ยอดอาจารย์มหาเมตตา - ตอนที่ 614 ข้าโน้มน้าวผู้คนด้วยคุณธรรมเสมอมา

การกระทาของเย่ชิวที่ทาให้ทุกคนตกตะลึง แม้แต่หมิงเยว่ ที่แอบ สังเกตก็ไม่เข้าใจพฤติกรรมนี้

 

“แปลกยิ่งนัก ชายคนนี้กาลังทาอะไร” หมิงเยว่เม้มปากแล้ว พึมพ า นางไม่สามารถเข้าใจความคิดของเย่ชิวได้ ไม่ใช่ว่านางโง่ แต่ นางชอบวิธีที่ตรงไปตรงมา นางจึงไม่เข้าใจการกระทาของเย่ชิว นาง คิดไม่ออก นางจึงตัดสินใจไม่คิดถึงมันและหันหลังเดินจากไป

 

ในอีกด้านหนึ่ง ฉีฮวนก็สูญเสียเช่นกันเมื่อเผชิญกับการพลิก กลับอย่างกะทันหันของเย่ชิว หลังจากนั้นไม่นาน มุมปากของเขาก็ กระตุกขณะที่เขามองไปที่คู่มู่ไห่จากไปในสภาพที่เสียใจ

 

“นี่มันเรื่องบ้าอันใดกัน” ฉีฮวนต้องใช ้สมองเพื่อคิดเกี่ยวกับสิ่ง ที่เย่ชิวต้องการจะทา เขาไม่สามารถเข้าใจได้ ไม่ใช่แค่เขาที่คิดไม่ ออก แต่คู่มู่ไห่ก็เช่นกัน เห็นได้ชัดว่า หลังจากการปะทะกันครั้งนี้ พวกเขาได้เห็นแล้วว่าเย่ชิวนั้นน่ากลัวเพียงใด ทั้งอุบาย ไหวพริบ และแผนการต่าง ๆ อยู่เหนือพวกเขา เพราะฉะนั้น เขาจะไม่ทาสิ่งนี้ อย่างไร ้สาระเช่นนี้แน่นอน เขาจะต้องมีเหตุผล

 

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะคิดอย่างไร พวกเขาก็ไม่สามารถ เข้าใจได้ว่าเย่ชิวก าลังวางแผนอะไรอยู่ เป็ นผลให้พวกเขาถึงทางตัน นั่นคือ พวกเขารู ้ว่ามีโอกาสสูงที่เย่ชิวกาลังวางแผนต่อต้าน และ

แผนการนี้มีแนวโน้มที่อันตรายอย่างมาก ดังนั้น พวกเขาต้องระวัง เขาและระดมสมองเพื่อคิดว่าเย่ชิวก าลังวางแผนอะไรอยู่ การป้ องกัน ย่อมดีกว่าการรักษา

 

อย่างไรก็ตาม ในความเป็ นจริง เย่ชิวไม่ได้วางแผนอะไรลึกซึ้ง การกระทาทั้งหมดของเขาก่อนหน้านี้ทาให้พวกเขารู ้สึกว่าเขากาลัง วางแผนอะไรบางอย่าง เมื่อพวกเขารู ้สึกว่าเขากาลังวางแผนอะไร บางอย่างอยู่ เป้ าหมายของเย่ชิวก็จะส าเร็จ

 

เมื่อเขาบรรลุเป้ าหมายนี้ เย่ชิวก็สบายใจได้ แต่ทว่า พวกเขาจะ สงสัยในตนเองชั่วครู่และคิดต่อไป การป้ องกันปัญหาย่อมดีกว่าการ ระแวดระวัง และป้ องกันความเป็ นไปได้ที่จะถูกวางแผน

 

ด้วยวิธีนี้ เย่ชิวจะไม่ต้องกังวลว่าจะถูกคู่มู่ไห่รังควานทุกวัน นี่เป็ น เพราะอีกฝ่ ายไม่มีเวลาคิดว่าจะจัดการกับเย่ชิวอย่างไร ในทาง กลับกัน อีกฝ่ายก็ก าลังคิดว่าจะจัดการกับแผนการของเย่ชิวอย่างไร

 

เย่ชิวเกือบจะหลุดข ากับปฏิกิริยาต่าง ๆ ของพวกเขา

 

“ฮ่าฮ่า มันสนุกขึ้นเรื่อย ๆ” เย่ชิวหัวเราะในใจและพบว่ามัน น่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีก

 

สิ่งที่กดขี่ที่สุดในโลกนี้ไม่ได้มาจากการที่ข่มขู่ตรงหน้า แต่มา จากการที่คิดว่าคนอื่นอาจจะอยากโจมตีตนเอง จนเกิดจินตนาการ มากมาย

