ยุคใหม่ของเหล่าผู้อัญเชิญ - บทที่ 76: จัสมิน

บทที่ 76: จัสมิน

 

 

“ โวคัลนิส เจ้าและงูหลามน้ำอันเดธ ไปหาผู้บัญชาการระดับ 10 คนนั้น ” อาแจ็กซ์สั่งให้โวคัลนิสช่วยงูหลามน้ำอันเดธที่มีความแข็งแกร่งระดับ 3 สูงสุด

 

‘ ในขณะที่ข้าจะดูแลผู้บัญชาการระดับ 5 กับภูติธาตุอื่น ‘ เขาคิดกับตัวเอง

 

เขาสามารถซุ่มโจมตีศัตรูที่ทรงพลังด้วยใบมีดมิติและรับการสนับสนุนจากภูติธาตุที่ทำสัญญาเพื่อต่อสู้

 

หากไม่มีโวคัลนิสและงูหลามน้ำอันเดธยู่ข้างเขา เขาจะไม่สามารถฆ่าเป้าหมายก่อนหน้าได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นเขาจึงต้องการความแข็งแกร่งมากขึ้นเพื่อฆ่าเป้าหมายด้วยตัวเขาเอง

 

สโนว์ เหยี่ยวมังกรสายฟ้าได้รับบาดเจ็บสาหัสในการต่อสู้กับงูหลามน้ำเขาเดียว เขาจึงไม่สามารถพึ่งพาได้ชั่วขณะหนึ่ง ไม่จนกว่าจะหายดี

 

ทุกครั้งที่เขานึกถึงนิกายนักฆ่า เขาจะนึกถึงการสังหารหมู่

 

ด้วยการสังหารหมู่นี้ เขานึกถึงเพื่อนของเขา ซึ่งเขาไม่รู้ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว

 

ในไม่ช้าดวงตาของอาแจ็กซ์ก็กลายเป็นอาฆาตและมีเพียงการแก้แค้นเท่านั้นที่อยู่ในใจของเขา

 

“ ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ ไอ้หนุ่ม ” เสียงที่คุ้นเคยดังก้องอยู่ในหัวของเขา ซึ่งช่วยให้เขาล้างความคิดอาฆาตและทำให้เขาสงบลง

 

“ นี่ไม่ใช่เสียงที่ข้าได้ยินเมื่ออัปเกรดวิชาการบ่มเพาะวิญญาณลึกลับเป็นระดับ 2” อาแจ็กซ์ขอบคุณเสียงที่ช่วยให้เขาสงบลง

 

“ เจ้าเป็นใคร ? ” อาแจ็กซ์ถามเสียงในหัวของเขา

 

“ ตอนนี้ไม่สำคัญแล้ว ข้าไม่ต้องการให้ผู้สืบทอดของข้าไปตามเส้นทางเดียวกับที่ข้าทำ ทำใจให้สงบและคิดก่อนจะฆ่าใครซักคนบ้าง ” เสียงนั้นหยุดลงครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “ และจะไม่กลายเป็นเครื่องจักรสังหารโดยปราศจากสมองที่ฆ่าทุกคนในเส้นทางเดินของเจ้า “

 

“ หือ ? ” อาแจ็กซ์หยุดครู่หนึ่งและปรับความคิดของเขาและเริ่มคิดเกี่ยวกับคำพูดของเสียงในหัวของเขา

 

“ พวกเขาสมควรตายไหม ? ” อาแจ็กซ์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและนึกย้อนกลับไปถึงการสังหารหมู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าซิลเวอร์ที่ฆ่าเด็กไร้เดียงสาทั้งหมด

 

และเมื่อนึกถึงคำพูดของคนสวมหน้ากากที่ฆ่าเขาเพื่อรับรางวัลบางอย่างทำให้เขาโกรธ

 

“ แน่นอน พวกเขาสมควรที่จะตาย ” ในที่สุด อาแจ็กซ์ ก็สรุปได้ว่าถ้าใครต้องการหัวของเขา พวกเขาควรจะพร้อมที่จะเสียหัวของพวกเขาด้วยเช่นกัน

 

“ ใครอยู่ที่นั่น ! ” เขาได้ยินเสียงเย็นชาจากต้นไม้ใกล้เคียง

 

อาแจ็กซ์มองไปในทิศทางนั้นทันที

 

ชายวัยกลางคนที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยพร้อมกับเด็กหญิงอายุ 14 ปีกำลังพักผ่อนอยู่ใต้ต้นไม้

 

โครงสร้างร่างกายของชายวัยกลางคนนั้นปกติและมีใบหน้าที่เหนื่อยล้า ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่นซึ่งทำให้เขามองไม่เห็นหน้าเธอ

 

อาแจ็กซ์ยืนนิ่งโดยไม่พูดอะไร เนื่องจากเขาเริ่มการสนทนาไม่เก่งและไม่รู้จะพูดอะไร

 

“ เฮ้ เจ้าหนู เจ้าหลงทางแล้วหรือ ? ” เมื่อเห็นอาแจ็กซ์ที่เงียบงัน ชายวัยกลางคนก็ถามเบาๆ รู้สึกว่าไม่มีอันตรายเกี่ยวกับอาแจ็กซ์

 

“ ไม่ใช่หรอกลุง ข้าชื่ออาแจ็กซ์ ข้าเป็นทหารรับจ้างและกำลังอยู่ในภารกิจ ” อาแจ็กซ์ตอบอย่างสุภาพ

 

