ยอดนักรบจอมราชัน - ตอนที่ 676 กวาดล้างองค์กรทหารรับจ้างเรดซัน ตอนที่ 3

ตอนที่ 676 กวาดล้างองค์กรทหารรับจ้างเรดซัน ตอนที่ 3

การแกปัญหาเฉพาะหน้านั้นเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้นำที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสม ดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าชิบะโชโกะนั้นเป็นผู้นำที่ประสบความสำเร็จ ซึ่งถ้าหากองค์กรทหารรับจ้างเรดซันยังคงพัฒนาภายใต้การดูแลของเธอล่ะก็อนาคตขององค์กรก็จะยิ่งสดใสขึ้นไปอีก เพียงว่าเธอคงจะไม่มีโอกาสได้แสดงความสามารถของเธออีกต่อไปแล้ว

ถึงแม้ว่าชิบะโชโกะจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนโจมตีองค์กรของเธอในครั้งนี้ก็ตามแต่เธอก็สามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็วและสั่งให้กองทหารของเธอตั้งรับและตอบโต้ ในขณะเดียวกันเธอก็สามารถรู้และเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันได้อย่างชัดเจน อีกอย่างที่แห่งนี้ตั้งอยู่ในประเทศญี่ปุ่นและสมาคมมังกรดำมีก็อิทธิพลอย่างมาก ซึ่งถึงแม้ว่าพรรครัฐบาลชุดปัจจุบันจะเป็นพรรคที่เป็นศัตรูตัวฉกาจของสมาคมมังกรดำก็ตามแต่ตอนนี้เป็นช่วงที่การตั้งพรรครัฐบาลใหม่กำลังจะมาถึง ดังนั้นเธอจึงเชื่อว่ารัฐบาลนั้นไม่ต้องการให้สิ่งนี้เกิดขึ้นและทำลายภาพลักษณ์ในจิตใจของผู้คน ถ้าหากองค์กรทหารรับจ้างเรดซันถูกโจมตีแต่รัฐบาลกลับไม่สามารถหาตัวผู้บงการได้ล่ะก็มันย่อมทำให้ประชาชนของประเทศญี่ปุ่นเกิดความตื่นตระหนกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และภาพลักษณ์และความเชื่อใจของพวกเขาก็จะพังทลายไปโดยสมบูรณ์ในตอนนั้น

นอกจากนี้ถึงแม้ว่ารัฐบาลจะพยายามเพียงผิวเผินก็ตามแต่ภายใต้แรงกดดันมหาศาลของสมาคมมังกรดำแล้วพวกเขาต้องดำเนินการอย่างเต็มที่อยู่ดี อันที่จริงยิ่งเวลายืดเยื้อไปเท่าไหร่องค์กรทหารรับจ้างเรดซันก็ยิ่งได้เปรียบและในทางตรงกันข้าม สำหรับเย่เชียนแล้วถ้าเกิดความล่าช้ามากเกินไปก็ย่อมทำให้เกิดปัญหาอย่างไม่รู้จบเช่นกัน

“ฟูจิตะ..ทำตามที่ฉันสั่งอย่างเคร่งครัด..เดี๋ยวฉันจะไปติดต่อสมาคมมังกรดำก่อนและขอให้พวกเขาส่งคนมาช่วยโดยเร็วที่สุด.. หากดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ฉันเกรงว่าข้อมูลจากสมาคมมังกรดำคงจะผิดพลาดเพราะพวกเขี้ยวหมาป่าเริ่มโจมตีพวกเราแล้ว..มันแย่มาก” ชิบะโชโกะพูด “ไอ้พวกหน่วยข่าวกรองของสมาคมมังกรดำมีแต่พวกโง่ๆ..พวกเขาบอกว่าอีกสามวันหลังจากนี้พวกเขี้ยวหมาป่าจะโจมตีเรา..หึ..ไร้สาระสิ้นดี!”

ฟูจิตะก็รีบตอบอย่างรวดเร็วด้วยความเคารพและเริ่มจัดระเบียบสมาชิกของทหารรับจ้างเรดซันเพื่อแยกย้ายกันไปรับมือและตอบโต้ศัตรูและขับไล่ศัตรูออกจากฐานทัพ จากนั้นก็ยื้อเวลาและรอความช่วยเหลือของสมาคมมังกรดำ

เมื่อเย่เชียนเห็นชิบะโชโกะกำลังเดินเข้าไปในศูนย์บัญชาการอีกครั้งเย่เชียนก็ออกคำสั่งให้สมาชิกหน่วยกรงเล็บหมาป่าเข้าโจมตีในทันทีจนเหล่าผู้คุ้มกันของชิบะโชโกะไม่มีเวลาตอบโต้และพวกเขาก็ถูกสมาชิกของหน่วยกรงเล็บหมาป่ากำจัดในทันทีจนชิบะโชโกะรู้สึกตกตะลึงและขมวดคิ้วแน่น จากนั้นเธอก็เหลือบมองไปที่เย่เชียนแล้วพูดว่า “ราชาหมาป่าเย่เชียน..คุณมาถึงที่นี่ได้รวดเร็วจริงๆ”

