ยอดนักรบจอมราชัน - ตอนที่ 1031 ความลับของสำนักม่อจื๊อ

ตอนที่ 1031 ความลับของสำนักม่อจื๊อ

……….

สถานการณ์ภาคตะวันตกเฉียงเหนือไม่ง่ายอย่างที่เห็นเพราะดูเหมือนว่าหลายๆคนคิดว่าตราบใดที่เย่เชียนเอาชนะการดวลกับตู้ฟู่เหว่ยแล้วทุกอย่างจะคลี่คลาย อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะสถานการณ์ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือนั้นซับซ้อนมาก ดังนั้นเย่เชียนจึงต้องเข้าใจทุกแง่มุมของข้อมูลในฝ่ายต่างๆเพื่อที่เขาจะได้ควบคุมทุกอย่างในมือของเขาเองจริงๆ

ถึงแม้ว่าหวงฟู่ชิงเตี๋ยนจะพูดถึงชาฮัวเอียนในตอนนี้แต่เขาก็ไม่ได้รู้อะไรมากนักแต่จากข้อมูลเล็กๆน้อยๆแล้วทำให้สนใจชาฮัวเอียนมากขึ้นเพราะเป็นไปได้มากที่ชาฮัวเอียนคนนี้จะกลายเป็นคู่ต่อสู้ตัวฉกาจของเขาหรืออาจจะกลายเป็นแรงผลักดันและส่วนช่วยในการพัฒนาของเย่เชียนในอนาคตก็เป็นได้ ดังนั้นเย่เชียนจึงต้องเข้าใจเขาอย่างมากที่สุด เมื่อได้ยินคำพูดของจินเหว่ยห่าวแล้วเย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะสนใจ

“ก็ไม่มากเท่าไหร่หรอกครับ” จินเหว่ยห่าวพูด “ตู้ฟู่เหว่ยมีศิษย์เอกอยู่ห้าคน..ซึ่งหยานซื่อฉุยเป็นคนที่โดดเด่นมากที่สุดและเขาก็เป็นผู้สืบทอดเจ้าสำนักคนต่อไปของสำนักม่อจื๊อเพราะไม่ว่าจะเป็นความสามารถหรือความแข็งแกร่งเธอก็เหมาะสมแต่ข้อบกพร่องที่ร้ายแรงของเธอคือเธอมีทัศนคติด้านลบอย่างมาก อาจเป็นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็กเพราะตามหลักจิตวิทยาเธอเป็นคนป่วยทางจิตและเธอก็ชอบผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย..ส่วนชาฮัวเอียนนั้นมีสถานะที่ต่ำมากและไม่ค่อยจะสุงสิงกับใครดังนั้นจึงไม่มีใครรู้ได้ว่าศิลปะการต่อสู้และฝีมือของเขานั้นสูงแค่ไหน..แต่ที่จริงแล้วเขาไม่พอใจกับการกระทำหลายๆอย่างของหยานซื่อฉุยมากและอาจจะพูดได้ว่าพวกเขามีความขัดแย้งกันเลยด้วยซ้ำ”

เมื่อได้ยินจินเหว่ยห่าวพูดทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะสับสนอยู่พักหนึ่งแล้วมองไปที่จินเหว่ยห่าวด้วยความประหลาดใจ “คุณช่วยเจาะจงให้มากกว่านี้หน่อยจะได้หรือเปล่าว่าพวกเขามีปัญหาอะไรกัน?” เย่เชียนพูด

“ที่จริงแล้วมันเป็นเรื่องความรักน่ะ” จินเหว่ยห่าวพูด “ชาฮวาเอียนเคยมีคนรักอยู่คนหนึ่งและทั้งสองก็รักกันมาก..ถึงแม้ว่าพวกเขาจะแต่งงานกันแต่ก็เป็นงานแต่งเล็กๆเพราะชาฮัวเอียนนั้นมาจากครอบครัวธรรมดาไม่ใช่ชนสูงและเขาก็ไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยใดๆและไม่เคยเปิดเผยตัวตนต่อหน้าคนอื่น..อย่างไรก็ตามในวันที่เขาแต่งงานกับแฟนสาวของเขานั้นจู่ๆแฟนสาวของเขาทิ้งเขาเอาไว้ที่งานแต่งตามลำพังและหนีไปกับคนอื่น..ซึ่งพวกคุณก็น่าจะเดาได้ใช่มั้ยว่าคนๆนั้นเป็นใคร?”

