ตอนที่ 45 ผู้ค้ามนุษย์ในโรงงานร้าง(5)
ซองอูได้ยินเสียงผู้รอดชีวิตที่เป็นอิสระคุยกันและมองผู้จัดการที่เปลี่ยนไปจนแปลกประหลาด เขาเรียกโครงกระดูกออกมาล้อมเพราะรู้สึกถึงอันตราย
ร่างกายของผู้จัดการใหญ่ขึ้นและเป็นสีน้ําตาลเข้ม กระดูกแหลมงอกออกมาทั้งตัว แขนของเขากลายเป็นอาวุธชิ้นใหญ่ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างแปลก ๆ มันดูเหมือนกับมอนสเตอร์มากกว่ามนุษย์
“นี่คือธาตุแท้ของแกสินะ?”
แวมไพร์ในหนังนั้นเป็นมนุษย์ แต่ในเวลาสําคัญจะกลายเป็นสัตว์ประหลาด เกมนี้เองก็เช่นกัน
-แวมไพร์ระดับสูงคุ้มคลั่ง
ราวกับว่าการเปลี่ยนไปของผู้จัดการนั้นเป็นภัยร้ายแรงเพราะถึงกับมีข้อความเตือนโผล่ขึ้นมา
“คย้ากกกกกก!”
สัตว์ประหลาดตะโกนและพุ่งเข้าใส่ซองอู เขากระแทกฟื้นครั้งหนึ่งและเข้าใกล้ชองอูได้หลายเมตร เขาแสดงพลังมหาศาลที่มีออกมา แต่ออกโครงกระดูกข้างหน้าซองอูก็หันออกไป
ออกโครงกระดูกล้มลงกับพื้นเมื่อปะทะกับพลังเหนือมนุษย์ของผู้จัดการ ในตอนนี้เลือดซึมออกมาจากทุกมุมของตัวผู้จัดการในตรงที่กระดูกแหลมแทงออกมา
ไม่ว่าเขาจะขยับไปทางไหน แอ่งเลือดก็จะถูกทิ้งไว้จากด้านหลัง
“มันอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้นาน
ซองอูวิ่งไปหลบหลังออกโครงกระดูกอีกตัว แวมไพร์ขยับตัวอย่างแม่นยําเพราะเล็งแค่ซองอูเท่านั้น มันเหวี่ยงแขนออกมาอีกครั้ง
ออกโครงกระดูกแหลกเป็นชิ้น ๆ
ถึงมันจะคงสภาพได้ไม่นาน เราก็อาจจะบาดเจ็บได้”
ซองอูควบคุมโครงกระดูกมนุษย์หมาป่าที่เคลื่อนไหวได้เร็วเพื่อให้มันตามเขาอยู่ใกล้ๆ
ไม่นานก็มีโครงกระดูกสองตัวล้อมผู้จัดการเอาไว้
ผัวะ!
มนุษย์หมาป่าถูกมือซ้ายของแวมไพร์ซัดกระเด็นไปชนกําแพงโรงงาน แต่โชคดีที่มันไม่ตาย แต่ก็เกิดแรงกระแทกรุนแรงที่กําแพง
“มันโยนมนุษย์หมาป่าได้เหรอ?
ซองอูสงสัย
“อาชีพแวมไพร์ลอร์ดมันกี่ดาวกันแน่?”
ขณะที่ต่อสู้กับโครงกระดูกมนุษย์หมาปาอีกตัว ผู้จัดการก็ยกกระดูกเชิงกรานของมันขึ้นมา และขว้างใส่โครงกระดูกมนุษย์หมีที่พุ่งเข้ามาจากด้านตรงข้าม
โครงกระดูกสองตัวล้มลงกับพื้น
“โฮกกกกก!”
ผู้จัดการหันไปมองซองอูอีกครั้ง แต่ชองอูก็ทิ้งระยะได้มากขึ้นจากการสละออคโครงกระดูกของเขาไป กองศพมอนสเตอร์ในโรงงานร้างลดลงอย่างรวดเร็ว จํานวนมอนสเตอร์ที่นมาได้อาจจะหมดก่อนมานาของเขา
ซองอูเห็นขนสีดําระหว่างศพออคกับกอบลิน
“ไม่มีทางน่า!”