“ และเขาคือผู้พิทักษ์ของข้า ” ชี้ไปที่โวคัลนิสที่โผล่ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้และยืนอยู่ตรงหน้าเขา อาแจ็กซ์แนะนำเขาในฐานะผู้พิทักษ์ของเขา

 

“ ไม่น่าแปลกใจที่ความแข็งแกร่งของเจ้า เจ้าสามารถเป็นทหารรับจ้างได้ ” ลุงวัยกลางคนชื่นชมอาแจ็กซ์สำหรับความแข็งแกร่งของเขาและกล่าวต่อ “ ข้าชื่อไรอัน และเธอเป็นหลานสาวของข้า จัสมิน เรียกข้าว่าลุงก็ได้เหมือนเธอ ”

 

ลุงไรอันซึ่งเอนหลังพิงต้นไม้แนะนำหลานสาวของเขา

 

จัสมินเพิ่งยิ้มเล็กน้อยให้อาแจ็กซ์

 

ลุงไรอันรู้ดีว่าชายผู้นี้อยู่ในระดับพลังผู้บังคับบัญชาเท่านั้น แต่มีบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาดูแปลก แต่เขาแค่ส่ายหัวคิดว่า โวคัลนิสซ่อนความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาไว้

 

“ ครับลุงไรอัน ข้าขอถามท่านสักหน่อยได้ไหมว่าท่านมาทำอะไรที่นี่ ? อยู่ในถิ่นทุรกันดารที่ถูกสาปแห่งนี้ ? ” อาแจ็กซ์ถามหลังจากพูดคุยกับพวกเขาสักพัก

 

“ นั่นมัน… ” ลุงไรอันลังเล

 

“ เรากำลังค้นหาอะไรบางอย่างน่ะ ” เมื่อเห็นลุงของธอลังเล จัสมินจึงตอบคำถามของอาแจ็กซ์ ซึ่งอาแจ็กซ์ก็พยักหน้าและไม่ถามอะไรอีก

 

“ โอเค ลุงไรอัน ข้าจะทำภารกิจต่อไป ลาก่อน ” อาแจ็กซ์รีบเข้าไปลึกลงไปพร้อมกับโวลคานิสที่อยู่ในร่างของชายวัยกลางคน

 

ตลอดเวลา โวคัลนิส ยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ส่งเสียงใดๆ และเดินตามหลัง อาแจ็กซ์อย่างเงียบ ๆ

 

“ ท่านลุง ทำไมท่านถึงสุภาพกับเขาจัง ? ” จัสมินถามไรอัน สงสัยว่าทำไมลุงของเธอที่ไม่เคารพพ่อของเธอจึงทำท่าทางสุภาพกับคนแปลกหน้า

 

“ แม้ว่าระดับการบ่มเพาะของชายวัยกลางคนนั้น ข้าสัมผัสได้เพียงในระดับผู้บังคับบัญชาระดับ 1 เท่านั้น เขาดูลึกลับสำหรับข้า และแม้แต่ข้าที่อยู่ในระดับผู้บังคับบัญชาระดับ 8 ก็ไม่มีความมั่นใจ 100 เปอร์เซ็นต์ที่จะเอาชนะชายคนนั้นโดยไม่รับ ความเสียหายใดๆเลย ” ลุงไรอันอธิบายให้จัสมินหลานสาวฟัง

 

“ โอ้ ” ถ้าจัสมินได้ยินเรื่องนี้ในครั้งแรก เธอคงจะตกใจ แต่ตอนนี้ เธอเพียงพยักหน้า

 

“ ยังไงก็ตาม เราต้องหาผลไม้อายุยืนนั้นให้เร็วที่สุด ไม่งั้น…” ก่อนที่ลุงไรอันจะพูดจบ จัสมินก็ขัดขึ้น “ อย่าเสียเวลาไปกว่านี้เลยท่านลุง ”

 

…

 

” เจ้าอยู่นี่แล้ว ” หลังจากการค้นหามาหนึ่งวัน อาแจ็กซ์ก็พบผลไม้อายุยืน แทนที่จะเป็นเหยื่อที่เป็นสาวกของนิกายนักฆ่า

 

ต้นไม้อายุยืนได้รับการปกป้องโดย ราชาสิงโตหิมะระดับต่ำ 4 ซึ่งนอนหลับสบายใกล้ต้นไม้นั้น

 

“ ถ้าสโนว์อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดของมัน มันคงง่ายกว่านี้ แต่ตอนนี้ข้าต้องเผชิญหน้ากับมันด้วยตัวเองและภูติธาตุ และอย่าลืมอสูรอันเดธตัวใหม่ของข้า งูหลามน้ำ ” อาแจ็กซ์คิดในใจเกี่ยวกับเหยี่ยวมังกรสายฟ้าซึ่งยังคงหมดสติ

 

“ ข้าทำได้ ! ” อาแจ็กซ์กระตุ้นตัวเองและเรียกภูติธาตุทั้งหมดของเขาและงูหลามอันเดดออกมา

 

“ โวคัลนิส ข้าจะล่อราชาสิงโตหิมะด้วยงูหลามน้ำอันเดธ เพื่อเอามันออกจากต้นไม้อายุยืน จากนั้นเจ้าจะยั่วยุไปไกลๆ ซึ่งเพียงพอสำหรับข้าที่จะขโมยผลไม้ ” อาแจ็กซ์ สั่งให้โวคัลนิสไปยั่วยุให้ราชาสิงโตหิมะถอยห่างจากต้นไม้