ยัยเฉิ่มแสนเชยมัดใจนายหล่อร้าย - ตอนที่ 23

“เจ็บไหม” เจสันถามฉันออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบา อ้อมกอดของเขาจากด้านหลัง แผ่นอกอุ่นๆที่แผ่นหลังของฉันมันทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยทุกครั้งที่อยู่ใกล้

“เจ็บ” ฉันพูดออกไปแค่นั้น เขาก็จับฉันหันหน้ามาสบตากับเขามือหายกขึ้นสัมผัสใบหน้าของฉันอย่างแผ่วเบา

“แล้วทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองเจ็บ” น้ำเสียงที่ถามฉันเต็มไปด้วยความห่วงใย อ้าว แล้วฉันตอบว่าไงก็ยัยพวกนั้นมาหาเรื่องฉัน ฉันไม่ได้เก่งเรื่องตบตีนะถึงจะไม่เจ็บตัวเลย

“เจสัน คุณทำอะไรไปคุยกับมันทำไม”

“หยุด” เจสันหันไปตวาดใส่ยัยนั้นเสียงดุเย็นเฉียบ จนคนที่อยู่แถวนั้นสะดุ้งไปตามๆ กันรวมถึงยัยแนนนั้นด้วย

“แต่” ดวงตาคมตวัดมองยัยแนนปากร้ายอย่างดุๆ ยังจะกล้าเถียง

“หุบปากไป เธอกล้าดียังไงมาทำร้ายแฟนฉัน” ในที่สุดเจสันก็พูดออกมาจนได้เหมือนเขาจะโกรธมากๆ ด้วย จนยัยแนนตัวสั่นไปหมด

“ยัยนี่เหรอคะแฟนคุณ แล้วยัยเฉิ่มคนนั้นล่ะไปไหน ยัยนี่มันรู้รึเปล่าว่าคุณมียัยเฉิ่มนั้นอีกคน” ยัยแนนยังใจกล้าพูดต่อ แล้วยังมาพูดถึงฉันอีกด้วย

“ทำไมฉันจะไม่รู้” ฉันพูดออกไปยัยแนนทำหน้าตายิ้มเยาะฉันทันที

“รู้ แล้วเธอก็รู้ไว้ซะว่าเขาไม่ได้มีเธอแค่คนเดียว เธอมันก็แค่ของเล่น”

“เหมือนเธอน่ะเหรอ” ฉันพูดสวนเธอกลับยัยแนนนั่นสะอึกทันทีแล้วหันไปมองหน้าเจสัน

“แก แกไม่ก็ไม่ต่างจากฉัน” ยัยแนนได้แต่กัดฟันตัวสั่นอยู่โดยไม่กล้าทำอะไรไปมากกว่านั้น

“เหรอ หึ เธอลองมองดีๆ สิว่าฉันน่ะใคร” ว่าแล้วฉันเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอสภาพของเรายับเยินไม่ต่างกัน ยัยแนนมองพิจารณาฉันอยู่ชั่วขณะหนึ่งแล้วอ้าปากค้างตาโตทันที

“แก คือยัยเฉิ่มนั่นเหรอ” คำพูดของยัยแนนทำให้คนที่อยู่บริเวณนั้นต่างตาโตกับคำพูดของเธอ

“ใช่ ทีนี้ก็รู้แล้วสินะว่าเจสันน่ะเขามีแค่ฉันคนเดียว” แล้วฉันก็พูดเยาะเย้ยยัยนั้น แล้วเข้าไปกอดแขนเจสัน เขาก็หันมามองหน้าฉันนิดหน่อย เหมือนนางร้ายเลยเนาะแต่ไม่ย่ะฉันเป็นนางเอก

“พอแล้ว แล้วเธอ ครั้งนี้ฉันจะไม่เอาเรื่อง แต่ถ้ามีครั้งหน้าอีกอย่าหาว่าฉันใจร้ายกับผู้หญิง ทุกคนก็เหมือนกันอย่าให้ฉันรู้ว่าใครคิดจะทำร้ายแฟนฉันอีกฉันจะไม่เอาไว้” เจสันพูดพร้อมกับกวาดสายตาไปมองทุกคนแล้วมาจบที่ยัยแนนที่ยืนทำหน้าเจ็บใจอยู่

