ยุคใหม่ของเหล่าผู้อัญเชิญ - บทที่ 60+61

บทที่ 60: การทดสอบโชคอย่างง่าย

 

 

ในไม่ช้าทุกคนก็ทดสอบความสามารถของพวกเขา

 

ในบรรดาผู้เข้าร่วมที่มีอยู่เดิม 15 คนหรือมากกว่านั้น มีเพียง 12 คนเท่านั้นที่ผ่าน ในขณะที่ชายหนุ่มสามคนถูกคัดออก

 

สำหรับการคัดออก ชายหนุ่มสามคนมีเพียงพรสวรรค์ขั้นต่ำ หรือ ระดับมนุษย์ ขั้นต่ำ เท่านั้น

 

ทันทีที่พวกเขาได้คะแนนต่ำ ประตูพอร์ทัลก็เปิดขึ้นด้านหลังพวกเขาและดูดผู้เข้าร่วมสามคนทีละคน

 

” ความสามารถระดับต่ำ การทดสอบล้มเหลว ส่งพวกเขาออกจากดินแดนมรดก ” เสียงแหบประกาศเสียงดัง

 

เมื่อทุกคนเห็นว่าชายหนุ่มทั้งสามถูกคัดออกอย่างไร พวกเขาก็โล่งใจและเลิกกังวลเรื่องเพื่อนฝูงและพี่น้องที่ไม่ได้ผ่านเข้าสู่ช่วงสุดท้าย

 

เพราะพวกเขาคิดว่ามีโอกาสเล็กน้อยที่พวกเขาจะกลับมาอย่างปลอดภัย แต่ก็ยังมีบ้างที่กังวล

 

ในบรรดาผู้เข้าร่วมที่มีคุณสมบัติ 12 คน มีเพียง 2 คนเท่านั้น เจ้าหญิงดาฟเน่ และ เปาลินที่มีความสามารถสูงสุด กล่าวคือ พรสวรรค์ระดับปฐพี ขั้นสูง ตามน้ำพุพรสวรรค์ รองลงมาคือสาวกของนิกายราชาแห่งการต่อสู้ที่มีความสามารถระดับปฐพีระดับต่ำ

 

ส่วนใหญ่มีพรสวรรค์ระดับมนุษย์ ขั้นกลาง ในขณะที่ชายหนุ่มที่หยิ่งผยองจากแฮมเมอร์กุสต์มีพรสวรรค์ระดับมนุษย์ ขั้นสูง

 

“ ตอนนี้กำลังจะไปที่การทดสอบที่สอง ” เสียงแหบแห้ง เตือนผู้เข้าร่วม 12 คนที่นั่งอยู่รอบๆ น้ำพุ

 

” มีหีบสมบัติอยู่ 12 หีบเหนือน้ำพุพรสวรรค์ ” ทันทีที่เสียงพูด หีบสีทอง 12 อันปรากฏขึ้นเหนือน้ำพุ

 

“ ทุกคนจะได้รับหนึ่งหีบ ซึ่งสมบัติต่างๆ วางอยู่โดยข้า ราชาซัมมอนเนอร์ แต่หีบทองคำครึ่งหนึ่งนั้น ว่างเปล่า ” เสียงแหบแห้งหยุดชั่วครู่และพูดต่อ “ ถ้าเจ้าได้หีบที่ว่างเปล่า เจ้าจะ ถูกกำจัดออกจากพื้นที่มรดก บัดนี้จงแยกย้ายกันไปเลือก “

 

หลังจากเสียงพูด ‘กระจาย‘ หีบทองคำทั้ง 12 อันถูกแจกจ่ายให้กับผู้เข้าร่วม 12 คน

 

ในไม่ช้าทุกคนก็เริ่มเปิดหีบทองคำ

 

“ ไชโย ข้าได้ผลไม้ความสามารถแล้ว ” ชายหนุ่มร้องด้วยความดีใจ

 

“ ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าได้ยาเม็ดระดับสวรรค์แล้ว ” ชายหนุ่มอีกคนตะโกนด้วยความดีใจ

 

“ เดี๋ยวก่อน นี่มันไม่ยุติธรรมเลย ” ผู้ฝึกตนจากตระกูลหลักตะโกนเสียงดัง มองดูชายหนุ่มที่ได้รับสมบัติในหีบทองคำของพวกเขา

