ยอดกุ๊กบุกแดนเซียน - บทที่ 425 มนุษย์ผู้เจ้าเล่ห์
บทที่ 425 มนุษย์ผู้เจ้าเล่ห์
…………….
บทที่ 425 มนุษย์ผู้เจ้าเล่ห์
หลิงเยว่ชื่นชมความฉลาดของตัวเองยิ่งนัก!
ถ้ารู้แต่แรก นางไม่ควรฉีกดอกไม้กินคนทิ้ง แต่ควรถามให้หมดก่อนสิ!
การหาคนในพื้นที่นั้นง่ายมาก หลิงเยว่ตามความทรงจำของตนเองมายังหนองน้ำอีกครั้ง สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นี้ดูเหมือนจะอาศัยอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว มันต้องรู้จักบ่อสวรรค์แน่นอน
หลิงเยว่ปลอมตัวเป็นปลาหนามปีศาจ ยื่นมือลงไปในหนองน้ำเพื่อตกปลา
ไม่นานนัก หนองน้ำที่เงียบสงบก็เริ่มปั่นป่วน ปลาติดเบ็ดแล้ว!
สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาพุ่งออกมาตามมือของหลิงเยว่ แล้วกระโจนใส่นางทันที
กลิ่นปากของมันฉุนจนหลิงเยว่แทบจะเป็นลม นางตอบสนองอย่างรวดเร็วด้วยการหลบไปด้านข้าง เตะสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมานั้นออกไป ไม่รอให้มันตกถึงพื้น นางก็พุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็วดุจสายฟ้า ปีนขึ้นไปบนหัวของมัน แล้วทุบกำปั้นลงไปอย่างแรง
เสียงคำรามดังสนั่นข้างหูของหลิงเยว่ ร่างของนางถูกสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาสะบัดอย่างบ้าคลั่ง
ทั้งสองต่อสู้กันอย่างยืดเยื้อ จนกระทั่งสัตว์อสูรสลบไป หลิงเยว่จึงหยุดมือ
ลำแสงสีทองพุ่งออกจากปลายนิ้วของหลิงเยว่ เข้าสู่สมองของสัตว์อสูรที่ยังหายใจอยู่แม้จะบาดเจ็บสาหัส
หลิงเยว่อาศัยแสงสีทองนั้นอ่านความทรงจำของสัตว์อสูร ผลปรากฏว่าตั้งแต่เกิดมาจนโตขนาดนี้ มันไม่เคยออกจากหนองน้ำเลย แม้แต่การล่าเหยื่อก็เพียงแค่รอให้เหยื่อพลาดพลั้งตกลงมาในหนองน้ำเท่านั้น
“…”
ช่างเสียแรงเปล่าโดยแท้
หลิงเยว่โกรธจนเตะสัตว์อสูรลงไปในหนองน้ำอีกครั้ง
ก็ได้ ข้าแค่ต้องหาเป้าหมายใหม่เท่านั้นเอง！
หลิงเยว่ส่งข่าวสารถึงสหายตัวน้อยทั้งหลาย คราวนี้นอกจากจะต้องหาตำแหน่งของบ่อสวรรค์แล้ว ยังต้องบอกตำแหน่งของเผ่าพื้นเมืองที่พบเจอให้นางด้วย
ข่าวสารเพิ่งส่งไปก็มีเพื่อนร่วมทางตอบกลับมาแล้ว และไม่ใช่แค่ตัวเดียวด้วย
หลิงเยว่ราวกับผึ้งงานตัวน้อย ไม่หยุดค้นหาข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากเผ่าพื้นเมือง
ในที่สุดนางก็ได้รับข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากการจับนกอสูรตัวหนึ่ง นางเห็นบ่อสวรรค์จากความทรงจำของมันแล้ว!
บ่อสวรรค์นั้นใหญ่โตมโหฬาร ภายในมีไอสีขาวลอยวนเวียน รอบ ๆ บ่อมีแม่ทัพปีศาจรูปร่างประหลาดยืนล้อมอยู่ด้วย
อืม… ไม่มีข้อมูลเพิ่มเติมอีกแล้ว
หลิงเยว่รู้สึกท้อแท้เล็กน้อย มือที่จับนกอสูรคลายออกแล้วบีบแน่นอีกครั้ง นางหยิบเนื้อที่มีวิชาย้อนรอยออกมาจากแหวนเก็บของแล้วโยนเข้าปาก
เพียงแค่ย้อนรอยการเคลื่อนไหวของนกอสูร ก็สามารถหาตำแหน่งของบ่อสวรรค์ได้แล้ว!
หลิงเยว่ปลอมตัวเป็นนกอสูร ฉวยโอกาสขณะที่วิชาย้อนรอยยังอยู่ บินไปตามกลิ่นอายนั้นทันที และนางจึงพบว่าการบินโดยหลับตาสามารถหลีกเลี่ยงการรบกวนจากพลังปีศาจได้
หลิงเยว่บินไปอยู่นาน จนปีกนางแทบจะหัก แต่สุดท้ายนางก็พบแล้ว!
