"ไปเถอะคะ มานาก็อยากรู้เช่นกันว่าใครบ้าง ถึงจะรู้บางอย่างแล้ว แต่อยากเห็นทุกคนยอมรับหัวใจ ตัวเอง อย่าหนีมันสู้กับมัน จำไว้ว่าความรักคือสิ่งที่ หล่อเลี้ยงหัวใจเรา ให้มีชีวิตอยู่ได้นะพี่ชาย"

"เพราะมีเราอยู่ด้วยเสมอ พี่ๆถึงเข้าความรักมากขึ้น และรู้ว่าพวกพี่ๆรักนางอย่างที่เราว่าเลย"

"เพราะโลกนี้ถูกสร้างด้วยความรัก ที่พระบิดาก็ทรงรักเราทุกคนมากยิ่งกว่าชีวิตของท่านเองยอมเจ็บ ยอมตายเพราะรักเรา มานาถึงรักพระบิดาและรักทุกคน เพราะเราก็เหมือนพี่น้องครอบครัวเดียวกัน ไม่มีชนชันวรรณะ

วัฒธรรม จะมีแต่ความเข้าใจ เชื่อใจ รักอย่างไม่มีเงือนไข "

"เรานี้เป็นราชินีแห่งความรักจริงๆ พี่จะทำตามหัวใจของตัวเอง"

"การได้อยู่กับคู่รักของตนเอง และดูแลกันและกันตลอดชีวิต มานาคิดว่าชีวิตนี้จะขอดูแลและรักเมฆฟิส ร่วมทั้งทุกคนตลอดไปคะ รีบไปเถอะ เดียวพี่ๆจะไปกันแล้ว จะไม่ทันพวกพี่ๆเขา คิดว่าหลังจากที่ทุกคนสารภาพแล้ว และพาพวกพี่ๆมาหามานาแล้ว ก็คงได้เวลาส่งสนม ที่ไม่ใช่คนรักของพี่ชายกลับบ้านเมืองของตนเองจริง ไหมคะเมฆฟิส"

"ใช่ รีบไปเถอะ เราเอาใจช่วยให้เจ้าสมหวังกันนะ"

"พะย่ะคะ่ พวกเราขอตัวไปสักพัก เดียวจะพานางมาให้ราชินีแห่งความรัก แสดงความดีใจกับพวกเรา"

"พวกพี่ๆ อย่ามัวแต่คิดว่าเร็วไปที่จะรัก เพราะความรักมันไม่เกี่ยวกับเวลา แต่มันคือการที่เราจะใช้เวลาที่เหลือทั้งหมดของชีวิตเรา เพื่อเรียนรู้ที่จะรักกันให้มากขึ้นกว่าเดิมมากกว่ามานาจะรอนะ รีบไปตามหาหัวใจตัวเองกันเถอะ พวกนางคงรอพี่อยู่ เพราะพวกนางยังไม่อยากจากพี่ๆไปนะ"

"ได้พี่ๆจะไป หาหัวใจของตัวเอง แล้วพามาหนาน้องสาว ที่แสนรู้ของพวกเรานะครับ"

"มานาไม่ใช่หมานะที่แสนรู้ แค่รู้ก่อนเท่านั้นคงจะผิดใช่ไหมที่รู้แบบนี้นะ"

"ไม่เลยอย่าคิดมาก พวกพี่แกล้งเล่น พวกพี่จะพามาแนะนำตัวใหม่ในฐานะ เมียของพวกพี่นะน้องสาว"

"เอาที่สบายใจเลยคะ "

จากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกับพวกพี่ๆ และส่งบรรดาพี่สาว ที่ไม่ใช่คนรักของพวกพี่ๆกลับบ้านเมืองของตนไปบางส่วน และรอเวลาที่จะพบพวกพี่ๆที่ยังเหลื่อที่ยังไม่อยากกลับ เพราะได้หลงรักพวกพี่ชายสะแล้ว เลยทำให้พวกพี่สาวเก็บของช้า และไม่อยากรีบเก็บของกันเท่าไร เขาเรียกว่า ซื้อเวลา รอคนของหัวใจ มาเพื่อบอกว่ารัก และพวกนางจะเป็นทุกอย่างเพื่อพวกเขาทั้งตัวและหัวใจ เพราะพวกนางได้รู้แล้วว่าพวกนางไม่อาจอยู่ได้ หากไร้พวกเขาข้างกาย ขอมีพวกเขาอยู่ข้างกาย ต่อให้ต้องรอพวกเขานานขนาดไหนก็จะรอ เพราะหัวใจได้ยกให้พวกเขา ตั้งแต่ครั้งที่พบหน้าแล้ว หัวใจมันไม่อาจทรยศได้เลย คงต้องยอมทำตามหัวใจเรียกร้อง ต่อให้ถูกว่าใจง่ายพวกนางก็ยอม เพราะว่ามันรักไปแล้ว และพอเห็นพวกเขามาหาที่ห้อง พวกนางต่างดีใจ และวิ่งไปหาพวกเขา กอดและจูบเขาอย่างพวกนางอยากทำ ตั้งแต่พบหน้าครั้งแรก เป็นความรู้สึกที่เรียกร้องจากก้นบึ้งของหัวใจ ว่าต้องการให้พวกเขา ยอมให้พวกเขาดูถูกที่เรียกร้องความรักจากพวกเขาก่อนแบบนี้ ลืมตัวไปเลยว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิง ด้วยกลัวว่าพวกเขาจะทิ้งพวกนางไป ไม่รักพวกนางอย่างที่พวกนางรัก แต่ต่อให้พวกเขาไม่รักพวกนาง แต่พวกนางก็ยังอยากที่จะมอบตัวและหัวใจให้พวกเขาเป็นคนแรกและคนเดี่ยว ก่อนที่พวกนางจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว พวกนางขอทำตามที่หัวใจเรียกร้อง เพราะพวกนางต้องการพวกเขามากจริงๆ จนทำให้ทำเรื่องแบบนี้ได้ ซึ่งพวกนางกลับมีความสุขที่ได้มอบมันให้พวกเขา แม้พวกเขาไม่ต้องการพวกนางก็ตาม พวกนางเริ่มบรรเลงเพลงรักที่เรียกร้องจากพวกเขา เพื่อทำให้พวกเขารับรู้ว่า พวกนางรักพวกเขามาก และยอมทำแบบนี้แม้พวกเขาจะต้องการพวกนางหรือไม่ต้องการ พวกนางจะทำให้พวกเขาปลดปล่อยความต้องการลงมาประทับตราที่พวกนาง ก่อนที่พวกนางจะไม่มีโอกาส