 

ทันทีที่เขาตะโกน ประตูมิติก็ปรากฏขึ้นด้านหลังและดูดเขาเข้าไป

 

หลังจากประตูมิตินั้น ประตูอีกห้าประตูก็ปรากฏตัวขึ้นเพื่อดูดคนห้าคนสำเร็จ

 

“ อาแจ็กซ์ เจ้าได้อะไรมา ” เมื่อเห็นหีบที่ว่างเปล่าทั้งหมดหายไป เปาลินถามอาแจ็กซ์ด้วยรอยยิ้ม

 

“ เมล็ดพันธุ์ลึกลับ ” อาแจ็กซ์ตอบ สิ่งที่เขาเห็นในหน้าจอระบบ

 

‘ติ้ง

 

ชื่อไอเท็ม: เมล็ดพันธุ์ลึกลับ

 

เกรด: ไม่ทราบ

 

ใช้: ไม่ทราบ

 

คำอธิบาย: เมล็ดพันธุ์ลึกลับที่ราชาซัมมอนเนอร์พบในการผจญภัยครั้งหนึ่งของเขา แต่เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร

 

อันดับ: เหนือกว่าดี (ข้าเดา)

 

“ หืม เราไปถามเอดมันด์หลังเรากลับกันเถอะ เก็บไว้ให้ปลอดภัยก่อน ” พอมองดูเมล็ดพันธุ์สีม่วงเข้ม เปาลินแนะนำให้อาแจ็กซ์เก็บไว้ให้ปลอดภัย

 

“ หืม เจ้าได้อะไร พี่เปาลิน ” อาแจ็กซ์ถามเปาลินขณะมองสร้อยข้อมือบนมือของเปาลิน

 

“ ข้าคิดว่า มันเป็นอาร์ติแฟกซ์คุณภาพต่ำ ซึ่งให้แก่นแท้ของธรรมชาติจำนวนหนึ่งเมื่อข้าต้องการ ” เปาลินหัวเราะและพูดต่อ “ ข้าตั้งชื่อมันว่าสร้อยข้อมือผู้จัดการแก่นแท้”

 

“ เยี่ยมมาก พี่เปาลินโชคของเจ้าดีมาก ”อาแจ็กซ์อิจฉาเปาลินแบบติดตลก

 

ในบรรดาผู้เข้าร่วม 12 คน มีเพียง 6 คนเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในพื้นที่ทดลอง และเตะอีก 6 คนออกจากพื้นที่มรดก

 

ผู้เข้าร่วมที่เหลืออีก 6 คน ได้แก่ เจ้าหญิงดาฟเน่จากราชวงศ์ เนดอห์จากนิกายดาบเพลิงอาแจ็กซ์และ เปาลินจากกลุ่มทหารรับจ้างเฮซโกรฟ ศิษย์น้องจากนิกายราชาการต่อสู้และคนสุดท้ายคือนายน้อยผู้หยิ่งผยองจากตระกูลแฮมเมอร์กัส

 

ในบรรดาผู้เข้าร่วมทั้ง 6 คนอาแจ็กซ์และ เนดอห์ เป็น2 คน ที่มีความสามารถน้อยที่สุด มีเพียงพรสวรรค์ระดับมนุษย์ขั้นสูงเท่านั้น

 

แม้แต่นายน้อยผู้หยิ่งผยองจากตระกูลแฮมเมอร์กัสท์ก็ยังมีพรสวรรค์ระดับปฐพีระดับต่ำ เช่นเดียวกับคนที่มาจากนิกายการต่อสู้ของราชา

 

เจ้าหญิงดาฟเน่และเปาลินมีพรสวรรค์ระดับสูงสุดในบรรดาผู้เข้าร่วมกลุ่มสุดท้าย

 

“ขอแสดงความยินดีสำหรับการเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ ” ลูกบอลแสงสีขาวขนาดเล็กปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขาพร้อมกับน้ำเสียงที่แหบแห้ง

 

คำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ ก่อนเริ่มการทดสอบครั้งสุดท้าย หากใครต้องการออกจากพื้นที่มรดก เจ้าสามารถทิ้งของขวัญบางอย่างจากข้าได้ แต่อย่างหนึ่งคือเมื่อเราเริ่มการทดสอบครั้งสุดท้าย อาจทำให้เจ้าเสียชีวิตได้ ” แสงขนาดเท่ากำปั้น แนะนำช้าๆ

 

ผู้เข้าร่วมทั้ง 6 คนไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองและไม่เคลื่อนไหว

 

” ตกลง แต่อย่าเสียใจกับการตัดสินใจของเจ้าในภายหลัง ” เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนอง เสียงที่แหบแห้งยังคงดำเนินต่อไป ” การทดสอบครั้งสุดท้ายจะมีผู้ชนะเพียงคนเดียว และมรดกของข้าจะมอบให้พรแก่ผู้ชนะคนนั้น “

 

พวกเขาทั้งหมดรู้ว่าพื้นที่มรดกส่วนใหญ่จะให้พรมรดกแก่บุคคลเพียงคนเดียว ในบางกรณีที่หายากเท่านั้นที่จะให้มากกว่าหนึ่ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ตกใจหรืออะไรก็ตาม

 

” การทดสอบครั้งสุดท้ายเกี่ยวข้องกับการอัญเชิญ ดังนั้นจงระวังและอย่าพลาดโอกาสนี้ซึ่งเกิดขึ้นได้ยากมากในชีวิตของเจ้า ” เสียงลูกบอลสีขาวเล็ก ๆ ฟังดูลึกลับเพิ่มความอยากรู้ของผู้เข้าร่วม

 

 

บทที่ 61: โลกแห่งวิญญาณธาตุ

 

 

” การทดสอบขั้นสุดท้ายเกี่ยวข้องกับการอัญเชิญ ดังนั้นจงระวังและอย่าพลาดโอกาสนี้ที่หายากมากในชีวิตของเจ้า ” เสียงลูกบอลสีขาวดังขึ้นอย่างลึกลับเพิ่มความอยากรู้ของผู้เข้าร่วม

 

“ การทดสอบนี้เรียกว่าการทดสอบซัมมอนเนอร์ ” เสียงห้าวหยุดชั่วครู่และพูดต่อ “ ในการทดสอบนี้ เจ้าจะถูกส่งไปยังสถานที่ต่างๆ ของโลกวิญญาณธาตุ ”

 

” อะไรน่ะ ??? “

 

“ เป็นไปได้อย่างไรที่จะส่งมนุษย์ไปยังโลกแห่งวิญญาณ ? ”

 

“ เราจะรอดจากที่นั่นได้ไหม ? ”

 

“ ต่อให้เจ้าไปที่นั่น เราควรทำอะไรที่นั่นกันล่ะ ? ”

 

ผู้เข้าร่วมทั้งหมดถามในทิศทางของลูกบอลสีขาวขนาดเท่ากำปั้น

 

“ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ” เสียงหัวเราะดังมาจากลูกบอลสีขาวเล็กๆ ไม่กี่วินาทีก่อนจะพูดต่อว่า “ ข้ากำลังใช้ประตูเทเลพอร์ตระดับสูงอยู่ และพวกเจ้าจะต้องได้รับการปกป้องจากข้าเป็นเวลาสามชั่วโมง ดังนั้นเจ้าต้องทำให้ภารกิจสำเร็จ สำหรับเจ้าภายในสามชั่วโมงนี้ มิฉะนั้น เจ้าจะต้องตาย “

 

“ ภารกิจคืออะไร ราชาซัมมอนเนอร์ ? ” เจ้าหญิงดาฟเน่ขอให้อธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับภารกิจดังกล่าวอย่างสุภาพ

 

เธอพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งทำให้ผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ สงสัยว่าทำไมเธอถึงตื่นเต้นมากเกินไปเล็กน้อย

 

“ เจ้าไม่ใช่คนพิเศษ ” เสียงแหบพร่าฟังดูสงสัยเมื่อเขาตอบเจ้าหญิงดาฟเน่ในขณะที่เขาพูดต่อ “ ภายในสามชั่วโมง ทุกคนต้องโน้มน้าววิญญาณธาตุที่จะเข้าสู่สัญญากับเจ้า ”

 

“ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้เข้าร่วมคนใดไม่สามารถทำสัญญากับวิญญาณธาตุได้ภายในสามชั่วโมงนั้น ? ” เนดอห์จากนิกายดาบเพลิงถามหลังจากย่อยคำพูดของ ราชาซัมมอนเนอร์ลงในหัวของเขา

 

“ เจ้าจะตายไงล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ” เสียงแหบแห้งจากลูกบอลสีขาวตัวเล็กหัวเราะเสียงดัง

 

เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดสุดท้ายของราชาซัมมอนเนอร์ ผู้เข้าร่วมทุกคนก็ตัวสั่น

 

ไม่นานประตูมิติขนาดใหญ่ก็เปิดออกข้างน้ำพุพรสวรรค์

 

” ทุกคนเข้าสู่พอร์ทัลอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่วินาทีที่เจ้าเข้าสู่โลกวิญญาณธาตุ อย่าเสียเวลาใดๆ ขอให้โชคดี ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ” ลูกบอลสีขาวขนาดเล็กจางหายไปพร้อมกับเสียงหัวเราะดังหลังจากจบคำพูด

 

ในไม่ช้า เนดอห์, เจ้าหญิงดาฟเน่, หลุย แฮมเมอร์กัส(นายน้อยผู้หยิ่งผยองจากตระกูล แฮมเมอร์กัส) และ ฮวน มาร์ช(ศิษย์น้องของนิกายราชาต่อสู้) ก็รีบเข้าไปในพอร์ทัลโดยไม่เสียเวลา

 

“ อาแจ็กซ์ ขอให้โชคดีและพยายามให้ดีที่สุด ” เปาลินก็รีบเข้าไปในพอร์ทัลตามหลังพวกเขา

 

ถึงกระนั้น เขาไม่ลืมที่จะพูดสองสามคำกับอาแจ็กซ์ก่อนหน้านั้น

 

“ โชคดีสำหรับเจ้าเช่นกัน พี่เปาลิน ” อาแจ็กซ์ก็กลับมา ‘โชคดี‘ และรีบวิ่งตามหลังเขาไปที่พอร์ทัลด้วยสีหน้าที่คาดหวัง

 

เขาตื่นเต้นเพราะในที่สุดเขาก็เข้าสู่ โลกวิญญาณธาตุ ซึ่งผู้อาวุโสโบรอนเคยพูดไว้

 

” น่าสนใจ น่าสนใจ มีเด็กในกลุ่มที่น่าสนใจอยู่บ้าง มาดูกันว่ามันจะเป็นอย่างไร . . .” หลังจากที่ทุกคนรีบเข้าไปในพอร์ทัล เสียงของราชาซัมมอนเนอร์ก็ดังขึ้นในพื้นที่

 

…

 

ในโลกวิญญาณธาตุ

 

“ ว้าว นี่คือโลกแห่งวิญญาณธาตุหรือ ? ” อาแจ็กซ์สงสัยเมื่อเขาสังเกตสภาพแวดล้อมของเขา ซึ่งเต็มไปด้วยแก่นแท้สี่ประการของธรรมชาติ ได้แก่ ไฟ น้ำ ดิน และชีวิต

 

“ ข้าคิดว่า ถ้าข้าสามารถฝึกฝนด้วยวิชาการกลั่นธาตุสวรรค์และปฐพีระดับ 2 ของข้าที่นี่ ข้าก็จะสามารถเติมเต็มจิตสำนึกจิตวิญญาณของข้าได้ภายในครึ่งวัน ” อาแจ็กซ์คิดด้วยดวงตาเป็นประกาย

 

โลกวิญญาณธาตุเต็มไปด้วยแก่นแท้ของธรรมชาติของธาตุต่างๆ

 

ดังนั้น เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงแก่นแท้อันอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ อาแจ็กซ์จึงคำนวณเวลาที่ต้องใช้เพื่อเติมเต็มจิตสำนึกทางวิญญาณของเขาโดยประมาณ

 

“ แต่ข้ามีเวลาเพียงสามชั่วโมงในการทำสัญญากับวิญญาณธาตุ ” อาแจ็กซ์ถอนหายใจเมื่อไม่มีเวลาและสงสัยว่าเขาควรก้าวต่อไปอย่างไร

 