ดวงตาที่ปิดสนิทเบิกกว้าง ภาพตรงหน้าปรากฏไอสีขาวอย่างชัดเจน!
ดวงตาของหลิงเยว่พลันชื้นขึ้น สีขาวที่ปรากฏท่ามกลางความมืดเปรียบดั่งความหวัง ความรู้สึกหดหู่ที่มีมานานถูกกวาดล้างไปในพริบตา
“ซ่อนตัวเก่งจริง ๆ…”
หลิงเยว่ไม่ได้เข้าไปในบ่อสวรรค์ทันที แต่ปล่อยให้พลังปีศาจกลืนกินตัวเองแล้วดูดซึมมันเข้าไปเสียก่อน
นางต้องการพักฟื้นสักหน่อย การค้นพบเป็นเพียงขั้นตอนแรก การเข้าไปก็ง่ายดาย แต่จะหลบหลีกแม่ทัพปีศาจและทำลายผนึกได้อย่างไร?
การใช้ยันต์ต้องห้ามระดับศักดิ์สิทธิ์จะหลีกเลี่ยงการรั่วไหลของพลังวิญญาณไม่ได้ การหลอกแม่ทัพพวกนั้นคงไม่ง่ายเลย และสิ่งที่ยากกว่านั้นคือไม่สามารถบุกเข้าไปในรูปแบบของสิ่งมีชีวิตได้!
หลิงเยว่ฟื้นฟูตัวเองไปพร้อมกับเรียกหาเหล่าสหายในบริเวณใกล้เคียง นางวางแผนที่จะปลอมตัวเป็นกิ่งไม้แห้ง แล้วให้สหายตัวน้อยโยนนางเข้าไป
น่าเสียดายที่พวกมันอยู่ในบริเวณใกล้เคียงเลย สหายที่อยู่ใกล้ที่สุดต้องใช้เวลาสามถึงสี่วันกว่าจะมาถึง
ตอนนั้นบ่อสวรรค์คงจะหายไปอีกแล้ว
“เจ้าดอกไม้ดำน้อย เจ้าออกมาหน่อยสิ”
ดอกไม้เจ็ดสีดอกหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของหลิงเยว่
“เจ้าแน่ใจหรือ?”
“แน่ใจ”
ทันทีที่หลิงเยว่เอ่ยจบ กิ่งไม้แห้งเล็ก ๆ ก็ร่วงหล่นลงบนกลีบดอกของดอกไม้สีดำน้อย
“หลิงเยว่!”
กิ่งไม้แห้งเล็ก ๆ ไม่มีการตอบสนอง ดอกไม้สีดำน้อยก็ไม่ได้รับรู้ถึงกลิ่นอายใด ๆ ของหลิงเยว่บนกิ่งไม้แห้งนั้น แม้แต่กลิ่นอายของชีวิตเพียงน้อยนิดก็ยังไม่มี
ดอกไม้สีดำน้อยใช้กลีบดอกห่อหุ้มกิ่งไม้แห้งเล็ก ๆ แล้วโยนออกไปอย่างแรง
กิ่งไม้แห้งทะลุผ่านม่านพลังนับไม่ถ้วน ลอยไปไกลจนในที่สุดก็ตกลงในผนึกชั้นแรก
เสียงเบา ๆ นั้นดึงดูดความสนใจของแม่ทัพปีศาจคนหนึ่ง ตามมาด้วยคนที่สอง สาม สี่… ทั้งสิบสองคนต่างจับจ้องไปที่กิ่งไม้แห้งเล็ก ๆ ที่ร่วงหล่นลงบนพื้น
“รอบ ๆ ไม่มีต้นไม้เลยนะ”
“คงถูกลมพัดมากระมัง?”
“เป็นไปไม่ได้”
ผู้นำแม่ทัพปีศาจนึกถึงหญิงผู้บุกรุกเข้ามาในเขตหวงห้ามเมื่อครั้งก่อน นางเกือบจะทำลายผนึกได้แล้ว ตอนนี้แม้แต่กิ่งไม้แห้งสักกิ่งก็ไม่อาจประมาทได้!
ผู้นำแม่ทัพปีศาจสีหน้าเย็นชา ค่อย ๆ เดินไปทางกิ่งไม้แห้ง แต่ในจังหวะที่เขายกเท้าขึ้นจะเหยียบ กิ่งไม้นั้นก็หายวับไป!
หายไปแล้ว!
“ฮึ มีพวกที่ไม่รู้จักประมาณตนเข้ามาอีกแล้ว!”
