รวยชั่วข้ามคืน?！ - ตอนที่ 150 ผู้จัดการติงปิดจ๊อบอีกแล้ว

บทที่ 150 ผู้จัดการติงปิดจ๊อบอีกแล้ว

“ยาย ยิงโดนแล้ว!” ฉินหลั่งตะโกนอย่างตื่นเต้นและรีบเดินไปที่ไก่ แม้ว่าคอของไก่จะหัก แต่มันก็ยังหายใจอยู่ แต่ดวงตาของไก่ก็นิ่งสงบ เดาว่ามันกำลังขอบคุณฉินหลั่งอยู่ โยนมา 7 -80 มีดและในที่สุดก็ตัดคอมันได้ซักที

“ฟิ้ว”

ใบมีดอีกใบบินไปเสียบเข้าที่คอของไก่และไก่ก็ตายทันที

ฉินหลั่งมองย้อนกลับไป และเห็นว่ายายของเขาเดินออกจากครัวไปแล้ว และมีเสียงเบา ๆ ดังขึ้น “ฉันกลับไปที่ห้องก่อน นำไก่เป็นมาให้ฉันอีกนะ”

ฉินหลั่งถอนหายใจ จัดครัว ซื้อไก่สดตัวใหม่ให้แม่สามีสินะถึงจะถือว่าจบงาน

ในอีกสองวันต่อมา ฉินหลั่งยังคงดูข้อมูลเกี่ยวกับอาคารหลิงอู่ที่ชือฮุยส่งมาเป็นหลักจากนั้นก็ใช้สถานะนักศึกษา ไปทดสอบการบริหารจัดการของอาคารหลิงอู่ ตึก B และ“ เยี่ยมเป็นการส่วนตัว” เพื่อตรวจสอบแผนกอื่น ๆ โดยทั่วไปฉินหลั่งเชื่อว่าสถานการณ์ของอาคารหลิงอู่ไม่ได้อยู่ในเกณฑ์ดี แต่ก็ไม่เลวร้ายเกินไปถึงทำให้เขาผิดหวัง หากได้รับการจัดการที่เหมาะสม อาคารหลิงอู่ยังคงเป็นทรัพย์สินที่มีคุณภาพสูงมาก

ฉินหลั่งสรุปสถานการณ์ที่เขาประสบด้วยตนเอง สรุปประเด็นที่ต้องแก้ไขและสื่อสารกับเซินหง ผู้จัดการระดับสูงสุดคนปัจจุบันของอาคารหลิงอู่และขอให้เขาแก้ไขภายในเวลาที่กำหนด ไม่งั้นฉินหลั่งจะยึดตำแหน่งของเขา

เซินหงรีบตกลงอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉินหลั่ง แต่เขาเป็นเจ้านายคนใหม่ที่ซื้อตึกหลิงอู่ด้วยเงิน 870 ล้านหยวน เขาเป็นแค่ลูกจ้างคนหนึ่ง จะกล้าฝ่าฝืนความประสงค์ของเจ้านายได้อย่างไร

ฉินหลั่งยังจงใจขอให้เซินหง ตรวจสอบผู้จัดการแผนกเช่าที่…..ติงจุน เขาไม่มีวันปราณีหากพบว่าเขารายงานเรื่องนี้กับติงจุน

เซินหงรีบรับปาก เขารับประกันกับฉินหลั่ง ว่าเขาจะสอบสวนติงจุนอย่างรอบคอบและจะไม่มีวันกล้าสื่อสารกับเขา

ฉินหลั่งไม่กลัวการเล่นกลของเซินหง ถ้าเขากล้าที่จะปกปิด เขาก็ยังมีเสิ่นวั่นเชียน โข่งลิ่งเสียน กู้เจี้ยนหมิง… มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะค้นหาความจริงเรื่องนี้ แน่นอนว่าถ้าให้เขาตรวจสอบเรื่องนี้เอง ตำแหน่งของเซินหงก็รับประกันไม่ได้แล้ว

วันรุ่งขึ้นหลังจากฉินหลั่งมอบหมายงานให้เซินหง เขาก็โทรกลับมาหาฉินหลั่ง

“คุณฉิน ผมสอบสวนอย่างชัดเจนแล้ว ติงจุนมีปัญหาใหญ่ เขาเคยมีความสัมพันธ์กับพนักงานหญิงหลายคนของบริษัทด้วยวิธีการต่างๆ เช่นการหลอกล่อ ข่มขู่ มอมเหล้า ผู้หญิงพวกนี้หลายคนลาออกจากบริษัทไปแล้ว … ในช่วงสองปีที่ผ่านมาเขาใช้ตำแหน่งของตน หว่านเสน่ห์ให้ผู้เช่าหญิงของอาคาร ทำเป็นช่วยเหลืออำนวยความสะดวกของผู้เช่าหญิง แล้วกระทำชำเราพวกเธอในห้องของพวกเธอ … ”

