มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 6 ห้องแห่งความทรงจำ

อียิปต์ โบราณ

ตั้งแต่ที่พระองค์ฝันเห็นนางในดวงใจ ก็ไม่วันไหนที่ลืมนางได้ และไม่มีใครที่จะทำให้พระองค์อิ่มแอมใจ และสุขใจได้เหมือนนาง สำหรับการฝันถึงนางเป็นแรมปี และได้เห็นทุกอิริยาบทของนางที่ทำทั้งตอนหลับ ตอนเหนื่อย ตอนโมโห และที่พระองค์ชอบที่สุดก็ตอนที่ชอบอ้อน อ้อนได้น่ารักที่สุด ไม่มีใครอ้อนได้น่ารัก เช่นนางในฝัน พระองค์มีความสุขที่ได้อยู่ไกล้ๆนางได้โอบกอดนางในบางคราว ที่นางต้องการอ้อมกอดจากพระองค์

ด้วยคิดว่ามันเป็นความฝัน ที่มิอาจเป็นจริงนางถึงได้ขอให้เขาแสดงความรักและกอดนางไว้ เพราะไม่อยากตื่นมาพบกับความว่างเปล่าไร้ซึ่งนาง ผู้ได้ดวงใจของเขาไปครอบครองเพียงแค่ฝัน นางยังมีอิทธิพลขนาดนี้แล้ว เจอตัวจริงข้าจะไม่รักจนไม่อยากให้ใครใกล้นางเลยหรือ ทรงคิดในใจ 

" ข้าฟาโรห์เมมฟิสผู้ผ่ายแพ้ให้กับนางในฝัน ที่พระนางส่งมาบัดนี้ ข้ายอมรับแล้วว่าข้ารักนาง อยากมีนางเคียงข้างกาย ได้โปรดอย่าทรมานข้าอีกเลย ขอช่วยนำนางในดวงใจกลับคืนมาหาร่างกายด้วย ข้าขอวิงวอนต่อท่านเทพีไอริส ข้าฟาโรห์เมมฟิสขอวิงวอน"

แล้วพระองค์ก็หลับไป แต่ทุกคำเทพีทรงได้ยิน และพระองค์คิดว่าสมควรแก่เวลา เลิกทรมานบุตรของตนเพื่อจะทดสอบว่ารักนางผู้เป็นบุตรแห่งพระเจ้าที่สร้างทุกสิ่งจริงไหม และได้เห็นแล้วว่านางทำให้พระองค์เป็นเอามากขนาดไหน ด้วยสงสารไม่อยากให้ใคร ต้องเจ็บปวดกับเรื่องความรัก มันทำให้พระนางห้วนคิดถึงรักที่พระนางมีต่อฟาโรห์ที่เป็นพี่ชายที่นางรักเขาและเขาก็รักนาง แต่มีอุปสรรค์มากมายแต่ในที่สุดก็ได้รักกัน จนได้ครองคู่กันจนทุกวันนี้และเชื่อว่านางผู้นี้จะมาเปลียนทุกอย่างในอียิปต์ให้ดี และเจริญนางจะนำมาซึ่งพระพรมากมายจากพระบิดาที่เป็นพระเจ้าของทุกสิ่ง

" ทนอีกหน่อยเถิดลูกข้า อีกไม่นานเกินรอ บุตรแห่งข้านางต้องสะสางคดี และทันที่ๆเสร็จคดีเสร็จ เจ้าจะได้กอดนางสมใจแน่นอน"

แล้วร่างเทพี่ก็หายไป พร้อมกับคำตอบที่เจ้าชาย รู้สึกว่านางอยู่ๆไกล้ แต่ไม่อาจพบนางได้ตอนนี้ แต่ไม่ว่านานแค่ไหนก็จะรอ แค่เจ้าเพียงคนเดี่ยว ดวงใจของพี่รักเจ้ามากเหลือเกิน หวังว่าเจ้าเองคงจะรักพี่เหมือนกัน