ผู้นำแม่ทัพปีศาจกระตุกยิ้มมุมปาก ความโกรธพลุ่งพล่านพร้อมกับแววตาดูแคลน
หลิงเยว่ที่แทรกตัวลงใต้ดินรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนบนพื้น ตามมาด้วยพลังปีศาจใต้ดินมากมายราวกับลูกธนูนับพันดอกพุ่งแทงเข้าใส่พื้นดินอย่างไร้ทิศทาง
หลิงเยว่ไม่ตื่นตระหนก แต่ใช้วิชาพรางตัวเป็นพลังปีศาจสายหนึ่ง!
พลังปีศาจค่อย ๆ ซึมออกมาจากพื้นดิน ลอยไปทีละน้อยสู่ผนึกชั้นที่สอง แล้วถูกพัดกลับไปยังผนึกชั้นแรกอีกครั้ง
หลิงเยว่ “…”
ขอร้องละ ถ้าถูกพัดอีกนางต้องเริ่มต้นใหม่อีกนะ!
ฟ้าดินดูเหมือนจะได้ยินเสียงในใจของหลิงเยว่ จึงพัดนางเข้าไปในผนึกชั้นที่สอง ตามด้วยชั้นที่สาม ที่สี่… จนถึงชั้นที่หกสิบเจ็ด อีกนิดเดียวก็จะใกล้เข้าไปอีกแล้ว!
หลิงเยว่อธิษฐานขอให้ลมแรงขึ้นอีก ดีที่สุดคือพายุ จะได้พัดนางไปถึงหน้าบ่อสวรรค์เลย
น่าเสียดายที่คราวนี้ฟ้าดินไม่ได้สนใจคำอธิษฐานของหลิงเยว่ แต่กลับเป็นผู้นำแม่ทัพปีศาจที่หากิ่งไม้แห้งเล็ก ๆ ไม่เจอเสียที ได้ยินคำอธิษฐานของนาง จึงโบกมือทีหนึ่ง พายุก็มาถึง
ดินทั้งหมดภายในนั้นลอยขึ้นมา
หลิงเยว่ถูกพายุพัดกระหน่ำไปด้านหลัง จนถึงผนึกชั้นที่สาม
หากพลังปีศาจร้องไห้ได้ ตอนนี้หลิงเยว่คงร้องไห้โฮไปแล้ว…
หลิงเยว่หมดอาลัยตายอยาก แต่การเข้าสู่ผนึกได้สำเร็จก็นับว่าดี อย่างน้อยเมื่อเปลี่ยนตำแหน่งอีกครั้ง นางก็สามารถเคลื่อนที่ตามไปได้!
“หลบไปอยู่ที่ไหนกัน?” ผู้นำแม่ทัพปีศาจโกรธจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ สะบัดมือจนดินที่ลอยขึ้นมาตกสู่พื้นอีกครั้ง ทำให้ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว
“คงตายไปแล้วกระมัง?”
“ถ้าตายแล้ว ศพอยู่ที่ไหนเล่า?”
“แม้ไม่มีศพ แล้วเศษกิ่งไม้ล่ะ?”
ในเขตต้องห้าม พวกผู้นำแม่ทัพปีศาจคุ้นเคยกับพื้นที่เป็นอย่างดี ไม่มีเศษขยะแม้แต่น้อย และตอนนี้ก็ไม่มีอะไรเลย!
“ผู้นำแม่ทัพปีศาจ… มันสลายไปแล้วหรือ?”
ผู้นำแม่ทัพปีศาจหัวเราะเยาะอีกครั้ง นั่นไม่อาจเป็นกิ่งไม้แห้ง แต่ต้องเป็นมนุษย์เจ้าเล่ห์ปลอมตัวมาแน่!
“มันหนีไปแล้ว!”
“เป็นไปได้อย่างไร…?”
ผู้นำแม่ทัพปีศาจยอมรับไม่ได้ที่ผู้บุกรุกจะหนีรอดไปได้!
“บางทีมันอาจจะเป็นเพียงกิ่งไม้แห้งเท่านั้น อย่าได้ตื่นตูมไปเลย”
“ตอนนั้นเจ้าก็พูดแบบนี้ แล้วผลเป็นอย่างไรเล่า? เกือบจะพลาดท่าเสียแล้ว!”
“ครั้งที่แล้วเป็นเพียงอุบัติเหตุ นางผู้นั้นก็ถูกจัดการไปแล้วนี่…”
พวกแม่ทัพปีศาจต่างโต้เถียงกันอื้ออึง แต่ผู้นำแม่ทัพปีศาจกลับให้ความสนใจกับกิ่งไม้แห้งนั้นอย่างมาก ถึงขนาดรู้สึกว่าหากไม่ขุดคุ้ยมันออกมา บ่อสวรรค์อาจจะ…
ผู้นำแม่ทัพปีศาจที่ไม่ได้ร่วมวงถกเถียงหลับตาลง ฝ่ามือของเขารวบรวมสายฟ้าสีดำ ส่งผลให้สายฟ้าและฝนตกลงมาในเขตต้องห้ามอย่างไม่มีสัญญาณเตือน…
…………….
YOU MAY ALSO LIKE
