“นี่หยุดเลยนะ ง่วงจะนอนถ้าไม่หยุดมีโกรธ” กึก พูดฉันพูดว่าโกรธเขาก็หยุดทันที

“ก็ได้ครับ นอนๆ ๆ เนอะ คืนนี้ค่อยต่อ หึๆ” ต่อบ้าอะไรใครจะไปยอม (รึว่ายอม ฮ่าๆ ๆ ๆ)

“นอนเลย” พูดจบเขาก็กระชับออกกอดฉันแน่นขึ้น

“คร๊าบ” นอนไปสักพักฉันเลยพูดขึ้น เพราะฉันกังวลเรื่องเขากับพี่บีม

“พี่เจ อย่าทะเลาะกับพี่บีมเพราะเรื่องของน้ำเลยนะคะ น้ำไม่อยากให้พวกพี่ผิดใจกันเพราะน้ำ นะคะ” ฉันบอกเขาเพราะกลัวว่าพวกเขาจะทะเลาะกัน พี่เจเงียบไปสักพักเหมือนเขาจะคิดอะไรเขาถึงตอบฉันออกมา

“ครับ” แค่นั้นแหละฉันก็หลับไปทันทีพี่เขาพูดจบ

เจสัน

ตอนนี้ลูกน้ำหลับไปแล้วแต่ผมยัง เพราะผมกำลังคิดเรื่องที่เธอขอร้องอยู่ จะเรื่องไหนสะล่ะ ก็เรื่องไอ้บีมนะสิ ตอนนี้ผมยังไม่เข้าใจว่ามันทำอย่างนั้นทำไม มันชอบลูกน้ำจริงๆ เหรอ ไอ้นั่นยิ่งอ่านใจอยากอยู่ แต่ผมรู้อยู่อย่างหนึ่งว่ามันจะไม่มีวันหักหลังผมแน่นอน ผมคงต้องเคลียร์กับมันซะแล้วสิ นอนเอาแรงหน่อยดีกว่า แล้วผมก็กระชับอ้อมกอดที่กอดลูกน้ำให้แน่นขึ้นจูบหน้าผากเธอหนึ่งทีแล้วก็หลับตามเธอไป

“อืม กี่โมงแล้วเนี้ย” ยัยเฉิ่มของผมตื่นแล้วหลังจากที่ผมตื่นก่อนเธอมาสักพัก แต่พอยัยนี่รู้สึกตัวผมก็แกล้งหลับต่อ

“อ่ะ หนักชะมัด” แค่กอดเอวแค่นี้บ่นหนักเหรอยัยเบอะ

“หืม ตอนหลับนี่นายเหมือนเด็กชะมัด ไม่เหมือนตอนตื่นเอาแต่ใจ เผด็จการ ชิ นี้ๆ ๆ ๆ จะหล่อไปไหนยะ” ยัยนี่แอบนินทาผมอยู่แล้วยังเอานิ้วมาจิ้มที่แก้มผมเบาๆ อีกต่างหาก น่ารักชะมัด นินทาแล้วยังมาทำร้ายร่างกายกันอีกแต่ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็ยังชมว่าเราหล่อ ฮ่าๆ ๆ ผมได้แต่กลั่นยิ้มเอาไว้กลัวเธอจะเห็น ตอนนี้ยัยเฉิ่มกำลังเอามือลูบไร้ที่ใบหน้าของผม

“อุ๊บ” ผมจึงฉวยโอกาสตอนที่เธอกำลังเคลิ้มกับหน้าหล่อๆ ของผม ผมก็จับเธอจูบซะเลย ผมคอยๆ ไร่ลิ้นไปตามริมฝีปากเธออย่างแผ่วเบาพยายามหลอกล่อให้เธอเปิดปากเพื่อที่ผมจะได้ชิมความหอมหวานข้างในและในที่สุดผมก็สามารถนำลิ้นเข้าไปกอดเกี่ยวกับลิ้นเล็กของเธอได้สำเร็จซึ่งเธอก็ตอบสนองผมอย่างไม่ประสา ผมได้แต่ครางอยู่ในลำคออย่างพอใจกับการตอบสนองที่หอมหวานจากเธอ

“หวานชะมัดปากเมีย” ผมผละออกจากปากอันหอมหวานของเธออย่างเสียดายเพราะกลัวเธอจะขาดอากาศหายใจซะก่อน

“นี่”

“อุ เจ็บนะ” พอเธอได้สติก็ทุบหน้าอกผมแรงๆ หนึ่งที มือหนักชะมัดยัยนี่

“ฉวยโอกาส”

“ฉวยโอกาสอะไร เขาเรียกว่าคิสเรียกสติต่างหาก”

“เรียกสติบ้าอะไร เสียสติละสิไม่ว่า” พูดจบก็ทำหน้างอใส่ผมซะงั้น หึ น่ารักเป็นบ้าเมียผม

