ยูโตะผู้มีความฝันกับตำนานแชแนลยูจัง - ตอนที่ 26 การคาดเดา
ตอนที่ 26 การคาดเดา
「ไม่ไหวอ่ะ ใช้ไม่ได้เลย ขอโทษนะยูโตะ ทั้งที่ขอให้นายออกมากับฉันด้วยแท้ๆ 」
ฮายาคาว่าอยู่ในสภาพที่ซึมเศร้า
พวกเราได้หยุดถ่ายทำกันแล้วมานั่งพักอยู่ตรงมุมหนึ่งของดันเจี้ยน
「ฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้เหมือนกัน มันเป็นเรื่องของดวงล้วนๆ นี่นา」
「ก็นั่นสิน้อ ถึงจะรู้ก็เถอะว่าไม่มีทางเจอมอนสเตอร์หายาก แต่ทำไมฉันถึงได้ตัวที่กระจอกที่สุดกันล่ะ ของแบบนั้นขนาดเป็นเด็กประถมยังเอาชนะได้เลยนะ โถ่」
ในตอนที่ฮายาคาว่าเปิดประตูเข้าไป ก็พบว่ามอนสเตอร์ที่รออยู่เป็นเพียงสไลม์ที่อ่อนแอที่สุดเท่าที่จะอ่อนแอได้ในหมู่มอนสเตอร์มันอ่อนจนขนาดที่เด็ก 10 ขวบก็สามารถเอาชนะได้หากหาไม้มาฟาด
แล้วก็เป็นไปตามที่คาด ชะแลงสีชมพูของฮิเมะตันฟาดใส่สไลม์นั่นดอกเดียวจอดจนหายไปเป็นฝุ่น
เวลาที่เธอใช้มันแค่ไม่กี่วินาทีเอง
ดังนั้นความน่าสนใจภายในวิดีโอมันจึงไม่มีเลยสักนิด แต่ด้วยความหวังอันริบหรี่ของฮายาคาว่า เธอเลยใช้ AI ในการแก้ไขวิดีโอบางส่วน ก่อนจะอัปโหลดลงเว็บไป
ส่วนผลที่ได้
จำนวนคนดูวิดีโอมีไม่ถึง 10 คน คงไม่แปลกที่ฮายาคาว่าผู้เตรียมตัวมาเป็นอย่างดีและพยายามอย่างหนักในการสร้างคาแร็กเตอร์ของตัวเองต้องผิดหวัง
「ครั้งแรกของคนเรามันก็ไม่ได้สวยงามขนาดนั้นหรอกน่า」
ฮายาคาว่าพูดแล้วลุกขึ้นยืนผมก็ได้แต่พยักหน้าให้กับเธอ ก่อนคิดว่านี่ก็น่าจะเป็นจุดแข็งหนึ่งของเธอเลย
「หือ ยูโตะคุงเหรอ? 」
มีเสียงดังขึ้นมาจากข้างหลังผม
「อ้อ คุณมิโดริคาวะนี่เอง สวัสดีครับ คุณเองก็มางานเทศกาลเหมือนกันเหรอ」
「ใช่แล้วจ้า บังเอิญจังเลยนะ」
คนที่ทักผมก็คือคุณมิโดริคาวะ
「เห แล้วสาวสวยที่อยู่ข้างๆ ยูโตะคุงนั่นใครเหรอจ๊ะ? 」
「อ๋อ คือว่าคุณมิโดริคาวะคือคนที่ย้ายเข้ามาอยู่แถวบ้านฉันน่ะ แล้วก็ คุณมิโดริคาวะครับ นี่คือฮายาคาว่าเพื่อนร่วมชั้นของผมเอง」
ผมทำการแนะนำทั้งสองคนให้แต่ละคนได้รู้จักกัน
ทางฮายาคาว่ากับคุณมิโดริคาวะก็ทักทายกันอย่างร่าเริง
「ชุดนั่น ใส่มาถ่ายวิดีโอในดันเจี้ยนเหรอจ๊ะ? 」
「รู้ด้วยเหรอคะ? ใช่แล้วค่ะ แต่ผลที่ออกมาไม่ค่อยดีเท่าไหร่」
「แย่เลยนะ…」
ฮายาคาว่าตอบคำถามมิโดริคาวะ
ระหว่างที่ผมเฝ้ามองการสนทนาของทั้งคู่ อีกเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
「โฮ่ นี่มันเจ้าหนูจากคราวที่แล้วไม่ใช่เหรอ ขอบใจนะที่ช่วยฉันไว้」
เขาคือตาลุงนักสำรวจวัยกลางคนที่หลงทางเข้ามาแถวบ้านผม
