ยอดนักรบจอมราชัน - ตอนที่ 1045 แผนการลับ

ตอนที่ 1045 แผนการลับ

……….

เย่เชียนตกตะลึงไปครู่หนึ่งเมื่อเขาเห็นคนที่มาแล้วรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขาเพราะการเดาของเขาไม่ผิดเลย สายลับคนนี้ก็คือซูซี่หรือซือจื้อสายลับของ CIA ที่หวงฟู่ชิงเตี๋ยนมอบหมายปฏิบัติการให้เข้าไปแฝงตัวในประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งนี่เป็นงานที่สำคัญมากและงานที่จริงจังระดับประเทศ ซึ่งด้วยความสามารถในการแฝงตัวเข้าสู่หน่วยงานข่าวกรองลับที่สุดของประเทศสหรัฐอเมริกาอย่าง CIA ได้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าซูซี่คนนี้มีฝีมือที่ไม่ธรรมดา เพราะที่แห่งนี้มีการป้องกันที่เข้มงวดมาก กล่าวคือตัวตนของซูซี่นั้นจำเป็นต้องได้รับการปกป้องและเก็บเป็นความลับอย่างเข้มงวด เพราะไม่เพียงแต่จะละทิ้งความพยายามทั้งหมดที่ทำมาแต่ยังมีแนวโน้มสูงที่จะส่งผลกระทบต่อแผนการระยะยาวของหวงฟู่ชิงเตี๋ยนและแม้กระทั่งคุกคามชีวิตของซูซี่ด้วย นอกจากนี้มันไม่ง่ายเลยที่จะส่งใครไปแฝงตัวใน CIA ได้อีกในอนาคต

ในเวลานี้หวงฟู่ชิงเตี๋ยนเปิดเผยตัวตนของซูซี่อย่างโจ่งแจ้งซึ่งเพียงพอที่จะแสดงไว้วางใจใจตัวเย่เชียนแล้วและเย่เชียนก็ยังขอบคุณหวงฟู่ชิงเตี๋ยนอย่างจริงใจเช่นกัน ซึ่งเย่เชียนนั้นดูเหมือนจะคัดค้านอยู่เสมอเมื่อเขาพูดอะไรและทำอะไรที่เกี่ยวข้องกับหวงฟู่ชิงเตี๋ยนแต่ที่จริงแล้วเย่เชียนก็กตัญญูและรู้สึกขอบคุณหวงฟู่ชิงเตี๋ยนมาโดยตลอด ไม่ว่าหวงฟู่ชิงเตี๋ยนจะพิจารณาด้วยเหตุผลใดก็ตามแต่อย่างน้อยๆหวงฟู่ชิงเตี๋ยนช่วยเขามาตลอดโดยไม่ต้องสงสัยเลย

เมื่อนึกถึงความขัดแย้งของเขากับซูซี่เมื่ออยู่ในเมืองปักกิ่งแล้วเย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างขมขื่นเพราะเขาเกือบทำพลาดไปแล้ว

เย่เชียนก็ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “คุณซูอย่าล้อเล่นสิ..เข้ามานั่งด้วยกันสิ..ผมไม่นึกเลยว่าคนที่ปู่หวงฟู่พูดจะเป็นคุณซู..ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมผมถึงรู้สึกว่าเสียงของคุณนั้นคุ้นเคยมากตอนที่ผมโทรไป..เอาเถอะ..คราวนี้ผมรอรบกวนคุณด้วยนะ..แต่ผมสงสัยว่ามันจะทำให้คุณลำบากหรือเปล่าถ้าเปิดเผยตัวตนของคุณผมกลัวว่าสิ่งต่างๆจะแย่ลง”

“อย่ากังวลไปเลย” ซูซี่พูด “แต่ถ้าคุณไม่มั่นใจฉันก็จะกลับทันที”

เย่เชียนก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วรีบเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า “หยาเอ๋อร์ฉันจะแนะนำให้รู้จักนี่คือคุณซูซี่..แฟนสาวของเจ้าหลี่เหว่ยและเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน..ถ้างั้นคุณก็ต้องเรียกผมว่าบอสเหมือนกันนะฮ่าๆ”

ซูซี่กลอกตาไปมาเห็นได้ชัดว่าเย่เชียนเบี่ยงเบนความสัมพันธ์กับเธอทางอ้อมแต่เธอก็มีความสุขมากเพราะเมื่ออยู่ในเมืองปักกิ่งซู่ซีได้ติดหนี้เย่เชียนเพราะเย่เชียนช่วยเหลือเธอในเรื่องของหลี่เหว่ย ดังนั้นครั้งนี้มันจึงเป็นการตอบแทนไปในตัว “คุณซูนี่คือแฟนของผมจ้าวหยา” เย่เชียนพูดต่อ