ร่างนั้นมีลูกธนูปักจนทั่วจนเหมือนกับเม่น และมันคือมนุษย์หมาป่า พวกแก๊งฆ่ามันได้และกองศพเอาไว้
-มอนสเตอร์ที่ตายได้กลายเป็นสมุนของคุณ
มนุษย์หมาป่ากลายเป็นของซองอูแล้ว
-เอฟเฟคผสานทํางานจากการต่อสู้แบบทีม
[รายการผสาน]
4) เซอร์เบอรัสเฝ้าประตูนรก
-ประเภท : ผสานเผ่า
-เงื่อนไข : สุนัขสามตัวหรือมากกว่า
-เอฟเฟค : เพิ่มความเร็วโจมตี (+1096), พลังกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น (+1096), พลังกล้ามเนื้อเพิ่ม ขึ้นเมื่อโจมตีศัตรูตัวเดียวพร้อมกัน (+5096), พลังป้องกันเพิ่มขึ้นเมื่อขวาง ทางแคบ”
ผสานเซอร์เบอรัสเพราะมีสุนัขสามตัวเหรอ? เอฟเฟคผสานครั้งนี้แปลกมาก
“เอฟเฟคดีใช้ได้ แต่พลังกล้ามเนื้อจะเพิ่มกับกระดูกที่ไม่มีเนื้อได้ยังไง?”
ซองอูคิดกับตัวเอง
เขามีคําถามในใจแต่เอฟเฟคที่ได้รับมาก็สุดยอด เหล่าโครงกระดูกที่ถูกแวมไพร์ซัดกระเด็นคืน ชีพขึ้นมาและกระโดดใส่แวมไพร์อีกครั้งจากสามทิศทางพร้อมกัน สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไปราวพลิกฝ่ามือ
เหล่าโครงกระดูกไม่แพ้พลังกับผู้จัดการอีกแล้ว โครงกระดูกสามตัวเข้าจับตัวผู้จัดการพร้อมกัน ผู้จัดการล้มลงในตอนที่โครงกระดูกมนุษย์หมีร่วมสู้ด้วย
เมื่อเจอกับโครงกระดูกสี่ตัว แวมไพร์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ไม่จบเพียงเท่านั้น
เหล่าออกโครงกระดูกที่มีอยู่เต็มไปหมดแทงอาวุธแหลมใส่แวมไพร์ไปทั้งตัว ซองอูแทงคอของแวมไพร์ด้วยดาบของเขาอย่างที่แคบทํา
“บอกแวมไพร์ลอร์ดว่าการค้าของมันจบลงแล้ว”
-คุณได้รับ 10,000 ทองกจากการฆ่าผู้เล่นพิเศษ
แวมไพร์หลับตาไปตั้งแต่ก่อนที่ซองอูจะตัดหัวเขา บาดแผลนั้นบาดลึกจนแวมไพร์ทนการเสียเลือดมหาศาลไม่ไหว
“เอามันมาทําโครงกระดูกได้ไหมนะ?”
ซองอูไม่เคยชุบชีวิตมนุษย์เป็นโครงกระดูกมาก่อน
ออกโครงกระดูกนั้นมีกระดูกที่ดีกว่ามนุษย์ เขาเลยไม่รู้สึกว่าเขาต้องการโครงกระดูกของมนุษย์มาใช้ แต่แวมไพร์นั้นแข็งแกร่งกว่าออคหลายเท่าและยังฟื้นฟูร่างกายได้ดี ซองอูจึงตัดหัว เพื่อฆ่าไปก่อน และเขาคืนชีพร่างที่โครงกระดูกเสียหายไม่ได้ ซองอูจึงใช้ร่างแวมไพร์มาติดกับหัว ของมัน
-คนตายได้กลายเป็นสมุนของคุณ
โครงกระดูกแวมไพร์ที่โครงสร้างกระดูกเสียรูปยืนขึ้นมา มันไม่ได้มีร่างกายใหญ่โตอะไร แต่กระดูกส่วนไหล่ที่ยื่นออกมาและแขนหน้านั้นดูน่ากลัว
-คุณสามารถตรวจสอบ “เศษเสี้ยวความทรงจํา” ของคนตายได้
ซองอูไม่เคยรู้มาก่อนเลยเพราะเขาไม่เคยชุบชีวิตคนตาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นพลังของเนโครแมนเซอร์ด้วย
“อนาคตต้องมีประโยชน์แน่”
วิดีโอที่เหมือนกับ “เศษเสี้ยวความทรงจํา” เริ่มเล่นให้เขาเห็น
<….นี่คือจริงที่ชั้นอยากจะบอก>
มันคือส่วนหนึ่งของความทรงจําผู้จัดการ
(นายอยากจะคิดหลังจากที่ชินกับเรื่องตอนนี้แล้วน่ะเหรอ? เกมนี้มีความหมายยังไง? หา? ใครจะบอกคำตอบได้?>
สถานที่ในความทรงจำคือร้านขายเบียร์ มันเป็นร้านที่ยุ่งเหยิงและมีแต่คราบเลือด มันเกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มเกม ชายหญิงรวมกันสี่คนนั่งกินมะกะโรนีกับเบียร์สดอยู่ในร้าน
‘อืม…คงไม่มีคนแบบนั้นหรอก’
ในบรรดาสี่คน มีคนหนึ่งที่ดื่มเบียร์สด เขาเป็นผู้ชายสวมแว่นตา เขาพูดต่อไปทั้งๆที่ปากเคี้ยวมะกะโรนี
ที่จริง ชี่นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น แต่ที่รู้ก็คือเราจะต้องพัฒนาตัวละครของเราใช่ไหม? ไม่คิดอย่างนั้นหรอ ผู้จัดการคิม
เขาวางมือลงบนไหล่ผู้จัดการคิม
ซองอูสงสัย
“อาชีพแวมไพร์ลอร์ดมันกี่ดาวกันแน่?”
