นิยาย มีแค่เราที่เป็นเนโครแมนเซอร์

ตอนที่ 58 ทหารที่มาช้า

แต่เจ้ามือขวาก็ยกดาบขึ้นมาพอดิบพอดี

“อ๊ากกกก!”

โอกาส 88% ของ <นักรบแขนเดียว> ทํางานอีกครั้ง ร่างของแวมไพร์ลอร์ดลื่นห ลุดไปจากคมดาบเจ้ามือขวาขว้างขวดแก้วที่ซ่อนไว้ที่ด้านหลังใส่หน้าของศัตรู

เพลง! จั่วะ!

เจ้ามือขวาโน้มตัวไปข้างหน้าและรีบถอยกลับหลังจากฟันข้อเท้าแวมไพร์ลอร์ด

“อ๊ากกกกกกก! อะไรกัน?”

“นั่นขวดสุดท้ายแล้วใช่ไหม! ดีมาก!”

ซองอูตะโกน

ขวดกรดสไลม์ขวดสุดท้ายถูกใช้ขว้างใส่หน้าแวมไพร์ลอร์ด

“ไอ้สารเลว! แกเล่นสกปรก!”

“พวกแกแพ้หมดรูปแบบนี้ทุกครั้งเลย! ไอ้ผู้จัดการนั่นก็อยู่ในสภาพเดียวกับแก”

“อ๊ากกกก! ชั้นจะฆ่าแก!”

เขาลูบใบหน้าที่เจ็ดปวดและถอยกลับ กรดนั้นละลายกระจกตาจนเขามองไม่เห็น แต่พลังฟื้นฟูนั้นก็ดีจนทําให้เขากลับมามองเห็นในไม่นาน

“…หา?”

การมองเห็นไม่กลับมาทั้งหมดเหรอ? เขามองเห็นสิ่งต่าง ๆ และเห็นโครงกระดูกม นุษย์หมาป่าสี่ตัวที่เขาฆ่าไปแล้วหนึ่งตัว แต่เขาไม่ได้เห็นมันถึงเจ็ดตัวแน่นอน สี่ตัว กาลังคาบหอกยาวที่เขาเคยเห็นด้วย จากนั้นเขาก็มองไปที่ดาดฟ้าพิพิธภัณฑ์ เหยื่อที่ ควรจะถูกเสียบเอาไว้หายไปแล้ว

“ไม่นะ…”

นอกจากโครงกระดูกแวมไพร์สีตัวที่แวมไพร์ลอร์ดทําลายไปแล้ว มันยังมีโครงกระ ดูกมนุษย์หมาป่าอีกสี่ตัว

“บัดซบ”

กรอบ! แกรบ!

โครงกระดูกมนุษย์หมาป่าเจ็ดตัวกรูเข้าใส่พร้อมกัน สองตัวเข้าไปทางด้านหลัง อีก สองตัวกระโดดขย่าหัว ส่วนตัวที่มีหอกก็แทงไปที่ละตัวในแนวดิ่ง

ฉัวะ! ฉัวะ!

หอกเสียบทะลุลำตัว

“อ๊ากกกกกกก!”

ร่างกายแวมไพร์ลอร์ดขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง เขาพยายามจะระเหยเลือดและระเบิด ทุกอย่างออกไปจากตัว

กรอบ!

แต่ไม่ใช่ในครั้งนี้ โครงกระดูกมนุษย์หมาป่าทั้งเจ็ดกัดจมเขี้ยวทั้งร่างของเขาและ ใช้กรงเล็บดันกันเองเป็นวงกลมเพื่อป้องกันพลังทําลาย ร่างกายพวกมันสั่นหลายครั้ง เพราะมีกระดูกหลายชิ้นที่หัก แต่มันก็เท่านั้น

กรวม!

โครงกระดูกมนุษย์หมาป่ากัดแวมไพร์ลอร์ดไม่ปล่อย แวมไพร์ลอร์ดพยายามสะบัด ตัวให้หลุด

แต่ในตอนนั้นเองก็มีฝูงซอมบี้กรูเข้าไปหาอีก แต่ละตัวแบกบางอย่างไว้บนไหล่ มันคือศพแวมไพร์

“ชั้นยังไม่ได้บอกเหรอว่าปาร์ตี้น่ะต้องเริ่มด้วยพล? แต่งานหลักของปาร์ตี้ก็คือ บาร์บีคิวไม่ใช่เหรอ?”

