นิยาย มีแค่เราที่เป็นเนโครแมนเซอร์

ตอนที่ 62 ทหารที่มาช้า(5)

ซองอยกนิ้วชี้ “แผนที่นักท่องเที่ยววัฒนธรรมซูวอน” บนกําแพงห้องประชุม

“ตั้งทีมล่าที่รวมคนแข็งแรงและมีอาชีพที่ใช้ต่อสู้ได้ ให้พวกเขาล่ามอนสเตอร์เลเวลต่ใกล้ ๆ”

“นายอยากจะให้ชั้นรักษาความปลอดภัยที่นี่เอาไว้สินะ?”

ซองอูส่ายหน้า

“เหตุผลคือการเก็บเงินและรักษาคนเอาไว้ อยากให้นายสร้างคนเฝ้าระวังในตอนที่ชั้นไม่อยู่ด้วย นายทําได้ใช่ไหม คยองซู?”

คยองซูพยักหน้า

“แน่นอน! ปล่อยให้เป็นหน้าที่ชั้นเอง”

ทีแรก คยองซูนั้นทําอะไรไม่ได้เลยในตอนที่เขาติดอยู่ในรถบัส แต่ตอนนี้ต่างออกไปแล้ว เขาสามารถเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ได้

ฮันโฮถามเมื่อได้ยินแผนของซองอู

“อืม…นายจะสร้างหมู่บ้านในเกมงั้นเหรอ?”

“หมู่บ้าน…”

สิ่งที่เรียกว่า หมู่บ้าน นั่นเป็นคําเรียกโซนปลอดภัยในเกม มันคือจุดที่ไม่มีมอนสเตอร์อยู่ และคงจะดีไม่น้อยถ้ามีสถานที่แบบนั้นสักแห่ง

“ถ้าเราสร้างที่แบบนั้นได้ วันนึงจะต้องมีประโยชน์แน่ ตอนนี้ไปออกล่ากันเถอะ”

***

โครงกระดูกทุกตัวยกเว้นเจ้ามือขวากับโครงกระดูกมนุษย์หมีระเบิดไปแล้วในการ ต่อสู้กับแวมไพร์ลอร์ด

เพราะเรื่องนี้ ซองอกับปาร์ตี้จึงต้องใช้เวลาทั้งวันในการล่ามอนสเตอร์ให้ได้ และสุดท้ายเขาก็ได้มนุษย์หมาป่ามา 4 ตัว เขาคิดว่าจะใช้พวกมันต่อสู้กับมอนสเตอร์อื่น ๆ ด้วย

เมื่อตกกลางคืน ซองอให้ความสนใจกับสิ่งอื่น เขาพยายามสร้างอาวุธด้วยกระดูกและส่งให้โครงกระดูกแต่ละตัวและบันทึกเอฟเฟคผสานที่ได้

เอฟเฟคผสานสําคัญมาก ถ้าเก็บข้อมูลได้มากพอ เราจะใช้ในการต่อสู้แต่ละแบบ
ได้

ซองจดบันทึกเอฟเฟคผสานอาวุธที่แตกต่างออกไป อย่างเช่นมีดที่มีผสานอัตราการโจมตีคริติคอล อาวุธที่อที่มีอัตราโจมตีติดชา และหอกที่มีเอฟเฟคโอกาสแทงทะลุ เขาจะเปลี่ยนอาวุธตามศัตรูที่เจอได้

ครั้งหน้าคงได้ใช้อาวุธหลายแบบล่ะนะ

เช้าวันต่อมา ซองอูกับพรรคพวกไปที่สนามโรงเรียนมัธยมปลาย

“ถ้าเป็นอย่างในเกม ล่าแบบนี้จะประหยัดเวลาและได้ไอเทมคุ้มกว่ากันเยอะ”

“ซองอู เราล่ามันหมดนั่นได้ไหม?”

