ยุคใหม่ของเหล่าผู้อัญเชิญ - บทที่ 112: ความมืดสมบูรณ์
บทที่ 112: ความมืดสมบูรณ์
‘ติ้ง
ภารกิจที่ 1 ของภารกิจต่อเนื่องเสร็จสิ้น
‘ติ้ง
รางวัล: เพิ่มทักษะประเภทมืดแบบสุ่มในรายการทักษะของโฮสต์
‘ติ้ง
‘ความมืดสมบูรณ์’ เพิ่มทักษะด้านมืด
โปรดตรวจสอบอินเทอร์เฟสผู้ใช้สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับทักษะ
“ โอ้ ข้าลืมรางวัลของภารกิจที่ 1 ของเควสต์ชุดไปโดยสิ้นเชิง เนื่องจากข้ากำลังยุ่งอยู่กับการต่อสู้กับจิ้งจอกดำอย่างต่อเนื่อง ” อาแจ็กซ์จำได้อย่างรวดเร็วว่าเขาได้รับทักษะมาจากไหน
ในขณะที่เขากำลังยุ่งอยู่กับการต่อสู้กับจิ้งจอกดำตามุก จิ้งจอกดำตาผี และสุดท้ายจิ้งจอกดำตาผีกลายพันธุ์ ดังนั้นเขาจึงลืมรางวัลโดยสิ้นเชิง
เขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนักเนื่องจากรางวัลจะเข้าบัญชีทักษะของเขาโดยอัตโนมัติและเน้นไปที่ทักษะ ‘ความมืดสมบูรณ์‘
‘ติ้ง
ทักษะ: ความมืดสมบูรณ์
คำอธิบาย: ผู้ใช้สามารถสร้างสนามแห่งความมืดที่ไม่อาจผ่านเข้าไปได้ ซึ่งจะลบล้างการมองเห็นโดยสิ้นเชิง และอาจทำให้ประสาทสัมผัสอื่นๆ ของคู่ต่อสู้ดูหมองคล้ำหรือไร้ความรู้สึกไปชั่วขณะหนึ่ง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้
(หมายเหตุระบบ: ประสิทธิผลเพิ่มขึ้นตามความแข็งแกร่งของโฮสต์)
“ชื่อ ‘ความมืดสมบูรณ์’ เหมาะสมกับคำอธิบายของทักษะจริงๆ” อาแจ็กซ์ ชอบความสามารถใหม่ที่ดูมีอำนาจมาก
เขามองไปรอบ ๆ เพื่อค้นหาเป้าหมายใด ๆ เพื่อทดสอบประสิทธิภาพของทักษะ แต่ไม่พบอสูรวิญญาณอื่น ๆ ยกเว้นสโนว์ซึ่งนอนหลับอยู่บนพื้นอย่างสงบ
“ สโนว์ มาที่นี่ ” เขาเรียกเหยี่ยวมังกรสายฟ้า
มันค่อย ๆ ตื่นขึ้นและเริ่มเดินไปหาอาแจ็กซ์
‘ความมืดสมบูรณ์’ อาแจ็กซ์ พึมพำช้าๆในใจขณะที่วาง สโนว์ เป็นเป้าหมายเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของ ‘ความมืดสมบูรณ์’
สโนว์ผู้น่าสงสารซึ่งไม่คาดคิดว่าเจ้านายของเขาจะใช้ทักษะนี้ เฝ้าดูเขาอย่างใกล้ชิดก่อนที่จะหยุดอยู่ตรงหน้าเขา
ในไม่ช้า เหยี่ยวมังกรสายฟ้าก็ถูกสสารมืดปกคลุมทั่วร่างกาย
แม้แต่อาแจ็กซ์ก็มองไม่เห็น สิ่งที่เกิดขึ้นภายในทรงกลมสีดำที่ปกคลุมเหยี่ยว
แต่ด้วยสัญญาวิญญาณของเขากับสโนว์ เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวของเหยี่ยวในดินแดนแห่งความมืดมิดสัมบูรณ์ และยกเลิกทักษะบนสโนว์อย่างรวดเร็ว
ทันทีที่เขายกเลิกทักษะนี้ เขาถูกโจมตีโดยเหยี่ยวมังกรสายฟ้า ซึ่งพุ่งออกจากอาณาเขตที่ค่อยๆ หายไปของความมืดสมบูรณ์ด้วยความเร็วสายฟ้า
ทั้ง อาแจ็กซ์ และ สโนว์ (จากนี้ไปจะใช้ สโนว์ แทนการใช้ เหยี่ยวมังกรสายฟ้า ทุกครั้ง) ทั้งคู่ตกลงบนพื้น
” เฮ้ สโนว์ ทำไมเจ้าถึง…” เมื่อเห็นสโนว์ตัวสั่นอยู่ข้างหน้าเขา เขายังพูดไม่จบประโยคและกอดเบา ๆ
“ ข้าขอโทษสโนว์ ข้าจะไม่ทำซ้ำการทดสอบแบบนี้กับเจ้าหรือกับเพื่อนคนอื่น ๆ นับจากนี้ไป ” อาแจ็กซ์พยายามปลอบสโนว์ด้วยการลูบไล้ขนสีขาวเรียบ
หลังจากปลอบประโลมได้ครู่หนึ่ง สโนว์ที่สั่นเทาก็สงบลงและจิกอาแจ็กซ์เพื่อใช้เป็นหุ่นฝึกของมัน
“ ขอโทษ ขอโทษ หยุดจิกข้าเถอะ ” อาแจ็กซ์อนุญาตให้จิกเขาเพื่อสงบความโกรธ (ซึ่งไม่ได้ทำร้ายอาแจ็กซ์)
“ ทักษะนี้ทรงพลังมาก แม้แต่สโนว์ ด้วยความแข็งแกร่งระดับกลางระดับ 3 พร้อมกับสายเลือดมังกรสายฟ้าก็ยังสั่นสะเทือนต่อหน้าความมืดมิดนี้ ” หลังจากเล่นเพียงเล็กน้อย อาแจ็กซ์ก็คิดในใจถึงพลังของ ‘ความมืดสัมบูรณ์‘ ‘.
