นิยาย มีแค่เราที่เป็นเนโครแมนเซอร์ ตอนที่ 63 ล่าบอสมอนสเตอร์ที่รันเวย์(1)
ที่ที่มีไอคอนรูปค้อนสีทองลอยอยู่ก็คือจุดที่ใช้สร้างไอเทม
ในเกมนี้ไม่มี NPC อย่างช่างสีเหล็กหนวดเฟื้ม จะมีก็เพียงแต่โต๊ะรวมไอเทมเท่านั้น
-มีไอเทมที่คุณสร้างได้ :
1) น้ำตาวิญญาณทะเล(วัตถุดิบ) + หินเลือดปีศาจ(วัตถุดิบ) + แกนผู้เฒ่าสไลม์(ตัวกลาง) = ???
*ใช้เงิน : 100,000 ทอง
มีแจ้งเตือนขึ้นมาว่ามีของที่จะรวมได้ แต่ดูเหมือนว่าวัตถุดิบหลักจะเป็น น้ำตาวิญญาณทะเล” ที่ซองอได้มาจากร้านค้าและ หินเลือดปีศาจ ที่เขาได้มาจากการเอา ชนะหัวหน้าออก
“อม เรามีแกนผู้เฒ่าสไลม์อยู่ด้วยน
“แกนผู้เฒ่าสไลม์” นั้นเขาได้มาจากดันเจี้ยนลับ มันเป็นของที่ใช้เป็นตัวกลางใน การผสมไอเทมสองชิ้น ซองอูหยิบไอเทมทั้งสามออกมาจากกระเป๋า
[ข้อมูลไอเทม]
– ชื่อ : แกนผู้เฒ่าสไลม์
“เกรด : แรร์
-ประเภท : วัตถุดิบผสม
– ค่าอธิบาย : นี่คือแกนของผู้เฒ่าสไลม์ มันมีเปลือกหนาแต่มีกรดรุนแรงที่หลอม ทุกอย่างได้อยู่ข้างใน ใช้หลอมหรือผสมของที่แข็งได้
“ของผสมวัตถุดิบก็สําคัญเหมือนกัน
เขาเพิ่งรู้ว่าเขาจะรวมไอเทมระดับตํานานสองชิ้นไม่ได้เลยถ้าไม่มีแกนผู้เฒ่าสไลม์ มาก่อน
ซองอูวางไอเทมทั้งสามชิ้นลงบนโต๊ะทีละชิ้น
จากนั้นข้อความก็โผล่ขึ้นมา
“ค่าใช้จ่าย (100,000) อาจเกิดความเสียหาย (2%) คุณอยากดําเนินการต่อหรือ
ไม่?
“เอาเลย!”
แน่นอนว่าซองอูจ่าย 100,000 ทองและรับดาเมจ 2% wได้
-กําลังผสมไอเทมอยู่ในขณะนี้ โปรดก้าวออกจากโต๊ะเพื่อความปลอดภัย
ทั้งสามคนถอยหลังกลับ โต๊ะสีทองเริ่มสั่นและเปล่งแสง ไอเทมทั้งสามชิ้นบนโต๊ะ สั่นไปมา พวกมันถูกบดขยี้เป็นชิ้น ๆ กระจายไปทุกทิศทางบนโต๊ะ จากนั้นมันก็มารวม ตัวกันที่กลางโต๊ะ
วิ่ง!
ไม่นานไอเทมทั้งสามก็ได้รวมตัวกันเป็นชิ้นเดียว
-การผสมสําเร็จแล้ว
สิ่งที่เกิดจากการหลอมรวมกันของไอเทมทั้งสองนั้นไม่เหมือนกับน้ำตาวิญญาณทะเลหรือหินเลือดปีศาจเลยมันเป็นของทรงกลมที่เปล่งแสงสีม่วงออกมา
“อะไรน่ะ? มันสําเร็จใช่ไหม?”