ภายในเวลาเพียงวันเดียวเซินหงก็สามารถหาข่าวต่างๆของติงจุนได้มากขนาดนี้ เรื่องที่ติงจุนแอบทำเรื่องพวกนี้ ฉินหลั่งรู้ตั้งนานแล้ว

แม้ว่าน้ำจะใส แต่ก็ไม่มีปลา แม้ว่าฉินหลั่งจะดูออก แต่เขาจะอยากถามหาความรับผิดชอบจากเซินหงอีก ตราบใดที่เขายังทำงานให้ตนดีๆ เขาก็สามารถปิดตาข้างหนึ่งได้

“โอเค ผมเข้าใจแล้ว แค่ทำในสิ่งที่ไม่ให้กระทบชื่อเสียงของอาคารก็ใช้ได้”

“ครับ ผมจะมอบหลักฐานที่ผมมีให้ตำรวจและให้ตำรวจจับเขาทันที ไม่ต้องกังวล มันจะไม่ส่งผลเสียต่ออาคาร” เซินหงพูดจบและฉินหลั่งก็วางสายโทรศัพท์

ฉินหลั่งวางโทรศัพท์ลง เขานั่งข้างทะเลสาบยุ่นซี มองไปที่ทะเลสาบที่ส่องประกาย แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าอีกครั้ง

ในช่วงสองวันที่ผ่านมา นอกเหนือจากการยุ่งอยู่กับอาคารหลิงอู่แล้ว ฉินหลั่งยังคงเฝ้าดูความคืบหน้าในการค้นหาจงยู่อย่างใกล้ชิด มันกลายเป็นนิสัยของเขาในการฟังรายงานของโข่งลิ่งเสียนเกี่ยวกับร่องรอยของจงยู่ทุกคืน

ในช่วงสองวันที่ผ่านมามีข้อมูลเพิ่มเติมเล็กน้อยเกี่ยวกับข้อมูลของจงยู่ เช่นโข่งลิ่งเสียนส่งคนไปที่บ้านเกิดของจงยู่ ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน ตรวจสอบไปยังเมืองที่ จงยู่เคยทำงาน เมืองที่เขาพักอยู่ในช่วงสั้น ๆ และล่าสุดก็ค่อยๆตัดออกไปทีละเมืองบางครั้งฉินหลั่งก็คิดในใจว่ามีเมืองกว่า 200 เมืองในจีน อย่างมากเขาก็ค้นหาเมืองทั้ง200 เมืองนี้ เขาไม่เชื่อว่าจะไม่พบจงยู่

ฉินหลั่งหลับตาและหายใจเข้าลึก ๆ เขาบอกตัวเองว่าอีกไม่นาน เขาจะได้พบกับเธอ

“ฉินหลั่งไปเร็ว” ในเวลานี้เหรินห้าวและยินถิงเดินไปที่ด้านข้างของฉินหลั่งและตบเบา ๆ มหาวิทยาลัยจีนหลิงปิดเทอมฤดูร้อนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาและทั้งสองคนกำลังจะกลับบ้านเกิดในวันนี้

“พวกนายมาแล้ว โอเค ไปกันเถอะ ส่งพระกาฬสององค์ออกไปแล้ว ฉันจะได้บุญพร้อม” ฉินหลั่งปรับอารมณ์ของเขา แล้วลุกขึ้นยืนตบบ่าสองพี่น้อง

“นายคงต้องอยู่ที่จีนหลิงคนเดียวแล้ว นายจะไปทำงานอีกครั้งหรือไง เฮ้ คุณขยันจริงๆแล้วทำไมจงยู่ถึงไม่มา พี่ ๆ จะไปแล้วเธอไม่มาส่งเหรอ” เหรินห้าวล้อเล่น

ครั้งก่อนที่ฉินหลั่งและอะส้วยฆ่าลูกน้องของเหลียงฮุยและคางตี๋ ฉินหลั่งโกหกพวกเขาว่า เขาหาบุคคลลึกลับมาช่วยให้เขารอดได้ แม้ว่าเหรินห้าวและยินถิงจะสงสัย แต่สถานการณ์ก็ยังคงดีเสมอ ตราบใดที่ฉินหลั่งสบายดี พวกเขาก็ไม่ได้ถามอะไรมาก

