มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 3 ผู้เป็นดวงใจของฟาโรห์

กรุงเทพ

หลังจากที่กำลังวุ้นวายกับคดีนั้นคดีนี้ ปวดหัวมากกว่าจะจบแต่ละคดี เล่นเอาเหนื่อยทั้งใจและกายขอบอกว่า มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตัดสินใคร โดยที่เจ้าตัวไม่ได้ทำผิดอะไร ทุกครั้งจะมองหน้าคนที่ตอบคำถามเธอ เพราะเธอต้องใช้ ดวงตาคู่นั้นเพื่อคดีทุกคดี ทำให้เธอเสียพลังแรงกายไปเยอะ แทบจะไม่มีเสียงในบางครั้ง แต่เธอก็ตั้งใจทำงานทุกอย่างให้ดีที่สุด และในระหว่างตรวจคดีแต่ละคดีอยู่ก็มีคำสั่งมาให้เธอไปพบ เพื่อรับคดีที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เธอเคยทำมา เจ้าตัวไม่ได้รู้ว่าคดีนี้มันเสี่ยงหลายอย่างมาก และมีผลต่อประเทศเราด้วย เอาละสิงานเข้ามานา งานยากมากด้วย ระดับที่ต้องเดินไปอียิปต์ทันทีแบบนี้ ฉันดันตอบตกลงไปแล้วว่าจะทำคดีนี้ มันทำให้ต้องเตรียมตัวเองให้พร้อมแบบเร่งรีบเช่นกัน พรุ่งนี้ต้องเดินทางแบบกระทันหันสำหรับเธอ ทันที่รู้เรื่องคดีปั้บก็ต้องรีบไปเลย เพราะมันมีผลต่อทุกคนที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ มันเลยต้องรีบไปขนาดนี้ ขอบคุณคะพระเจ้าเหมือนที่ฝันเป็นจริงเลย อะไรมันจะเร็วได้ใจขนาดนี้ ถ้าพวกเขาไม่ได้เตรียมไว้ล่วงหน้ารอไว้ให้เธอก่อนแล้วนะ เธอแอบคิดในใจ แต่ก็ช่างเถอะวันนี้มีเรื่องเซอร์ไพรส์หลายเรื่อง แต่ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องอีตาฟาโรห์กับอียิปต์ที่ใฝ่ฝันมานาน เพราะรักและชื่นชอบอียิปต์มากๆ ในที่สุดก็สมใจสักที่

"คิดมาพอแล้ววันนี้ขอนอน เอาแรงเตรียมตะลุยดินแดนแห่งมนตราพรุ่งนี้ดีกว่า ฝันดีคะขอพระเจ้าช่วยให้ทำงานเสร็จเร็วๆ และเดินทางปลอดภัยด้วยนะค่ะ ขอบคุณคะ รักพระเจ้าที่สุดคะ "

อียิปต์ โบราณ

หลังจากที่ตอบคำถามคู่หู่แล้ว องค์เมมฟิสก็ทรงสบายพระทัย ที่ไม่มีใครมาวุ้นวายเรื่องราชินีอีก ด้วยทุกคนทรงรู้ดีว่า พระองค์ไม่เคยยอมใคร แพ้ใครหรือดีกับใคร นอกจากคู่หูที่เติบโตมาด้วยกันบางครั้ง ก็ยังห้ามอะไรพระองค์ไม่ได้ เพราะทุกคนคิดว่าพระองค์เป็นบุตรเทพเจ้า ที่คนธรรมดาอย่างพวกเขาไม่กล้าขัดคำสังเด็ดขาด ไม่งันตายสถานเดียว ทรงคิดถึงนางในฝัน ไม่รู้ว่านางจะคิดถึงพระองค์ไหม คืนนี้เราจะได้คุย ได้ถามชื่อนางไหม ทรงคิดไปในระหว่างที่ทรงนำ้ เพื่อชำระร่างกายก่อนบรรทม เพื่อทำให้หลับสบายหลังจากอาบเสร็จก็มุ่งหน้ามาที่ห้องบรรทมทันที เพื่อที่จะรีบนอนจะได้รีบฝันถึงนางอีกครั้งก็ยังดี ครั้นทรงบรรทมหลับก็ทรงฝันเห็นนาง แต่นางไม่เห็นพระองค์ ไม่รู้ว่าตอนนี้นางเป็นอะไรไป เหตุใดนางถึงกังวลใจนัก เห็นคิดแบบนั้นอยู่นานแล้ว ทั้งๆที่พระองค์มายื่นอยู่ตรงนี้แล้ว ในห้องนอนของนางทรงมองนางอย่างเป็นห่วง และไม่อยากให้นางทำหน้าตาเครียดแบบนี้ และทรงรู้เลยว่าวันนี้นางไม่ได้สนใจพระองค์ ทำให้พระทัยพระองค์เจ็บปวด ไปกับความคิดของตัวเอง แต่ถึงยังไงพระองค์ ก็ไม่สามารถเอานางออกจากหัวใจได้ ยิ่งเห็นนางกังวลใจ พระทัยพระองค์ก็พลอยกังวลไปด้วย เป็นห่วงดวงหน้าน้อยๆนี้ยิ่งนัก เหตุใดใยเจ้าจึงทุกข์ใจเช่นนั้นกั้น ใครทำให้เจ้าต้องเป็นแบบนี้ เราจะไปจัดการพวกมันให้หมด เพราะมันรบกวนหัวใจเรา เราเจ็บที่ไม่สามารถช่วยอะไรเจ้าได้เลย