“ใครเหรอ?..อย่าบอกนะว่าคนๆนั้นคือหยานซื่อฉุย” ชิงเฟิงพูด

จินเหว่ยห่าวก็ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “ใช่..คนๆนั้นคือหยานซื่อฉุย!..เรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของชาฮัวเอียนเพราะหากแฟนสาวของเขาถูกผู้ชายแย่งไปล่ะก็นั่นก็พอจะทำใจได้..แต่เธอกลับถูกหยานซื่อฉุยซึ่งนั่นเป็นความอับอายขายหน้าอย่างมาก..แต่ชาฮัวเอียนก็ไม่ได้จมปลักอยู่กับเรื่องนี้และไม่ได้ไปตามรังควานหยานซื่ฉุยแต่เก็บความแค้นนั้นเอาไว้ในใจจนถึงทึกวันนี้”

“เขามีความอดทนสูงมาก..มันไม่ง่ายเลยที่จะอดทนได้” เย่เชียนพยักหน้าแล้วพูด

“ใช่!..นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงได้พูดว่าชาฮัวเอียนเป็นคนที่น่ากลัวที่สุดในสำนักม่อจื๊อในตอนนี้..ซึ่งความจริงก็คือทั้งหยานซื่อฉุยและตู้ฟู่เหว่ยต่างก็ด้อยกว่าเขา” จินเหว่ยห่าวพูด “ผมจะเล่าต่อ..หลังจากเหตุการณ์นั้นชาฮัวเอียนก็ทำตัวราวกับว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะเขากับหยานซื่อฉุยก็ใช้ชีวิตอยู่ในสำนักเดียวกันตามปกติแต่หลังจากนั้นไม่นานผู้หญิงคนนั้นก็ถูกหยานซื่อฉุยทอดทิ้งและไม่แยแสและต่อมาก็พบว่าเธอเสียชีวิตในท่อใต้ดิน..ซึ่งลูกศิษย์บางคนก็พูดกันว่าเธอถูกหยานซื่อฉุยฆ่าตายแต่ผมนั้นคิดว่าคนที่ฆ่าเธอแท้ที่จริงแล้วคือชาฮัวเอียนเพราะผู้หญิงคนนั้นอยู่กับชาฮัวเอียนมานานมากและนานเกินไปและเธอก็รู้สิ่งต่างๆเกี่ยวกับชาฮัวเอียนรวมทั้งจุดแข็งและจุดอ่อนของเขาด้วย..ซึ่งชาฮัวเอียนในฐานะบุคคลลึกลับและไม่เปิดเผยสิ่งต่างๆแบบนั้นเขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่ต่ออย่างแน่นอน”

“หือ…” ทุกคนอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้างเพราะการกระทำของชาฮัวเอียนนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ ซึ่งเขาสามารถอดทนต่อความอัปยศแบบนั้นได้และทำสิ่งต่างๆอย่างโหดเหี้ยมถึงขนาดนั้นเย่เชียนก็ไม่อยากที่จะเป็นศัตรูด้วยเลย เพราะถึงยังไงเธอคนนั้นก็เป็นผู้หญิงที่ชาฮัวเอียนเคยรักและต่อให้ถูกเธอทิ้งไปเขาก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าเธอ ซึ่งถ้าทุกอย่างที่จินเหว่ยห่าวพูดเป็นเรื่องจริงล่ะก็ชาฮัวเอียนคนนี้ค่อนข้างที่จะคาดเดายากเลยทีเดียว

เย่เชียนกับหยานซื่อฉุยนั้นไม่เพียงแต่เผชิญหน้ากันแต่เย่เชียนยังทำให้หยานซื่อฉุยบาดเจ็บอีกด้วย เมื่อเทียบหยานซื่อฉุยกับชาฮัวเอียนแล้วเห็นได้ชัดว่าหยานซื่อฉุยนั้นอันตรายน้อยกว่าชาฮัวเอียน ซึ่งจากการพิจารณาของเย่เชียนแล้วเขาคิดว่าชาฮัวเอียนนั้นไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ง่ายๆอย่างแน่นอนและเขาแค่ระงับความเกลียดชังที่มีต่อหยานซื่อฉุยเอาไว้ ซึ่งไม่ช้าก็เร็วเขาจะแก้แค้นเธอและผลที่ตามมาจะต้องค่อนข้างร้ายแรงและบางทีเย่เชียนกับคนอื่นๆอาจจะสามารถเริ่มแผนการต่างๆจากเรื่องนี้ก็เป็นได้

“คุณเย่แล้วคุณคิดจะเอาเรื่องนี้เพื่อจัดการกับชาฮัวเอียนหรือเปล่า?” จินเหว่ยห่าวพูดด้วยรอยยิ้ม

เย่เชียนพยักหน้าแล้วพูดว่า “ผมเองก็มีความคิดนั้นเหมือนกันแต่ผมไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงในตอนนี้”

