มายไอรอนสูท MY IRON SUIT - ตอนที่ 398: ให้ฉันดูสินค้าของคุณ!

My Iron Suit ตอนที่ 398: ให้ฉันดูสินค้าของคุณ!

เฉินโม่ไม่โลภเหมือนจอห์นจาคอบและราคาของขนก็ต่ํามาก ท้ายที่สุดมูลค่าของสิ่งจําเป็นในชีวิตประจําวันที่แลกเปลี่ยนกับชาวพื้นเมืองอินเดียนั้นมีน้อยมากเมื่อเทียบกับผลกําไรมหาศาลที่ขนเหล่านี้นํามา ในวันนี้ทั้งสามคนเดินผ่านป่าเป็นเวลานาน เฉินโม่ไม่พบพนักงานติดอาวุธ แต่ตอนนี้พบชนเผ่าอินเดียน ดังนั้นเฉินโม่จึงรีบไป ชนเผ่านี้ตั้งอยู่บนเนินเขาที่ราบและโล่งผ่าน ป่าและเต็นท์รูปทรงกรวยที่ทําจากลําต้นตรงและหนังวัวป่ากระจายอยู่บนพื้นที่เปิดโล่งของป่า กางเกงหนังเนื้อหยาบหลายตัวสวมอยู่ ชายและหญิงชาวอินเดียแต่งกายแบบอินเดียดั้งเดิมกําลังยุ่งอยู่ในชนเผ่า การปรากฏตัวของทั้งสามคนของเฉินโม่ เริ่มทําให้ชาวอินเดียเหล่านี้ตื่นตัวอย่างมาก นักรบอินเดียที่มีรูปร่างกํายําเกือบสิบคนรีบเข้ามาพร้อมอาวุธ ในป่าแห่งนี้คนนอกที่ไม่คุ้นเคย มักจะหมายถึงอันตราย ทีมที่พบมากที่สุดคือทีมซื้อติดอาวุธคนเหล่านั้นมีอาวุธครบมือและหยิ่งผยองไม่ใช่นักธุรกิจแต่โจร อย่างไรก็ตามหลังจากที่พวกเขาเห็นการปรากฏตัวของผู้คนที่มาพวกเขาก็ไม่สามารถผ่อนคลายได้มากนัก

ในบรรดาผู้บุกรุกที่แปลกประหลาดทั้งสามมีผู้ใหญ่เพียงคนเดียวที่ดูเป็นคนชอบต่อสู้ แต่หน้าตาและสีผิวไม่ได้เป็นสีขาว แต่คล้ายกับพวกเขามากกว่าซึ่งทําให้ชาวอินเดียรู้สึกสนิทสนมกันมาก อีกสองคนที่อยู่ข้างหลังคนนี้แม้จะขาว แต่ก็เป็นวัยรุ่นสองคนและดูเหมือนจะไม่มีภัยคุกคามใด ๆ และทั้งสามคนเป็นมือเปล่ายกเว้นกระเป๋าเป้ใบใหญ่สามใบที่อยู่ข้างหลังและไม่ได้เห็นพกพาอาวุธใด ๆ ดังนั้นแม้ว่านักรบอินเดียหลายคนจะล้อมทั้งสามคนพวกเขาก็ไม่ได้โจมตี แต่มองไปที่ทั้งสามคนเท่านั้น ไม่นานหัวหน้าเผ่าได้รับข่าวและรีบไปสวมมงกุฎขนนกสีดําและสีขาวที่งดงามหัวหน้าวัยกลางคนร่างกํายําเดินผ่านฝูงชนไปยังทั้งสามคนมองไปที่เฉินโม่ ที่สูงอย่างรวดเร็วและถามเป็นภาษาอินเดีย “ชาวต่างชาติทําไมคุณมาที่เผ่าของเรา”

เฉินโม่สามคนคุ้นเคยกับฉากนี้มานานแล้ว หลังจากถูกกลุ่มนักรบอินเดียล้อมรอบพวกเขาก็ไม่ตื่นตระหนก หลังจากหัวหน้าปรากฏตัวและถามเฉินโม่ก็ใช้ภาษาอินเดียที่เขาเพิ่งเรียนรู้มา แต่ได้มาตรฐานมาก ตอบช้าๆ”การได้มาของขน!”