“คุณจริงจังกับมันงั้นเหรอคะเจสัน มันไม่มีอะไรเทียบกับคุณได้สักนิด” ยัยบ้านางร้ายแนนยังไม่จบ

“นั่นมันเรื่องของฉันเธอไม่เกี่ยว” เจสันพูดออกไปด้วยสีหน้าจริงจังและติดรำคาญ

“แต่แนนก็เป็นเมียคุณเหมือนกันนะคะ แนนจะไปฟ้องคุณพ่อว่าคุณกล้าทำอย่างนี้กับแนน” ยัยแนนพูดออกมาเต็มปากว่าเป็นเมียเจสันมันทำให้ฉันเจ็บที่ใจแปลกๆ

“นั่นมันอยู่ในข้อตกลงของเรา เธอไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง แล้วอีกอย่าเรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว แล้วอย่าริเอาพ่อมาขู่เธอก็รู้ว่ามันไม่ได้ผล”

“อ๊ายยยย ไม่ยอมแนนไม่ยอม” ยัยแนนร้องกรี๊ดขึ้นมาทันทีที่เจสันพูดจบ

“หยุด รำคาญ” เจสันตะโกนออกไป เขาคงหมดความอดทนแล้วจริงๆ ถึงได้แสดงท่าทางน่ากลัวออกมาแบบนั้น ยัยแนนหุบปากทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงอันเยือกเย็นของเจสัน ขนาดฉันยืนอยู่ใกล้ๆ ฉันยังรู้สึกกลัวเลย เสียงรอบๆ บริเวณนั้นเงียบกริบไม่มีใครกล้าพูดอะไร จนฉันเริ่มกระตุกแขนของเจสันเขาจึงหันมามองหน้าฉัน

“ฝากจัดการด้วยนะมาร์ค บีม” เขาหันไปพูดกับพี่มาร์ค พี่บีม แล้วจับฉันลากเดินออกมาจากตรงนั้น ปล่อยให้ยัยแนนกรี๊ดตามหลังด้วยความเจ็บใจที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่เดินตามเงียบๆ แล้วเขาก็พาฉันกลับมาที่คอนโด

“ทำไมถึงชอบทำให้ตัวเองเจ็บตัว หืม” พอมาถึงคอนโดเข้ามานั่งในห้องนั่งเล่นเขาก็บ่นฉันทันที

“ใครจะอยากเจ็บ ยัยบ้านั่นมาหาเรื่องน้ำก่อนนะ แล้วอีกอย่างมันเพราะใครล่ะ” ฉันพูดออกไปแล้วทำหน้างอนๆ ตอนนี้เขาไม่ทำหน้าเครียดเหมือนตอนที่ออกมาจากมหาลัยแล้ว เขาหันมาทำท่าทำทางเป็นห่วงฉันแทนซึ่งมันเป็นผลดีกับฉันที่ลดความเกร็งลงบ้างเพราะกลัวว่าเขาจะโกรธ

“โอ๋ๆ ๆ ๆ อย่างอนนะ ขอโทษที่พี่หล่อเกินไปทำให้มีหญิงมาแย่ง” ยังจะมาพูดเล่น คนที่ทำหน้าเครียดๆ ก่อนหน้านี้หายไปไหน

“ชิ หล่อตายละ” ว่าแล้วฉันก็สะบัดหน้าหันหลังให้เขาทันที

“เอ๊ย งอนจริงดิ ขอโทษน๊า นะครับ มาๆ ทำแผลดีกว่าพี่ทำให้ รอแป๊บนะ” เขายื่นหน้ามาออดอ้อนฉันที่หันหลังให้ฉันก็ได้แต่อมยิ้มกับความน่ารักของเขา หลุดมาดผู้ชายน่ากลัวตอนอยู่มหาลัยไปหมดเหลือแต่ผู้ชายขี้อ้อน อ้อนเสร็จก็เดินไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลมานั่งทำแผลให้กับฉัน

“ตอนนั้นทำไมพี่เจจ้องหน้าน้ำ น่ากลัวจังเลยค่ะ” ฉันถามออกไปเพราะอยากรู้

“ตอนไหนอ่ะ” ยังจะแกล้งไม่รู้

“ยังๆ”

