" ไม่เลยน้องพี่ พวกเราดีใจเสียอีก ที่ได้รับรู้ว่าฝ่าบาทรักเจ้าห่วงเจ้า แคร์เจ้ามากขนาดนี้ พวกเราดีใจที่ทรงมีคนรักเป็นเจ้า"

" พวกพี่เคยคิดว่า เหตุใดฝ่าบาทถึงทำร้ายพวกพี่ ไม่เคยสนใจพี่ๆ นอกจากหาความสำราญในตัวพี่ๆ แต่พี่ทำให้ฝ่าบาทสำราญใจได้ แต่ไม่เคยได้รับความห่วงใยเช่นนี้"

"ทำให้พี่ๆอยากพบหน้าเจ้าตั้งแต่ที่ทรงตรัสว่า จะไม่มีใครมาเป็นราชินีนอกจากเจ้า และไม่ต้องการพวกพี่ๆ ด้วยไม่อยากทำให้น้องหญิงของพี่เสียใจ หากรู้ว่าฝ่าบาทยังมีพวกพี่ในอ้อมกอด "

"จนทำให้พี่ๆ คิดว่าสักวันพี่ๆจะต้องพบเจ้าให้ได้ อยากรู้ว่าเจ้าทำเช่นไรฝ่าบาทถึงได้รัก เพียงได้สบตาเจ้าครั้งแรก ก็มิอาจลืมเจ้าได้ "

"วันนี้พี่ๆรู้แล้วว่า เจ้าสมควรที่จะเป็นราชินี และสมควรแล้วที่พระองค์รัก เพราะเจ้าแสนดีและไม่มีสตรีใดเหมือนเจ้า ทุกอย่างในตัวเจ้า บ่งบอกว่าเจ้าเกิดมาเพื่อเป็นราชินีของฝ่าบาทจริงๆ พี่ๆก็ไม่เสียใจที่ไม่ได้เป็นสนมอีกต่อไป "

"กลับดีใจมากกว่า ที่เจ้าให้พี่ๆเป็นพี่สาวเจ้า ด้วยหากเป็นพี่คงทำเช่นเจ้าไม่ได้ คงไม่ยกย่องสตรีที่เคยเป็นภรรยาของสามีตนเอง มาเป็นพี่สาวๆ เพราะไม่มีใครคิดทำเช่นนั้น"

"เพราะมันมีแต่ทำร้ายตัวเอง ที่ต้องมาพบหน้าคนเคยเป็นอะไรกับคนรัก และเรียกพี่สาว แบบเจ้าพี่ๆคงทำไม่ได้ แต่เจ้ากลับทำ และทำให้พี่ๆรู้ว่าเจ้ารักพี่ๆจริงๆ ไม่โกรธพี่ๆเลย ในเรื่องที่ผ่านมา "

"เจ้าทำให้พี่ๆรู้ว่า พี่ๆไม่อาจสู้เจ้าได้ และพี่ก็อยากทำเพื่อคนรักเช่นเจ้าบ้าง อยากมีคนที่รักพี่ๆเช่นเจ้า และดีใจที่ได้มีเจ้าเป็นน้องสาว ของพี่ๆ "

"เจ้าเหมาะแล้วที่จะเป็นราชินีคู่บัลลังก์ฝ่าบาท พี่ไม่เสียใจไม่ต้องห่วงอะไร เพราะพี่ๆรู้ว่าฝ่าบาทและน้องหญิงรักกัน และไม่เสียใจกับการตัดสินใจของน้องหญิง ที่ส่งพวกเรากลับวังของพวกเรา มันทำให้พวกพี่ๆรับรู้ว่า น้องสาวพี่ๆ ทำเพื่ออยากให้พี่ๆได้มีความสุข"

"ไม่ต้องมาทนทุกข์แย่งชิงกันจนต้องฆ่าฟันกัน เพื่อให้ได้ฝ่าบาทมาทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่า ฝ่าบาทไม่รักพวกพี่ๆ "

"เจ้าไม่ต้องเสียใจ น้อยใจในสิ่งที่พี่พูดไปหรอกนะ มันคือความรู้สึกเมื่อก่อนที่พี่จะได้พบเจ้า พี่แค่อยากให้เราคุยกันและเปิดใจให้กัน พี่ไม่อยากทำให้เจ้ากังวลใจเรื่องพี่ๆนะ พี่รักน้องสาวคนนี้ และดีใจที่เราได้เป็นพี่น้องกันนะ น้องสาวที่น่ารักของพี่ๆเสมอ"

"ขอบคุณคะพี่ๆที่เข้าใจ ไม่โกรธมานา และยังรักมานา ทั้งๆที่มานาเป็นคนทำให้พี่ๆต้องลำบากใจ และต้องห่างจากเมฆฟิส ทั้งที่พี่ๆก็ยังรักเมฆฟิสอยู่บ้าง ขอโทษคะ ไม่ได้คิดว่าจะครอบครองเขาไว้คนเดียว เพียงแต่มันถูกกำหนดมาให้ชายมีภรรยาเพียงคนเดียว คือคู่ที่ถูกสร้างมาเพื่อกันและกัน หากมีนางอื่นนอกจากคู่ ก็จะทำให้มีแต่เรื่องราวมากมายไม่มีวันจบสิ้น"

"พี่ๆไม่เป็นไรจ้า ดีที่เจ้าช่วยให้พี่ๆได้เป็นอิสระ จากความรักที่มีแต่ความทุกข์"