"เรารักท่าน ได้โปรดให้เราได้ทำตามใจตัวเอง ก่อนที่จะไม่ได้พบท่านอีก ขอให้เราได้เป็นหนึ่งเดียวกับท่าน แม้ท่านไม่ได้รักพวกเราก็ตาม ได้โปรดให้เราได้ร่วมรักกับท่านได้หรือไม่ เราไม่อาจจากที่นี่ไปได้หากไม่ได้ร่วมรักกับท่าน ที่เรารักท่านตั้งแต่เแรกพบ ท่านจะว่าเราใจง่าย เราก็ไม่ว่าอะไร เพราะเราต้องการอ้อมกอดของท่านจริงๆ ได้โปรด"

"ได้ หากเจ้าต้องการ เราจะช่วยให้เจ้ารับรู้ ถึงการมีตัวตนของเราในเจ้า เราจะทำให้เจ้าไม่อาจลืมเราได้เลย และยอมอยู่กับเราที่นี่ในฐานะเมียของเรานะ"

"ท่าน หมายความว่า ท่านเองก็รักเรา"

"ใช่ "

"เราคิดว่าท่านไม่รักเรา เพราะเราเป็นสนมเสียอีก "

"เรารักเจ้าตั้งแต่แรกพบ และอยากทำแบบนี้กับเจ้าคนเดียว เรารู้ว่าเจ้าไม่ได้เป็นของเจ้าชาย เพราะเจ้าจูบเราแบบนี้ มันเป็นจูบแรกของเจ้า เจ้าทำให้เราดีใจและตื่นตัว คงใช้เวลานานกว่าที่มันจะหยุดตื่นตัว เจ้าต้องช่วยเราอีกแรง โทษฐานที่เจ้าเป็นคนปลุกมันตื่นแบบนี้นะ เรามาเล่นจำจี้กันจนกว่าเราจะพอใจ ในการเล่นนี้ แล้วเราค่อยไปหาพวกเขากันดีไหม "

"แล้วแต่ท่าน เพราะเรายกตัวและหัวใจให้เป็นของท่านแล้ว"

"งั้นเป็นเมียพี่นะ พี่รักเจ้า และต้องการเจ้ามากตอนนี้ มีแต่เจ้าเท่านั้นที่ช่วยพี่ได้ ใครทำให้มันตื่นคนนั้นต้องทำให้มันหลับนะรู้ไหมที่รัก"

"คะ "

จากนั้นทุกคู่ ต่างแสดงออกถึงความรัก และความต้องการที่จะเป็นหนึ่งเดียวกัน อย่างนิ่มนวลในช่วงแรก เพราะเป็นครั้งแรกของสาวๆ แต่พอสักพักก็เร่งจังหวะเป็นเพลงเร็วขึ้น และเร้าร้อนมากขึ้น ตอนนี้พวกเขาได้ลืมทุกอย่างหมดแล้ว ตอนนี้ไม่มีใครสามารถหยุดความรักที่พวกเขามีให้กันได้ พวกเขาต่างแสดงออกถึงความรักที่มีให้กัน อย่างเร้าร้อน และเรี้ยกร้องหากันและกันจนหมดแรง อยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน และตื่นขึ้นมาก็บรรเลงเพลงรักให้กันไม่รู้จักเบื่อ มีแต่จะต้องการมากขึ้น ทำให้พวกเขารู้ใจตัวเอง ว่าพวกเขารักกัน และต้องการอยู่เคียงข้างกันตลอดไป เป็นวันที่พวกเขามีความสุขที่สุด ที่ได้ทำตามหัวใจตัวเอง และรับรู้ว่าพวกเขาเกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆ และพอพวกเขาคิดได้ว่าต้องไปหาใคร ก็ทำให้พวกเขาเขินอาย เพราะพวกเขามัวแต่บรรเลงเพลงรักจนลืมเวลา แบบนี้ น้องสาวแสนรู้พวกเขาคงได้แซวแน่นอน เพราะพวกเขาแซวน้องสาวไว้เยอะ ถึงคราวที่ตัวเองจะโดนน้องว่าคืนแล้ว แต่พวกเขากลับมีความสุขที่จะโดนว่ามากกว่า เพราะเขารู้ว่าน้องสาวเขาพูดถูก และรู้ใจพวกเขาดีที่สุดเลย