ทันทีที่ซองอพูด แวมไพร์ลอร์ดที่มองซอมบี้ผ่านร่องกระดูกก็หน้าซีดเผือด

“ไม่ อย่านะ!”

“พวกแกได้กลับมารวมตัวกันแบบนี้ ชั้นล่ะอยากจะถ่ายรูปเก็บไว้จริง ๆ”

“ระเบิด!”

เกิดระเบิดครั้งใหญ่ ซองอูที่อยู่หลังมนุษย์หมีหลบเศษซากที่กระเด็นออกมา

และต่อมาเขาก็ได้เห็นข้อความมากมาย

“คุณได้รับ 10,000 ทองจากการฆ่าผู้เล่นพิเศษ

10,000 ทองเหรอ? แต่ไม่เพียงเท่านั้น

-คุณทําภารกิจพิเศษ <ไม่มีที่สําหรับวายร้าย> (คุณฆ่ามือสังหารที่หมายเอาชีวิต คุณสําเร็จ!)

*รางวัลถูกมอบให้ (30,000 ทอง, ตั๋วไอเทมเกรด C)*

-คุณทําภารกิจพิเศษ ร่วมมือกับคนตาย” ในประเภท ป้องกัน การสังหารหมู่

*รางวัลถูกมอบให้ (สกิลพิเศษ) *

*ชะตาของคุณเปลี่ยนไปเล็กน้อย*

“รอบนี้คุ้มสุด ๆ ไปเลย”

ซองอูพูด

ผู้รอดชีวิตนับร้อยได้เห็นการฆ่าแวมไพร์ลอร์ดของเขา

“เขาโชคดีที่ชนะใช่ไหม? เขาควบคุมไอ้ตัวที่เหมือนกับมอนสเตอร์ เขาไม่อันตราย เหรอ?”

“ชั้นไม่รู้ แต่เขาช่วยชีวิตพวกเรา”

“ชั้นก็ว่างั้น”

เหล่าผู้รอดชีวิตที่ตกอยู่ในอันตรายจากการสังหารหมู่มองผู้กอบกู้ที่ต่อสู้ชนะของพวกเขา

สีหน้าของพวกเขาไม่ได้มีแต่ความโล่งใจ แต่ยังมีความยอมรับนับถืออยู่ด้วย

“นั่นมันเขา! ไอดี 157 ที่ชั้นพูดถึง! เขาคือ 157!”

“หา? นักล่าโจรที่โพสต์ในกระทู้แรกน่ะเหรอ? นั่นตัวจริงเหรอ?”

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ชั้นก็สบายใจแล้ว…”

ชัยชนะของเขาในคราวนี้แตกต่างจากการบุกรังแวมไพร์ที่ H อพาร์ตเมนต์ เพราะ ครั้งนี้ไม่ใช่ผู้รอดชีวิตไม่กี่คนที่ได้เห็น แต่มีคนหลายร้อยที่ได้เห็นการต่อสู้ของเขา พวกเขาเริ่มโพสต์กระทู้เกี่ยวกับชายที่ไม่รู้จักในซูวอนที่มากจัดวายร้าย

และก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อเรื่องราวถูกโพสต์ในกระดานข่าว

“หืม? พวกนั้นใคร?”

“…ทหารเหรอ?”

คนในชุดกองทัพออกมาจากอาคารหนึ่ง พวกเขาในชุดทหารพร้อมรบแต่ก็ถือดาบ กับโล่ห์ ธนูและหน้าไม่โดยไม่มีอุปกรณ์กันกระสุน แต่หัวหน้าหน่วยของทหารนั้นคุ้นห น้าซองอู เขาเดินไปหาซองอ

“เฮ้ ผมก็สงสัยว่าใครมาต่อสู้ตรงนี้ ไม่คิดเลยว่าจะได้พบนายอีกครั้ง”

“สิบเอกคิม?”

เขาคือสิบเอกคิม ทหารที่ซองอูเคยเจอหลังจากที่โลกเปลี่ยนแปลง

ซองอูแยกทางกับเขาหลังจากแลกข้อมูลกับโพชั้นสตามินา แต่เขาก็ได้มาเจอกัน อีกครั้ง

“ขอบคุณที่ช่วยผมเอาไว้ ผมรอดชีวิตได้ก็เพราะโพชั่นขวดนั้น”

“ทําไมถึงมาที่นี่ล่ะ?”

“ผมกาลังสืบเรื่องคนที่จะสร้างโซนปลอดภัย แต่ไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่องวุ่นวายที่นี่ ต้องขอโทษที่พูดแบบนี้นะ แต่มีคนที่อยากจะเจอกับนาย”

“ใครกัน?”