ซองอูเข้าไปที่โต๊ะและค่อย ๆ หยิบมันขึ้นมา
[ข้อมูลไอเทม]
– ชื่อ : เคออสคริสตัล
-เกรด : ต่านาน
-ประเภท : ลูกแก้ว
“เอฟเฟค : มอบคุณสมบัติ “ยุ่งเหยิง’ ให้กับเจ้าของ เพิ่มมานา (+500)ฟื้นฟูมานา (+250%) ขโมยมานาของศัตรูและพลังชีวิตเมื่อโจมตีศัตรู (3%)
ไอเทมที่มีคุณสมบัติ “ยุ่งเหยิง’ ถูกสร้างขึ้นจากไอเทมสองชิ้นที่มีคุณสมบัติต่างกันโดยสิ้นเชิง
“ยุ่งเหยิงเหรอ? มันต่างจากไอเทมปีศาจยังไง? หลักการเข้าใจยากแฮะ
แต่เกรดของไอเทมก็ยังคงเป็นตํานาน
ยิ่งไปกว่านั้น มันจะดูดซับ”มานาและสตามินาตั้งแต่เริ่มไม่เหมือนกับในอดีตที่จะดูดซับสตามินาก็ต่อเมื่อมานาของศัตรูหมดแล้ว
หรือก็คือ มันจะมีคุณสมบัติ ดูดเลือด เพิ่มขึ้นมาด้วย
“ชั้นก็เห็นตัวเลือกผสมไอเทมเหมือนกันนะ”
จีซูพูด
ต่อมาเป็นรอบของจีซู เธอวาง หินจุดระเบิด และดาบยาวที่ใช้บ่อยครั้งบนโต๊ะ
เกิดการหลอมไอเทมให้เห็นเหมือนเดิม มีดาบหนึ่งเล่มวางอยู่กลางโต๊ะ
จีซูหยิบดาบขึ้นมาฟันเบา ๆ จากนั้นเธอก็ยิ้มด้วยความพอใจ
“มันบอกว่าจะใช้งานหรือหยุดใช้งานการจุดไฟเมื่อไหร่ก็ได้”
มันทําให้ดาบของเธอฟันแล้วเกิดไฟได้ซึ่งที่ผ่านมาก็ใช้งานได้ดี แต่ในตอนนี้เธอไม่ต้องลับดาบด้วยหินจุดระเบิดอีกต่อไปแล้ว
ส่วนฮันโฮนั้นไม่มีไอเทมที่จะผสมกันได้เลย
“มีแค่ชั้นที่ไม่มีอะไรเลยสินะ..
“อย่าเศร้าไปเลย นายปามีดอย่างเดียวก็พอแล้ว”
“ว่าไงนะ? ชั้นมีหน้าที่แค่นั้นเหรอ?”
“ไม่รู้สิ แค่หาคาปลอบที่ดีกว่านี้ไม่ได้แล้วน่ะ”
หลังจากที่จดตําแหน่งช่างฝีมือเอาไว้ พวกเขาก็เดินไปที่ร้านค้าในร้านขายรถเก่า
ก่อนที่พวกเขาจะไปจัดการบอสมอนสเตอร์ที่รันเวย์ พวกเขาจะต้องติดอาวุธให้ตัวเองให้มากที่สุดซองอยังเหลืออีกมากกว่า 300,000 ทองจีซูกับฮันโฮเองก็มีทองเก็บไว้มากเหมือนกัน
แต่เมื่อมาถึงร้านขายรถเก่า พวกเขาก็จ่ายไม่ได้สักแดงเดียว
“นี่มันอะไรกัน? เราใช้มันไม่ได้แล้ว”
หน้าจอที่มีฟังก์ชั่นร้านค้าถูกทุบทําลายไป
“มีคนเอามันมาวางขวางมอนสเตอร์ไม่ให้เข้ามา แต่มันก็ไม่ได้ผล
พวกเขาจอดรถไว้ที่หน้าอาคารและขวางประตูด้วยโซฟา แต่มันก็หยุดมอนสเตอร์ไม่ได้
ซองอหยิบคีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์ที่หักครึ่งขึ้นมา
“ต้องมีคนจงใจทํามันแน่”
มีหลักฐานร่องรอยของคนที่เข้ามาทําลายร้านค้าอยู่
อย่างเช่นการที่เอาไปเพียงหน้าจอและท่าลายมัน และยังมีข้อความบนกําแพงที่แกะด้วยมีดเขียนเอาไว้ด้วย
จีซูลูบกาแพงด้วยมือและอ่านมัน
<พวกมนุษย์ไร้ค่าที่หวังพึ่งดวงน่าจะตายไปให้หมด! การสูญพันธุ์ของพวกแกใกล้มาถึงแล้วอีกไม่นานยุคสมัยของเผ่าพันธุ์ใหม่จะเริ่มต้น>
“ใครกันที่มาทําลายร้านค้า? พวกมันทําไปทําไม? ร้านค้าไม่ได้ว่าเป็นสําหรับทุกคนเหรอ?มอนสเตอร์เขียนประโยคแบบนั้นไม่ได้แน่”
อย่างที่สันโฮพูด มอนสเตอร์ที่ฉลาดที่สุดที่พวกเขาเคยเจอคือโคบอล์ดแต่โคบอล์ดทั้งพูดและเขียนได้ห่วยมากลายมือบนกําแพงย่อมไม่เป็นของโคบอล์ด
“มันเหมือนกับกรงเล็บนะ”
ซองอพูด เขามองรอยข่วนบนก่าแพงใกล้ ๆ
เขาไม่มีความรู้เรื่องอาวุธที่สร้างความเสียหายกับกําแพง แต่
เขาเห็นร่องตื้นรอบ ๆ ตัวอักษรที่กรีดกําแพงลึก มันน่าจะมาจากกรงเล็บ
จีซูพยักหน้า
“อม รอยเหมือนกรงเล็บเลย”
และพวกเขามิอาจรู้ได้เลยว่ากรงเล็บที่เขียนนั้นมีขนาดจริงแค่ไไหน หรือตัวอะไรที่เป็นผู้เขียน
พวกเขาต้องกลับมือเปล่าโดยได้แต่สงสัยในตัวคนที่ทําลายร้านค้า
เริ่มตกกลางคืน
จุดหมายต่อไปของซองอูคือพิพิธภัณฑ์ที่ผู้รอดชีวิตรวมตัวกันและมักจะเรียกว่า “หมู่บ้านทุกคนเริ่มเรียกมันแบบนั้นเพราะฮันโฮที่เอาแต่พูดเรื่องหมู่บ้านไม่หยุด
ระหว่างทาง พวกเขาได้เจอกับกลุ่มทหาร
“ซองอ?”