“คุณเย่เป็นคนเจ้าชู้จริงๆ..เขาถูกครอบงำด้วยการสร้างความรักไปทุกหนทุกแห่งจริงๆ” ซูซี่พูดติดตลก

เย่เชียนก็ฉีกยิ้มแต่ไม่ได้พูด ส่วนจ้าวหยาก็ยืนขึ้นแล้วยื่นมือออกมาและพูดว่า “สวัสดีค่ะคุณซู..ฉันขอโทษที่ทำให้คุณต้องลำบากนะคะ”

ซูซี่ก็เอื้อมมือออกไปจับมือกับจ้าวหยาและพูดว่า “คุณเย่ก็บอกไปแล้วว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกันและฉันก็จะเรียกเขาว่าบอสด้วย..เพราะงั้นเรื่องของเขาก็เหมือนเรื่องของฉันเหมือนกัน..คุณจ้าวอย่ากังวลไปเลยและนอกจากนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร..เรื่องแค่นี้ไม่ได้ลำบากอะไรเลย”

หลังจากที่ซูซี่นั่งลงเย่เชียนก็อธิบายสั้นๆเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า “พรุ่งนี้ผมอยากให้คุณซูไปส่งหยาเอ๋อร์ที่สนามบิน..เพราะถ้าเป็นคุณผมก็โล่งใจ”

“ถ้าคุณอยากจะขอบคุณฉันจริงๆก็ช่วยฉันดูแลหลี่เหว่ยด้วย..อย่าปล่อยให้เขาทำตัวบ้าๆล่ะ..ตอนนี้ฉันอยู่ไกลเกินกว่าจะเอื้อมถึงเขา..เพราะเขาชอบทำตัวบ้าบอฉันก็เลยเป็นห่วงเขามาก” ซูซี่พูดอย่างตรงไปตรงมาและเธอก็พูดโดยปราศจากความประหม่า เย่เชียนนั้นชอบความกล้าของเธอเพราะเธอกล้าที่จะรักและนั่นไม่มีอะไรน่าอายเลย การที่หลี่เหว่ยสามารถมีคนที่รักเขาแบบนี้ได้นั้นมันเป็นเหมือนพรจากพระเจ้าเพราะนานๆทีคนแบบนี้จะได้เจอรักแท้

“อย่ากังวลไปเลยผมจะดูแลเขาให้..เขาไม่เป็นอะไรหรอก” เย่เชียนพูด

หลังจากยิ้มเล็กน้อยซูซี่ก็พูดต่อ “คุณเย่อิทธิพลของเรกบูนร์ในประเทศสหรัฐอเมริกานั้นไม่ใช่น้อยๆเลยนะ..คุณอย่าประมาทพวกมาเฟียเด็ดขาด..อีกอย่างตัวตนของฉันก็ค่อนข้างที่จะพิเศษเพราะงั้นถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณสองคนจริงๆฉันเกรงว่าฉันจะไม่สามารถช่วยอะไรพวกคุณได้มากนักเพราะงั้นคุณต้องระวังให้ดี..ตามที่คุณบอกถ้าคุณทำเขาเสียหน้าแบบนั้นเขาจะไม่ปล่อยไปอย่างแน่นอน..ผู้ชายคนนี้โหดเหี้ยมมากถึงแม้ว่าผิวเผินจะดูเหมือนสุภาพบุรุษก็เถอะแต่ภายในของเขานั้นเต็มไปด้วยคราบโจร..คุณทำให้เขาเสียหน้าขนาดนี้เขาคงจะไม่ยอมอย่างแน่นอน..คุณเย่ถึงคุณจะเป็นมังกรที่ข้ามแม่น้ำพลัดถิ่นมาแต่เรกบูนร์ก็เป็นงูประจำถิ่นเพราะงั้นฉันแนะนำให้คุณเย่ออกจากประเทศนี้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เหมือนกัน”

“ไม่เป็นไรผมแค่รอดูสถานการณ์ต่างๆเฉยๆ” เย่เชียนพูด “นอกจากนี้ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่รอผมอยู่ที่ประเทศจีนเพราะงั้นผมจะไม่อยู่ที่นี่นานหรอก..ผมจะกลับภายในอีกสองวันเพราะงั้นคุณซูอย่ากังวลไปเลย”

“แบบนั้นก็ดี” ซูซี่พูด “ถึงแม้ว่าฉันจะอยู่ในสำนักข่าวกรอง CIA หลายปีแต่พวกเขาก็ไม่ได้เชื่อใจฉันมากนัก..ดังนั้นฉันคงช่วยอะไรคุณไม่ได้มาก..ฉันหวังว่าคุณเย่จะไม่โกรธนะ”