"ใช่คะ มีแต่ทุกข์ ที่ไม่รู้ว่าจะต้องเอาใจใคร และเขาคนนั้นก็จะไม่มีวันได้พบเจอคู่แท้ของเขา ร่วมทั้งพวกพี่ๆก็เช่นกัน ทุกคนมีคู่กันทุกคน นี้คือสิ่งที่มานาอยากบอกให้พี่ๆรับรู้ว่า มีคนที่รักพี่ ยอมทำทุกอย่างเพื่อพี่ๆ รอพี่อยู่นะ ค้นหาคนนั้นให้เจอ"

"ขอบใจมากนะน้องสาว"

"จะคอยเป็นกำลังใจให้หากพี่ได้พบแล้ว พี่ๆจะรับรู้ได้ด้วยความรู้สึก รักแบบที่ไม่เคยมีให้ใคร และความรู้สึกที่พี่ๆ มีให้เมฆฟิส มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบคนรัก แต่เป็นเหมือนตัวพี่ๆคิดว่ารักมากกว่า พี่ๆลองคิดดู ว่าใช่ไหม"

"ได้พี่จะลองคิดตามที่เราว่ามาดูนะ"

"คิดว่าตอนนี้พี่ๆบางคน คงพบชายคนนั้นแล้ว ที่เป็นทุกอย่างของพี่ๆ จริงไหมคะพี่ชายทุกคนของมานา หากพี่ๆคิดว่าใช่ก็ทำตามที่หัวใจเรียกร้อง ไม่ต้องห่วงมานา ที่พี่ๆมาที่นี้เพราะพี่สาวทั้งหมดของมานา ไม่ใช่มาเพื่อปกป้อง มานาคะ แต่มาเพื่อปกป้องดวงใจของพี่ๆเองต่างหากคะ"

"เรานี้นะรู้ไปหมดทุกอย่างจริงๆเลยน้องสาวเรา"

. มานาเปิดทางให้แล้ว รักใครชอบใครก็รีบนะ ไม่งั้นคงต้องจากกันไกล แล้วจะหาว่าไม่เตือน คุณเองก็เหมือนกัน เมเนส คุณคงต้องการไปบอกพี่สาวมานาอีกคนไม่ใช่หรือคะ รีบไปเถอะอย่าทิ้งหัวใจตัวเอง เพราะความเข้าใจผิดสิคะ อย่างน้อยก็ไปปรับความเข้าใจกันก่อนนะ"

"หม่อมฉันทูลลา ไปหานางก่อนพะย่ะค่ะ"

"ไปเถอะ เพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการพบกัน และหลังจากนี้คงไม่เจอกันอีกหวังว่าคุณคง ไม่ปล่อยให้พี่สาวมานาคอยนานนะ เมเนสจะได้สิ้นสุดการรอคอยของคุณ และสิ้นสุดการจากลาของพวกคุณสักทีรีบไปเถอะคะ

เมฆฟิสไม่ว่าอะไรหรอกคะ เขาคงดีใจที่เห็นคุณมีความสุข จริงไหมคะเมฆฟิส"

"ใช่ๆ เราดีใจถ้านายมีความรักสักที จะได้เลิกเป็นห่วงเรา เราก็กลัวว่านายจะไม่ยอมรักใครเพราะมั่วแต่มาอารักขาเราสะอีก อยากรู้จังว่านายชอบอดีตสนมเรา คนไหนหวังว่าคงไม่ใช่คนที่เราคิดไว้นะ อดีตสนมที่เราไม่เคยได้แตะต้อง เพราะนางเอ๋ยกับเราว่านางมีคนที่รักแล้ว และเป็นของเขาแล้ว นางจึงไม่อยากเป็นสนมของเรา นางมาที่นี้ เพราะชายคนนั้น เราเลยชื่นชมนางมากและยกตำ่แหน่งสนมเอกให้นาง แต่เราไม่เคยแตะต้องนางเลย เราสองคนคุยกันถูกคอ และนางก็เป็นเหมือนน้องสาวเรามากกว่า ใช่นางใช่ไหมเมเนส เพราะเราแอบเห็นนางมองเจ้า และงอนเจ้าเวลาที่เราสั่งให้เจ้าช่วยดูแลนางดีๆ เพราะนางเป็นคนที่เราห่วงมากๆ เจ้าก็ได้แต่เฉย และไม่สนใจนาง

ใช่นางหรือไม่ ถ้าใช่เราช่วยนายเต็มที่เลย เพราะนายเป็นสหายเรานะ เมเนส"

"พะยะคะ ฝ่าบาท เป็นนางที่กระหม่อมรักเพคะ"

"เราดีใจที่เราไม่ได้เป็นสามีนาง ไม่งั้นเราคงรู้สึกผิดกับเจ้าแน่เมเนส ที่แย่งสตรีที่เจ้ารักและยังมีสนมอีกหลายคนที่เราไม่เคยแตะต้องพวกนาง เพราะเราได้พบราชินีของเราคนนี้ก่อนในฝัน ทำให้เราไม่คิดสนใจพวกนาง ถึงนางจะสวยงดงามเท่าใด เราก็คงไม่อาจรักพวกนาง อย่างที่เรารักมานาได้ เจ้าไปรีบเถอะ เราจะได้รู้ว่าใคร ที่พี่ชายมานาเลือก จะใช่พวกนางที่ยังไม่ได้เป็นสนมเราไหม เพราะเรามีสนมเยอะเจ้าน่าจะรู้นะ"

"พะย่ะค่ะ หม่อมฉันทราบดี ขอตัวไปหานาง พานางมาหาราชินี ให้ราชินีได้อวยพรเราสองคน เพื่อจะได้มีความสุขเหมือนราชินี ที่มี่ฝ่าบาทรักจนไม่อยากห่างราชินีเช่นนี้ "

"เจ้านี้ช่างยอกย้อนดีนะเมเนส "