หัวหน้าวัยกลางคนได้ยินถึงความไร้เดียงสาของดวงตามาตรฐานของเฉินโม่และเขามีความรู้สึกดีๆมากมายในใจของเขา แต่ฉันได้ยินมาว่าเฉินโม่กําลังมาซื้อขนสัตว์ หัวหน้าเผ่าอดไม่ได้ที่จะเหลือบไปเห็นเด็กน้อยทั้งสองที่ยืนอยู่ด้านหลังเฉินโม่ดวงตามีความซับซ้อน

“คนหนุ่มสาวคุณควรออกจากป่าโดยเร็วที่สุดหากถูกจับโดยทีมซื้ออาวุธพวกเขาจะไม่ปล่อยคุณไป” หัวหน้าวัยกลางคนเห็นว่าเฉินโม่อายุยังไม่มาก เขาพาลูกสองขวบครึ่งไปด้วย เขาคิดว่าเฉินโม่ไม่ได้ตระหนักถึงสถานการณ์ที่นี่ เขาไม่รู้ถึงการมีอยู่ของบริษัทขนสัตว์อเมริกันและเขาใจดีพอที่จะชักชวนเขา เมื่อเผชิญหน้ากับความปรารถนาดีของหัวหน้าเผ่าเฉินโม่ยิ้ม

“เราเจอทีมซื้อหลายทีมแล้ว”

ผู้นําวัยกลางคนอดไม่ได้ที่จะได้ยินคําพูดนั้นและหยุดลง

“แล้วคุณ …”

ได้พบกับหลายคน แต่ยังคงยืนอยู่ที่นี่ได้เหมือนเดิม สิ่งนี้หมายความว่า?

หัวหน้าวัยกลางคนไม่รู้คิดว่าเฉินโม่พูดคุยโม้ แต่เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจที่จะละทิ้งการทําธุรกรรมตามที่เขาพูด พูดไปแล้วหัวหน้าไม่พูดอีกต่อไปและหันไปมองกระเป๋าเป้ใบใหญ่ของสามคน”ให้ฉันดูสินค้าของคุณ”

เฉินโม่ได้ยินคําพูดนั้นพยักหน้าเบา ๆ หยิบกระเป๋าเป้ตรงและนําสิ่งของจากด้านใน มีดปลายแหลมเครื่องโลหะที่แข็งแรงไวน์ขาวระดับสูง พร้อมไวน์จํานวนมากและอีกหลายอย่างที่หัวหน้าเผ่าไม่เคยเห็นมาก่อน

เมื่อเห็นสิ่งตรงหน้าครั้งแรกการแสดงออกของหัวหน้าวัยกลางคนเป็นเรื่องปกติ สิ่งเหล่านี้ยังมีให้สําหรับทีมซื้อกิจการก่อนหน้านี้ แต่ดูเหมือนว่าคุณภาพจะไม่ดีนักและดูของเฉินโม่จากกระเป๋าเป้ เขาออกไปข้างนอกและหัวหน้าก็ไม่เคยเห็นของหลาย ๆชิ้นสิ่งนี้ทําให้เขาละสายตาไม่ได้ เนื่องจากบริษัทขนสัตว์ของสหรัฐฯผูกขาดการค้าขนสัตว์ในพื้นที่มิสซูรีทั้งหมดจึงเริ่มลดราคาซื้อขนลงอย่างมากและสิ่งที่แลกเปลี่ยนกับพวกเขาก็เช่นกัน ยกเว้นของใช้ในชีวิตประจําวันบางอย่างสิ่งสําคัญคือการดูเครื่องอุปโภคบริโภคเช่นเหล้าจากมือของพวกเขา เนื่องจากพวกเขาถูกผูกขาดโดยสิ้นเชิงและไม่มีผู้ค้าขนสัตว์รายอื่นกล้าเข้ามาซื้อขายกับพวกเขาพวกเขาจึงถูกบังคับให้ยอมรับราคาและการแลกเปลี่ยนดังกล่าวเท่านั้น อย่างไรก็ตามขนเหล่านี้เป็นเพียงผลผลิตจากการล่าสัตว์สําหรับพวกเขา พวกเขาไม่ได้ใช้มากนัก โดยเฉพาะขนของสัตว์ขนาดเล็กบางชนิดเช่นบีเวอร์ หากไม่ทําการค้าในที่สุดก็จะถูกโยนทิ้งไป เปลี่ยนสิ่งที่เป็นประโยชน์จะดีกว่า