เมื่อเทียบกับการคุกคามโดยตรง เย่ชิวชอบความคิดเช่นนี้ มากกว่า การคาดเดาก็เพียงพอแล้วที่จะบรรลุผลที่น่ากลัวทั้งหมด

 

ฉีฮวนไม่สามารถเข้าใจได้ หมิงเยว่ก็ไม่สามารถเข้าใจได้ และคู่มู่ ไห่ก็ไม่สามารถเข้าใจได้เช่นกัน

 

พวกเขาทั้งหมดรู ้สึกว่าเย่ชิวต้องซ่อนกระบวนท่าสังหาร บางอย่างไว้เพราะเขาท าตัวผิดปกติ แต่ทว่า ความจริงก็คือเย่ชิวไม่มี กระบวนท่าสังหารใด ๆ แต่เขาไม่ได้พูดอะไร พวกเขาได้แต่ปล่อยให้ จินตนาการโลดแล่นและคิดว่าเขาซ่อนท่าสังหารอะไรไว้

 

“ฮ่าฮ่า!” ในขณะนี้ ชายชราผมขาวในศาลาลิขิตดาราก็หัวเราะ ออกมาเสียงดัง

 

รอยยิ้มนี้ทาให้กู่ซานฉิวสับสน “เหตุใดผู้อาวุโสใหญ่จึงหัวเราะ” กู่ซานฉิวที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่างและดูทุกการเคลื่อนไหวของโถงฝึกเม ฆาาม่วงก็รู ้สึกงงงวยกับการกระท าของเย่ชิวเช่นกัน เมื่อเขาเห็นเมิ่ง เทียนเจิ้งหัวเราะ ทันใดนั้น เขาก็อดสงสัยไม่ได้ เป็ นไปได้หรือไม่ว่าผู้ อาวุโสใหญ่ได้เห็นผ่านความคิดของเย่ชิวแล้ว

 

เห็นได้ชัดว่าเขาเดาถูก ในโลกนี้ มีเพียงเมิ่งเทียนเจิ้งเท่านั้นที่ สามารถเห็นความลึกซึ้งของการกระทาของเย่ชิว

 

“ฮ่าฮ่า เด็กคนนี้น่าสนใจขึ้นเรื่อย ๆ” เมื่อเผชิญกับความสงสัย ของกู่ซานฉิว เมิ่งเทียนเจิ้งยิ้มและไม่ได้ตอบอะไร

คาตอบของเมิ่งเทียนเจิ้งทาให้หัวใจของกู่ซานฉิวรู ้สึกคันมาก ยิ่งขึ้น เกิดอะไรขึ้น ด้วยความอยากรู ้อยากเห็น กู่ซานฉิวจึงถาม “ผู้ อาวุโสใหญ่ ท่านเห็นอะไรหรือไม่”

 

เมิ่งเทียนเจิ้งมองไปที่อีกฝ่ ายแล้วส่ายหัว “ข้าพูดไม่ได้ ข้าพูด ไม่ได้”

 

มุมปากของกู่ซานฉิวกระตุก ท่าทางลึกลับของเมิ่งเทียนเจิ้งทาให้ เขาอยากรู ้อยากเห็นมากยิ่งขึ้น หากเขาไม่สามารถเข้าใจได้ เขา อาจจะนอนไม่หลับเอง “อ๊าก! เจ้าเด็กนั่น เขาทาอะไรอยู่”

 

เมิ่งเทียนเจิ้งปฏิเสธที่จะพูด และกู่ซานฉิวก็ไม่กล้าถาม เขา สามารถกาหนดเป้ าหมายไปที่เย่ชิวเท่านั้น ไม่สิ เขาต้องถามเย่ชิวให้ ชัดเจน เขาจะมองหาเย่ชิวในภายหลัง หากอีกฝ่ ายไม่อธิบายอย่าง ชัดเจน เขาจะทุบอีกฝ่าย

 

ในขณะนี้ ในโถงฝึกเมฆาม่วง ทุกอย่างกลับสู่ความสงบหลังจาก คู่มู่ไห่จากไป เมื่อเห็นว่าผู้ชมบนภูเขายังคงไม่อยากจากไป เย่ชิวก็ ส่ายหัวของเขา จังหวะนี้เองที่หยาหยาเดินขึ้นมา

 

เมื่อมองไปที่ร่างที่เสียใจของคู่มู่ไห่ นางถามด้วยความสงสัย “อาจารย์ ท่านจะปล่อยให้เขาจากไปเช่นนั้นหรือ”

 