“ผมแนะนำให้คุณเย่ล้มเลิกความคิดนี้จะดีกว่าเพราะมันไม่ง่ายเลยที่จะจัดการชาฮัวเอียนเพราะเรื่องนี้..แต่บางทีเราอาจจะได้ผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิดก็ได้” จินเหว่ยห่าวพูด “เพราะอย่างน้อยๆตอนนี้คุณกับเขาก็มีเป้าหมายเดียวกันเพราะงั้นพวกคุณควรจะเป็นพันธมิตรกันชั่วคราวจะดีที่สุด”

“คุณหมายความว่าไง?..ชาฮัวเอียนต้องการให้ตู้ฟู่เหว่ยตายด้วยงั้นเหรอ?” เย่เชียนพูด

“ใช่แล้ว” จินเหว่ยห่าวพูดต่อ “ในสำนักม่อจื๊อนั้นไม่มีใครสามารถคัดค้านคำพูดของตู้ฟู่เหว่ยได้และเขาก็ขัดขวางการพัฒนาและอนาคตของชาฮัวเอียนเสมอ..ชาฮัวเอียนนั้นเป็นคนที่เคยมีความทะเยอทะยานสูงและตั้งใจกับสิ่งต่างๆจนได้รับการยกย่องจากเหล่าลูกศิษย์มากมายแต่ทว่าตู้ฟู่เหว่ยกับต้องการมอบสำนักม่อจื๊อให้กับหยานซื่อฉุยเพราะงั้นพวกคุณคิดหรอว่าชาฮัวเอียนจะเต็มใจ?..แต่ถ้าหากตู้ฟู่เหว่ยตายก็จะไม่มีใครสามารถคัดค้านหรือปฏิเสธความสามารถของชาฮัวเอียนอีกต่อไป..แน่นอนว่าสถานการณ์จะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงเพราะชาฮัวเอียนก็จะไม่ยอมปล่อยหยานซื่อฉุยไปอย่างแน่นอน..แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะยอมอดทนกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นแต่ถ้าสถานการณ์เปลี่ยนไปเขาจะต้องแก้แค้นหยานซื่อฉุยอย่างแน่นอน..เพราะฉะนั้นถ้าหากตู้ฟู่เหว่ยตายล่ะก็สำนักม่อจื๊อจะตกอยู่ในความโกลาหลและย่ำแย่อย่างมาก”

เย่เชียนก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “คุณจินดูเหมือนจะรู้เกี่ยวกับสิ่งต่างๆมากเลยทีเดียว”

จินเหว่ยห่าวก็ยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า “คุณแย่ไม่ต้องกังวลเพราะผมเลือกที่จะเดิมพันหมดหน้าตกกับคุณและผมก็อยากรู้จะรู้จักและผูกมิตรกับคุณ..นอกจากนี้ความขัดแย้งระหว่างคุณเย่กับตู้ฟู่เหว่ยก็ร้ายแรงมากเพราะงั้นผมก็ไม่อยากที่จะลังเลอีกต่อไปแต่ผมอยากจะถามคุณเย่ตรงๆว่าคุณมีโอกาสชนะมากน้อยแค่ไหน?”

“แล้วถ้าผมแพ้ล่ะ?” เย่เชียนพูด “ในเมื่อคุณคิดที่จะเดิมพันกับผมเพราะงั้นคุณก็ควรจะคาดหวังว่าผมต้องชนะไม่ใช่เหรอ?”

จินเหว่ยห่าวก็ยักไหล่แล้วพูดว่า “ผมเชื่อว่าถึงแม้คุณเย่จะแพ้การดวลกับตู้ฟู่เหว่ยแต่ถึงยังไงคุณก็จะชนะในศึกครั้งนี้อยู่ดี..แต่สำหรับคนอื่นพวกเขาจะต้องคิดว่าการดวลของคุณกับตู้ฟู่เหว่ยนั้นมันไม่สมเหตุสมผลเลยและบทสรุปของคุณก็หรือความพ่ายแพ้”

เย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ว่าแต่คืนนี้คุณจินสนใจที่จะไปกับผมหรือเปล่า?”

จินเหว่ยห่าวก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่งจากนั้นก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “การพบกันครั้งนี้ของคุณเย่กับโอ่วหยาวหมิงซวนนั้นสำคัญมากแต่ ถ้าคุณเย่ไม่กลัวว่าผมจะฆ่าโอ่วหยางหมิงซวนซะก่อนผมก็อยากที่จะไปกับคุณเหมือนกัน”

“ผมเชื่อว่าคุณจินเป็นคนฉลาดและรู้ว่าอะไรควรหรือไม่ควร” เย่เชียนพูดต่อ “นอกจากนี้เป้าหมายของคุณจินก็ไม่ใช่แค่นี้หรอกใช่มั้ย?”