อย่างไรก็ตามชนเผ่านี้แตกต่างจากเผ่าอื่น ๆ หัวหน้าของพวกเขาไม่สามารถทําให้วิญญาณของพวกเขาอ่อนลงอย่างที่ชนเผ่าอื่น ๆ คิดได้ แต่พวกเขาจะทําให้ประสาทและร่างกายเป็นอัมพาตทําลายพลังการต่อสู้ของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์และหลายปีของการซื้อขายยังทําให้พวกเขาสามารถแลกเปลี่ยนได้เพียงพอ วัสดุที่ใช้ในการดํารงชีวิตสําหรับข้อตกลงกับบริษัท ขนสัตว์ของอเมริกาพวกเขาไม่ต้องการอะไรมาก ในเวลานี้ของจํานวนมากสามชิ้นของเฉินโม่ ทําให้พวกเขาไม่สามารถช่วยเปล่งประกายได้

“นี่คืออะไร?”

หัวหน้าวัยกลางคนชี้ไปที่สิ่งของขนาดของศีรษะมนุษย์โดยมีโครงโลหะแข็งด้านนอกฐานต้นแบบที่มั่นคงด้านล่างด้ามจับโค้งทําด้วยลวดหนาและมีวงกลมโปร่งใสตรงกลางลูกแก้วถูกยึดไว้ ตรงกลางอย่างแน่นหนาโดยกรอบบนและล่าง “นี่คือตะเกียงน้ํามันก๊าด”

เฉินโม่บอกเขาชี้ไปที่วิคเตอร์ วิคเตอร์บอกให้เขาหยิบกล่องจากด้านข้างและจุดตะเกียงน้ํามันก๊าดแล้วส่งให้หัวหน้าวัยกลางคน ก่อนอื่นหัวหน้าคนนั้นมองไปที่ไม้ขีดที่วิคเตอร์เช็ดมือของเขา ด้วยความอยากรู้อยากเห็นแล้วหยิบตะเกียงน้ํามันก๊าดขึ้นมา

“ตะเกียงชนิดนี้ใช้น้ํามันก๊าดเป็นเชื้อเพลิงใช้ได้นานเปลวไฟได้รับการปกป้องด้วยฝาแก้วและไม่กลัวสภาพอากาศเลวร้ายเช่นลมและฝน”

หัวหน้าวัยกลางคนได้ยินคําพูดนั้นตาสว่างขึ้นและมองไปที่ตะเกียงน้ํามันก๊าดในมืออย่างระมัดระวัง นอกจากนี้เขายังเป่าลมสองสามครั้งกับเปลวไฟ ตอนนี้มันพัดไปแล้วและมันก็น่ายินดียิ่งขึ้นไปอีก โดยปกติแล้วพวกเขาใช้ไฟในการส่องสว่าง หากเจอลมและฝนก็สามารถเข้าไปในเต็นท์ได้เท่านั้น ด้วยตะเกียงน้ํามันก๊าดที่ไม่กลัวลมและฝนจะสะดวกกว่าในอนาคต