ยูโตะผู้มีความฝันกับตำนานแชแนลยูจัง - ตอนที่ 21 การทักทาย

ตอนที่ 21 การทักทาย

 

「คุโระ ดูเหมือนวันนี้จะมีคนย้ายเข้ามาอยู่แถวนี้ด้วยแหละ」

 

ไม่กี่วันหลังช่วงหยุดสุดสัปดาห์ที่ผมกำจัดพวกมดที่แสนชั่วร้ายไป ระหว่างทางกลับบ้านผมก็ได้เห็นรถบรรทุกของมาจอดอยู่แถวๆ บ้านผม

 

 

ขณะที่ผมจอดจักรยานแล้วมองดู ก็พบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งลงมาจากรถแล้วเข้ามาทักทายผม โดยพวกเราก็คุยกันอยู่สักพัก จนได้เรื่องว่าพวกเธอมีแผนจะย้ายมาอยู่แถวนี้──แถมมันมีบ้านร้างเหลืออยู่ด้วย เลยเหมาะเจาะพอดี นอกจากนี้ก็เหมือนว่านอกจากเธอจะมีคนอื่นเข้ามาอาศัยด้วยเหมือนกัน

 

 

 

 

「ก็นี่แหละน้อ พักนี้การแชร์บ้านอยู่ด้วยกันก็เป็นที่นิยมด้วย」

 

 

「ค่ะ ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นได้พูดอะไรอีกหรือเปล่าคะ? 」

 

 

 

คุโระถาม

 

 

──จะว่าไปผมได้บอกเธอแล้วเหรอว่าผมคุยกับผู้หญิง?

 

ผมก็เลยตอบกลับไปในขณะที่ยังสงสัยหน่อยๆ

 

 

 

「ก็ประมาณว่าเธอจะย้ายมาอยู่ที่นี่อย่างเป็นทางการหลังปรับปรุงซ่อมแซมบ้านที่มีอยู่ก่อนหน้าเสร็จน่ะ นอกจากนี้เธออาจจะคิดว่าการปรับปรุงมันส่งเสียงรบกวนฉัน เธอก็เลยเอาขนมมาให้ฉันด้วย」

 

 

ผมหยิบมันออกมาจากกระเป๋าให้คุโระดู อันที่จริงบ้านมันก็ห่างกันตั้งหลายร้อยเมตรนะ งานก่อสร้างคงไม่สร้างเสียงรบกวนอะไรให้ผมหรอก

 

 

「ของดีเลยนะคะ จากการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่ากระดาษที่นำมาห่อโยคัง (เยลลี่ถั่วหวาน) เป็นของที่มาจากร้านขนมชื่อดังในเมืองค่ะ」

 

 

「โยคังเหรอ งั้นคงต้องไปเตรียมชามากินด้วยแล้วสินะ จะดีไหมเนี่ยที่รับของแพงๆ มาแบบนี้」

 

 

พอได้ยินแบบนี้แล้วก็สัมผัสได้ถึงความตั้งใจในการห่อขนมแต่ละชิ้นเลยแฮะ

 

 

「ถ้ายูโตะคาใจ ทำไมไม่มอบของตอบแทนกลับไปล่ะคะ ผักสวนครัวที่คุณปลูกไว้ก็น่าจะเป็นตัวเลือกที่ไม่เลว」

 

 

「มันก็แค่ต้นหอมกับกระเทียมต้นเองนะ มันจะดูแปลกๆ ไปหน่อยหรือเปล่าที่จะใช้ตอบแทนโยคัง」

 

 

「บางทีพวกเขาอาจจะต้องการต้นหอมอยู่ก็ได้นะคะ」

 

 

คำพูดของคุโระนั้นถูกต้องเสมอ

 

นั่นสินะ ถ้าจะไปซูเปอร์มาร์เก็ตที่ใกล้ที่สุดก็ต้องใช้เวลาปั่นจักรยานไปถึง 2 ชั่วโมง ถึงเธอจะมีรถยนต์ยังไงก็ต้องใช้เวลาสักพัก

 

 

 

แถมจะให้ไปซื้อของเพราะแค่เครื่องปรุงหมดมันก็ใช่เรื่องด้วย

 

แต่ผมก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน เลยค่อนข้างเป็นกังวล คุโระที่เห็นก็เลยนำเสนอเพิ่มเติม

 

 

「หากคุณยังเป็นกังวลทำไมไม่ลองทำของกินง่ายๆ มาฝากเธอเป็นมื้อกลางวันแทนล่ะคะ จากวัตถุดิบที่เรามีตอนนี้ ฉันขอแนะนำเป็นโซเม็งค่ะ」

 

 

คำแนะนำของคุโระช่างเหมือนกับผู้ที่เข้าใจในอาหารจริงๆ

 

ถึงผมจะกังวลไป แต่ผมก็คิดอย่างอื่นไม่ได้เท่าคุโระ ดังนั้นผมก็เลยเลือกจะทำโซเม็งตามที่คุโระบอก แน่นอนว่าผมไม่ลืมจะใส่ต้นหอมกับต้นกระเทียมเข้าไปด้วย

 

 

ทีนี้ก็เติมเมนซึยุใส่ลงไปในขวดน้ำ ก่อนจะเดินเอาไปฝากคนพวกนั้น