เมื่อได้ยินแบบนั้นจินเหว่ยห่าวก็พูดว่า “ราชาหมาป่าคือราชาหมาป่าสมชื่อจริงๆ..ตอนนี้ผมเกือบจะเห็นอนาคตอันรุ่งโรจน์ของตัวเองแล้วล่ะ!”

ขณะที่เขาพูดจู่ๆโทรศัพท์มือถือของม่อหลงก็ดังขึ้นและหลังจากรับสายแล้ว ม่อหลงก็เขาพยักหน้าสองสามครั้งแล้ววางสายไปจากนั้นก็เหลือบมองไปที่เย่เชียน เมื่อเห็นแบบนั้นเย่เชียนก็พูดว่า “ตอนนี้คุณจินไม่ใช่คนนอกอีกต่อไปเพราะงั้นก็ให้เขารับรู้เรื่องของเราด้วย”

จินเหว่ยห่าวก็ฉีกยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไรเพราะเขาแค่ตกใจมากกับวิธีการซื้อใจของเย่เชียน นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาสามารถทำได้เพราะการที่อีกฝ่ายจะเปิดเผยความลับกับคนที่เพิ่งจะรู้จักแบบนี้มันเสียงมาก ซึ่งเขาก็มาเพื่อเจรจาต่อรองเท่านั้นแต่ไม่ได้คิดว่าเย่เชียนจะต้อนรับเขาแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงชื่นชมความกล้าของเย่เชียนและคิดกับตัวเองว่าดูเหมือนเขาจะไม่ได้เลือกคนผิดจริงๆ

“พี่น้องของฉันโทรมา” ม่อหลงพูด “สาวกหมิงม่อน่าจะมาถึงในช่วงเช้าของวันพรุ่งนี้”

เย่เชียนก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ปู่..ผมขอฝากบัญชาการพี่น้องหมิงม่อด้วยเพราะปู่คุ้นเคยกับพวกเขามากที่สุดและนั่นจะสะดวกในการมอบหมายภารกิจต่างๆ..ส่วนพี่ม่อหลงพรุ่งนี้พี่ไปพบพวกเขาตั้งแต่เช้าเพื่อทักทายพวกเขาและทำความคุ้นเคยกับทุกคน..ท้ายที่สุดแล้วพี่คือผู้นำที่แท้จริงของพวกเขาและพวกเขาก็ควรจะรู้จักคุณเอาไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ”

ม่อหลงพยักหน้าและพูดว่า “ได้เลยบอส!”

“ดี!” เย่เชียนตอบแล้วเหลือบมองไปที่ชิงเฟิงกับหลี่เหว่ยและพูดว่า “พวกนายสองคนไปสั่งให้พี่น้องเขี้ยวหมาป่าเตรียมตัวและสร้างความวุ่นวายให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่อย่าให้ใครจับได้ล่ะ..จำเอาไว้ว่าทุกคนต้องทำตามแผนที่เราวางเอาไว้และภารกิจให้ไปที่ไหนพวกเขาก็ต้องไปตามจุดให้ถูกต้อง..ดังนั้นเตรียมตัวให้พร้อมและต้องระมัดระวังให้มากที่สุดรู้มั้ย?”

“รับทราบครับบอส!” ชิงเฟิงและหลี่เหว่ยตอบพร้อมกัน

“พวกนายไม่จำเป็นต้องกลับมาที่นี่หลังจากเสร็จภารกิจ..เพราะฉันจะให้พวกนายคอยรับผิดชอบมอบหมายแผนการต่างๆให้ทุกคน..ถ้าหากมีอะไรเพิ่มเติมฉันจะรีบแจ้งไป” เย่เชียนพูด “จำเอาไว้ว่าพวกนายห้ามทำอะไรที่ฉันไม่ได้สั่งอย่างเด็ดขาดเข้าใจมั้ย?..โดยเฉพาะนายหลี่เหว่ย..ระวังการกระทำให้ดีเพราะมันจะไม่เหมือนกับคราวนี้ทุกครั้งเสมอไป..ไม่งั้นแผนการต่างๆของเราอาจจะพังได้”

หลี่เหว่ยก็ยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า “บอสอย่ากังวลไปเลย..หลังจากนี้มันแตกต่างออกไปและผมก็รู้ดีถึงความจริงจังของเรื่องนี้ครับ”

“ดีมาก!” เย่เชียนกลอกตาไปมาแล้วพูด

.

.

.