อียิปต์ ปัจจุบัน

หลังจากที่ทุกคนกลับกันไปหมดแล้ว ฉันก็เข้ามาในห้องแห่งนี้ ที่มีความทรงจำเกี่ยวกับฝันที่เราจะพบกันที่นี่ยามคำคื่น และอ้อมกอดที่อบอุ่นที่เขามอบให้ต้อนฉันอ้อนให้เขากอดฉัน ซึ่งฉันรู้ว่ามันผิดแต่เพราะความรักที่อยากให้เขารับรู้ และอยากอยู่ในอ้อมกอดเขา ถึงจะเป็นเพียงฝัน แต่ก็ยังจำกลิ่นนำ้หอมของเขา และความอบอุ่นที่ส่งมาให้ มันไม่มีทางจางหายไปจากใจได้ ยิ่งได้มาอยู่ในห้องนี้อีกครั้งที่ ที่เป็นเหมือนความทรงจำ ยิ่งคิดถึงเขาไม่รู้เขาจะยังจำได้ไหม คิดแล้วก็เขินนอนม้วนตัวในเตียงคนเดียว และก็หลับไปเพราะล้ากับการเดินทาง และพรุ่งนี้ต้องไป

รับมาศึกษารูปการตัดสินของที่นี้ และหาดูข้อมูลเพิ่มเพื่อรวบร่วม และสรุปใจความของคดี ก่อนว่าความ 1 วัน ได้แต่ภาวนาให้ปิดคดีได้เร็วๆ แต่หารู้ไหมว่า ทุกการกระทำความคิดนั้น เมฆฟิสนั้นรับรู้และดีใจที่นางก็คิดถึงเขาเช่นกัน ทำให้เขาคอยๆ เข้ามานอนไกล้ๆดวงใจ และโอบกอดด้วยความคิดถึง รักหมดใจ และบรรจงจูบที่เรือนผมนาง และนอนหลับไปด้วยกัน มันคือสิ่งที่เขาปรารถนามาตลอดชีวิต ว่าจะได้มีนางอยู่ในอ้อมกอดและอยู่ข้างกายแบบนี้ไปตลอด มันเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุด มากกว่าการมีทรัพย์สมบัติหรืออำนาจเหนือทุกสิ่ง เพราะเงินทองอำนาจ ไม่อาจซื้อความรักแท้จากเธอได้ และเขาเข้าใจแล้วว่าแม่เขารักพ่อมากขนาดไหน ถึงทำให้แม่ยอมทำทุกอย่างเพื่อพ่อและเขาจนทำให้เขามีทุกวันนี้ได้เพราะความรักของพ่อกับแม่ที่รักเขา แต่เขาไม่เคยรับรู้ถึงมันเลย เพราะเขาถูกวางตัวไว้ตำแหน่งที่อ้อดอ้อนใครไม่ได้ แสดงความอ่อนโยนไม่ได้ เขาต้องแสดงความแข่งเกร่ง และต้องน่าเกรงขามดุดัน ไร้ความรู้สึก แม้จะกลัวก็ต้องทำเหมือนไม่กลัว แม้อยากจะร้องให้ก็ต้องนิ่งไว้ เขายังจำได้ว่าเขาร้องให้เหมือนใจจะขาดกับสองเรื่องคือ การสูญเสียแม่กับพ่อ จากนั้นมาเขาก็ไม่แสดงอารมณ์ใดๆออกมาอีกเลย กลายเป็นฟาโรห์ที่ดูโหดเหี้ยม และน่ากลัวในที่สุด แต่ภายในใจของเขานั้นไม่อยากเป็นเช่นนั้นเลย แต่มันทำไม่ได้ จนได้พบนางในฝันที่เขากำลังโอบกอดอยู่นี้ นางคือคนเดียวที่ทำให้เขาได้กลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง นางช่างเหมือนกับแม่ของเขาที่ทำให้เขาได้เป็นตัวเองทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน ขอบคุณที่เจ้าเกิดมาเพื่อช่วยเราและอยู่เคียงข้างเรามานาผู้เป็นดวงใจของข้าตลอดไป