มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 22 คืนที่เฝ้ารอ

ห้องบรรทม

หลังจากที่เขา พาฉันมาถึงห้อง และป้อนอาหารให้ฉันกิน และตอนนี้กลายเป็นว่าเขา ต้องการให้ฉันป้อนเขาเหมือนอย่างที่เขาป้อนฉัน มันยากมากสำหรับฉันนะค่ะ 

" เจ้าพอจะป้อนพี่แบบที่พี่ป้อนเจ้าได้ไหม มานา ยอดรักของพี่"

"มานาคิดว่าไม่น่ายาก คงทำได้ยังไงเมฆฟิส ก็ช่วยสอนมานาด้วยนหากทำไม่ถูก มานาอยากทำให้เมฆฟิสบ้าง เมฆฟิสทำเพื่อมานามาเยอะแล้ววันนี้นะค่ะ"

"ได้ พี่จะสอนทุกเรื่องให้เจ้าเลย ทั้งเรื่องงานและเรื่องความรักสอนเจ้าหมดทุกอย่างเลยยอดรัก

"ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกคะ แค่สอนบางอย่างตอนนี้ก็พอคะ"

"เอางั้นก็ได้ยอดรัก พี่ตามใจเจ้า แต่พี่อยากสอนเจ้า ทุกเรื่องจริงๆนะยอดรักของพี่"

" เชื่อคะ แล้วต้องทำเหมือนที่เมฆฟิสทำให้มานาใช่ไหมคะ งั้นเราต้องสลับที่กันคะ แต่มานาตัวเล็ก คงต้องนอนอยู่บนตัวเมฆฟิสแทนมากกว่าจะว่าไหมขอถ้าจะนอนบนตัวไม่นานหรอก ป้อนเสร็จก็ลุกเลยคะ ไม่อยากทำให้เมฆฟิสต้องหนักใจ"

"ใครว่าพี่เต็มใจ และยินดีให้เจ้านอนบนตัวพี่ทั้งชีวิตพีเลยยอดรัก เจ้าจะทำอะไรก็ได้แล้วแต่เจ้าถนัด แต้พี่อยากทานตัวเจ้าแล้วตอนนี้ อยากรู้ว่ามันจะหอมหวาน เช่นจูบที่พี่ชอบหรือเปล่านะ"

"งั้นมานาจะลองทำแบบที่เมฆฟิสทำให้มานานะ แต่ห้ามหัวเราะที่อาจทำไม่ถูก เพราะไม่เคยทำนี่เป็นผู้ชายคนแรกเลยที่อยู่ไกล้ชิดและจูบแบบนี้ก็ครั้งแรกด้วยนะคะ"

"จ้าพี่รู้ดี ว่าเจ้าไม่เคยมีใครนอกจากพี่นะ เพราะเจ้ามีองครักษ์ที่แสนดี และน่ากลัวเช่นกันหวังว่าพี่คงไม่ถูกพวกเขาทำร้ายนะ"

"ก็ไม่แน่ ถ้าเมฆฟิสทำให้มานาเสียใจ พวกเขาก็ไม่เอาไว้แน่ ดูแค่วันนี้ก็น่าจะรู้แค่เงียบไม่พูด ไม่ยิ้มยังเกือบทำลายงานเลี้ยงเลย เพราะพี่ๆเทพเขาไม่อยากให้มานาเสียใจ เมฆฟิสจะลองดีกับพี่ๆเทพและพี่ๆของมานาได้ไม่ว่า แต่ถ้าเมื่อไรที่มานาเสียใจ เมื่อนั้นอียิปต์คงต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ทำกับมานาคะ เพราะพระบิดาคงไม่ปล่อยให้ ใครรังแก ที่นี้เข้าใจไหมว่ามานาไม่ได้คิดแก้แค้นใคร แต่คนที่จะแก้แค้นแทนก็คือพระบิดา ดั้งนั้นมานาเลยไม่คิดโกรธใคร ไม่อยากทำร้ายใครด้วยคะโดยเฉพาะคนที่มานารัก"

