไปนอกหน้าต่างที่เหมือนจะเอื้อมมือจับเมฆได้ อารมณ์ของฉินหลั่งนั้นยังไม่วางใจ ยังดีที่จงยู่หลับอยู่ในอ้อมอกของเขา
ใช้เวลาบนเครื่องบินสี่ชั่วโมง เครื่องบินก็ลงจอดที่สนามบินนานาชาติของเมืองอู
อากาศของเมืองอูนั้นต่ำกว่าเย็นจีน ตอนที่เดินออกมานั้นฉินหลั่งคิดว่าต้องปิดร่างกายให้มิดชิด
“ค่อกแค่ก……” จงยู่ไอขึ้นมาอย่างรุนแรง
“จงยู่ คุณเป็นอย่างไรบ้าง” ฉินหลั่งกอดจงยู่เอาไว้แน่น กลัวว่าอาการป่วยของเธอจะหนักกว่าเดิม
“ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องเป็นห่วงฉัน” จงยู่พูดเบาๆ แต่ใบหน้าซีดขาวของเธอ กลับทำให้เขาไม่กังวลไม่ได้
ฉินหลั่งพาจงยู่ ขึ้นรถไปที่โรงแรมหนึ่งของเมืองอู กินข้าว ตอนที่กินข้าว ลมก็ไปเช่ารถบ้านคันหนึ่งมาจากใกล้ๆ !
“แหวะ” จงยู่กินเข้าไปแล้วก็อ้วกออกมาหมด จากนั้นก็คอพับ และสลบไป
“จงยู่ จงยู่!” ฉินหลั่งเรียนอย่างร้อนรน เขารีบเอายาที่ซื้อมาจากโรงพยาบาลเสเหอออกมา ก่อนจะใส่ปากของจงยู่
“จงยู่ คุณจะต้องไม่เป็นไร!” แววตาของฉินหลั่งนั้นเต็มไปด้วยน้ำตาพลางพูด
“ลม พวกเราไปที่ยาวเย่วกงตอนนี้เลย!” ฉินหลั่งรีบตัดสินใจ เพราะถ้าเกิดช้ากว่านี้ จงยู่อาจจะไม่มีชีวิตรอด
“โอเค!” พวกลมตอบรับ
ฉินหลั่งอุ้มจงยู่ไปที่รถบ้าน หิมะ ดอกไม้ ดวงจันทร์ก็ดูแลจงยู่อยู่ในรถ แต่ลมนั่งข้างๆ คนขับ และคอยบอกทางฉินหลั่ง
ฉินหลั่งขับรถบ้าน ออกจากเมืองอู และกำลังขับไปที่ภูเขาเทียน
ยาวเย่วกงอยู่บนยอดของภูเขาเทียนที่สูงไปกว่าระดับน้ำทะเลถึงสองพันเมตร ปกติมีน้อยคนมากที่จะขึ้นไป นอกจากคนที่ชอบปีนเขา และคนที่ชอบความอันตราย
แต่ว่าการก่อสร้างของประเทศจีนนั้นยอดเยี่ยม ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นถนนหนทาง หรือสัญญาณก็ดีไปหมด
ยาวเย่วกงมีการใช้ชีวิตแบบคนปัจจุบัน แน่นอนว่าห้องหับ เครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้าน ก็เป็นยาวเย่วกงที่จ่ายเงินเพื่อให้คนไปติดตั้ง
ตามการนำทางของหิมะ ฉินหลั่งขับรถขึ้นไปบนทางหลักของภูเขาเทียน
มันมีวิวที่ไม่เหมือนทั่วไป รอบๆ นั้นมีแต่ภูเขาสูงเสียดฟ้า แต่มีถนนเพียงให้รถวิ่งสวนกันยาวขึ้นไปไม่รู้จบ
“คุณชายฉิน ข่าวที่นายหญิงคนเก่าเสียชีวิตไป ฉันยังไม่ได้บอกกับพี่น้องของยาวเย่วกง ครั้งนี้คุณสามารถจัดพิธีการรับนายหญิงใหม่ที่ยาวเย่วกงได้พอดีเลย” หิมะพูด
“ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญแล้ว ฉันแค่อยากจะให้จงยู่กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิม” ฉินหลั่งขับรถพลางพูดไป
“อือ คุณจงยู่เป็นคนดีฟ้าคุ้มครอง เธอจะต้องหายดีแน่นอน”
หิมะพูด: “ตอนนี้ฉันจะโทรหาพี่น้องนะ ให้พวกเธอขึ้นเขาไปหาบัวหิมะให้ตอนนี้เลย และเตรียมการต้อนรับด้วย เพื่อต้อนรับคุณกับคุณจงยู่!”