เย่ชิวหันตัวกลับมองนาง เขายิ้มและพูดว่า “ศิษย์เอ๋ย วันนี้ข้าจะ สอนบทเรียนให้เจ้า มีหลายสิ่งหลายอย่างในโลกนี้ที่เจ้าไม่จาเป็ นต้อง

แก้ไขด้วยตนเอง เจ้าจะเข้าใจความลึกซึ้งของสิ่งนี้ในอนาคต เจ้าต้อง จาไว้ว่ามรดกเมฆาม่วงของข้าโน้มน้าวผู้อื่นด้วยคุณธรรมเสมอ”

 

“ใช ้คุณธรรมโน้มน้าวผู้อื่น” หยาหยาตกตะลึงไปครู่หนึ่งก่อนจะ เข้าใจและพูดว่า “ข้าจะปฏิบัติตามค าสอนของอาจารย์ ข้าเข้าใจ แล้ว”

 

แม้จะไม่เข้าใจ แต่หยาหยาก็ยังท าเหมือนเข้าใจ นางเอาแต่ พึมพาว่าใช ้คุณธรรมโน้มน้าวผู้คน เป็ นไปได้หรือไม่ว่าชื่อของง้าวที่ อยู่ในมือของอาจารย์คือง้าวคุณธรรม

 

ดูเหมือนว่านางยังมีอะไรอีกมากมายที่ต้องเรียนรู ้จากอาจารย์ ของนาง มิฉะนั้น ด้วยบุคลิกปกติของนาง นางคงสังหารอีกฝ่ ายไป แล้วภายใต้สถานการณ์นั้น หากสิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับอาจารย์ของ นาง เขาจะสามารถแก้ไขได้อย่างสงบและเป็ นอิสระ มันจะได้รับการ แก้ไขก่อนที่จะส่งผลกระทบใด ๆ

 

เย่ชิวยิ้มจาง ๆ ขณะที่เขามองไปที่ศิษย์ตัวน้อยของเขาที่อยู่ ตรงหน้า

 

เขาคิดกับตนเองว่ามันคงไม่ดีแน่ถ้าเขาสอนเด็กสาวไร ้เดียงสา ให้เป็ นคนเจ้าเล่ห์เหมือนเขา ลืมไปซะ เขาไม่ควรสอนนาง

 

“ฮ่าฮ่า ท่านเทพ ข้าขอชื่นชมท่าน ในที่สุดข้าก็โชคดีพอที่จะได้ เห็นอานาจของท่านเทพในวันนี้ มันเป็ นการเปิดหูเปิดตาจริง ๆ” เมื่อ การต่อสู้จบลง ผู้อาวุโสต่างรีบเดินขึ้นมาและพูดด้วยความเคารพ

ในขณะนี้ พวกเขาไม่ได้ดูหมิ่นเหยียดหยามเย่ชิวเหมือนเมื่อก่อนอีก ต่อไป

 

หลังจากได้เห็นวิธีการของวิธีเย่ชิว พวกเขาก็หวาดกลัวทันที เดิมทีพวกเขาคิดว่าเย่ชิวเป็ นเพียงเทพที่ใช ้เส้นสาย พวกเขาไม่ได้ คาดหวังว่าความแข็งแกร่งของเขาจะแข็งแกร่งกว่าแรงกดดันของหมิง เยว่ในตอนนั้น พวกเขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมยินดีในใจ โชคดีที่พวก เขาไม่ได้ยั่วยุเย่ชิว มิฉะนั้น ผลลัพธ ์ของพวกเขาอาจจะเหมือนกับคู่มู่ ไห่ พวกเขาได้เห็นทั้งหมดนี้และเหงื่อตกในใจ

 

แม้แต่ยอดฝีมือจ้าวสวรรค์อย่างคู่มู่ไห่ก็ยังประสบกับความพ่าย แพ้ครั้งใหญ่ด้วยน้ามือของเย่ชิว หากเป็ นพวกเขา พวกเขาคงอยู่ใน สภาพที่เลวร ้ายยิ่งกว่านี้ ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าเทพหนุ่มผู้ อ่อนโยนและสง่างามจะน่ากลัวถึงเพียงนี้เมื่อเขาต่อสู้

 

เมื่อเผชิญหน้ากับคาเยินยอของพวกเขา เย่ชิวก็ยิ้มและพูดอย่าง นอบน้อม “ไม่ ไม่เลย ข้าขออภัย วิธีการของข้านั้นไม่ได้มีนัยส าคัญ ข้าจะกล้าอวดต่อหน้าท่านได้อย่างไร”

 

ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา มุมปากของทุกคนก็กระตุก พวกเขารู ้สึกอับอายขายหน้าขึ้นมาทันที