มัน “ถึงวาระของคุณแล้ว” เย่เชียนยิ้มจางๆแล้วพูดว่า “ชิบะโชโกะลูกสาวของชิบะชิเงโอะหนึ่งในผู้นำของสมาคมมังกรดำ..ผมคิดว่าคุณจะดูโหดเหี้ยมแต่ไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนที่สวยขนาดนี้”

“ในเมื่อคุณบอกว่าฉันสวยแล้วคุณจะพาคนมาฆ่าฉันทำไม” ชิบะโชโกะพูดด้วยรอยยิ้ม “ถ้าคุณสั่งให้คนของคุณล่าถอยกลับไปฉันจะคุยกับสมาคมมังกรดำให้..คุณกลับไปใช้ชีวิตเสวยสุขอย่างมั่งคั่งไม่รู้จบและยิ่งไปกว่านั้นฉันก็พร้อมที่จะเป็นของคุณเช่นกัน”

มุมปากของเย่เชียนฉีกยิ้มขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายแล้วเย่เชียนก็พูดว่า “จริงเหรอ?..แต่ผมไม่ชอบแบบนี้..เอาเป็นว่าคุณให้คนของคุณรวมทั้งสมาคมมังกรดำมาอยู่ภายใต้การดูแลของผมสิ..ผมรับปากเลยว่าคุณจะเพลิดเพลินไปกับความสุขที่สุดในชีวิตแล้วคุณก็มาเป็นของผม”

ชิบะโชโกะก็ตะคอกอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ฝันไปเถอะเย่เชียนฉันคิดว่าคุณควรจะชัดเจนมากว่านี่คือประเทศญี่ปุ่นเพราะงั้นไม่ว่าคุณจะแข็งแกร่งแค่ไหนแต่คุณก็ไม่ใช่ศัตรูของสมาคมมังกรดำอยู่ดี..ฉันแนะนำคุณให้ถอนตัวไปซะ..คุณจะนำหายนะมาสู่ตัวเอง..อย่าโทษที่ฉันไม่เตือนล่ะ”

“คุณคงไม่ได้ตาบอดหรอกใช่ไหมว่าปืนอยู่ในมือของผมแล้วและชีวิตของคุณก็อยู่ในกำมือของผมด้วย..คุณนี่หยิ่งยโสจนวินาทีสุดท้ายจริงๆ” เย่เชียนพูดอย่างเย้ยหยัน

“หือ..ไม่คิดเลยว่าราชาหมาป่าผู้สง่าผ่าเผยจะรังแกผู้หญิงที่อ่อนแออย่างนี้..คุณไม่กลัวถูกคนอื่นหัวเราะเยาะบ้างเหรอ?” ชิบะโชโกะพูด “ฉันได้ยินมาว่าราชาหมาป่าเย่เชียนแห่งเขี้ยวหมาป่าเป็นคนที่ต่อสู้เด่งมาก..แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรมากไปกว่าการใช้ของเล่นแล้วสินะ..คุณกล้าที่จะเดิมพันกับฉันหรือเปล่า?”

เย่เชียนก็แสยะยิ้มแล้วพูดว่า “คุณไม่จำเป็นต้องยั่วยุให้ผมเดือดดาลหรอกมันไม่มีประโยชน์อะไร..ผมเป็นคนหน้าด้านและผมก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นสุภาพบุรุษเลย..ตอนนี้ผมชนะแล้วสถานการณ์ของผมได้เปรียบกว่ามากเพราะงั้นคุณคิดว่าผมยังต้องเดิมพันกับคุณอยู่อีกเหรอ?..ผมไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรของคุณอยู่..เอาเถอะผมจะให้โอกาสคุณสักครั้งลองบอกมาสิว่าคุณจะเดิมพันอะไร”

“คุณกับฉันต่างก็เป็นผู้นำกันทั้งคู่เพราะงั้นฉันก็เชื่อว่าคุณคงไม่ต้องการให้ผู้ใต้บังคับบัญชาและพี่น้องต้องตายไปอย่างสูญเปล่าหรอก..ถ้างั้นคราวนี้การต่อสู้ทั้งหมดจะตัดสินโดยคุณกับฉันเท่านั้น..หากคุณชนะฉันจะสั่งให้คนของฉันยอมแพ้แล้วให้พวกเขาถอนตัวแยกย้ายกันไปตามทาง..ส่วนตัวฉันคุณจะทำอะไรก็ได้..แต่ถ้าหากคุณแพ้คุณต้องสัญญากับฉันแค่ข้อเดียวและนั่นคือแต่งงานกับฉันแล้วเข้าร่วมสมาคมมังกรดำเคียงข้างฉัน” ชิบะโชโกะพูด

