ยูโตะผู้มีความฝันกับตำนานแชแนลยูจัง - ตอนที่ 25 ฮิเมะ
ตอนที่ 25 ฮิเมะ
พวกเราได้ทำการเซ็นเอกสารยินยอมในการเข้าไปภายในดันเจี้ยนที่แผนกต้อนรับ──อ่านๆ ดูก็เหมือนหากเกิดอะไรขึ้นก็เป็นความรับผิดชอบของพวกเราสินะ? หลังจากจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วพวกเราก็เข้าไปข้างใน
「เข้ามาก็ไม่ต่างอะไรล็อบบี้ของโรงพยาบาลทั่วไปเลยแฮะ」
「ก็งั้นแหละ นี่ๆ ยูโตะ ถ่ายให้ฉันหน่อยสิ!」
ระหว่างที่ผมมองไปรอบๆ ฮายาคาว่าก็ยื่นกล้องมาให้ผม
「สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ใบอนุญาตให้ใช้โดรนสินะ? 」
「ก็แหงสิ ไม่ไหวๆ คงเป็นไปไม่ได้จริงๆ 」
「งั้นเหรอ ช่วยไม่ได้สินะ งั้นฉันจะถ่ายให้ก็ได้」
「งั้นก็──」
ฮายาคาว่าหยุดพูดไปกลางทาง
ก่อนจะก้มหน้าลงไปแล้วเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับรอยยิ้ม เธอเริ่มพูดกับกล้องด้วยเสียงที่สูงกว่าปกตินิดหน่อย
「ว่าไงทุกโคนนนน สอสะหวัดดีจ้า นี่คือการออกอากาศภายในดันเจี้ยนครั้งแรกของฮิเมะตันเองจ้า มาเริ่มกันเล๊ย~──」
นี่สินะชื่อที่สองของฮายาคาว่า “ฮิเมะ”
ผมก็ทำได้เพียงเล็งกล้องไปทางฮิเมะตันอย่างเงียบๆ
──ก็ได้แต่หวังว่าฮายาคาว่าจะดังกับเขาจริงๆ นะ
ผมอธิษฐานผ่านกล้องไป เพราะไม่งั้นผมคงรู้สึกเสียใจแทนเธอที่พยายามเล่นใหญ่ขนาดนี้แน่
──สำหรับผมเธอก็เป็นคนที่หน้าตาดีอยู่หรอก แต่ว่า….
「เอาล่ะๆ ทีนี้ก็มาถึงไฮไลท์ของวิดีโอนี้แล้วจ้า!」
ฮายาคาว่าชี้ไปทางประตูบานเลื่อนของห้องห้องหนึ่งในนั้นด้วยนิ้วชี้ทั้งสองข้าง พลังเหลือล้นจริงๆ
นักสำรวจดันเจี้ยนที่ยืนอยู่ข้างประตูซึ่งได้รับการว่าจ้างมาให้ดูแลภายใน ก็ได้แค่ยิ้มออกมาให้เธอ
「สอสะหวัดดีค่ะ คุณนักสำรวจดันเจี้ยนมืออาชีพสินะคะ? คือว่าสะดวกใจสำหรับการถ่ายทำวิดีโอหรือเปล่าคะ? 」
จากนั้นทางนักสำรวจก็ตอบสนองไปในทางค่อนข้างดีกับฮายาคาว่าและพูดคุยอย่างเป็นกันเอง บางทีเขาน่าจะคุ้นชินกับการรับมือเรื่องพวกนี้แล้วมั้ง
ห้องที่ฮายาคาว่ากำลังจะเข้าไปก็เป็นหนึ่งในจุดเยี่ยมชมที่เทศกาลครั้งนี้กำหนดไว้
ภายในนั้นจากที่รู้ก็จะมีพวกมอนสเตอร์ระดับต่ำโผล่ออกมาเป็นระยะๆ
พวกนักสำรวจและผู้รับผิดชอบการจัดงานต่างก็ยิ้มต้อนรับแขกที่เข้ามา โดยพวกเขาอธิบายว่า พวกเราสามารถเข้าไปภายในห้องนี้เพื่อท้าทายพวกมันได้คนละ 1 รอบ
แน่นอนว่าหากต้องการจะเข้าไปท้าทายแบบรวมกลุ่มกันก็ไม่มีปัญหา
แถมถ้าไม่มีอาวุธ ก็สามารถไปยืมจากทางแผนกต้อนรับตรงทางเข้าดันเจี้ยนได้
「ทาด๊า ส่วนนี่คืออาวุธของฮิเมะตันเองจ้า」
ฮายาคาว่าที่คุ้ยกระเป๋าสะพายข้างหลังของเธอได้ดึงชะแลงที่ยาวประมาณ 30 เซนออกมา
ไม่รู้เพราะอะไรมันถึงได้ถูกย้อมเป็นสีชมพูทั้งอัน
「เป็นไง น่ารักใช่ไหมล่า~」
จากนั้นเธอก็เหวี่ยงชะแลงสีชมพูนั้นไปมาด้วยมือทั้งสองข้าง แต่ด้วยแรงแขนอันเรียวบางของผู้หญิง ความเร็วในการเหวี่ยงในมุมมองผมเลยค่อนข้างจะช้าไปบ้าง
「เอาล่ะๆ จะมีอะไรออกมากันนะ เทพเจ้าแห่งความดังเจ้าขา ได้โปรดประทานพรให้ฮิเมะตันด้วยน้า」
ฮายาคาว่าเปิดประตูเข้าไปขณะพูด
ภายในห้องที่มีมานาควบแน่นจนเป็นรูปร่าง ก็ได้ก่อกำเนิดมอนสเตอร์ตัวหนึ่งขึ้นมา