ขณะที่ต่อสู้กับโครงกระดูกมนุษย์หมาป่าอีกตัว ผู้จัดการก็ยกกระดูกเชิงกรานของมันขึ้นมา
เขาวางมือลงบนไหล่ผู้จัดการคิม
ใช่แล้ว! คุณพูดถูก
<สำหรับเราที่ได้เปลี่ยนแปลงจากเผ่าพันธุ์น่าสงสารไปเป็นเทพ ผู้ที่เหนือกว่านั้นหรือตัวตนระดับจักรวาลกำลังให้โอกาสกับเราในวิธีการแปลก ๆ>
ชายสวมแว่นตาพูดเรื่องโลกต่อไป อีกสามคนที่นั่งกับเขานั้นพยักหน้าและลุ่มหลงในคําพูดของเขาพร้อมกับหน้าแดง
จากความคิดซองอู ทั้งสามดูเหมือนจะตกหลุมรักตายคนที่กําลังพูดอยู่
ซองอูสัมผัสได้ในทันที
“แกคือแวมไพร์ลอร์ดนี่เอง
ชายสวมแว่นตาพูดอีกครั้ง
ชั้นได้ภารกิจมา และพวกนายต้องทําภารกิจนี้กับชั้น จําเอาไว้ด้วยล่ะ>
ภารกิจเหรอ? ภารกิจที่เขาพูดถึงคืออะไร?
<แน่นอน>
<ไว้ใจเราได้เลย>
นี่คือความลับที่ทําให้เกิดเรื่องพรรค์นี้ขึ้นใน 5 วันที่ผ่านมา
สมุนของแวมไพร์ลอร์ดภักดีต่อแวมไพร์ลอร์ดโดยสัญชาตญาณ
“หืม? พวกมันโดนล้างสมองหลังจากโดนกัดเหรอ?”
ไม่นานแวมไพร์ลอร์ดก็เริ่มอธิบายแผนการอันน่าสะพรึงกลัว และนั่นคือสิ่งที่ซองอูเคยเจอมาแล้ว สิ่งสําคัญที่ต้องทําคือการหลอกผู้รอดชีวิตว่ามีโซนปลอดภัยและดูดเลือดคนที่หลงเชื่อ แต่มันเป็นแค่แผนแรกเท่านั้น พวกเขายังวางแผนสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นไปอีก
ซองอูที่งกับแผนที่แท้จริงที่เขาได้เจอ
<ว่าไงล่ะ? สร้างทําปาร์ตี้ใหญ่ของพวกเรากันเถอะ ขอเรียกแผนนี้ว่าปาร์ตี้ครั้งใหญ่ก็แล้วกัน ขอดูก่อนนะ…โอ้ ฮวาซองน่ะดีเลย พาทุกคนไปที่นั่นแล้วสนุกกัน!>
วิดีโอจบลง แต่นั่นคือการเริ่มต้นแผนการเท่านั้น
ซองอูเองก็ได้ภารกิจมา
[ภารกิจพิเศษ]
ชื่อ : ร่วมมือกับคนตาย
-ประเภท : “ป้องกัน” หรือ “ใช้” การสังหารหมู่
-เป้าหมาย : ป้องกันหรือใช้แผนสังหารหมู่
-รางวัล : สกิลพิเศษ
MANGA DISCUSSION