“จูบแค่นี้ถึงกับเสียสติเลยเหรอที่รัก ถ้าทำมากกว่านี้คงครางลั่นเหมือนวันนั้นใช่ป่ะ”

“ยี้ ไอ้พี่เจบ้า คิดแต่เรื่องลามก ไม่พูดด้วยแล้วอาบน้ำไปทำงานดีกว่า” ฮ่าๆๆ ๆ ๆ ได้แกล้งเธอนี่มีความสุขจริงๆ เลย เขินจนหนีเข้าห้องน้ำเฉยเลย

“พี่เจไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ มันจะสามทุ่มแล้วนะ” เสียงเรียกของลูกน้ำทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ หืม ออกมาแบบนี้ยั่วกันชัดๆ

“นี่จะยั่วพี่ใช่ไหม” ผมไม่ฟังที่เธอพูดแต่ก้าวเท้าไปหาเธอที่ยืนหันหน้าใส่กระจกอยู่เพื่อแต่งตัวตอนนี้ร่างกายเธอมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันตัวอยู่ มันฆ่ากันชัดๆ

“นี่หยุดเลยนะ ไปอาบน้ำ”

“กอดนิดกอดหน่อยไม่ได้เหรอ จุ๊บ หอมจัง” ตอนนี้ผมกอดเธอข้างหลังแล้วหอมที่ซอกคอเธอแรงๆ หอมยั่วอารมณ์จริงๆ

“ไม่ได้ มันจะสายแล้วนะ น้ำต้องไปทำงาน ไม่งั้นวันนี้นอนนอกห้องนะ” เอ๊ย เอาเรื่องนี้มาขู่กันเลยเหรอ ชิ กอดนิดกอดหน่อยก็ไม่ได้ เดียวจับปล้ำซะเลย ผมได้แต่บ่นอยู่ในใจ ฮ่าๆ ที่ยอมนี้ไม่ได้กลัวนะครับแค่ไม่อยากขัดใจ พวกคุณอย่าหาว่าผมกลัวเมียนะ ผมไม่เค๊ยยยกลัวสินิด แค่เกรงใจ

“ครับๆ อย่าขู่แบบนี้นะ เค้ากลัว” พูดจบก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที

“น้ำ ไปเปลี่ยนชุด” ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงโมโห ก็ดูเธอสิครับเสื้อเกาะอกบ้าอะไรไม่เห็นจะเกาะสักนิดมันจะหลุดอยู่แล้ว นมนี่จะใหญ่ไปไหน แล้วกระโปรงสั้นๆ นั้นอีกจะเห็นตูดอยู่แล้ว

“อะไรพี่เจ รีบไปเถอะ สายแล้วเดี๋ยวน้ำไม่ทันนะ” ยังจะดื้อ

“ไม่ครับถ้าไม่เปลี่ยนก็ไม่ต้องไป อยู่ห้องนี้แหละ แต่พี่ไม่รับประกันนะว่าจะอยู่เฉยๆ”

“เออๆ ๆ เปลี่ยนก็ได้ ไม่รู้จะอะไรกันหนักหนา สวยแล้วไม่ชอบรึไง”

“บ่นอะไร อยากอยู่ห้องเหรอ” เธอเดินเข้าห้องแต่งตัวแล้วบ่นไปด้วยตามทางแต่ได้ยินไม่ชัดเลยแกล้งตะโกนขู่ไปอีกตามหลัง

“เปล่า..” หึ สวยน่ะชอบอยู่หรอกแต่ก็ไม่อยากให้ใครเห็นไงอยากเห็นคนเดียว หวง

“ป่ะเสร็จแล้ว”

“นี้ดีสุดแล้วเหรอ คิดว่าพี่จะพอใจแล้วเหรอ” ลูกน้ำกลับออกมาด้วยชุดกางเกงขายาวสีดำมันวาวเสื้อเกาะอกสีขาวและเสื้อแจ็คเก็ตสีดำครอปสั้นครึ่งตัว หืม มันรัดไปหมดจนเห็นตูดงอนๆ ของเธอ วุ้ย ไม่อยากให้ไปไหนเลย หวง อยากเก็บไว้ในห้องไม่อยากให้ใครเห็น

“นี่เรียบร้อยสุดแล้วนะ ป่ะๆ ๆ ไปกันเถอะน้ำสายแล้ว” พูดแล้วเดินมาเกาะแขนผม ทำหน้าอ้อนใส่กะพริบตาปริบๆ จะน่ารักไปไหน เดี๋ยวก็ไม่ได้ออกจากห้องจริงๆ หรอก

“ชิ” ไม่พูดอะไรต่อได้แต่ทำหน้าหงุดหงิดแล้วเดินนำเธอออกจากห้องทันที หงุดหงิดโว้ย หวงเมีย