"พี่จะจำไว้ จะไม่มีวันทำให้เจ้าเสียใจ พี่คงอยู่ไม่ได้หากไม่มีเจ้าเคียงข้างกายพี่ พี่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้มีเจ้าอยู่กับพี่แบบนี้ตลอดไปและมีลูกกันหลายๆคน เจ้าว่าไหมยอดรัก"

" แล้วแต่ เมฆฟิสจะคิดคะ ไม่บังคับให้ใครมารักหรอกคะ"

"เจ้านี้ เวลาง้อนก็น่ารักอีกแบบ เจ้าทำให้พี่ไม่มีวันเบื่อเลย ต่างจากพวกนาง แค่ร่วมรักแต่ไม่ได้มีอะไรที่ทำให้พี่อยากกอดพวกนางอีกหลังจากที่เสร็จกิจ พี่ก็จะจากพวกนางไม่เคยค้างคื่นที่ไหนนอกจากห้องบรรทมนี้ และก็ในทะเลทรายเวลารบเท่านั้น"

"คะ ไม่ได้งอนสักหน่อยช่างเถอะคะ "

"เจ้า อย่าคิดมากเลย สายตาพี่คงไม่อาจมองใคร รักใครได้อีกแล้ว เพราะตอนนี้พี่รักและมองเจ้าต้องการเจ้าเพียงคนเดียวยอดรักของพี่ เจ้าจะทรมานพี่ไปอีกนานแค่ไหน พี่จวนจะขาดใจที่ไม่สามารถทำให้เจ้าเป็นของพี่ทั้งตัวและหัวใจ หากเจ้าป้อนช้าพี่จะเปลี่ยนเป็นกินเจ้าตอนนี้เลย ไม่ต้องป้อนอะไรแล้ว ดีไหม"

"ป้อนก่อนดีกว่าคะ เมฆฟิสยังไม่อิ่มไม่ใช่หรือคะ"

"แต่พี่อยากกินเจ้าแล้วตอนนี้ ยิ่งเจ้าอยู่บนตัวพี่แบบนี้พี่ยิ่งห้ามใจไม่อยู่ ตัวเจ้านิ่มและหอม ช่างน่ารัก น่ากิน น่ากอด น่าทำอะไรอีกหลายอย่างคืนนี้ พี่ชักไม่แน่ใจแล้วว่า เจ้าจะได้พักไหมเพราะ พี่อยากเก็บเกี่ยวช่วงเวลาแห่งความสุข ที่พี่รอคอยมานาน วันที่เจ้าจะมาปลดปล่อยพี่และยอมเป็นของพี่ รู้ไหมว่าเวลาที่ต้องการแล้วไม่ได้เป็นเวลานานขนาดนี้ เจ้าคิดว่าพี่จะยอมให้เจ้ามาทรมานพี่อีกหรือ คืนนี้พี่ขอให้เจ้าอยู่เป็นเพื่อนพี่ ทั้งคืนได้ไหมยอดรักของพี่"

"ไม่คุยแล้ว มานากลัวเมฆฟิส จะไม่ต้องการมานาอีก หากได้ตัวมานาไปแล้วแต่ยังไงมานาก็รัก และจะเป็นของฃเมฆฟิสคนเดียวตลอดไปคะ"

"เจ้านี้นะ คิดมากไปไหมพี่รักเจ้ามากขนาดนี้ ขนาดประชาชนยังรับรู้ว่า พี่ไม่เคยรักใครห่วงใครเท่าเจ้าเลย ทุกคนที่นี้รับรู้หมดและพี่รู้ว่าเจ้าก็รู้ แต่เพราะเราอยู่กันคนละเวลา อาจทำให้เจ้ากลัว แต่พี่ขอบอกเจ้าไว้เลยยอดรักตัวพี่หัวใจพี่ชีวิตพี่เป็นของเจ้าคนเดียวตลอดไป สัญญาด้วยนามแห่งฟาโรห์ "

