มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 80 เรียนรู้

"เอ้อตาม ที่น้องเราว่าเลย อย่าสงสัยหรือขัดใจนางเป็นดีที่สุด นางไม่ทำร้ายใครหรอก นางคือคนที่พวกท่านรอ และต้องการมากที่สุดนะครับ"

"เอ้อ ครับ พวกเราชักจะเริ่มรู้สึกแล้วว่านางช่างน่าสนใจ และน่าเกรงขามจริงๆ สามารถทำให้พวกท่านเชื่อได้ขนาดนี้ พวกเราอยากรู้เร็วๆว่านางคือใครกันแน่ พวกเราจะได้ทำเพื่อนางให้ดีกว่านี้นะครับ"

"ยังไม่ถึงเวลาคะ เป็นตัวพวกท่านตอนนี้ดีที่สุดแล้ว จะได้ทำงานกันสนุกนะ จริงไหมทุกคน"

"ใช่ๆ ทำตามที่คนรักพวกเราบอกเถิด มีอะไรจะสอนพวกเราพวกเราพร้อมเรียนรู้ จากเจ้าแล้วยอดรักของพวกเรา

จากนี้ และตลอดไปนะครับคนดี"

"ขอบคุณคะ งั้นแบ่งงานกันไว้แล้วใช่ไหม ทำตามนั้นเลยทำงานตามความถนัดของทุกคนเลยคะ มานาจะช่วยงานทุกตำแหน่งเพื่อปรับเปลี่ยนได้ทัน หากมีอะไรต้องแก้ไขนะ"

"แต่พี่ว่าเราจะทำงาน หนักกว่าพวกพี่ๆ พวกพี่ไม่สบายใจ พวกพี่เป็นห่วงสุขภาพเจ้านะ ยิ่งตัวเล็กแบบนี้ด้วย พี่ๆกลัวเจ้าจะเป็นลม ไปก่อนนะสิ ให้พวกพี่ช่วยเจ้าอีกแรงไหม "

"ไม่เป็นไรคะ เพราะพวกท่านทั้งห้าคน ยังไม่รู้จักมานาดีพอ แต่พวกเขาที่เหลือนั้น ไม่มีใครเป็นกังวลเรื่องนั้นเลย

กลับชอบใจที่มานาทำงานกับพวกเขามากกว่า ใช่ไหมคะทุกคน"

"ใช่ๆ พวกเจ้าจะได้เห็นว่า นางเก่งกว่าชายชาตรี เช่นพวกเราเสียอีกนะจะบอกให้ "

"ในเมื่อไม่มีใครสงสัยในตัวมานากันแล้ว พวกเราเริ่มงานเลยดีกว่าช้าเดียวงานเสร็จช้า"

"ได้ตามคำขอเลยจะ น้องรักของพี่"

  จากนั้นพวกเราแยกย้ายกันไปตามหน้าที่ๆ ได้รับมอบหมายสาวๆที่สามารถว่างานบ้านงานเมืองได้ก็อยู่ช่วยฉันทำเอกสารพวกเราสอนทุกอย่าง เหมือนที่สอนทุกบ้านเมืองที่เราเดินทางเยี่ยม แต่จะดึ้งเอาเอาเอกลักษณ์ของแต่หละหมู่บ้านออกมา เพื่อมันจะได้เป็นที่น่าสนใจและน่าจดจำต่อทุกบ้านทุกเมื่อง พวกเราประชุมวางแผนออกช่วยงานชาวบ้านสอนและรับฟังปัญหาของพวกเขา การทำงานในเมืองนี้ได้รับการตอบรับ และช่วยเหลืออย่างดีทุกคนช่วยกันทำงานอย่างดีไม่ทะเลาะกัน ทำให้สาวๆมีความสุขด้วยเพราะหนุ่มๆทั้งหมด เวลาตั้งใจทำงานแล้วดูหล่อสุดๆเลยๆเป็นกันเองด้วย พวกเขาลืมไปเลยว่าพวกเขาเป็นเจ้าชายนะ เพราะไม่ทนงตัวหรือวางตัวเหนือกว่าชาวบ้านเลยแต่กับร่วมตัวกับพวกเข้าได้ เหมือนชาวบ้านทั่วไปแตกต่างตรงที่พวกเขาเด่นเกินไปเท่านั้น งานนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดีทุกคนสนุกสนานกับงาน และได้เรียนรู้วิถีชีวิตของชาวบ้านเข้าใจพวกเขามากขึ้น ยิ้มมากขึ้นอ่อนโยนมากขึ้นรับฟังมากขั้น จะมีก็แต่เวลาที่พวกเขาพบฉันที่ชอบอ้อนกะหล่อนบ้าง แต่ก็สามารถรับมือได้ เพราะนิสัยพวกเขาก็ยังเหมือนเดิม แค่ลืมไปว่าตัวเองเป็นเจ้าชาย ก็น่ารักดีที่ได้เห็นด้านต่างๆของพวกเขาทุกคนมากขึ้น คงใกล้เวลาที่พวกเราจะต้องเตรียมตัวเดินทางต่อ เพราะพวกเราจะใช้เวลาในแต่ละหมู่บ้านสาม-สี่วัน นี้ก็ครบกำหนดแล้ว ทุกคนก็ทำงานได้เร็วกว่าเดิมด้วย เพราะคนมีพอเพียงกับงานทำให้ทุกอย่างราบรื่น ทำให้วันนี้พวกเราได้พักผ่อน และมีเวลาเที่ยวแบบไม่ต้องกังวลเรื่องงาน ซึ่งเป็นอะไรที่ชอบถ้าเรื่องเที่ยวนะ ก็มันสนุกที่ได้เดินดูนั้นดูนี่ กินไปเรื่อยๆ ตลอดทางสนุกชอบเที่ยวที่สุดเลย สำรวจโบราณสถานกัน

"เป็นไงบ้าง ความเป็นอยู่ที่นี้ เหมือนที่เจ้ามาหรือไม่ "

"เอ้อคะ เพียงแต่มันดูใหม่กว่านะ แต่โดยรวมคล้ายๆกันอยู่บ้างคะ"

"พวกเราอยากไป ที่บ้านเมืองมานาบ้างจังคงน่าอยู่มากเลยใช่ไหม"

"ใช่ๆ น่าอยู่พวกเราถึงคิดถึงตลอด แต่ว่าพวกเราตัดสินใจที่จะอยู่ที่นี้แล้ว เพราะเมียพวกเราอยู่ที่นี่"

"ใช่ๆ แต่สำหรับมานานั้นพวกเราคิดว่า น้องเราคงมีโอกาสได้กลับมากกว่าพวกเรา ขึ้นอยู่กับความต้องการของนาง พวกเราไม่รู้อนาคตแต่นางรู้ดีกว่าใคร "

"เอาเป็นว่าอย่าเพิ่งคิดไปไกลเลยคะ เรามาสำรวจเมืองให้สนุกดีกว่านะค่ะ "

"ได้ แต่พอได้ยินพวกพี่ๆ บอกว่าเจ้าอาจจะไม่อยู่ที่นี้ทำเอาหัวใจพวกเราแทบแตกสลายเลยตอนนี้"