รวยชั่วข้ามคืน?！ - ตอนที่ 24 ซื้อวิลล่าหลังที่แพงที่สุด

บทที่ 24 ซื้อวิลล่าหลังที่แพงที่สุด

ฉินหลั่งถอนหายใจ ตนเองกำลังคิดว่าเดินไปดูที่ทางด้านหน้าโมเดลผังโครงการหมู่บ้าน แค่ก้าวไปข้างเดียว ไม่ทันระวังก็ไปเดินชนเข้ากับผู้หญิงวัยกลางคนที่เพิ่งเดินเข้ามาคนหนึ่ง

“นี่ แกมีตาดูทางบ้างไหมเนี่ย? เห็นไม่เนี่ย อีกนิดเดียวก็จะเดินเหยียบรองเท้าส้นสูงที่ฉันเพิ่งซื้อมาใหม่จนเป็นรอยสกปรก แกมีปัญญาจ่ายค่าเสียหายไหมล่ะ? มันน่านัก” หญิงสาววัยกลางคนใส่แว่นตาดำ ผมสั้นสีน้ำตาล อีกทั้งใส่กระโปรงตัวยาวรัดรูป และสวมใส่รองเท้าส้นสูงคริสตัล อายุอานามน่าจะประมาณ 35-36 ปี แต่หัวไหล่และแขนที่โผล่พ้นเสื้อมานั้น ขาวนวลเนียนเกลี้ยงเกลา ช่างทำให้คนนึกภาพจินตนาการตามเลยทีเดียว

“อย่าไปคุยกับคนที่ไม่มีปัญญาแบบนี้เลย ที่รัก เราเข้าไปดูด้านในกันเถอะ” ด้านหลังของผู้หญิงผมสั้นวัยกลางคนยังมีผู้ชายอยู่อีกคน เขาสวมเสื้อกั๊กสีขาว กางเกงยีน รองเท้าหนังสีน้ำตาล แขนก็หนีบกระเป๋าสตางค์เอาไว้ พอมองแวบเดียวก็น่าจะเป็นคนในสังคมที่เพิ่งจะหาเงินมาได้สักก้อนในช่วงนี้

พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านรีบเดินเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งพูดทักทายกับผู้หญิงที่ใส่แว่นตาดำ แถมเหล่ตามองฉินหลั่งอยู่แวบหนึ่งด้วยสายตาดูถูก และส่งสายตาไม่พอใจให้เขาอีกด้วย

“ขอโทษค่ะ ที่ทำให้คุณรู้สึกไม่ดีค่ะ ระยะนี้ผู้คนต่างรู้กันว่าหมู่บ้านของเราเป็นหมู่บ้านที่มีระดับ ดังนั้นมีบางคนที่ไม่สามารถซื้อได้ ก็มาที่ฝ่ายเซลล์ของเรามาเดินอยู่บ่อยครั้ง ส่วนใหญ่ก็แค่มาตากแอร์เท่านั้นแหละ!” พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านพูดอธิบายให้กับหญิงวัยกลางคนฟัง

ไม่ใช่ว่าฉินหลั่งฟังไม่ออก ว่าพนักงานสาวเซลล์ขายบ้านกำลังพูดถึงตนเองอยู่ เขาก็แค่ยิ้มให้ แหมมาพูดว่าเขาไม่มีปัญญาซื้อบ้านเหรอ? ก็แค่ซื้อทั้งหมู่บ้าน สำหรับฉัน ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลยนี่?

พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านหันไปทางฉินหลั่ง “คุณผู้ชายท่านนี้ ราคาบ้านของที่นี่ ราคาต่ำสุด 3 ล้าน เกรงว่าคุณจะซื้อไม่ไหว คุณน่าจะ…” ตอนที่พูดออกมานั้น พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านก็ผายมือไปทางประตู แต่ว่าก็ยังแสดงท่าทียิ้มให้อย่างขะมักเขม้น

“ผมขอดูที่นี่ก่อน ถ้ามีหลังไหนชอบ ก็จะซื้อสักห้องชุดสักห้อง” พูดจบ ฉินหลั่งก็ไม่สนใจเธออีกเลย ตนเองเดินตรงแน่วไปทางด้านโมเดลผังโครงการหมู่บ้าน

แกยังอยากมาซื้อบ้านที่โครงการของทางเราเหรอ? แกนี่ขี้โม้มากไปไหมเนี่ย คนพรรค์นี้มาอาศัยตากแอร์มันก็น่าทุเรศพอทน! พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านบ่นเป็นหมีกินผึ้งอยู่ในใจ

พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านพาคู่หญิงสาวไปดูด้านหน้าของโมเดลผังโครงการหมู่บ้าน พร้อมทั้งเริ่มพูดอธิบายโครงการ อธิบายได้ประมาณ 10 นาทีเห็นจะได้ ชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวก็ตัดสินใจจะซื้อหลังบ้านหลังไหนได้แล้ว “วิลล่าหลังนั้นแล้วกัน ก่อนหน้านี้พวกเราก็มาหลายครั้งแล้ว แล้วก็ชอบหลังนั้นมาตั้งแต่แรกแล้ว”

“ได้ คุณผู้ชายนี่ตาแหลมนะคะ วิลล่าหลังนี้เป็นวิลล่าที่ขายดีที่สุดในโครงการหมู่บ้านของเราค่ะ พื้นที่ 239 ตารางเมตร พื้นที่กว้างขวาง แสงส่องสว่างกำลังดี บรรยากาศโดยรอบเงียบสงบ แถมยังอยู่ใกล้กับทะเลสาบที่ทำขึ้นในโครงการด้วย….” พนักงานเซลล์ขายบ้านกำลังชมชายใส่เสื้อกั๊กอยู่ สุดท้ายก็พูดถึงเรื่องการจ่ายเงิน “หลังนี้ราคาทั้งหมด หกล้านแปดแสนสี่หมื่นหยวนค่ะ คุณต้องจ่ายเงินมัดจำก่อน 30เปอร์เซ็นต์ ราคาคือ สองล้านห้าหมื่นสามพันหยวนค่ะ”

“เยอะขนาดนั้นเชียว? ก่อนหน้านี้เราดูโฆษณาของพวกคุณ ราคาไม่ได้สูงขนาดนี้นี่?” ชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวตกใจมาก

“อ้อ โฆษณาตัวนั้นมันเป็นของหลายเดือนก่อนหน้านี้ วิลล่าแบบนี้เราขายดีมาก เดือนก่อน ทางเราได้มีการปรับราคา” พนักงานเซลล์ขายบ้านมองอาการชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวที่กำลังตกใจยกใหญ่ และท่าทีก็ไม่เหมือนยินดีปรีดาเหมือนเมื่อครู่นี้เลย เธอน่าจะคิดได้ว่าชายใส่เสื้อกั๊กคนนี้คงจ่ายเงินเยอะขนาดนั้นไม่ไหว

“คุณผู้ชายคะ วิลล่าหลังนี้มีคนมาสนใจมากพอสมควร ถ้าคุณอยากจะซื้อจริงๆ แนะนำเลยว่าให้คุณจ่ายเงินวันนี้เลย ไม่แน่ ผ่านวันนี้ไปแล้ว วิลล่าหลังนี้อาจจะขายออกแล้วก็ได้” พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านพูดอย่างให้คำแนะนำอย่างจงใจ

“คุณสามี คุณรีบหาวิธีมาเร็ว ฉันชอบบ้านหลังนี้จริงๆ หลังอื่นไม่ดีพอ คุณไม่ได้พูดว่า พอมาอยู่ในวิลล่าแล้ว ถึงจะมีหน้ามีตาในสังคมขึ้นมา ถึงได้จะคู่ควรกับสถานะของคุณไม่ใช่เหรอ?” หญิงสาวใส่แว่นดำวัยกลางคนดึงแขนชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวแล้วพูดออกมา