ฉินหลั่งไม่เคยบอกพวกเขาเกี่ยวกับการหายตัวไปของจงยู่

“ไปกันเถอะ อย่าพูดมาก” แม้ว่าฉินหลั่งจะยิ้ม แต่ก็ยังมีร่องรอยของความเศร้าอยู่ในดวงตาของเขา เขาพูดคุยและหัวเราะไปที่ประตูโรงเรียนกับเหรินห้าวและยินถิง “เมื่อไหร่พวกนายจะรีบหาเมียซักที เป็นหมาเหงาในมหาวิทยาลัยจีนหลิง 2 ปีแล้ว ไม่ได้เรื่องได้ราวเลย ”

“ไอ้เบื๊อก นายดูถูกพวกเราเหรอ”

“เหรินห้าวจัดการเขา ดูเขาจะหยุดไม่ได้”

……

เพื่อนรักสามคนเดินหยอกล้อกันออกจากโรงเรียน ในเวลานี้บนถนนของมหาวิทยาลัยจีนหลิง ชายและหญิงคู่หนึ่งกำลังเดินอยู่ใต้ต้นไม้ที่มีต้นไม้เรียงราย พร้อมกระเป๋าเดินทาง เด็กผู้ชายกำลังลากกระเป๋าเดินทาง เด็กผู้หญิงแกล้งเด็กผู้ชายอย่างซุกซน เมื่อได้ฟังคำพูดหวาน ๆ ของพวกเขา มันเสียดแทงหัวใจของฉินหลั่งอย่างมาก

ถ้าจงยู่ยังอยู่ตอนนี้ เขาคงกำลังลากกระเป๋าเดินทางให้จงยู่อยู่ด้วยใช่ไหม

ฉินหลั่ง เหรินห้าวและยินถิง เรียกแท็กซี่แล้วเดินทางไปที่สถานีรถไฟความเร็วสูง

เมื่อเหรินห้าวและยินถิงขึ้นรถไฟไปทีละคน ฉินหลั่งก็เดินออกจากสถานี

เขาเรียกแท็กซี่และมุ่งหน้าไปที่อาคารหลิงอู่ เขาต้องการไปที่อาคารหลิงอู่อีกครั้งเพื่อค้นหาปัญหา นอกจากนี้เขายังต้องการพบผู้หญิงที่ซื่อสัตย์และแข็งแกร่ง —- ซุนเยว่หลังจากออกจากวิลล่าครั้งสุดท้าย แม่ของเธอยังคงจับคู่ให้เธอเหมือนเดิมหรือไม่?

ฉินหลั่งเดินรอบๆอาคารหลิงอู่ เพียงไม่กี่วันสถานการณ์ในอาคารหลิงอู่ดีขึ้นมาก อย่างน้อยชายและหญิงในห้องรับรองก็ไม่ได้เล่นกันในช่วงเวลาทำงาน จะทักทายอย่างสุภาพ “สวัสดีครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ”

ฉินหลั่งเดินไปรอบ ๆ อย่างสบาย ๆ สักพัก จากนั้นก็เดินไปที่ห้องที่เขาเช่า

เมื่อเขาเข้าไปใกล้ประตู อารมณ์ของฉินหลั่งก็กระวนกระวายเล็กน้อย เมื่อนึกถึงใบหน้าของซุนเยว่ อารมณ์ของเขาก็อ่อนลง

ฉินหลั่งเปิดประตูและซุนเยว่ไม่ได้อยู่ข้างใน ฉินหลั่งเดินไปรอบ ๆ และห้องก็ทำความสะอาดอย่างเรียบร้อย ไม่มีฝุ่นที่ขอบหน้าต่างสักนิด มันสะอาดมากกว่าตอนที่เขาส่งมอบห้องให้ซุนเยว่ในวันนั้นมาก

ฉินหลั่งคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดี

ในขณะที่เขากำลังเหม่อลอย ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียง “ของแตก”ที่ไม่รู้จักจากระเบียงและฉินหลั่งก็เลื่อนสายตาไปที่ด้านบนของศีรษะเล็กน้อย

“ปัง ปัง…”

“ตุ้ม ตุ้ม…..”

เสียงบางอย่างดังมาจากเพดาน ฉินหลั่งขมวดคิ้วเล็กน้อย ห้องของเขาคือ 1403 และข้างบนควรเป็น 1503

1503

1503

ฉินหลั่งพึมพำ

ไม่ดีแล้ว นี่เป็นห้องที่เขาเลือกครั้งแรกในวันนั้น แต่หลังจากนั้นก็มอบให้กับสาวสวยที่มาทีหลัง เมื่อนึกถึงผู้จัดการติง ฉินหลั่งก็รีบวิ่งออกจากประตูทันที

ตอนนี้ ในห้อง 1503 สาวสวยถูกมัดทั้งสองด้วยเชือกและปิดปากด้วยเทปกาว เธอพิงอยู่กับโต๊ะ อยากถอย แต่ก็ทำไม่ได้ สาวสวยมองไปที่ผู้จัดการติงอย่างหวาดกลัว

