มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 92 ทูตสวรรค์

"พวกเรารู้ ถึงกล้าเปิดเผยให้ ฝ่าบาทเห็นนะ "

"หากมันเป็นเรื่องที่สำคัญที่ไม่สามารถบอกใคร เราก็ไม่บอกหรอกนะ เชื่อใจเราได้เลย"

หลังจากที่พูดจบทุกตนก็ปรากฏตัว ต่อหน้าเจ้าชายเมนาฟิส ล้อมรอบพี่สะใภ้เขาไว้ทำเอาเจ้าชายเขาทรุดเลย ก้มลงคุกเขาต่อหน้าเหล่าทูตสวรรค์ พูดไม่ออกและตกตลึงด้วยไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย และทุกคนที่มาพร้อมเจ้าชายก็ได้เห็นด้วยเพราะเหล่าทูตสวรรค์อนุญาตให้เห็นเพื่อที่พวกเขา จะได้ไม่กล้าต่อกรกับพวกน้องสาว และทำให้พวกเขาเห็นถึงความยิ่งใหญ่ของพระบิดาและน้องสาวของพวกเขาด้วย

"พวกท่านคือ "

"พวกเราคือ ทูตสวรรค์ประจำตัวของพระราชินีพวกท่าน นางคือธิดาของพระผู้สร้างพวกเรามา"

"อย่าได้ตกใจไป พวกเราแค่องครักษ์เท่านั้น"

"แต่พวกท่านนั้น สง่างาม ยิ่งใหญ่น่าเกรงขามยิ่งหนัก เรามิอาจยื่นต่อหน้าพวกท่านได้เลย"

"คงเพราะ พลังของพวกเรามีมากขึ้นเพื่อปกป้องน้องสาวเรานะ ตอนนี้นางถูกทำให้ไม่ได้ยินหรือไม่รู้ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น พลังในการปกป้องนางเลยมากกว่าทุกที เพราะนางนั้นรับรู้อนาคตและสามารถสื่อสารกับพระบิดา และพวกเราได้สบายแบบไม่ต้องทรมานกับพลังของพวกเรานะ "

"เพราะนางคือคนเดียวที่ทำได้ ทำให้นางรับรู้อนาคตว่าอะไรจะเกิดขึ้นได้ง่ายด้วย เพราะตอนนี้นางกำลังจะสูญเสียสิ่งที่นางรักมากกว่าอะไรทั้งหมดไป แต่นางยังต้องทำหน้าที่นี่ให้สำเร็จก่อน ทำให้พระบิดาต้องปิดกันทุกการรับรู้ของนางเกี่ยวกับอนาคตไว้ ทำให้ตอนนี้นางเหมือนคนธรรมดา"

"แต่มันก็ดีกับนางเพราะนางจะได้ใช้ชีวิตแบบสตรีทัวไปเขาทำกันนะ"

"เอาเป็นว่าท่านเข้าใจทุกอย่างแล้ว ร่วมทั้งพวกของพวกท่านด้วย หวังว่ามันจะเป็นความลับของพวกเรานะ เพราะท่านไม่มีโอกาสได้พูดแน่ หากท่านคิดจะบอกใครนะ"

"พวกเราไม่ได้จะทำร้ายใคร แต่คำสาบานของท่านมันจะทำร้ายตัวพวกท่านเอง เพราะคำพูดที่ท่านสัญญาไว้มันมีอำนาจทำร้ายใครก็ตามที่ผิดคำสัญญา โดยที่พวกเราไม่สามารถช่วยได้ "

"คนที่ช่วยพวกท่านได้คือราชินีของพวกท่าน คนเดียวที่สารมารถทำได้เพราะอะไร คงไม่ต้องบอกอีกครั้งหรอกนะ ว่านางคือธิดาของพระบิดานางย่อมมีอำนาจทุกอย่าง แต่นางไม่ใช้อำนาจนั้นบังคับหรือทำร้ายใครหรอกนะ"

"ใช่แล้วพวกเจ้าจะรักนางเหมือนที่ทุกคนรัก"

"พวกเราจะไม่บอกใคร"

"ดีงั้นเราฝากน้องสาวเราด้วยนะ นางรับรู้แล้วว่าท่านคือน้องชายของเมฆฟิส สามีของนางนะ"