“คุณก็เห็นว่าตอนนี้ผมก็กำลังหาวิธีอยู่ไม่ใช่เหรอ?” ชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวเริ่มออกอาการหงุดหงิดอยู่ในใจ เขาหันไปทางพนักงานสาวเซลล์ขายบ้าน “วิลล่าหลังนี้ฉันจะซื้อแน่ คุณเก็บไว้ให้ผมก่อน ผมรับประกันว่าภายใน 10 วันจะเอาเงินมาในครบ…”

“ขอโทษด้วยค่ะ คุณผู้ชาย ทางเราไม่ได้มีนโยบายแบบนี้…” ทางพนักงานสาวเซลล์ขายบ้านได้แต่พูดพร้อมทั้งส่ายหัวปฏิเสธไปมา

“คุณสามี รีบไปหายืมเงินจากพวกเพื่อนๆ ของคุณมาเลย ตอนนี้ฉันก็จะไปขอยืมเงินทางเพื่อนของฉัน เราจะต้องซื้อวิลล่าหลังนี้ให้ได้!” สาววัยกลางคนที่ใส่แว่นตาดำกับชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวต่างรู้ดี ว่าการที่มาซื้อวิลล่าที่ในโครงการหมู่บ้านชุ่ยเต่าหัวถิงได้นั้น นั่นก็จะหมายความว่าพวกเขาจัดอยู่ในกลุ่มคนมีเงินในเมืองจีนหลิง ต่อไปเวลาเจอหน้าญาติมิตร ก็จะมีหน้ามีตาในสังคม พร้อมทั้งได้รับความเคารพและความอิจฉาจากคนอื่น และยังส่งผลดีกับธุรกิจของตนเองเป็นอย่างมาก!

ทั้งสองคนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และก็เริ่มโทรศัพท์หาเพื่อน

“วิลล่าหลังนี้ไม่เลวจริงเลยๆ” ฉินหลั่งที่อยู่ด้านข้าง ที่กำลังดูโมเดลโครงการหมู่บ้านพูดขึ้นมา “วิลล่าหลังนี้ผมซื้อเลยแล้วกัน”

“แกซื้อเหรอ? ประสาทหรือเปล่า!” หญิงวัยกลางคนที่ใส่แว่นจ้องมองฉินหลั่งด้วยสายตาดูถูก วิลล่าหลังนี้เราสองสามีภรรยายังมีกำลังที่จะซื้อได้บ้าง อย่างแกมองดูก็รู้ว่าเป็นคนไม่มีจะกินกับเขาแล้วจะซื้อเนี่ยนะ?

พนักงานเซลล์ขายบ้านก็ไม่ได้สนใจคำพูดของฉินหลั่ง แถมยังรู้สึกไม่ดีกับฉินหลั่งมากขึ้นกว่าเดิม เธอรู้สึกว่าฉินหลั่งกำลังก่อกวนอยู่

“คุณผู้ชายท่านนี้ รบกวนคุณออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ทางเราจะทำงาน…” พนักงานเซลล์ขายบ้านสีหน้าพูดอย่างไม่พอใจ

“ฉันจะซื้อบ้าน แล้วทำไมคุณถึงได้ไล่ฉันออกไปล่ะ? อยากให้ฉันฟ้องคุณเหรอไง?” ฉินหลั่งเริ่มพูดอย่างไม่พอใจ

“ได้ คุณจะซื้อบ้านใช่ไหม? จ่ายเงินมา บ้านหลังนี้ทั้งหมด6,840,000หยวน แค่คุณจ่ายเงินมาให้ครบ บ้านก็เป็นของคุณแล้ว!” พนักงานเซลล์ขายบ้านพูดอย่างเบื่อหน่าย

เธอแทบไม่ได้เอ่ยถึงว่าฉินหลั่งต้องจ่ายเงินมัดจำ 30 เปอร์เซ็นต์ก่อนเลย เพราะว่าเธอไม่อยากจะเชื่อว่า ฉินหลั่งจะซื้อได้ ฉินหลั่งแค่จะมาก่อเรื่องที่นี่เท่านั้นแหละ

ฉินหลั่งเองก็ไม่ใส่ใจอะไร เขาก็หยิบบัตรวีไอพีของธนาคารซิตี้แบงก์ออกมาจากกระเป๋า แล้วอยู่ในมือ “รูดบัตรได้ใช่ไหม?”