ฮันโฮถาม

“ใช่ ชั้นเคยทําในดันเจี้ยนโคบอล์ดมาแล้ว”

หมู่บ้านออคนั้นอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้ มันมีมากกว่าร้อยตัว

“ตอนนี้เราไม่ต้องกลัวพวกมันอีกแล้ว”

ซองใส่มานาลงในศพออคสี่ตัวที่หน้าประตูโรงเรียน จากนั้นกระดูกก็แยกออกมาจากศพของพวกมันและไปแนบกับร่างกายของฮันโฮและจีซู

มันคือสกิลใหม่ของเขา สร้างเกราะกระดูก

“เบากว่าที่คิดแฮะ”

“มันแข็งกว่าที่นายคิดด้วย”

ซองอูเคยทดสอบความทนทานของชุดเกราะมาแล้ว เขาสวมมันกับมนุษย์หมาป่า และฟันด้วยมีด แต่มันแข็งแกร่งกว่ากระดูกทั่วไป

มันรับแรงกระแทกได้ต่อให้ออกซัดขวานใส่หลายครั้ง

“ให้กระดูกสู่ตรงกลาง พวกเราไปจัดการตัวที่หน”

ซองอู ฮันโฮ และจีซูเดินเข้าสู่โซนของออก

ออคที่ถูกจู่โจมอย่างหนักหันหน้ามองพวกเขา ฝูงออกมองพวกเขาอย่างไร้ซึ่งความกลัวราวกับไม่เชื่อว่าจะมีคนบุกเข้ามา

เหล่าออคยกขวานขึ้นและวิ่งเข้าใส่พวกเขา

“คว้ากกกก!”

ออคผมแดงกรีดร้อง ออคนักรบจํานวนมากก็หลั่งไหลเข้าสู่สนามรบ

ครื้นนนนนนนน!

พื้นสั่นอย่างแรงเมื่อพวกมันกรเข้ามาเหมือนกับฝูงกระทิงวิ่งผ่านทุ่งหญ้าแอฟริกาฝุ่นลอยตลบตามฝีเท้าของพวกมัน

พรึบ!

แต่ท่าขู่ของพวกออคก็ถูกกลบไปด้วยควันดา ควันด่ากระจายออกมาบดบังสายตา ของพวกมันก่อนจะปะทะกับร่างคนสามคน

ออกสูดลมหายใจเอาควันประหลาดเข้าไปและรู้สึกว่าร่างกายถูกบดขยี้ที่ละน้อย จากภายใน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันคือผลของคําสาป ทันทีที่มันถูกรบกวน แขนสีขาวก็โผล่มาจากควันดา

เล็บคมจิกคอออคและบิดมันเหมือนกับลูกบิดประตู คอหนาที่แข็งแกร่งของออคหักพร้อมกับร่างกายที่ล้มลง

จากนั้นโครงกระดูกมนุษย์หมีก็เดินออกมาจากควัน มันเข้าไปขออคที่กลางวง การต่อสู้เหมือนกับหมีที่เหวี่ยงกรงเล็บไปรอบ ๆ

เจ้ามือขวาที่ขี่หลังมนุษย์หมีก็ฟันมีดไปในทุกทิศทาง

เมื่อมนุษย์หมีเข้ามาต่อสู้ เหล่าออกก็ล้มลงไปที่ละตัว

ฝูงออคเริ่มล้อมรอบมนุษย์หมีและฟันด้วยขวาน

กรอบ! กร็อบ! กรอบ! กรอบ!

แต่มนุษย์หมีนั้นเหมือนกับชุดเกราะเดินได้เพราะร่างกายอันใหญ่โตที่สวมชุดเกราะ กระดูกเอาไว้

ชุดเกราะของมนุษย์หมหล่นลงพื้นเมื่อความทนทานหมด

เมื่อเห็นดังนั้น ซองอใช้สกิล สร้างเกราะกระดูก อีกครั้ง

กระดูกหลุดออกมาจากศพออคที่กระจัดกระจายบนพื้นและรวมตัวกันบนตัวมนุษย์ หมี

แกร๊ง! แกร๊ง! แกร๊ง!

มนุษย์หมีเป็นมอนสเตอร์ที่มีความสามารถดีมาก มันสามารถต่อสู้กับศัตรูนับร้อยได้ ในคราวเดียว นี่ไม่ใช่การพูดเกินจริงไปเลย เพราะมันหักคอออกมาเกินยี่สิบตัวแล้ว

แต่ออกก็มีมากกว่ามัน พวกมันหลบหนีไปจากมนุษย์หมีที่สู้ไม่ได้และกระจัดกระจายไปจู่โจมโครงกระดูกตัวอื่น แต่ซองอกับเพื่อนสองคนก็ไม่ใช่เป้าหมายที่ง่ายดาย

สวบ! สวบ! สวบ! สวบ!

ซองอยิงหน้าไม้ที่ได้มาใหม่อย่างต่อเนื่อง

การโจมตีของเขาไม่ได้สร้างความเสียหายมากนัก แต่ยิงได้ 40 ลูกต่อนาที มันทำให้ออคที่พุ่งเข้ามาจากด้านซ้ายล้มลง

และด้านขวาของเขาก็ยังมีฮันโฮกับจีซู

“เล็งที่หน้าผากของออคทุกตัว!”