สิบเอกคิมพูดแปลก ๆ

“กองทัพยังคงอยู่”

กองทัพในอดีตกําลังเรียกกองทัพในปัจจุบัน

มันไม่มีสิ่งที่เป็นโซนปลอดภัยในซูวอนฮวาซองมาตั้งแต่แรกแล้ว

มีหลายคนมาที่นี่เพราะไล่ตามภาพลวงของโซนปลอดภัยที่ไม่เคยมีอยู่จริง แม้ว่า ซองอุจะโพสต์เตือน แม้ผู้รอดชีวิตบางคนที่รอดจากโรงงานร้างจะโพสต์เปิดโปงพวก แวมไพร์ บางคนก็เลือกทางอื่นหลังจากอ่านกระทู้เหล่านั้น แต่ก็มีมากกว่า 200 คนที่ มาที่นี่โดยไม่สนใจคําเตือนของซองอุด้วยความหวังอันริบหรี่ พวกเขาในตอนนั้นต่าง สิ้นหวัง

แต่โชคดีที่ซองอูมาช่วยชีวิตพวกเขาในเวลาที่เลวร้ายที่สุด

ตกกลางคืน เหล่าผู้รอดชีวิตพักค้างคืนในพิพิธภัณฑ์ที่แวมไพร์ใช้เป็นที่ซ่อน มัน กว้างใหญ่พอที่จะจุคน 200 คน

ซองอูอยู่ในออฟฟิสของผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์

“โปรไฟล์

[โปรโฟล์ผู้เล่น]

– ชื่อ : ยูซองอู

เลเวล : 10

อาชีพ : เนโครแมนเซอร์, วอร์ลอค

“สเตตัส : พลังกล้ามเนื้อ (8+6), ความคล่องแคล่ว (8), สตามินา (5)

-ทองสะสม : 298,880

ลักษณะเพิ่มเติม : ปีศาจ

จาก 300,000 ทองที่มี 150,000 ทองนั้นได้มาจากการต่อสู้ในวันนี้ ซองอูได้ทอง มามากกว่าที่เขาได้จากการฆ่าฝูงโคบอล์ดในดันเจี้ยนและล่ามอนสเตอร์ทั้งหมดมา แต่ไม่เพียงเท่านั้น

[ข้อมูลสกิล]

– ชื่อ : สร้างเกราะกระดูก

“เกรด : พื้นฐาน

-ประเภท : ใช้งาน

-ค่าร่าย : 10 มานา

*ใช้กระดูกสร้างชุดเกราะ ชุดเกราะจะเสื่อมสภาพในทันทีที่ถูกสร้างขึ้น ระดับของ เกราะจะขึ้นอยู่กับประเภทและคุณภาพของวัตถุดิบ ยิ่งสกิลเลเวลสูงจะยิ่งสร้างชุดเก ราะได้ดีขึ้น

มันคือสกิลที่ซองอูได้มาจากภารกิจพิเศษ เขารู้สึกว่ามันคือสกิลอีกด้านหนึ่งของ สกิลสร้างอาวุธกระดูก เมื่อใช้งานสกิล ชุดเกราะจะถูกสร้างขึ้นจากศพที่อยู่ใกล้ ๆ เป็นวัตถุดิบ และมันจะแนบติดกับตัวโดยทันที

ปัก ปัก

ซองอูเคาะเกราะกระดูกที่ติดอยู่กับล่าตัวของเขา มันถูกสร้างในขนาดที่พอดีตัวเขา เขารู้สึกเหมือนกับมีกระดูกเพิ่มขึ้นมา และถ้าหากโครงกระดูกสวมชุดเกราะนี้ได้ กองทัพของเขาก็จะมีพลังป้องกันที่ดีกว่านี้

ซองอุยกหน้าไม้คันใหญ่ขึ้นมาบนโต๊ะ เขาได้มันมาจากกล่องคลาส C ที่ได้จา กการทําเควสพิเศษ

[ข้อมูลไอเทม]

– ชื่อ : หน้าไม้ต่อเนื่องเล็ก

-เกรด : ฮีโร่

– ประเภท : หน้าไม้

“เอฟเฟค : มาพร้อมกับแมกกาซีนที่ติดกับช่องเก็บของในมิติย่อย (ยิงได้โดยไม่ ต้องบรรจุลูก)

“ถึงเวลาหยุดปามีดปาหอกซักที”