ชิบะโชโกะก็ชัดเจนมากเพราะสถานการณ์ปัจจุบันไม่เอื้ออำนวยต่อเธออย่างยิ่งและเปลวไฟแห่งสงครามภายนอกก็กำลังร้อนระอุ ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเหล่าทหารรับจ้างเรดซันไม่ได้เตรียมพร้อมเอาไว้อย่างสมบูรณ์แบบมันก็ไม่ง่ายเลยที่จะชนะสงครามครั้งนี้และตอนนี้ชีวิตของเธอก็ตกอยู่ในมือของผู้อื่นและอีกฝ่ายก็สามารถปลิดชีพตัวเองได้ทุกเมื่อ แต่ชิบะโชโกะไม่ใช่คนโง่และเธอก็ไม่ได้โง่พอที่จะต่อสู้กับเย่โดยตรงแต่ในตอนนี้เพื่อความปลอดภัยของผู้ใต้บังคับบัญชาแล้วเธอก็ไม่สามารถคิดอะไรได้มากนัก อย่างไรก็ตามถ้าเธอสามารถเอาชนะเย่เชียนได้และชนะสงครามในครั้งนี้ได้เธอก็จะทำให้สมาคมมังกรดำยิ่งใหญ่และรุ่งโรจน์กว่าเดิมมาก ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเธอเข้ามารับตำแหน่งผู้นำขององค์กรทหารรับจ้างเรดซันเธอก็ศึกษาข้อมูลของเย่เชียนอย่างละเอียดแล้วและเธอก็เชื่อว่าเธอสามารถเอาชนะเย่เชียนได้อย่างแน่นอน

เรื่องเย่เชียนจะรักษาสัญญาหรือไม่นั้นชิบะโชโกะก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะแน่นอนว่ามันย่อมดีกว่าถ้าเธอจะพ่ายแพ้ต่อเขา เพราะถ้าหากเธอชนะเธอก็ยังสามารถใช้ประโยชน์จากการโน้มน้าวเย่เชียนจากนั้นเธอก็จะชนะโดยไม่ต้องต่อสู้

ความคิดของชิบะโชโกะนั้นเย่เชียนจะไม่รู้ได้อย่างไร ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ตามแต่จะยืนยันได้อย่างไรว่าชิบะโชโกะจะปฏิบัติตามข้อตกลงและเลิกต่อต้านหลังจากพ่ายแพ้ ซึ่งต่อหน้าพวกพ้องและพี่น้องเขี้ยวหมาป่าของเขาแล้วเย่เชียนจะไม่สนใจชีวิตและความตายของพวกเขางั้นหรือ? ดังนั้นหากมองในมุมมองของเขาเย่เชียนก็สามารถเข้าใจชิบะโชโกะได้ ดังนั้นเย่เชียนจึงอยากที่จะต่อสู้ตัวต่อตัวกับชิบะโชโกะที่เป็นถึงนินจายอดฝีมือของตระกูลนินจาและเย่เชียนก็หวังที่จะรับมือกับเหล่านินจาสักครั้งและทำความเข้าใจกับทักษะต่างๆของเหล่านินจา

เย่เชียนก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหาแต่ผมมีข้อแม้”

“คุณพูดมาได้เลย!” ชิบะโชโกะพูด ซึ่งเธอก็รู้สึกดีใจและคิดอย่างลับๆว่า ‘ผู้ชายก็เหมือนกันทุกคน..ผู้ชายเป็นสัตว์ที่คิดแต่เรือนร่างส่วนล่างของผู้หญิงเท่านั้น’

“ถ้าผมชนะคุณต้องบอกรายละเอียดและข้อมูลทั้งหมดของสมาคมมังกรดำให้กับผม” เย่เชียนพูด “คุณตกลงไหม?”

ชิบะโชโกะก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ว่าฉันจะชนะหรือแพ้ถึงยังไงฉันก็ต้องเป็นของคุณอยู่ดี..เพราะงั้นไม่ว่าคุณต้องการอะไรฉันก็จะให้คุณ”

เย่เชียนก็รู้สึกขนลุกเล็กน้อยเพราะมันยากจที่จะต้านทานความสง่างามและเสน่ห์ของเธอ อย่างไรก็ตามในหัวของเย่เชียนก็ยังจำได้อย่างชัดเจนกับสิ่งที่หลินเฟิงพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้ว่าผู้หญิงคนนี้เชี่ยวชาญด้านยาพิษดังนั้นเย่เชียนจะต้องระมัดระวังเมื่อเผชิญหน้ากับเธอ ซึ่งสมาชิกหน่วยกรงเล็บหมาป่าต่างก็รู้ดีเกี่ยวกับฝีมือและเล่ห์เหลี่ยมของชิบะโชโกะ ดังนั้นเมื่อพวกเธอเห็นสถานการณ์ตรงหน้าพวกเธอก็เอ่ยปากออกมาว่า “บอสคะ..”