“ นายท่าน ได้โปรดปล่อยพวกเราออกไป ”

 

“ หือ ”  ขณะที่เขาสงสัย เขาก็ได้รับเสียงกระแสจิตจากวิญญาณธาตุที่ทำสัญญาไว้ตัวหนึ่ง

 

เนื่องจากพวกเขาเป็นวิญญาณธาตุที่ทำสัญญา พวกเขาสามารถสื่อสารทางกระแสจิตได้ ดังนั้นอาแจ็กซ์จึงไม่แปลกใจที่ได้ยินเสียงของพวกเขาในหัวของเขา เกรงว่าเขาจะคุ้นเคยกับการได้ยินเสียงต่าง ๆ ในหัวแล้ว

 

ในไม่ช้าเขาก็เรียกวิญญาณธาตุทั้งหมดของเขา

 

“ นานแค่ไหนแล้วที่ข้าโวคัลนิสกลับมาสู่โลกวิญญาณธาตุ ” วิญญาณธาตุไฟกล่าวขณะประสบกับความรู้สึกของการกลับไปยังบ้านเกิด

 

อาแจ็กซ์จ้องไปที่โวคัลนิสสักครู่แล้วส่ายหัวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

 

“ เอ่อ ขอโทษที่เรียกนายท่านออกมาก่อนหน้านี้ ” โวลคานิสขอโทษ

 

“ ไม่จำเป็นต้องขอโทษสำหรับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ ” อาแจ็กซ์ยิ้มและพูดต่อ “ สไปรัส ทำไมเจ้าถึงส่งข้อความกระแสจิตมาก่อนหน้านี้ ? ”

 

“ นายท่าน แก่นแท้ของธรรมชาติในโลกวิญญาณธาตุนั้นเข้มขนกว่าโลกของนายท่านมาก ดังนั้นหากเราอยู่ข้างนอก มันจะช่วยให้เรามีพลังมากขึ้นโดยไม่ต้องฝึกฝน และเรา วิญญาณธาตุสามารถช่วยนายท่านในการทำสัญญาจิตวิญญาณธาตุอื่นภายใน สามชั่วโมงนี้ยังไงล่ะคะ ” จิตวิญญาณแห่งธาตุแห่งชีวิต สไปรัสอธิบายอย่างช้าๆ แก่อาแจ็กซ์

 

“ เอ่อ ขอโทษด้วย ข้าลืมเจ้าไปหมดแล้ว เจ้าสามารถอยู่ข้างนอกและซึมซับธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ได้ที่นี่ ” แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้านายของพวกเขา เขาขอโทษพวกเขา

 

“ ไม่ ไม่ ไม่ นายท่าน ” วิญญาณธาตุทั้งหมดหยุดเขา

 

หลังจากขอโทษพวกเขาแล้ว เขาถามว่า “ เจ้าบอกว่าเจ้าสามารถช่วยข้าเรื่องสัญญาได้หรอ เป็นไปได้ยังไง ? ”

 

“ แน่นอน เราสามารถช่วยท่านได้โดยการโน้มน้าววิญญาณธาตุ ” โวลคานิสตอบคำถามของเขาและกล่าวต่อ “ แต่เป็นไปไม่ได้ที่วิญญาณธาตุทั้งหมดจะเชื่อด้วยคำพูดเท่านั้น ”

 

“ มันขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งและความสามารถของนายท่านในการโน้มน้าววิญญาณธาตุอื่นๆ ให้ทำสัญญากับนายท่าน ” เนครอสพยักหน้าพร้อมอ้าปากพูดทันทีหลังจากที่โวลคานิสพูดจบ

 

“ อย่างไรก็ตาม ข้าจะขอความช่วยเหลือจากเจ้าหากต้องการ จนกว่าจะถึงเวลานั้น เจ้าสามารถมุ่งความสนใจไปที่การบ่มเพาะของพวกเจ้า ” อาแจ็กซ์เข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดของพวกเขาเพื่อให้พวกเขามุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนของพวกเขา

 

” วู้ ดาเรส โท อันเตอร์ มิ ฮอม ” ขณะที่เขาพูดกับวิญญาณธาตุของเขา มีเสียงเด็กดังมาจากพื้นดินเบื้องล่าง