ตอนที่ 9 ห้องใต้ดิน

 

「แฮก แฮก แฮ่ก」

 

 

ลมหายใจที่ร้อนผ่าวของผมถูกพ่นออกมา

 

ตอนนี้ผมกำลังเผชิญหน้ากับวิกฤตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเข้าแล้ว

 

 

 

ระหว่างทางกลับจากโรงเรียนได้ประมาณ 1 ใน 3 ของระยะทางทั้งหมด จักรยานของผมก็ยางแตก

 

 

จักรยานที่เป็นพาหนะอย่างเดียวของผม หากไม่มีสิ่งนี้แล้วละก็จะโรงเรียนหรือซื้อของผมก็ไม่สามารถทำได้ทั้งนั้น

 

 

 

แต่ก็เพราะไหนๆ มันก็มาขนาดนี้แล้ว ผมก็เลยจำเป็นต้องเข็นจักรยานกลับบ้านไปด้วยความสิ้นหวัง

 

โชคดีที่ผมได้เห็นบ้านของตัวเอง ก่อนตะวันจะลับขอบฟ้าไป

 

ผมถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ทางคุโระเองก็ออกมาทักทายผมจนทำให้ผมรู้สึกสบายใจ ถึงแม้ตอนนี้จะไม่ใช่เวลาก็เถอะ

 

──ต้องหาทางทำอะไรสักอย่างกับจักรยานก่อนจะถึงพรุ่งนี้ โชคดีอยู่ที่ผมมีอุปกรณ์ในการซ่อม ยางอะไหล่ก็มีเหมือนกัน แต่ปัญหาคือ….

 

 

หลังจากที่ผมเปลี่ยนเป็นชุดสำหรับการทำงานแล้ว ผมก็ไปหยิบดาบหนังสือพิมพ์จากห้องครัวก่อนจะสูดหายใจเข้าออกลึกๆ อยู่ที่หน้าประตูบานหนึ่ง

 

 

คุโระเองก็ลอยอยู่ข้างๆ ผม

 

 

 

「ยูโตะ วันนี้จะทำอะไรเหรอคะ? 」

 

 

「อ้อก็ตั้งใจว่าจะซ่อมจักรยานที่ยางมันแบนน่ะ แต่เครื่องมือกับยางสำหรับเปลี่ยนดันอยู่ข้างในนั้นน่ะสิ」

 

「ข้างในนั้น?」

 

 

「ห้องใต้ดินน่ะ ไม่รู้จะสร้างให้โคตรกว้างโดยไม่จำเป็นทำไม แถมมีพวกแมลงอยู่ข้างล่างเต็มไปหมด คงจะเป็นเพราะความชื้นของใต้ดินละมั้ง ฉันละไม่ชอบเลยจริงๆ หนาวก็หนาว」

 

 

หลังจากคุยกับคุโระเสร็จผมก็ตัดสินใจเดินลงไป

 

ไม่มีเวลามาให้เสียไปมากกว่านี้แล้ว ไหนจะต้องจัดการข้าวเย็นหลังซ่อมจักรยาน ไหนจะเตรียมตัวไปโรงเรียนพรุ่งนี้อีก

 

 

พอประตูถูกเปิดออก เซนเซอร์หลอดไฟบริเวณบันไดก็ตรวจจับเจอผมแล้วส่องแสงสว่างออกมา

 

คุโระเองก็ตามผมมาโดยไม่พูดอะไร

 

จะว่าไปก็ไม่ได้ลงมาห้องใต้ดินซะนานเลย อย่างที่คิดพวกแมลงนี่ยั้วเยี้ยเต็มไปหมด

 

ระหว่างที่ผมเดินผ่านบันได ผมก็แกว่งดาบหนังสือพิมพ์ของผมไปแบบสุ่มๆเพื่อปัดแมลงไปด้วย

 

 

──ทำไมพอยิ่งลงมามันยิ่งมืดกว่าเดิมกันนะแสงไฟก็มีแท้ๆ หรือเพราะเราเอาของไปเก็บไว้เยอะเกินไป?

 

 

จากนั้นผมก็ทำการแกว่งดาบหนังสือพิมพ์ไปเรื่อย ตามเงามืดที่มืดยิ่งกว่าเดิมถึง 20% ได้ แน่นอนว่าผมต้องระวังทุกย่างก้าวของผมด้วย

 

 

──อ๊ะ เหมือนจะเหยียบอะไรเข้าแล้วสิ…..

 

 

 

ผมสัมผัสได้เลยว่ามีอะไรบางอย่างถูกผมทับเอาไว้อยู่ใต้รองเท้าบูต

 

แต่ผมเลือกที่จะเมินมันไปก่อน ยังไงเดี๋ยวค่อยมาจัดการทำความสะอาดแล้วกัน

 

ในที่สุดผมก็เดินทางมาถึงส่วนที่ลึกที่สุดของชั้นใต้ดิน เอาละรีบหาอุปกรณ์ซ่อมกับอะไหล่ดีกว่า จะได้รีบกลับขึ้นไปสักที