“ยังจะรูดบัตรได้อีก? ไอ้เด็กเมื่อวานซืนเก็บอาการหน่อยดีไหม บัตรของแกนี่ถ้ามีเงินถึงหนึ่งหมื่นหยวน ฉันนี่จะยอมแกแล้ว ถ้าแกจ่ายเงินซื้อวิลล่าหลังนี้ได้ ฉันจะคุกเข่าแล้วก็เรียกแกว่าคุณปู่เลยทีเดียว!”

ชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวพูดกับฉินหลั่งพร้อมทั้งแสยะยิ้มให้

“งั้นลองดูไหมล่ะ” ฉินหลั่งยื่นบัตรให้กับพนักงานเซลล์ขายบ้าน

ตอนที่พนักงานสาวหยิบบัตรและอยู่ตรงด้านหน้าของเครื่องรูดบัตรนั้น เธอมั่นใจว่า บัตรใบนี้เมื่อรูดไปแล้ว ต้องมีเสียง “ครืด” แน่นอน นั่นก็หมายความว่าบัตรใบนี้เป็นบัตรปลอม จากนั้นเธอก็จะเรียกรปภ.เข้ามา จัดการลากตัวฉินหลั่งโยนออกไป!

ยามเมื่อบัตรรูดลงบนเครื่อง คอมพิวเตอร์ก็แสดงตัวเลขว่า ได้หักเงินจากบัตรไป6,840,000หยวนแล้ว!

พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านเมื่อเห็นข้อมูลบนเครื่องคอมพิวเตอร์แล้ว ยืนตกตะลึงงันทันที!

ไอ้คนจนกระจอกงอกง่อยคนนี้… ไม่ใช่สิ นายหนุ่มรวยไม่ได้พูดโกหกสักนิด ว่าสามารถรูดเงิน6,840,000หยวนไปจากบัตรของเขาได้จริงๆ!

เมื่อเห็นพนักงานสาวเซลล์ขายบ้านยืนตะลึงอยู่ คนอื่นต่างมุงดูกันทันที เมื่อเห็นว่าข้อมูลนั้น

คู่สามีภรรยาทั้งสองคนสมองว่างเปล่า พร้อมทั้งจ้องมองฉินหลั่งอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เขาแต่งตัวขาดวิ่นซะขนาดนี้ แต่กลับมีเงินมากมาย? แค่ตัวเองจ่ายเงิน 30 เปอร์เซ็นต์ยังไม่มีปัญญา แต่เขาเป็นเด็กตัวกะเปี๊ยกอายุแค่ 20 ปี แต่สามารถจ่ายเงินซื้อบ้านทั้งหลังได้? ชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวเกาหัว ไม่อยากจะเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่จริงๆ ที่เมื่อครู่ตนเองพูดเหน็บแนมถากถางฉินหลั่ง แค่ตอนนี้ชายใส่เสื้อกั๊กสีขาวโมโหจนอยากจะหาเสื่อมุดหน้าหนีแทน!

ในเวลานี้ทัศนคติคนอื่นที่มีต่อฉินหลั่งไปแปรเปลี่ยนไปแล้ว ต่างยิ้มแย้มต้อนรับเขาแทน พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านหลายคนนั้นก็ไม่สนใจแขกคนอื่นแล้ว จากนั้นก็ยกน้ำชาพร้อมทั้งรินน้ำให้กับฉินหลั่งดื่ม พร้อมทั้งแสดงท่าทีอบอุ่นมีน้ำใจ

คนที่พูดว่าซื้อวิลล่า6,840,000หยวนก็ซื้อทันทีนั้นหายาก ประเด็นหลักคือฉินหลั่งอายุยังน้อยมาก คนที่อายุเท่าเทียมกันตามถนนหนทาง ถ้าผ่านไปสักสองปี คงไม่มีอีกแล้ว!