“ผมเข้าใจเรื่องนี้ดี” เย่เชียนพูด “อย่างไรก็ตามเป็นความจริงที่ว่าคุณสามารถแอบเข้าไปในสำนักข่าวกรอง CIA ได้ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าคุณซูไม่ธรรมดา..ผมก็ไม่รู้ว่านะว่าเรื่องของคุณกับหูวเค่อเป็นมายังไงแต่ผมรู้ดีว่าหูวเค่อน่ะเป็นห่วงคุณมาก”

“ฉันเข้าใจแต่มันเป็นภารกิจน่ะ!” ซูซี่ถอนหายใจอย่างเงียบๆและพูดว่า “บางครั้งเราก็ต้องซ่อนตัวจากคนรอบตัวเมื่อเราเป็นสายลับและทั้งหมดนี้ก็เพื่องาน..คุณเย่ฉันหวังว่าคุณจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครและแม้แต่หูวเค่อก็ด้วย..เพราะเมื่อไหร่ที่งานของฉันเสร็จสิ้นทุกๆอย่างก็จะเรียบร้อย”

เย่เชียนพยักหน้าแล้วพูดว่า “ผมเข้าใจดีเพราะงั้นคุณไม่ต้องกังวลไปหรอก..ผมจะเก็บความลับครั้งนี้เอาไว้” อันที่จริงบางครั้งเย่เชียนก็เห็นอกเห็นใจสายลับเหล่านี้เพราะพวกเขาไม่มีตัวตนและไม่จำเป็นต้องมีตัวตนอะไรสำหรับภารกิจบางอย่างและพวกเขาก็ห้ามเป็นตัวของตัวเองและบางครั้งพวกเขาก็ต้องซ่อนตัวจากญาติและเพื่อนๆคนรอบข้างไป สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เจ็บปวดมากสำหรับพวกเขา อย่างไรก็ตามเย่เชียนก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกันซึ่งเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการเป็นสายลับ เพราะถ้าหากจะหลอกคนอื่นก็ต้องหลอกตัวเองก่อนเพราะถ้ายังเชื่อว่านั่นเป็นตัวตนของตัวเองแล้วคนอื่นๆก็จะเชื่อแบบนั้นด้วย

หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็พูดต่อ “ผมได้ยินปู่หวงฟู่พูดว่าสำนักข่าวกรอง CIA ของประเทศสหรัฐอเมริกากำลังทำการทดลองการดัดแปลงพันธุกรรมเมื่อเร็วๆนี้ใช่มั้ยและเป้าหมายของพวกเขาคือด็อกเตอร์หลี่ฉีผู้ชี่ยวชาญด้านพันธุศาสตร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศจีน..ผมคิดว่าคุณต้องรู้เรื่องนี้ด้วยใช่มั้ย?”

ซูซี่ก็ถึงกับตกตะลึงเล็กน้อยแล้วพูดว่า “บางครั้งฉันก็คิดไม่ออกจริงๆว่าทำไมผู้อำนวยการของเราถึงเชื่อใจคุณมากขนาดนี้เพราะเขาถึงขั้นบอกทุกอย่างที่เป็นความลับสุดยอดให้กับคุณ”

“นั่นคือเสน่ห์ของผม” เย่เชียนยิ้มและพูด

ซูซี่กลอกตาไปมาและพูดต่อ “อันที่จริง CIA ของสหรัฐอเมริกามักจะสนใจนักศิลปะการต่อสู้โบราณในประเทศจีนมาโดยตลอด..และพวกเขาก็ต้องการขโมยศิลปะการต่อสู้โบราณและพลังที่คนจีนมี..แต่มันใช้เวลานานมากสำหรับบุคลากรของที่นี่กว่าจะมีความเข้าใจแบบเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับพลังดังกล่าว..มันเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับอย่างไม่ต้องสงสัยดังนั้นพวกเขาจึงต้องการสร้างพลังที่เทียบได้กับนักสู้โบราณของจีนผ่านแผนการดัดแปลงพันธุกรรมและนอกจากนี้ถ้าหากใช้พลังนี้ในกองทัพล่ะก็ประสิทธิภาพการต่อสู้ของกองทัพก็จะเพิ่มขึ้นมากอย่างไม่ต้องสงสัย..อาจเป็นเพราะว่ามันมีช่องโหว่ขนาดใหญ่ระหว่างยีนของชาวจีนและชาวอเมริกันดังนั้นแผนการวิจัยจึงไม่ประสบความสำเร็จ..อาจกล่าวได้ว่าฉันคือผลลัพธ์การวิจัยของพวกเขา..ซึ่งตอนแรกเมื่อมีคนเข้าร่วมมากกว่าหนึ่งร้อยคนในกระบวนการแต่ฉันเป็นเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตมาได้..ต่อมาหลังจากการเปลี่ยนแปลงและการทดลองอีกหลายครั้งสำนักงานหน่วยข่าวกรอง CIA ก็สามารถสร้างสุดยอดทหารออกมาได้แปดคนแต่นี่ไม่ใช่เป้าหมายของพวกเขาเพราะเป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขาคือพวกเขาต้องการกองทัพสุดยอดทหารขึ้นมาเพื่อที่พวกเขาจะได้บรรลุผลที่สมบูรณ์แบบ” หลังจากหยุดไปชั่วขณะซูซี่ก็พูดต่อ “ฉันจำได้ว่าไม่นานมานี้ทาง CIA ส่งสุดยอดทหารที่ผ่านการทดลองมาไปที่ประเทศจีนเพื่อทำการจับตัวด็อกเตอร์หลี่ฉีมาช่วยในการทดลอง..แต่ข่าวนั้นก็เงียบไปและไม่มีข่าวสารหรือความคืบหน้าอีกเลย..อย่าบอกนะว่านั้นคือสิ่งที่คุณทำ?”

