มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 37 ประกาศใช้อย่างเป็นทางการ
ห้องประชุม
หลังจากที่ได้รวบรวมและแยกหมวดหมู่เรียบร้อยแล้ว วันนี้ก็เป็นวันที่สามของการทำงานที่นี้และเป็นงานที่ฉันต้องทำ ต้องขอสติปัญญาจากพระบิดาร่วมทั้งสายตาแห่งการพิจารณา เพื่อให้มันถูกต้อง เป็นไปตามนำ้พระทัยพระบิดาที่อยากให้ทุกคนกลับมาสู่ความจริงที่ทุกคนหลงลืม เพราะทำตามบรรพบุรุษมาตลอดคิดว่าถูก แต่ที่จริงมันกลับไม่ถูกนั้นเอง ผลที่ออกมาทุกคนพอใจ และจะประกาศใช้เป็นทางการ พร้อมทั้งส่งไปทั่วเมืองที่เป็นเมืองขึ้น หลังจากที่ฉันสำรวจตรวจตราอีกรอบในวันนี้ ก็ไม่มีอะไรที่ที่ทุกคนอยากแก้ไขไม่มีเลย ทำเอาฉันตกใจนิดหน่อยที่พวกเขายอมรับในสิ่งที่พวกเราทำให้พวกเขาแบบนี้นะ วันนี้แล้วสินะที่จะได้ทำหน้าทีอย่างจริงจังสักที ทำเอาพวกเราตื่นเต้น เพราะไม่เคยทำงานแบบนี้ มาก่อนเลย
“เมฆฟิสตื่นได้แล้วคะ ได้เวลาอาบนำ้กันแล้ว ต้องไปทำอาหารทานกันอีกนะ อย่าขี้เกียจสิคะ วันนี้จะต้องประกาศใช้วันแรกด้วย พวกเราต้องรีบไปกันนะ”
“เจ้าจะรีบไปไหน อยู่กับพี่อีกนิดไม่ได้หรือ นี้เจ้าลืมพี่ไปแล้วหรือไร ทำไมเจ้าไม่สนใจความรู้สึกพี่ ว่าพี่อยากอยู่กับเจ้านานๆนะรู้ไหมคนดีเมียที่น่ารักของพี่”
“รู้คะ แต่เมฆฟิสอย่าลืมสิคะว่า เราทั้งสองมีงานรออยู่เยอะนะ จะช้าไม่ได้ เดียวทุกคนรอมันจะไม่ดีนะ เมฆฟิสก็รีบตื่นไปอาบนำ้ด้วยกันสิ เดียววันนี้จะสระผมให้อย่างอนสิเป็นฟาโรห์ต้องนึกถึงประชาชนมากกว่าตัวเองสิ ไม่ใช่หรือไงคนดีของมานา”
“เจ้านี้นะ รู้ไปทุกเรื่องจริงๆ ราชินีของพี่เก่งทุกอย่างจริงๆ ว่าไหมที่รัก”
“ลุกเถอะคะ เดียวสายวันนี้มานาจะตรวจสอบกฎหมานยั้นอีกครั้ง และจะต้องรีบส่งไปทั่วเมืองที่เป็นเมืองขึ้นด้วย เพื่อประกาศใช้พร้อมๆกัน ตามลำดับนะ ยังมีงานอีกเยอะรอพวกเราอีกนะ อย่าดื้อสิ”
“ก็ได้ ตามใจเจ้าทุกอย่างอยู่แล้ว ขัดใจเมียได้ที่ไหนไปอาบนำ้กันดีกว่าเมียจ๋า ”
“อีตาฟาโรห์บ้า ทะเล้นทะลึงจริงๆนะ”
“พี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ อันแน่แสดงว่าเจ้านั้นหละที่คิดทะลึง ไม่ใช่พี่สักหน่อย แต่แบบนี้แหละพี่ชอบ เพราะเจ้ารู้ใจพี่ไปหมดทุกอย่างเลย ไม่ต้องบอกแค่มองตาก็รู้ใจพี่น่ารักที่สุดเมียพี่”