" ตกลงวันนี้เจ้าจะไม่สนใจเรา และไม่มองหน้าเราเลยใช้ไหม ไม่เป็นไรเราขอแค่มองเจ้าก็พอดวงใจของข้า"

ทรงยื่นมองนางอย่างเป็นห่วง ในหลายอารมณ์ที่นางแสดงออกมาจนนางหลับไป และพระองค์ก็ทรงเข้ามาใกล้ๆ เพื่อจะดูหน้านางตอนนางนอนหลับ และบอกนางว่า ฝันดีนะและอยากจะจุมพิศนางแต่ก็ทำไม่ได้ ด้วยเพราะไม่ต้องการให้นางเสียใจหรือตื่นขึ้นมายามนี้ ใบหน้ายามหลับช่างน่ารักน่าหลงไหล ทุกอย่างในตัวนางช่างน่าสนใจ น่าค้นหา และพระองค์ไม่อาจละสายตาจากนางได้แม้เสี้ยววินาที นางทำให้พระองค์ยิ่งรักจนมิอาจรักใครได้อีกแล้ว นอกจากนางที่อยู่ตรงหน้า เป็นไปได้ขนาดนี้เลยหรือ เรารักนางมากรักได้ขนาดนี้เลย ทำให้เข้าใจพ่อกัแม่มากขึ้น 

" เหตุใดเราถึงห่วงนาง และใสใจในตัวนางมากถึงเพียงนี้กัน จะจุมพิศยังไม่กล้าเลย สงสัยเราต้องยอมแพ้นาง หากนางว่าอะไร เราคงต้องยินยอมนางทั้งหมดแน่ เราไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครนอกจากนาง ช่างแปลกจริงๆ"

ทรงคิดก็ทรงขำไป ที่จะมีคนมาทำให้พระองค์ซึ่งเป็นเจ้าของทุกชีวิตในอียิปต์ ต้องมาแพ้ให้กับสตรีร่างเล็กตรงหน้า หากใครรู้คงไม่มีใครเกรงกลัวเราอีกแน่นอน มันน่าขำยิ่งนักแต่ถ้ายอมแล้วนางมีความสุข และอยู่เคียงข้างพระองค์ตลอดไปก็ยอม นี้หละมังที่เขาเรียกว่ารัก

" ฝันดีนะที่ราชินีของข้า "

แล้วร่างพระองค์ก็หายไปจากห้องนาง ทิ้งไว้แต่กลิ่นเครืองหอมชั้นสูง ที่แม้นางจะหลับก็ยังได้กลิ่นนี้อยู่สักพักก่อนที่นางจะหลับ จนเผลอหลับไปกลิ่นนี้ทำให้นางหลับสบาย ไม่รู้สึกโดดเดียว กลับรู้สึกอบอุ่นและนางก็ยิ้มทั้งๆที่หลับอยู่ จมในความรู้สึกที่อบอุ่นนี้ตลอดจนเช้า สิ่งที่รอนางคืออะไรนะ และสิ่งที่เขาต้องการจะเป็นความจริงไหม ดวงใจจะมีวันได้พบผู้เป็นดั่งชีวิตไหม หากพบแล้วจะเป็นเช่นไรต้องรอลุ้นต่อไป