“เฮ้อ..อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลย..มันน่าเจ็บใจ” เย่เชียนถอนหายใจและพูดว่า “ไม่นานมานี้ที่ผมเผชิญหน้ากับสายลับของ CIA ทั้งสี่คนผมได้รับบาดเจ็บสาหัสและเกือบเอาชีวิตไม่รอด..ผมต้องบอกเลยว่าโครงการวิจัยทดลองนี้น่ากลัวมาก..ถ้าหากพวกเขาสามารถผลิตสุดยอดทหารจำนวนมากออกมาได้จริงๆล่ะก็นี่จะเป็ยภัยคุกคามอย่างมาก..ถึงแม้ว่าคนเหล่านี้จะสู้ปืนกับกระสุนไม่ได้แต่ในเรื่องของพละกำลังและความแข็งแกร่งล่ะก็มันน่ากลัวมาก!..หากปรับปรุงรูปแบบและความสามารถในการต่อสู้ของทหารเหล่านี้ล่ะก็นั่นจะเป็นอาวุธสงครามได้เลย” หลังจากนั้นเย่เชียนก็หันกลับมาถามต่อ “แล้วตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?..แผนการของพวกเขาคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว?”

“พวกเขาปิดบังฉันมาโดยตลอดและฉันก็ไม่ค่อยได้รู้อะไรมากนัก..อีกอย่างฉันก็ไม่สามารถใจร้อนเกินไปได้เพราะงั้นฉันจึงทำได้แค่รวบรวมข้อมูลอย่างช้าๆ” ซูซี่พูด “ครั้งล่าสุดที่พวกเขาประสบความล้มเหลวดังกล่าวและพวกเขาก็รู้ดีว่าสำนักความมั่นคงแห่งชาติของจีนจะต้องรู้เรื่องทั้งหมดแล้วดังนั้นพวกเขาจึงต้องยกเลิกแผนการจับกุมด็อกเตอร์หลี่ฉีออกไป..ซึ่งตอนนี้พวกเขากำลังจดจ่ออยู่กับการจัดระเบียบและการทดลองเท่าที่ทำได้..ในตอนนี้ทาง CIA ได้รวบรวมผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันวิจัยขนาดใหญ่และต่อให้ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากด็อกเตอร์หลี่ฉีก็ตามแต่ด้วยประสบการณ์และผลการทดลองที่ผ่านมาฉันคิดว่าพวกเขาจะศึกษามันได้สำเร็จในไม่ช้าก็เร็ว”

เย่เชียนก็เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ในที่สุดผมก็มาที่ประเทศสหรัฐอเมริกาทั้งทีเพราะงั้นผมก็ควรจะทำอะไรสักอย่างให้คุ้มค่า..เพราะงั้นทำไมไม่ให้ผมช่วยอะไรคุณสักหน่อยและทำให้พวกเขาเชื่อใจคุณมากขึ้นล่ะ?”

ซูซี่ก็ถึงกับตกตะลึงและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “คุณจะช่วยฉัน?..คุณจะช่วยฉันยังไง?”

เย่เชียนก็ฉีกยิ้มแล้วหันไปมองจ้าวหยาและพูดว่า “หยาเอ๋อร์พรุ่งนี้เธอต้องขึ้นเครื่องตั้งแต่เช้าเพราะงั้นไปพักผ่อนเถอะ..เธอยังไม่หายดีเพราะงั้นก็อย่านอนดึกเลยมันจะไม่ดีต่อสุขภาพของธอ”

.

.

.