มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 30 คนรักของพี่ชาย

หลังจากที่ฉันสารภาพความจริงว่า พี่ๆทุกคนกับเมเนส แอบรักสนมของเมฆฟิส ทั้งยังปล่อยให้พวกเขาไปตามหาหัวใจตัวเอง ไม่ต้องสนใจเรื่องพวกเราอีก ที่ตอนนี้กำลังส่งพวกพี่ๆ อีกส่วนกลับบ้านเพราะสาวๆ ที่พวกพี่ๆรักนั้น กำลังรอพวกเขาไปหาอยู่ เพราะพวกนางไม่อยากกลับเลยยังไม่ได้มาที่นี่ พวกนางกำลังทำใจไม่รู้ว่าให้พวกพี่ๆไปหานี่ หวังมันคงจะจบแบบแฮปปี่แอนดิ่งนะ เพราะคิดว่าพวกพี่ๆคงไม่ปล่อยให้พวกนางกลับไปแน่นอน คิดว่าป่านนี้ คงกำลังปรับความเข้าใจกันแน่เลย รู้สึกว่าฉันจะทำเกินหน้าทีไปไหมนี้ ที่สนับสนุนให้พวกเขาได้รักกัน และอยู่คู่กันอีก ดูเหมือนว่าฉันอาจจะวุ้นวายเรื่องคนอื่นมากเกินไป แต่ฉันไม่อยากให้ใครเสียใจอีก อยากให้พวกพี่ๆเขาได้พูดความในใจของตนให้อีกฝ่ายได้รับรู้ ถึงผลจะเป็นเช่นไร แต่อยากให้ได้ลองทำกันดู ก่อนที่หัวใจของตัวเองจะรู้สึกผิดที่ไม่ได้บอกไป แค่นั้นก็มีความสุขที่ได้ทำนะ และตอนนี้ทุกคนก็คงอยู่ ในอ้อมกอดของกันและกันแน่นอน คิดว่าพวกเขาคงจะมีความสุข จะให้ทำอย่างไรในเมื่อพวกเขารักกัน เพียงสบตากันครั้งแรก พวกเขาก็ตกหลุมรักกัน นี้แหละความรักที่ไม่มีเงือนไข ไม่มีเหตุผล ไม่มีเวลา ว่าช้าหรือเร็ว ความรักที่ก่อเกิดขึ้นได้ทุกวินาที เพียงแค่สบตา หากเป็นคู่กันแล้ว คงไม่แคล้วกันหรอกจริงไหม แค่คิดถึงแต่ละคนแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ทุกคนน่ารักที่สุด

"อมยิ้มอะไรอยู่คนเดียว บอกพี่ได้ไหมเมียจ๋า"

" แค่คิดว่า พวกเขาคงกำลังปรับความเข้าใจกัน เพราะยังไม่มากันเลย คงปรับความเข้าใจกันอีกนานแน่เลยคะ เพราะพวกพี่ๆ คงกำลังพิสูจน์ให้พวกพี่สาวรับรู้ว่ารัก แค่คิดก็ทำให้มานามีความสุขไปด้วย ที่เห็นพวกพี่ๆ เขามีความสุขสักทีนะ"

"เรานี้นะ รู้ไปหมดทุกเรื่องจริงๆ พี่ว่าพวกเรา ก็รีบส่งพวกพี่ๆที่เหลือให้เสร็จ แล้วไปปรับความเข้าใจเหมือนที่พวกพี่ๆเราดีไหม เมื่อคืนยังไม่ค่อยเข้าใจกันเท่าไรนะ ดีไหม"

"ตาบ้า ฟาโรห์เจ้าเล่ห์ รู้นะว่าคิดอะไรอยู่ เมฆฟิสต้องทำงาน และพวกเรามีประชุมต่อนะ มานาต้องเคลียร์ปัญหา

ที่ขอทุกคนให้ช่วยนะ ต้องวางแผนกับพวกพี่ๆเหล่าเทพอีกด้วย"

"ไม่รอเคลียร์พร้อมพวกพี่ชายไง พี่ว่าไม่ต้องรีบก็ได้ พี่อยากปรับความเข้าใจกับเราให้ดีกว่านี้นะ"

"ทั้งสองคนไม่ต้องเถียงกัน พอพวกเราส่งพวกนางเสร็จกัน พวกเราจะให้พวกเจ้าไปปรับความเข้าใจกันตามใจเลย รอให้มาครบทุกคน แล้วค่อยประชุมเพราะพวกเราก็อยากพัก เช่นกัน"

"ร่างกายต้องการพลังในการฟื้นตัวมากกว่านี้ เพราะอยู่ในร่างมนุษย์มันใช้พลังไปมาก ต่อให้น้องหญิงช่วยพวกเรา แต่พวกเราไม่อยากให้น้องใช้พลังเกินไป อยากให้พักผ่อนเยอะๆ"

"ได้ ตามที่พวกท่านต้องการ เราเองก็ยังไม่พร้อมเช่นกัน ขอเวลาอยู่กับราชินีหน่อย มีเรื่องต้องคุยกันอีกมากเลย โดยเฉพาะ เรื่องพวกพี่ๆที่นางรู้แต่ไม่ยอมบอกเรา ทำให้เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย"

"แต่มานาว่าต้องรอคะ "

"ไม่ได้หรอกน้องพี่ พวกเราอยากให้พวกเจ้าพักกัน อีกอย่างวันนี้เป็นวันดี ที่พวกพี่ๆของเราได้เมียกันด้วยนะ พวกเราไม่อยากเอาเรื่องเครียดๆ มาให้พวกเขาคิดตอนนี้นะ อยากให้พวกเราเข้าใจพวกเขา ปล่อยให้พวกเขาพักจากการงานก่อนค่อยว่ากันที่หลัง เมื่อพวกเขามาพร้อมหน้ากันเราค่อย มาประชุมกันอีกที ตกลงตามนี่ก็แล้วกัน"

"ก็ได้คะ แต่เมฆฟิสมีงานค้างอยู่ไม่ใช่หรือ ส่งพวกพี่ๆเสร็จแล้ว เราไปทำงานที่ค้างให้เสร็จกัน แล้วค่อยคุยกันเรื่อง ที่เมฆฟิสอยากถามนะ"

"ได้ๆพี่ตามใจเจ้า ทุกอย่างอยู่แล้ว"

"งั้นตกลงตามนี้นะ"

หลังจากส่งพวกพี่ๆ กลับกันหมดแล้ว พวกเราก็แยกย้ายไปทำงานและพักกัน ฉันกับเมฆฟิสไปทำงานต่ออีกนิดหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องที่ยังไม่ได้สะส่างให้เสร็จ แล้วค่อยกลับตำหนักกันพวกพี่ๆเทพนั้น ก็ขอตัวไปพักเพื่อให้ร่างกายฟืนตัวได้เร็วๆ พอถึงช่วงคำ พวกเราทุกคนจะมารวมตัวกันอีกครั้ง เพื่อทานอาหารคำ่พร้อมกัน รอสอบถามความเป็นมาของทุกคนคืนนี้