“พี่เจน้ำไปสแตนด์บายก่อนนะจะได้เวลาแล้ว”

พอมาถึงผับเธอก็ขอตัวไปทำหน้าที่ทันที ผมก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่พยักหน้า แล้วเธอก็เดินไปทำหน้าที่ดีเจของผับ ตอนเดินไปนี่นะไอ้พวกผู้ชายนี่มองตามตาเป็นมันเลยนี้ขนาดเห็นว่าผมมากับยัยนั่นพวกมันยังกล้าเดี๋ยวจะเจอไม่ใช่น้อยพวกนี้ ผมไม่อยากหงุดหงิดมากไปกว่านี้ก็เลยเดินขึ้นไปข้างบน พอเปิดประตูเข้ามาก็เห็นไอ้บีม ไอ้มาร์ค แล้วก็น้องอลิชนั่งอยู่สามคน ใช่อลิชผมลืมเธอไปเลย ถ้ามัมรู้มัมโกรธผมตายแน่ที่ละเลยน้อง

“ไงไอ้เสือ ง้อเมียสำเร็จแล้วหรอ” ไอ้มาร์คเอ่ยทักผมเป็นคนแรก

“แน่นอน” ผมตอบมันแบบกวนๆ แล้วยักไหล่ให้หนึ่งที หันไปมองไอ้บีมนิดหนึ่งว่ามันจะแสดงสีหน้ายังไง แต่มันก็ไม่แสดงอะไรให้ผมเห็นยังคงทำสีหน้าเรียบเฉยตามแบบฉบับของมัน และมันก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

“อลิช พี่ขอโทษนะครับที่ไม่ได้ดูแลเรา” ตอนนี้อลิชก็อยู่ที่นี่ด้วยสงสัยไอ้มาร์คไปรับมา

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อลิชเข้าใจ” ผมรู้ว่าน้องยังไม่คุ้นชินกับสถานที่และคนแถวนี้ ผมยังกล้าปล่อยเธอไว้อีก

“ไม่ต้องห่วงหรอกไอ้เจฉันดูแลอย่างดี หึ” ไอ้มาร์คบอกผมแล้วทำหน้าทำตายิ้มกรุ้มกริ่มใส่อลิชอีกต่างหากส่วนอลิชยังทำท่าเขินอายมันด้วยสองคนนี้มีซัมติงกันแน่นอน

“เออ ถ้ามึงทำมากกว่าดูแลมึงเจอตีนกูแน่”

“แล้วจะทำไมถ้ากุทำมากกว่านั้น” ไอ้นี่มันยังจะมากวน ผมไม่อยากให้มันเห็นอลิชเป็นของเล่นของมันอีกคน เพราะผมรู้ว่ามันเจ้าชู้แค่ไหนผมไม่อยากให้น้องเสียใจ

“นี่พี่มาร์คพูดอะไร ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่เจ พี่มาร์คเขาแค่ไปส่งอลิชแล้วก็กลับค่ะ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แต่ถ้ามีคิดเหรอคะว่าอลิชจะยอมง่ายๆ” อลิชรีบแก้ตัวให้กับมัน แต่มันยังมีท่าทางพิรุธอยู่เพราะไอ้แก้มแดงๆ ของเธอนี่แหละ

“ครับ อย่าอยู่ใกล้มันให้มากนักพี่เป็นห่วง”

“อ้าวไอ้เพื่อนเวร” ไอ้มาร์คโว้ยวายทันทีที่ผมบอกให้อลิชอยู่ห่างมัน

“ทำไม”

“คิก คิก”

“น้องอลิชคะ อย่าไปฟังมันนะคะพี่น่ะปลอดภัยสุดแล้ว”

“แหวะ” ไอ้มาร์คไปหันไปพูดกับอลิชอย่างออดอ้อนแถมยังมีพูดคะขาอีกห่างหาก สะตอจริงๆ เห็นแล้วเลี่ยน

“ไอ้”

“หยุดๆ อย่าทะเลาะกันค่ะ พี่เจแล้วพี่น้ำละค่ะ” อลิชห้ามผมกับไอ้มาร์คที่กำลังกัดกันอยู่ให้หยุดแล้วถามหายัยเฉิ่มของผม ผมเองก็แอบสังเกตไอ้บีมเป็นระยะๆด้วยเวลาพูดถึงยัยนั้นแต่ก็ไม่เห็นอะไรผิดสังเกตมากกว่าหน้านิ่งๆ ของมัน มันจะนิ่งไปไหน

“น้ำเหรอ นู้นไง” ผมบอกเธอแล้วชี้มือไปที่ที่ยัยเฉิ่มกำลังทำหน้าที่ดีเจของผับอยู่ทันที