มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 59 เตื่อนแล้วไม่ฟัง

"ได้พี่จะดูแลอย่างดีเราอยากทำอะไรก็ทำตามสบาย พี่จะทำให้ลุงกับป้าไม่เห็นไม่ได้ยินก็แล้วกันนะ แต่อย่ารุนแรงไปยังไงเขาก็เป็นแขกที่อยากมาทดสอบเรา"

"บอกให้เขารู้ว่ามาทดสอบผิดคนแล้ว เพราะพวกเขาต่างหากที่ถูกทดสอบนะว่าไหมน้องหญิง"

"คะ แค่เตื่อนเฉยๆ เพราะไม่อยากทำร้ายใครมากไปกว่านี้ ทุกคนเหงื่อตกกันหมดแล้ว พวกพี่ๆอาจเจ็บตัวไปด้วย มานาจะรีบคุยให้รู้เรื่องเร็วๆคะ"

"จ้าพวกพี่ยังไหว เราตามสบายเลย "

"ขอบคุณคะ เมฆฟิสทุกคนที่เหลือช่วย อดทนหน่อยนะ"

"พวกเราทนได้ ชินแล้วแต่คนบางคนคงไม่ชิน แล้วจะรู้ว่ารักผิดคนแล้ว"

"เดมาน เราเตือนแล้วนะ ว่าอย่าทำให้โกรธ ท่านต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ท่านทำไป"

"พี่เอ้อพี่ขอโทษ แค่ต้องการให้ท่านทั้งสองรับรู้เท่านั้น ไม่มีเจตนาร้ายอะไรกับพวกท่านเลย"

"รู้คะ ว่าพวกท่านไม่มีเจตนาร้ายต่อพวกเรา แต่คิดว่าจะปิดปังมานาได้หรือที่พวกท่านวางแผนมาเพื่อจะได้อยู่

ใกล้ทำให้มานารัก มันเป็นไปไม่ได้หรอกแต่มานาจะชวยสอนให้ พวกท่านรู้จักเองว่าใจจริงแล้ว พวกท่านเป็นคนยังไงต้องการอะไรกันแน่ อย่าเสียใจที่หลังก็แล้วกันที่มารักมานานะ เพราะมานาไม่ใช่คนน่ารักเท่าไร่ เพราะดันเป็นคนที่รู้ไปทุกเรื่องเลยทำให้แก้ไขทุกอย่างได้ทัน งั้นขอตรวจสอบท่านด้วยเลยก็แล้วกัน เจ็บหน่อยนะทนให้ได้หากคิดจะรักคนอย่างมานา คือธิดาของพระผู้สร้าง ย่อมไม่เหมือนใครที่พวกคุณรู้จักแน่นอน ช่วยจำให้ขึ้้นใจไว้เลยทุกคนนะ ว่าอย่ามาทำให้โกรธอีกนะ"

"เอ้อ คือ เอ้อ พวกเราแค่ เอ้อ"

"เดมาน เราว่าเจ้าอย่าเถียงนางดีกว่าถ้าไม่อยากตายนะ "

"ไม่ขนาดนั้นหรอกพระบิดาโปรดประทานสายตาแห่งการตรวจสอบจิตใจแก่ลูก ลูกขอเปิดใช้พลังที่เหนือธรรมชาติ เพื่อทำให้พวกเขาสยบแถบเท้าพระบิดา เพื่อตรวจสอบว่าพวกเขามีเจตนาร้ายต่ออียิปต์หรือไม่ ขอใช้สายตาตรวจสอบทั้งสิบเอ็ดคนที่อยู่ในอียิปต์นี้ด้วยเลย โปรดช่วยให้ทุกอย่างราบรื่นด้วยคะ"

จากนั้นพวกเขาทุกคนในอียิปต์เหมือนถูกพาไปที่อื่น ในช่วงที่ฉันตรวจสอบพวกเขามีแต่พวกเขาเท่านั้นที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจ ทั้งๆที่คนอื่นไม่เป็นอะไร พยายามขอให้ใครช่วยก็ไม่มีใครได้ยิน ต่างแสดงอาการเหมือนๆกัน พอได้ตรวจสอบพวกเขาเสร็จแล้ว พวกเขาล้มทั้งยื่นกันทุกคน ส่วนเดมานนั้นนั่งหมดสติไปต่อหน้าทุกคน แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก จากนั้นฉันก็ปิดดวงตานั้นกินข้าวปกติ ทุกคนก็ค่อยหายใจทั่วท้อง มีแค่คนที่สร้างงานเท่านั้นที่ยังช็อคกับสิ่งที่เขาพบเจอ เหมือนถูกกลื่นกินเลยสายตาที่พวกเขา ไม่คาดคิดว่าจะมีในสตรีที่พวกเขารักแต่นั้นกลับทำให้พวกเขาก็ยังรักนางอยู่ดี เพราะนางทำให้พวกเขาได้เป็นตัวเอง และนางก็เข้าใจพวกเขาดีกว่าใครๆด้วย

"ทุกคนอร่อยกันไหม มานาอร่อยมากๆเลย ลุงกับป้าหละคะ ชอบอาหารที่หนูทำให้ไหมคะ"

"ชอบจะ ว่าแต่ทำไมทุกคนเหมือนเหนื่อยๆกัน งั้นต้องกินเยอะๆนะ จะได้หายเหนื่อยนะ จริงไหมหลานรักของป้า"

 

"คะพี่ๆรีบทานเถอะ ดูสิทำให้ลุงกับป้าเป็นห่วงไม่ดีนะ คื่นนี้พวกเราต้องไปงานเลี้ยงด้วยรีบกินแล้วไปทำงานต่อให้เสร็จดีกว่าคะ พวกเขาคงอยากพบพวกเราเร็วๆนะ"

"จ้ารีบกินกันอยู่ แต่ขออีกแปปพวกเราขอให้มีแรงอีกนิด พอดีกินเยอะไปเลยเหงื่อออกกันนะ"

"ให้มานาช่วยป้อนไหมคะ"

 

"เอ้อไม่ต้องเลย เราอยู่เฉยๆดีแล้วกินไปเลยนะเรา ป้อนเมฆฟิสดีกว่าเขาคงหิวเหมือนกันนะ"

ได้เดี่ยวมานาป้อนเองทั้งเมฆฟิส เพราะมือคงไม่มีแรงยกช้อนแล้วคะ"

"เอาที่เราสบายใจเลยจ้า พี่ๆ แล้วแต่เรา "

ว่าไงคะ สนุกไหมคะเดมาน เงียบไปเลย"

"เอ้อ ชอบ แต่พวกเราพอมีแรงแล้ว ทานเองได้แล้วครับ "

"ดีจังเดมาน เก่งจัง แต่สำหรับเมฆฟิสมานาป้อนเพราะรัก กินเยอะๆนะ"

"จ้าเมียพี่ห้ามเจ้าได้ที่ไหน เพราะแบบนี้ถึงรักมากที่สุด"

"ถึงยังไงพี่ก็ยังรักมานาอยู่ดี และไม่กลัวแม้จะต้องเจออะไรอีกมากมายขนาดไหน ก็จะรักไม่เปลี่ยนแปลง"

"อร่อยไหม ดีใจไหมที่มานาป้อนให้แบบนี้ชอบไหมคะ"