หลังจากนั้นเขาก็ให้น้ำในสระสายฟ้าแก่สโนว์เพื่อระงับความโกรธซึ่งยังคงโกรธเขาอยู่บ้าง
นั่นทำให้สโนว์ผู้โกรธเคืองดีขึ้นและให้อภัยเขาที่ใช้ทักษะนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต
“ ตอนนี้ ได้เวลาสำรวจโลกห้าธาตุและรวบรวมพืชสำหรับภารกิจและโลกภายใน ” ในไม่ช้าเขาก็ย้ายไปที่แผนต่อไปของเขา
“ ข้าคิดว่า เป็นการดีที่สุดสำหรับโวคัลนิส สไปรัส และสเลท์ที่จะฝึกฝนที่นี่ ” เขาไม่ต้องการที่จะรบกวนการฝึกฝนภูติธาตุที่ทำสัญญาอย่างจริงจังเพื่อมากับเขาในภารกิจ ‘รวบรวมพืช‘
และเขาได้ตรวจสอบเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ ที่ไม่ได้ฝึกฝนเช่น เนครอส, งูหลามน้ำเขาเดียวอันเดธ และเพิ่งทำให้ สโนว์ สงบลง
“ เนโครส พิทักษ์โวคัลนิสและคนอื่นๆ พร้อมด้วยงูหลามน้ำอันเดดตอนที่ข้าไม่อยู่ ตกลงไหม ? ” อาแจ็กซ์สั่งให้เนครอสปกป้องภูติธาตุอื่นๆ ก่อนที่จะไปปฏิบัติภารกิจ ‘รวบรวมพืช‘
“ อย่ากังวลไปเลย นายท่านผู้อัญเชิญ ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง ” เนครอส นั่งลงและกล่าวด้วยความเคารพของอัศวิน
อาแจ็กซ์พยักหน้ารับสโนว์ไปกับภารกิจเก็บต้นไม้
อาแจ็กซ์ มีความมั่นใจอย่างเต็มที่ในความแข็งแกร่งของ เนครอส ซึ่งเพิ่งบรรลุความแข็งแกร่งของผู้บัญชาการภูติธาตุระดับสูงสุดระดับ 4 พร้อมกับอัญเชิญอันเดธสองคนของเขาที่มีพลังเท่ากัน (มีเพียงความแข็งแกร่ง แต่ไม่มีทักษะ) เช่นเดียวกับเขา
และอย่าลืมพลังของงูหลามน้ำอันเดธ ซึ่งมีความแข็งแกร่งระดับ 3 และความเร็วที่เทียบได้กับอสูรวิญญาณระดับ 4 ระดับต่ำจำนวนมาก
“ มาเถอะสโนว์ เราจะเริ่มค้นหาพืชจากภูเขานั้น” อาแจ็กซ์ขึ้นขี่บนสโนว์และชี้นิ้วไปที่ภูเขาสีเขียวขนาดใหญ่ในระยะไกลเพื่อบอกให้มันบินไปทางภูเขา
เมื่อเข้าใจความหมายของคำพูดของเขา สโนว์จึงบินขึ้นไปในอากาศ และด้วยทักษะความเร็วสายฟ้าแบบพาสซีฟ พวกมันจึงบินไปในทิศทางของภูเขา
ภายในเวลาเพียง 20 นาที พวกเขาไปถึงเชิงเขา และอาแจ็กซ์ขอให้หยุดที่นั่น
“ เราจะเดินจากนี้ไป ไม่อยากพลาดต้นไม้ใดๆ ” อาแจ็กซ์ตบที่สโนว์ขณะอธิบาย
จากระยะไกล ภูเขาดูเล็ก แต่เมื่อเขาเห็นจากเท้า มันใหญ่มากกว่าที่คิด และภูเขาก็ไม่แคบ แทนดูเหมือนสามเหลี่ยมที่ใคร ๆ ก็ปีนได้ง่าย
ภูเขาทั้งลูกปกคลุมไปด้วยพืชพรรณและต้นไม้นานาพันธุ์ ทั้งขนาดเล็ก กลาง และใหญ่ แต่ไม่เพียงแต่ปกคลุมไปด้วยต้นไม้เท่านั้นแต่ยังมีอสูรวิญญาณต่าง ๆ ที่ส่งเสียงคำรามดัง ๆ และเสียงอื่น ๆ ทำให้อาแจ็กซ์คิดอยู่ครู่หนึ่งว่าจะเข้าสู่ภูเขาหรือไม่ ?
“ เพื่อความแข็งแกร่ง ข้าต้องเสี่ยง ไม่อย่างนั้นข้าจะเป็นคนขี้ขลาดตลอดชีวิต ” อาแจ็กซ์กระตุ้นตัวเองให้เข้าไปในป่า