เมื่อพูดจบ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมา จากนั้นก็โทรหาคนบนยาวเย่วกง
“ตู๊ดๆ ……”
โทรศัพท์มีแต่เสียงรอสาย ไม่มีคนรับ!
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
ตัวเองโทรไปหาสายต่อของยาวเย่วกง ปกติมีคนรับผิดชอบอยู่ที่นี่ตลอด ทำไมถึงโทรไม่ติดนะ?หิมะเริ่มรู้สึกร้อนรน เธอเลยโทรอีกครั้ง
“ตู๊ดๆ …”
“ตู๊ดๆ …”
ทุกๆ เสียงรอสาย มันทำให้หิมะเริ่มรู้สึกร้อนใจมากขึ้นเรื่อยๆ เธอไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อยๆ
“หะ…” ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็โทรติดแล้ว หิมะดีใจ ตัวเองคิดมากเกินไป ตอนที่เธอกำลังจะพูดนั้น ปลายสายก็ทำให้ใจที่เย็นลงของเธอนั้นมันถูกดึงไปอีกครั้ง
“พี่หิมะ ไม่ได้การแล้ว!เพราะว่านายหญิงกับพวกพี่ทั้งสี่คนไม่อยู่ที่วังหลายเดือนแล้ว แก๊งอี้หวู้ แก๊งเส่จี้ แก๊งบิงหลิง แก๊งจุ้ยหวนมาโจมตียาวเย่วกงในวันนี้ ว่าจะยึดยาวเย่วกงของพวกเรา พีน้องของยาวเย่วกงทุกคนออกไปต่อสู้กันหมด!” ผู้หญิงเสียงอ่อนหวานคนหนึ่งพูดขึ้น
“อะไรนะ!พวกเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วเหรอ!ไปบอกพวกเขา ว่าเดี๋ยวนายหญิงกำลังจะถึงแล้ว ถ้าเกิดว่ากล้ามาแตะต้องคนของยาวเย่วกงแม้แต่นิดเดียว ยาวเย่วกงจะทำคืนเป็นสิบๆ เท่าเลย!” หิมะรีบพูดขึ้นด้วยความโกรธ
“พี่หิมะ พวกคุณจะกลับมาแล้วเหรอ?ดีจริงๆ เลย ดี ตอนนี้ฉันจะไปบอกให้ เมื่อได้ยินชื่อของยาย เชื่อสิว่าพวกเขาจะต้องหนีหัวซุกหัวซุนแน่นอน!” เมื่อพูดจบผู้หญิงคนนั้นก้วางสายไป
“เกิดอะไรขึ้น?” ฉินหลั่งถาม เขาได้ยินเหมือนมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
“คุณชายฉิน เพราะว่านายหญิงกับพวกเราทั้งสี่ไม่ได้อยู่ที่ยาวเย่วกง แก๊งอื่นที่ภูเขาเทียนเลยใช้โอกาสนี้มาที่ยาวเย่วกง แล้วอยากจะยึดยาวเย่วกง!พวกกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย เดี๋ยวจะได้เห็นดีกัน!” หิมะรายงานให้ฉินหลั่งฟังด้วยความโกรธ
“แก๊งอื่นๆ เป็นอย่างไร?” ฉินหลั่งคิดไม่ถึงเลย ว่าภูเขาเทียนจะมีความซับซ้อนอะไรมากขนาดนี้ ตัวเองเคยสัญญากับยายปี้หวู้ไปแล้ว เลยไม่สามารถให้ยาวเย่วกงเกิดความผิดพลาดขึ้นมา สำหรับความปลอดภัยและความอันตรายที่เกิดขึ้นกับยาวเย่วกงนั้น อยู่ในความรับผิดชอบของเขา
“บนภูเขาเทียนมีกลุ่มแก๊งใหญ่ๆ อยู่ราวสิบกลุ่ม กลุ่มเล็กๆ อีกสามสิบกว่ากลุ่ม ก่อนหน้านี้เพราะว่านายหญิงมีความสามารถเกินใคร มากเกินกว่าความสามารถของพวกเขาไปมาก ดังนั้นบนภูเขาเทียน เลยไม่มีใครคิดจะตบรันฟันแทงกับยาวเย่วกง!แต่ว่าถึงแม้ว่าวิทยายุทธ์ของพวกเขาจะเทียบกับนายหญิงไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ด้อยเกินไป บางทีพวกเราสี่พี่น้องยังไม่นับเป็นศัตรูของเขาเลยด้วยซ้ำ!” หิมะพูดตามจริง
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี่เอง!ไปดูหน่อยเถอะ!” ฉินหลั่งขมวดคิ้วพูด เขามาในครั้งนี้ตอนแรกก็เพื่อหาบัวหิมะเทียนซานมารักษาจงยู่ แต่ดูๆ ไปแล้วตอนนี้ คงมีเรื่องมากขึ้นอีกเรื่อง
“ไม่ได้การละ คุณชายฉิน คุณจงยู่อ้วกออกมาเป็นเลือดแล้ว!” ในตอนนั้นเอง จู่ๆ ที่โรงรถก็มีเสียงร้องของพวกลมดังขึ้น
อ้วกออกมาเป็นเลือดเหรอ!