ซองอู่ตะโกน

ฮันโฮปามีดใส่ออคที่พุ่งมาหาเขา มีดปักที่กลางหน้าผากของมันที่ไกลออกไปหลายสิบเมตร

“แบบนั้นแหละ!”

จากนั้นก็มีม่านเกราะป้องกันปรากฏรอบกายสันโฮ เขาได้เกราะศักดิ์สิทธิ์เป็นเวลา 10 วินาทีเมื่อก่าจัดศัตรูได้

ปิ้ง!

ในตอนนั้นเอง ขวานที่ออกขว้างใส่ฮันโฮกระเด็นออกมาจากตัวเขา

จีซูต่อสู้กับออคสามตัวพร้อมกัน จีซูไม่จู่โจมอย่างตรงไปตรงมาเพราะออคที่จํานว นมากกว่า

เธอเคลื่อนไหวสลับไปมาตามสกิล สัมผัสละเอียด

ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่จีซูฟันดาบ ท้องของออคจะถูกฟัน เส้นเอ็นจะฉีกขาด ออคล้มลงไปที่ละตัวในทุกที่ที่เธอเคลื่อนไหวผ่าน

ยังไม่จบเพียงเท่านี้

ซอมบี้เริ่มเข้าหาออกจากด้านหลัง ในเวลานี้ แม้แต่ซอมบี้ก็มีเกราะกระดูกให้สวม

เหล่าออคเริ่มหมดทางชนะ มันถูกล้อมกรอบโดยศัตรูที่มีจํานวนน้อยกว่ามัน

ซากศพของพวกออคเองก็เริ่มสะสมอยู่ที่เท้าของพวกมันด้วย

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตุ้ม!

ศพออกบวมและระเบิดสร้างความเสียหายเป็นกลุ่ม ออคจานวนมากที่ปะทะกับแรง ระเบิดกระเด็นไปในทุกทิศทางโดยไม่ได้ใช้ขวานในมือด้วยซ้ํา

-คุณได้รับ 160 ทองจากการล่าออคนักล่า

-คุณได้รับ 160 ทองจากการล่าออคนักล่า

“คุณได้รับ 160 ทองจากการล่าออคนักล่า

ข้อความยังคงโผล่ขึ้นมาแม้ว่าการระเบิดจะจบลงไปแล้ว

การล่าแบบนี้ทําให้เขากําจัดหมู่บ้านออคที่มีออก 112 ตัวได้ในพริบตาเดียว

“ว้าว! ง่ายแค่นี้เองเหรอ!”

“ก็ซองอฆ่าพวกมันไปซะเยอะ แต่ชั้นว่ารอบนี้ชั้นก็ทําได้ดีกว่าครั้งแรกนะ”

จีซูพูด

“ซองอู ดูนั่นสิ โรงเรียนนี้มีร้านค้าด้วยเหรอ? หม? อะไรน่ะ?”

มีไอคอนสีทองลอยอยู่ที่ชั้นหนึ่งของอาคารเรียนที่ฮันโฮชี้ แต่มันเป็นไอคอนที่ พวกเขาไม่เคยเจอมาก่อน

“รูปค้อนแบบนั้น หรือว่าจะเป็นช่างตีเหล็ก?”

“ไปดูก่อนเถอะ”

พวกเขาไปที่นั่นและเปิดประตูกระจกออก ที่ชั้นแรกนั้นมีสามห้องเรียน

“อะไรน่ะ?”

พวกเขาได้เห็นโต๊ะสีทองตั้งอยู่ มันทําจากเหล็กดูเก่าแก่ แค่มองครั้งแรกก็เห็นได้ว่ามันคือที่ทํางานของช่างตีเหล็ก

ซองอเดินไปและเห็นข้อความโผล่ขึ้นมา

[สร้างปรวมไอเทม]

-มีไอเทมที่คุณสร้างได้

1) น้ําตาวิญญาณทะเล(วัตถุดิบ) + หินเลือดปีศาจ(วัตถุดิบ) + แกนผู้เฒ่าสไลม์(กลาง) = ???

*ใช้เงิน : 100,000 ทอง

“ไอเทมระดับตํานานมันรวมกันได้ด้วยเหรอ?”

ถ้าใช้ไอเทมระดับตํานานรวมกัน เขาจะได้ไอเทมระดับไหนมากันล่ะ?