“ไม่คุยแล้วไปอาบก่อนดีกว่า ว้าย อย่าทำให้ตกใจสิ ไม่ต้องอุ้มเดินเองได้คะ ”
“ไม่เอาไม่ทันใจพี่ พี่อุ้มเจ้าดีกว่าเจ้าเดินเองเป็นไหนๆ”
หลังจากอาบนำ้กันเสร็จ ก็มุ่งหน้าไปที่โรงครัว ที่ทุกคนรออีกตามเคย วันนี้ไม่ต้องทำอะไรมาก เพราะพวกพี่ๆทำอาหารกินกันกับคนรักแล้ว มีแค่เราสองคนที่ทำกินที่หลัง จากนั้นก็ทานอาหารพร้อมกันกินเสร็จแล้ว พวกเราก็ไปเตรียมตัวส่งเอกสารไปบอกให้ทุกเมืองรับรู้ให้ทุกคนทำตามกฎหมายใหม่ และพี่ๆเหล่าเทพก็จะได้กลับไปบ้านตัวเอง เพื่อเตรียมตัวรับกับกฎหมายใหม่ด้วย และจะได้ไม่ต้องมาเป็นห่วงพวกเราอีก พวกเรายังต้องไปเยี่ยมประชาชนด้วยกันอีก เพราะหลังจากออกกฎใหม่แล้ว และต้องทำเป็นแบบอย่างเรื่องกฎหมายใหม่อีกมากมายเลย
“วันนี้คงวุ้นวายน่าดูว่าไม่คะ เมฆฟิส”
“วุ้นแน่ เพราะพี่ไม่ได้มีเวลาอยู่กับเจ้า เป็นการส่วนตัวเลย มีแต่งานกับงาน ”
“อย่างอนสิคะ ก็พวกเราเป็นคนของประชาชนนี้ และประชาชนสำคัญพอๆกับชีวิตของพวกเรา พวกเขาต้องการเมฆฟิส อยากเห็นเมฆฟิสและอียิปต์รุ่งเรื่อง พวกเขายินดีและเต็มใจทำตามที่เมฆฟิสสั่งอยู่แล้วเชื่อมานานะ เราอยู่ด้วยกันทำงานด้วยกันมีเวลาให้กันแบบที่พวกเรามีไงคะทำงานไปด้วยกันสนุกดีคะ ถ้ามีปัญหาอะไรก็รู้ว่าจะแก้ยังไง ไม่ต้องห่วง งานนี้มีพี่ๆเหล่าเทพทุกคนคอยช่วยพวกเราอีกแรงไม่มีปัญหาคะ”
“ได้ ใครจะกล้ามีปัญหากับบุตรของพระบิดาอย่างราชินีของพี่ได้ละ”
“งั้น เชิญคุณฟาโรห์ไปได้แล้วคะ ไม่งั้นงานไม่เสร็จตามกำหนด จะหาว่าไม่เตือนเพคะ ฝ่าบาท”
“ไม่ดีมั่ง พี่ว่าเจ้าอย่าทำให้พี่กลัวสิ พี่ชอบและมีความสุขที่สุดเวลาได้ทำงานกับเจ้า”
“งั้นก็อย่าทรงลีลาสิทุกคนรอฟังฟาโรห์แจ้งข่าวดีอยู่นะ อย่าทำให้มานาโกรธนะ”
“ไปแล้วขอหอมก่อนหนึ่งทีนะ ชื่นใจที่สุดเมียพี่เก่งที่สุด”
“เล่นที่เผลอ อีกแล้วนะเมฆฟิส ”
หลังจากที่เถียงกันเสร็จ พวกเราก็แจ้งเรื่องกฎใหม่ต่างๆ ให้ประชาชนฟังและเริ่มประกาศใช้ และบอกว่าถ้าใครมีข้อสงสัย ก็มาถามราชินีได้โดยตรง ยินดีรับฟังและช่วยเหลือ ทำให้ฟาโรห์งอนที่เมียชอบทำอะไรเกินตัวตลอด ทำให้เขาเป็นห่วงเสมอ แต่ก็ภูมิใจและมีความสุขที่มีราชินีที่เข้าใจทุกคนแบบนี้ ทุกๆเมืองจะได้รับกฎนี้ใช้กันในวันถัดไป เพราะการส่งเอกสารอาจล้าช้า แม้จะม้าเร็วก็ยังช้าไปบ้างในบางเมือง