「จริงๆ เลยน้า ตอนนั้นลำบากเอา──」
คุณมิโดริคาวะพุ่งเข้ามาหาตาลุงด้วยความรวดเร็ว
ก่อนที่ฝ่ามือของเธอจะปิดปากของเขาเอาไว้ก่อนจะได้พูดอะไรต่อ
「โอ้ คุณโทโรมาโระไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ」
「อึกอู้」
「ยังไงก็รบกวนมาด้วยกันตรงนี้หน่อยนะคะ」
「อู้อู้ว」
จากนั้นคุณมิโดริคาวะก็ลากนักสำรวจที่ชื่อทาโรมาโระไป
「เอะ เอ๋! ยูโตะ! เมื่อกี้คุณมิโดริคาวะพูดว่าคุณทาโรมาโระใช่ไหม? หรือว่าเขาจะเป็นคุณทาโรมาโระคนดังคนนั้นกันนะ?!」
ถึงจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นมานิดหน่อย แต่ในขณะเดียวกันผมก็รู้สึกโล่งใจขึ้น พอเห็นฮายาคาว่าดูกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว
◇◆
「คุณเป็นนักสำรวจเหรอครับ คุณมิโดริคาวะ」
「ฉันเกษียณไปนานแล้ว」
ด้วยเหตุผลบางประการดูเหมือนคุณมิโดริคาวะจะเลี่ยงการตอบคำถามของผม ทั้งที่ผมก็ถามคำถามทั่วไปไม่เห็นมีอะไรแปลก น่าสงสัยจริงๆ
ระหว่างที่ผมกำลังคุยกับคุณมิโดริคาวะ ก็เห็นว่าฮายาคาว่ากำลังคุยกับคุณทาโรมาโระ
「อ่อ ฉันชื่อว่าฮายาคาว่า ฉายาในวงการ ฮิเมะ ค่ะ ฉันเป็นแฟนแชแนลของคุณทาโรมาโระและตามดูคุณทุกวิดีโอเลยค่ะ!」
「โอ้เหรอ ขอบใจมากนะ」
ระหว่างที่ผมมองไปยังฮายาคาว่า ผมก็เลยลองเข้าไปคุยกับคุณทาโรมาโระบ้าง
──ว่าแล้วเชียว ถึงฮายาคาว่าจะทำตัวเหมือนสบายดี แต่ผมสัมผัสได้ว่าเธอกำลังเสียใจอยู่ ปล่อยไว้ไม่ได้ๆ
「คือว่า คุณทาโรมาโระครับ ผมมีเรื่องยากจะขอร้องหน่อย พอดีวันนี้ฮายาคาว่าเธอกำลังเคยมีประสบการณ์ถ่ายวิดีโอในดันเจี้ยนครั้งแรก แล้วผลมันออกมาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คนดูก็ไม่ได้เยอะด้วย ผมเลยอยากจะขอคำแนะนำดีๆ สักหน่อยน่ะครับ」
「อ้อ…แบบนี้นี่เอง……」
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ไม่รู้ทำไมคุณทาโรมาโระถึงเหลือบมองไปทางคุณมิโดริคาวะราวกับจะบอกว่าตัวเองงานเข้า
คุณมิโดริคาวะก็เหมือนจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อให้ คุณทาโรมาโระอ่านริมฝีปากของเธอเอาเอง
「อ้อ แบบนี้นี่เอง นั่นสินะ งั้นพวกเราลองไปในส่วนที่ลึกกว่านี้สักหน่อยดีไหมล่ะ? 」
คุณทาโรมาโระพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
「ได้จริงเหรอคะ?! ขอบพระคุณมากเลยค่ะ นี่ๆ ยูโตะนายเองก็มาด้วยกับฉันกันสิ」
ฮายาคาว่าแสดงรอยยิ้มที่สดใสออกมา
แต่ไม่รู้ทำไมคุณมิโดริคาวะถึงเอามือก่ายหน้าก่อนจะมองไปข้างบนเพดาน
คุณทาโรมาโระที่เห็นแบบนั้นก็ได้แค่เอียงคอสงสัย