“อ่อๆ ก็พี่โกรธ โกรธที่น้ำเจ็บ โกรธที่น้ำไม่ดูแลตัวเอง โกรธตัวเองที่พี่มาช้า โกรธที่พี่ปกป้องน้ำไม่ได้ พี่ไม่อยากให้ผิวสวยๆ ของน้ำเป็นรอยนะ” น้ำเสียงอบอุ่นของเขาทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นในใจไปด้วย ที่แท้เขาโกรธที่ฉันเจ็บนึกว่าโกรธฉันไปทำร้ายคู่ควงเขาซะอีก

“เหรอคะ น้ำก็นึกว่าโกรธที่ทำร้ายคู่ขาพี่ซะอีก”

“อดีตครับ อดีตต้องใส่คำนี้ไปด้วย มันจบไปนานแล้วก่อนที่พี่จะเจอน้ำ และอีกอย่างพี่เป็นห่วงน้ำคนเดียวแหละครับ” ปลื้มกับแฟนสุดหล่อจริงๆ

“อดีตอะไร วันนั้นก็ยัยป้าแนนไม่ใช่รึไงที่อยู่ในห้องพี่หน่ะ” ฉันนึกถึงเรื่องนั้นก็อารมณ์เสีย

“พี่อธิบายไปแล้วนิ และตั้งแต่ตอนนั้นพี่ก็ไม่ได้ติดต่อกับเขาอีกเลย”

“เหรอคะ เชื่อได้จริงอ่ะ” ที่จริงใช่ก็ใช่ว่าจะไม่เชื่อเขาหรอก แค่อยากแกล้งงอนเขาเล่นแค่นั้นเอง ฉันไม่ได้คิดมากเรื่องยัยป้าแนนนั้นแล้วล่ะ

“จริงครับที่รัก รักขนาดนี้จะมีใครได้ล่ะ เมียพี่สวยขนาดนี้ยอมตายคาอกคนนี้คนเดียวครับ” พูดจบแล้วยังเอาหน้ามามุดอกนุ่มๆ ของฉันอีกต่างหาก อ๊าย ไอ้หื่น

“พี่เจ ไอ้คนหื่น ปล่อยนะ ฮ่าๆ ๆ มันจั๊กจี้ ฮ่าๆ” เขาไม่ปล่อยแถมยังเอาหน้ามามุดหน้าอกฉันสะบัดไปมาอีกต่างหาก จั๊กจี้เป็นบ้า ตอนนี้ฉันได้แต่หัวเราะจนปวดท้องไปหมด

“มันนุ่มอ่ะ หอมด้วย ใหญ่ขึ้นป่าวเนี้ย” ไม่ว่าป่าวยังเอามือมาขย้ำหน้าอกฉันแรงๆ อีกต่างหาก สายตาก็จ้องมันอย่างไม่ว่างตา

“พี่เจ” ฉันมองเขาด้วยสายตาดุๆ เขาก็ได้แต่หัวเราะออกมาแหย่ๆ

“ครับๆ พี่อยากให้น้ำเชื่อใจพี่ ไม่ว่าที่ผ่านมาพี่จะเป็นยังไง เจ้าชู้แค่ไหน ตั้งแต่นี้ต่อไปพี่จะมีน้ำคนเดียว รักน้ำคนเดียว รักยัยเฉิ่มคนนี้คนเดียว” อยู่ดีๆ เขาก็เขาโหมดจริงจังแอบซึ่งอีกต่างหาก สายตาคมที่มองไม่มีแววล้อเล่นเลยสักนิด ฉันดีใจที่ได้ยินเขาพูดแบบนี้

“ขอบคุณนะคะ มาๆ กอด กอด หน่อย” ว่าแล้วฉันเลยทำท่าออดอ้อนเขาให้เข้ามากอด อ้อมกอดที่ฉันรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่เรากอดกัน เขาก็ทำตามที่ฉันบอกกอดฉันซะแน่นเลย

“จุ๊บ” เขาก้มจูบหน้าผากของฉันหนึ่งที

“อ้อนขนาดนี้ ถ้าไม่เห็นว่าเจ็บเนี่ยจะจัดให้สักยกแล้วนะเนี่ย”

“พี่เจ ทำไมคิดแต่เรื่องลามกเนี่ย” ในสมองมีแต่เรื่องแบบนี้รึไงซึ่งได้ไม่กี่นาทีจริงๆ

“อารายย นิดๆ หน่อยๆ เอง” แล้วยังจะมาทำหน้าทะเล้นใส่

“ไม่หน่อยแล้ว เยอะเลยล่ะ”