“นายหนุ่มรวย ขอโทษ เมื่อครู่ที่เราทำตัวไม่ดี ตอนนี้ทางเราจะมาแนะนำให้คุณ คุณได้ซื้อวิลล่าหลังนี้ มีพื้นที่ 239 ตารางเมตร…” พนักงานเซลล์ขายบ้านยิ้มให้อย่างหวานหยดย้อย เพื่อจงใจให้น้ำเสียงตนเองนั้นดูอ่อนโยน

ตอนนี้ ถึงแม้ว่าฉินหลั่งต้องการให้เธอทำเรื่องไม่ดี เธอก็ไม่ลังเลที่จะทำให้ฉินหลั่งเลย

“หยุดแนะนำเถอะ ถึงแม้ว่าบ้านหลังนี้มีประโยชน์อยู่ที่ มันดีกว่าหอพักที่มหาวิทยาลัยขึ้นมาบ้าง ฉันจะอยู่ที่นี่ไปก่อน” ฉินหลั่งคิดแล้วพูดออกไป

บ้านหลังนี้เป็นวิลล่าที่ราคาสูงลิบลิ่วถึง6,840,000หยวน พอมันหลุดออกมาจากปากฉินหลั่ง ก็แค่คำว่าพอไปวัดไปวาได้ มันดีกว่าหอพักนิดหน่อย คนอื่นที่ไม่รู้สถานะตัวตนที่แท้จริงของฉินหลั่ง ตอนนี้ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี จนรู้สึกว่าฉินหลั่งกำลังพูดเพ้อเจ้ออยู่

“เฮ้อ ฉันว่าเขาจงใจพูดอวดรวยต่อหน้าพวกเรา! ก็แค่ซื้อวิลล่าที่ราคาแค่6,840,000หยวนเท่านั้นเอง ทำตัวโอเวอร์เกินไปไหม?”

“ตอนนี้ทุกคนอย่าไปสนใจที่เขากำลังพูดเพ้อเจ้ออยู่ ความจริงแล้ว ในใจกำลังทุกข์ใจอยู่ คนพรรค์นี้ฉันเห็นมาเยอะ ที่ต่อหน้าทำตัวโอ้อวด อยากจะอวดอะไรก็พูดออกมา”

……

“ฉันพูดเพ้อเจ้อเหรอ?” ฉินหลั่งส่ายหัวไปมาแล้วยิ้มๆ พร้อมทั้งกวาดตามองคนอื่นๆ “ความจริงแล้ว ซื้อวิลล่าหลังนี้ มันง่ายดายเหมือนกับการซื้อแท่งขนมรสเผ็ดเท่านั้นแหละ”

คำพูดนี้เอง คนอื่นๆ ต่างอดขำไม่ได้ เพราะว่าแท่งขนมรสเผ็ดหนึ่งอันมัน สองบาทกว่า แต่วิลล่าหลังนี้มันตั้ง 6,840,000 หยวน คนพูดโม้อย่างแกพูดซะจนสวรรค์จะลงโทษ!

“งั้นตามที่แกพูด มีปัญญาก็ไปซื้อวิลล่าที่หรูหราที่สุดที่อยู่บนเกาะชุ่ยเต่านั่นสิ!” ชายวัยกลางคนที่ใส่แว่นตา ชี้ไปที่วิล่าที่อยู่ตรงกลางสุดที่โมเดลโครงการ พร้อมทั้งพูดกับฉินหลั่ง