"ทันทีที่เราหายไปนางจะเข้าใจทุกอย่างที่เราพูดกัน ยกเว้นเรื่องทางบ้านของนาง จำไว้ว่าห้ามพูดถึงเราหรือว่าเห็นเราเพราะนางมองออกนะ "

"เอาเป็นว่าเราจะลบทุกเรื่องที่คุยกันไปเลยดีกว่า จำได้แค่บางอย่างก็พอเพื่อปกป้องน้องสาวเราด้วยดีกว่านะ"

"ทำตามที่ท่านต้องการเถอะ พวกเรายินดี"

จากนั้นพวกเขาก็ถูกลบความจำไปในส่วนที่พวกเขาพบกับเหล่าทูตสวรรค์เพื่อไม่ให้ มีใครบอกว่าเห็นเหล่าทูตสวรรค์ เดี่ยวมันจะเป็นเรื่องใหญ่ ส่วนเรื่องของฝ่าบาทนั้นไม่ได้ลบไป ทำให้ทุกคนเข้าใจว่าพวกเขาคงอยากให้เจ้าชายเก็บมันไว้ในหัวใจส่วนลึกของเขา เพื่อเตือนใจเขาว่าตัวเขานั้นไม่ได้ถูกทิ้งกลับตรงกันข้ามมากกว่า เพราะรักถึงต้องทำแบบนี้เพราะไม่อยากสูญเสียใครเลยต้องตัดสินใจแบบนั้นไป หวังว่าพวกเขาจะเข้าใจกันมากขึ้น

"เราเป็นอะไรไปพวกท่านคือ เมนาฟิส ท่านเหมือนพี่ชายท่านมากเลยนะ หล่อมากๆนะนี้"

"ท่านพี่สะใภ้ ท่านนี่นะ เหมือนที่พวกเขาว่ากันจริงๆ "

"เหมือนอะไรยังไง เมฆฟิสคงดีใจมากที่ท่านปลอดภัย และยังหล่ออีกด้วยนะ ว่าไหมทุกคน"

"พ่ะย่ะค่ะ ราชินีของพวกเรา"

"ยังเป็นว่าทีอยู่เลยคะ "

"ถึงยังไงพวกเราก็ถือว่าทรงเป็นราชินีของพวกเราแล้ว พ่ะย่ะค่ะ" 

"แสดงว่าได้เห็นพวกพี่ๆแล้วใช่ไหม พวกเขาหล่อไหมคะ "

"เอ้อ ทรงว่าอะไร พวกเราไม่รู้จริงๆ "

"เฮ้อ คิดว่าลบไปแล้วจะทำให้เราตามหาไม่เจอใช่ไหม คิดว่ามานาเป็นใครกันนะ พวกพี่ๆนี้ชอบหางานให้ตลอดเลย "

"อย่าว่าเช่นนั้นเลย ท่านพี่พวกเขาทำไปเพราะ อยากปกป้องท่านพี่จากพวกเรา"

"เรียกพี่มานาก็ได้ เราเป็นพี่น้องกันแล้วนะ มีน้องชายอีกคนแล้ว หล่อด้วยเมียเยอะด้วยสิท่าไม่แพ้พี่ชายเลยนะ

เรานี่นะ เลียนแบบเรื่องดีๆกันไม่ได้หรือไง ทำไมต้องแข่งกันเรื่องมีเมียเยอะด้วย มันน่าตีจริงๆเลยทั้งสองคนนี้"

"พี่มานา รู้ดีจริงๆเลยเอาเป็นว่าผมจะมีเมียแค่คนเดียว เหมือนที่ท่านแม่ขอไว้นะ"

"ก็มีอยู่แค่คนเดียวนี้นะ ยังจะมาพูดดีไปรักเขามากแต่ เพราะอยากประชดเลยหาสนมมาเพื่อให้เขาสนใจหรือมาอ้อนวอนแต่ดันตรงกันข้าม เพราะรายนั้นนิสัยเหมือนพี่เลย ถ้าสัญญาจะเป็นเด็กดีเดี่ยวพี่สาวคนนี้จะช่วย และจัดงานแต่งให้ด้วยดีไหมเอ๋ยเอาไหมเอ๋ย"