สิบเอกคิมเรียก
เขาคือหัวหน้าหน่วยล่ามอนสเตอร์ของพวกทหาร
“สิบเอกคิม มาทําอะไรที่นี่?
“พวกเรากําลังหามอนสเตอร์รอบ ๆ นี้น่ะ พวกเราได้ ภารกิจกลุ่ม มา ไม่คิดเลยว่าจะต้องมาคิดถึงวันที่ยืนเฝ้ายาม…”
“ภารกิจกลุ่มเหรอ?”
ซองอไม่เคยได้ยินมันมาก่อนเพราะเขาเคยทําแต่ภารกิจพิเศษไม่กี่ครั้งเท่านั้น
“ใช่ มันเหมือนกับภารกิจประจําวันน่ะ ทุกคนจะได้ภารกิจให้ล่ามอนสเตอร์ในแต่ละวันพอทําภารกิจเสร็จพลโทจะให้รางวัลชดเชยมา แต่ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร”
“อืม เป็นทหารแล้วไม่ได้อะไรเลยเหรอ?”
สิบเอกคิมหัวเราะและยักไหล่
“ถ้านายทําภารกิจเสร็จ นายจะได้พลังโจมตีกับพลังป้องกันเพิ่มขึ้น 10 เปอร์ เซ็นต์ในวันถัดไป มันเพิ่มโอกาสรอดชีวิตได้ดีเลยล่ะ”
ซองอคิดว่าพวกทหารได้ภารกิจมาในระหว่างจัดการมอนสเตอร์ แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นแบบนั้น
“แล้วก็ ต่อให้พวกเราจัดการแต่กอบลินกับออกไปมากเท่าไหร่ พวกมันก็กลับมาใหม่ได้ตลอดเลยไม่รู้ว่าพวกมันรีสปอว์นได้รึเปล่า”
“รีสปอว์น” เป็นศัพท์ในเกมที่หมายถึงการเกิดใหม่ของมอนสเตอร์ที่ตายไปแล้วในจุดเดิมที่พวกมันเกิดมา
ฮันโฮพยักหน้า
“นั่นก็เป็นไปได้นะเราไม่รู้ว่าพวกมันออกมาจากไหนตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม?พวกมันอาจจะถูกสร้างขึ้นมาในที่ที่เราไม่รู้ก็ได้”
“แต่ชั้นหวังว่าจะไม่เป็นแบบนั้นนะ”
สิบเอกดิมพูดด้วยความอิดโรย เขามีป้ายชื่อโลหะแขวนที่คอหลายชิ้น มันเป็นชื่อเพื่อนของเขา
เขาบอกว่ากําลังจะกลับหมู่บ้าน พวกเขาจึงกลับด้วยกัน
“มีทหารที่หนีค่ายหลังจากเรื่องนี้เกิดขึ้นด้วยเหรอ? ทุกคนคงอยากจะไปหาครอบครัวสินะ?”
สิบเอกคิมถอนหายใจ
“จริงของนาย คนที่กลายเป็นผู้เล่นก่อนก็ทิ้งค่ายหลังจากขโมยมีดไปหลายเล่ม”
“อย่างนี้นี่เอง”
“ใช่ แต่ส่วนใหญ่ก็กลับมาแล้ว มันอันตรายที่จะไปไหนมาไหนคนเดียว และถ้าไม่ได้บัฟในตอนที่ทําภารกิจกลุ่มพวกเขาก็จะกังวลใจ เราเลยปล่อยให้ใครไปไหนมาไหนโดยไม่ตรวจสอบไม่ได้”
เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีมาตรการป้องกันการหนีทัพของพวกทหาร แต่สิบเอกคิมก็เริ่มเบื่อหน่ายกับมัน
MANGA DISCUSSION