“น้องหลงไม่ต้องกลัว พี่ติงจะทำน้องเบา ๆ รีบเข้ามาในอ้อมกอดของพี่ ให้พี่ติงกอดซะดีๆ… ” ติงจุนมองไปที่สาวสวยด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย

ในตอนแรกเขาจะรอสักเดือนนึงจนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสมแล้วค่อย “ปิดจ๊อบ” แบบสวยๆ แต่เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน เขาแอบดูหนังแอ็คชั่นในห้องทำงาน เมื่อเขาเห็นฉากที่เร้าใจ ติงจุนไม่สามารถควบคุมร่างกายและจิตใจของตนได้ เขาจึงหยิบถุงยางอนามัยและไวอากร้าวิ่งเข้าไปในห้องของสาวสวย

ติงจุนยัดไวอากร้าเข้าปากแล้วกลืนลงกระเพาะ

“ฉันกินยาแล้ว ฉันจะแข็งแรงสุด ๆ ฉันจะพาเธอบ้าไปสนุกบนเตียงใหญ่ดีไหม” ติงจุนเดินเข้ามาใกล้สาวสวยทีละก้าวพร้อมกับดวงตาที่พร่ามัว “เธอสวยและอายุน้อยที่สุดในบรรดาเป้าหมายของฉัน เธอทำให้ฉันตื่นเต้นมาก มาสิที่รักของฉัน” ติงจุนพูดและวิ่งไปที่สาวสวย

สาวสวยหวาดกลัวจนวิญญาณจะหลุดออกมา เธอเตะเข้าเป้าจิงจุนโดยไม่รู้ตัว แล้วหลบตัวไปอยู่ข้าง ๆ อย่างรวดเร็ว โดยยังคงจ้องมองติงจุนด้วยความหวาดกลัว

“อืม … “ ติงจุนยืนขึ้นอย่างงัวเงีย เขาใช้มือจับส่วนนั้นไว้ มองไปที่สาวสวยด้วยความเจ็บปวดและเกรี้ยวกราด “อย่าทำกับฉันแบบนี้ได้ไหม ทำไมทุกคนถึงปฏิบัติกับฉันแบบนี้ … ”

เขาดูตื่นเต้นมาก

“เธอเป็นคนเมือง เป็นคนรวยใช่ไหม ฉันสารภาพกับคุณว่าฉันมาจากชนบท จากชนบทที่ยากจนที่สุด สกปรกที่สุดและมีจิตใจต่ำที่สุดในกานเป่ย พ่อของฉันทิ้งฉันและแม่ไปตั้งแต่ฉันยังเด็ก ตอนฉันอายุ 6 ขวบ แม่ของฉันก็จากไป ฉันโตมาด้วยการกินข้าวบ้านโน่นทีบ้านนี้ที ไม่งั้นฉันคงอดตาย … ”

“ตอนที่ฉันอายุ 14 ปี ฉันใช้เงินเพียง 120 หยวนไปกับร่างกายของฉัน ใช้เวลาหนึ่งวันหนึ่งคืนยืนบนรถไฟมาที่จีนหลิง ฉันทำได้แค่งานที่ถูกที่สุด ฉันต้องการหาแฟน แต่พวกเขาเอาแต่ดุฉัน หัวเราะเยาะฉัน ล้อเลียนฉัน เหน็บแนมฉัน พวกเขาไม่เคยพูดดีกับฉันแม้กระทั่งเตาเผาบนพื้น โสเภณียังเยาะเย้ยฉัน … ”

“ตอนอายุ 22 กูตัดสินใจได้แล้ว พวกผู้หญิงขี้เหม็นชอบดูถูกกูเหรอ ชาตินี้กูจะเย็…ผู้หญิง 300 คน และยิ่งรวย อายุน้อยและสวย กูยิ่งอยากเย็….มากขึ้น … ”

“อย่าโทษฉันเลย ถ้าจะโทษก็โทษผู้หญิงขี้เหม็นที่ทำร้ายฉัน และสังคมห่วย ๆ

ติงจุนตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขาพูดถึงเรื่องนี้ ประสบการณ์แย่ๆของเขา ทำให้เขารู้สึกแย่ มีเพียงการได้เย็…ผู้หญิง 300 คนเท่านั้น ที่สามารถรักษาบาดแผลในใจของเขาได้

“มาทำให้ฉันสบายตัวสักครั้ง และฉันจะปล่อยเธอไปเมื่อฉันทำเสร็จแล้ว … ”ติงจุนเดินไปทางสาวสวย พลางถอดเสื้อของเขาออก ตอนนี้เขาเริ่มที่จะปลดกางเกงของเขา …