ก่อนที่พวกเธอจะพูดจบเย่เชียนก็โบกมือเพื่อขัดจังหวะพวกเธอ แต่ทว่าเพื่อให้มีความเข้าใจเกี่ยวกับเหล่านินจาแล้วเย่เชียนก็ยินดีที่จะเสี่ยง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ทักษะการต่อสู้ของผู้หญิงคนนี้เลยก็ตามแต่เขาไม่ควรที่จะหวั่นเกรง เนื่องจากเย่เชียนรู้จักตัวตนของเธอแล้วมันก็น่าจะง่ายที่จะรับมือกับเธอเพราะอย่างน้อยๆเย่เชียนก็จะระมัดระวังเป็นพิเศษและไม่หลงกลของเธอง่ายๆ

“พวกคุณถอยออกไปก่อน..ที่นี่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม” เย่เชียนพูด

ถึงแม้ว่าสมาชิกของหน่วยกรงเล็บหมาป่าจะยังคงกังวลอยู่เล็กน้อยก็ตามแต่เนื่องจากเย่เชียนได้พูดเช่นนี้แล้วพวกเธอจึงไม่สามารถพูดได้มากไปกว่านี้เพราะกฎระเบียบของทหารก็ใหญ่เหมือนภูเขา ซึ่งในเวลาปฏิบัติภารกิจนั้นคำสั่งของผู้บังคับบัญชาคือที่สุดและพวกเธอก็ไม่คิดที่จะคัดค้านใดๆ

“ราชาหมาป่าเย่เชียน..เป็นชื่อเสียงที่ควรค่าแก่การชื่นชมจริงๆ..มันไม่ใช่แค่ข่าวลือสินะในฐานะราชาแห่งโลกแห่งทหารรับจ้างผู้ยิ่งใหญ่” ชิบะโชโกะรู้สึกภาคภูมิใจเล็กน้อยกับความเด็ดขาดของเย่เชียน

“ไม่ต้องเยินยอผมหรอก..ถึงแม้ว่าผมจะเป็นคนหน้าด้านแต่ถ้าเยินยอสรรเสริญผมมากๆผมก็อายเป็นเหมือนกัน” เย่เชียนพูด “มาเริ่มกันเลยเถอะ”

“คุณเย่ก็น่าจะรู้ดีกว่าใครๆนะว่าการใช้ปืนมันไม่แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเรา..ถ้าชนะด้วยปืนแล้วมันยังไงล่ะมันน่าภูมิใจงั้นเหรอ” ชิบะโชโกะพูด

“ได้สิ!” เมื่อเสียงของเย่เชียนจบลงเขาก็ยกปืนขึ้นแล้วยิงออกไป อย่างไรก็ตามเขาตั้งใจยิงพลาดอย่างจงใจ

“คุณคิดจะทำอะไรของคุณ!” ชิบะโชโกะตกใจและรีบหลบ

“อะไรกันเนี่ย?” เย่เชียนพูดต่อ “บ้าจริง..ผมไม่ได้ใช้ปืนมานานแล้ว..กับระยะแค่นี้ยังยิงไม่โดน”

ชิบะโชโกะก็ส่ายหัวด้วยความโกรธเกรี้ยวและพุ่งเข้าไปหาเย่เชียนในทันที

ทางด้านของหลินเฟิงนั้นหลังจากที่เขาทำการระเบิดคลังแสงแล้วเขาก็เริ่มเคลื่อนพลเข้ามาใกล้ศูนย์บัญชาการเพราะถึงแม้ว่าเย่เชียนจะบอกว่าเขาจะรับผิดชอบทางส่วนนี้เองแต่หลินเฟิงก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี ดังนั้นเขาจึงมุ่งไปที่ศูนย์บัญชาการและเมื่อหลินเฟิงมาถึงเขาก็เห็นสมาชิกของหน่วยกรงเล็บหมาป่าที่ด้านนอก เมื่อเห็นเช่นนั้นหลินเฟิงก็ถามด้วยความประหลาดใจว่า “เย่เชียนอยู่ที่ไหน?..ทำไมเขาไม่อยู่กับพวกคุณ?”

.

.

.

.

.

.

.