“ได้!” ฉินหลั่งแทบไม่ได้มอง ก็พูดรับปากทันที

“นายหนุ่มรวย คุณต้องการซื้อวิลล่าหลังนั้นจริงๆ เหรอ?” พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านจ้องมองฉินหลั่งอย่างตกใจ “วิลล่าหลังนั้นเป็นวิลล่าที่ดีที่สุดของโครงการ บ้านสร้างอยู่บนเกาะเล็กๆ ที่ให้คนทำขึ้นมา เป็นวิลล่าที่เป็นส่วนตัว มีสระว่ายน้ำ พร้อมทั้งการตกแต่งก็หรูหราที่สุด ภายในห้องก็ตกแต่งพร้อมทั้งใช้ระบบที่ทันสมัยนำเข้ามาจากต่างประเทศ…”

“โครงการของพวกเราเรียกว่าชุ่ยเต่าหัวถิง นั่นเป็นชื่อของโครงการ และก็เป็นชื่อของวิลล่าหลังนั้นด้วย มันเป็นสถานะของสถานที่แห่งนั้นอย่างเห็นได้ชัด คุณต้องการซื้อหลังนั้นจริงๆ เหรอ?” พนักงานเซลล์ขายบ้านตกตะลึง แต่ว่าเธอเองก็ยังรู้สึกได้ว่าฉินหลั่งกำลังโม้อยู่

วิลล่าหลังนี้เป็นวิลล่าหลังที่หรูหราที่สุด ราคา 250 ล้าน ตอนที่ก่อสร้างขึ้นมานั้น ก็ไม่ได้คิดว่าจะขายออกภายใน 10 ปี เพราะประเด็นหลักคือ เพื่อยกระดับให้กับโครงการให้ดูหรูหราขึ้นมา เพื่อให้คนอื่นเห็นว่าวิลล่าหลังนี้ราคา 250 ล้าน ก็จะเกิดความรู้สึกว่าทางโครงการหมู่บ้านนี้เป็นโครงการหมู่บ้านที่หรูหราที่สุดในเมืองจีนหลิง

“ใช่ ฉันดูเหมือนล้อเล่นอยู่เหรอไง?” ฉินหลั่งเอ่ยปากถามด้วยน้ำเสียงปกติ “หลังนั้นพวกคุณขายยังไง?”

“250 ล้าน” พนักงานสาวเซลล์ขายบ้านไม่สามารถจับต้นชนปลายฉินหลั่งไม่ได้จริงๆ ในเวลานี้

ฉินหลั่งพยักหน้าให้ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา จากนั้นก็โทรศัพท์ไปหาชือฮุยผู้จัดการฝ่ายลูกค้าของธนาคารซิตี้แบงก์ เพื่อให้เขาทำการโอนเงินเข้ามาที่บัญชีของชุ่ยเต่าหัวถิงจำนวนเงิน 250 ล้าน

คนอื่นที่คอยมุงยืนดูเรื่องบ้าบอคอแตกของฉินหลั่ง พอเห็นว่ามีเงิน 250 ล้านโอนเงินเข้ามาบัญชีได้อย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างอ้าปากค้างตกตะลึงกันเป็นแถว

กลุ่มพนักงานสาวต่างรุมฉินหลั่ง สายตาเหล่านั้นเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย จากนั้นก็เริ่มเต้นพร้อมทั้งเปลื้องผ้าต่อหน้าฉินหลั่ง ท่าทางเหมือนว่ากำลังจะขึ้นเตียงกับเขาอย่างนั้น

เงิน 250 ล้าน แค่โทรศัพท์ครั้งเดียวก็จัดการได้อย่างเรียบร้อยแล้ว ทายาทคนรวยอภิมหาเศรษฐีแบบนี้ ทั้งชีวิตที่จะได้พบเจอจะมีสักกี่คนกัน? ถึงแม้ว่าจะอาจเอื้อม แต่ก็ให้ท่าไปสักหน่อย ถ้าลูกอภิมหาเศรษฐีถูกใจเข้าล่ะ?

ฉินหลั่งถูกพนักงานสาวเซลล์ชายรุมล้อมอยู่ 10 คนจนหายใจไม่ออก เลยแหวกกลุ่มพวกนั้น แล้วเดินออกมาจากฝ่ายขายทันที