ฉินหลั่งรู้สึกบีบหัวใจมาก อยากจะเห็นอาการของจงยู่ในตอนนี้จนทนไม่ไหว
“คุณชายฉิน คุณไปเถอะ ฉันจะขับรถเอง!” หิมะพูดจบ ฉินหลั่งก็กลับตัว หลบออกจากที่คนขับ ก่อนจะไปที่หลังรถ หิมะเองก็ไม่รีรอ จับพวงมาลัยจากนั้นก็รีบขับรถบ้านออกไป!
เมื่อฉินหลั่งเห็น ว่าที่พื้นมีแต่เลือด
เขาก็รีบไปอยู่ข้างๆ จงยู่ เลือดแดงๆ นั้นอยู่บนหน้าซีดๆ ของจงยู่ แยงตาเป็นอย่างมาก
“ยาล่ะ รีบเอายาให้เธอกิน!” ฉินหลั่งพูด
“คุณชายฉิน ฉันให้คุณจงยู่กินยาแล้ว” ลมพูด ตอนนี้สำหรับจงยู่แล้ว ยามันช่วยอะไรไม่ได้มากแล้ว
“ฉินหลั่ง……” จงยู่พูดเสียงอ่อนแรง: “อันที่จริง…ฉันรู้ว่าคุณกำลังโกหกฉัน อาการป่วยของฉัน…เป็นอย่างไรตัวฉันเอง…รู้ดี ฉันดีใจมากเลยนะ ที่คุณสามารถพาฉันมาที่ภูเขาเทียนได้…เพื่อดู แต่ว่า…แต่ว่าฉันคงไม่ได้อยู่เคียงข้างคุณอีกแล้ว……”
“ไม่!” ดวงตาของฉินหลั่งเต็มไปด้วยน้ำตา เขาพูด: “จงยู่ คุณฟังนะ ฉันจะรักษาคุณให้ได้ พวกลมบอกแล้ว ว่าที่ยาวเย่วกงมีบัวหิมะเทียนซาน กินบัวหิมะเทียนซานเข้าไป อาการป่วยของคุณจะดีขึ้น เชื่อฉัน……”
“ฉินหลั่ง…” จงยู่หายใจเบาๆ ก่อนจะตาเหลือกแล้วสลบไป
“จงยู่!จงยู่!” ฉินหลั่งเรียกเสียงดัง เขาอังจมูกก็พบว่าจงยู่ยังมีลมหายใจ ก่อนจะรีบให้ลมดอกไม้พยุงจงยู่ ให้เธอนั่งขึ้นบนเตียง ฉินหลั่งเองก็นั่งอยู่บนเตียง
“จงยู่ คุณอย่าตายนะ พวกเรายังไม่ได้มีวันเวลาที่มีความสุขกันเลย คุณจะไปได้อย่างไรล่ะ ไม่มีทาง……” ฉินหลั่งพูดไปพลางใช้มือทั้งสองข้างวางที่หลังของจงยู่ ก่อนจะส่งผ่านกำลังภายในทั้งหมดที่มีให้กับจงยู่ไม่หยุด……