"คะ รู้ถึงอยากทำทุกอย่างเพื่อเมฆฟิสบ้าง เท่าที่มานาจะพอทำได้ช่วยได้นะค่ะ"

"เจ้าทำได้ เจ้าช่วยพี่ได้ทุกอย่าง แต่ตอนนี้เจ้าช่วยพี่ ก่อนที่พี่จะบังคับตนเองไม่ได้ เจ้าช่วยปลอดปล่อยพี่ที่ พี่ต้องการเจ้า พี่ขอให้เจ้าเชื่อพี่ว่าพี่รักเจ้า พี่ขอได้ไหม ขอตัวเจ้าให้พี่ได้เชยชมและเป็นเจ้าของตัวเจ้า เป็นคนของพี่นะพี่จะดูแลและทนุทนอมเจ้า จะไม่ทำให้เจ้าเสียใจ รู้ไหมพี่ไม่เคยต้องมาขอเรื่องอย่างนี้กับใคร และไม่ต้องมารอคอยแบบนี้ ถ้าพี่ต้องการทุกอย่างก็จะมาอยู่ตรงหน้า ให้พี่ได้ทำในสิ่งที่ผู้ชายต้องการทำเรื่องอย่างว่า แต่นั้นมันคือการสนองความใคร่ หาใช่ความต้องการครอบครองหัวใจและตัวนางไม่ แต่สำหรับเจ้าพี่ขอเจ้า เพราะพี่อยากครอบครองทุกอย่างของเจ้าด้วยความรัก หาใช่ความใคร่อย่างเดียวไม่ เจ้าจะยอมเป็นของพี่ไหมเป็นดวงใจของพี่ เป็นราชินีของพี่ และต่อไปก็เป็นแม่ของลูกๆของพี่ได้ไหม"

"ให้เมฆฟิสคนเดียวนะ"

" เจ้านี้ ช่างพูดนะ"

และฉันก็กัดองุ่นนิดหนึ่ง แล้วป้อนเขาให้เขากิน ให้เขารับรู้รสขององุ่นว่าหวานขนาดไหน แต่มันไม่ใช่การป้อนอย่างเดียวนะสิ แต่เป็นการชิมรสองุ่นพร้อมรสจูบที่เขาตั้งใจจูบ ทุกครั้งที่ฉันป้อนองุ่นเขาจนตัวฉันจะละลายไม่มีเรียวแรงจนเขาต้องกอดฉันไว้ประคองให้อยู่บนตัวเขาดีๆ ในที่สุดก็ถึงเวลาป้อนสิ่งที่ฉันไม่ถนัดและไม่ชอบทาน แต่ถ้ามันทำให้เขามีความสุขฉันก็มีความสุข และฉันก็ดื่มเบียร์เข้าปาก แต่ยังไม่ได้กลืนนะ เพราะมันขมและต้องป้อนเขาแบบที่เขาป้อนมันให้ฉัน มันไม่เหมือนองุ่นมันยากกว่า แต่ดีที่เขารับรู้ว่าฉันทำไม่เป็น เขาเลยเป็นฝ่าย เข้ามารับเบียร์จากปากฉันด้วยการจูบ ที่มันเริ่มจะเรียกร้อง ที่เร้าร้อน จนตัวฉันที่ไม่เคยรู้จักความรู้สึกนี้ มันทำให้ร่างกายของฉันร้อนรุ่ม และเรียกร้องบางอย่างจากเขา นั้นทำให้เขายิ้มและชอบใจที่ฉันเป็นแบบนี้ และฉันก็ป้อนเบียร์เขาอีกจนเขาพอใจ และบอกว่าอิ่มแล้วนั้นแหละคือสิ่งที่ฉันต้องการ เพราะการกระทำของเขา มันทำให้ฉันร้อนรุ่มในกายตลอดเวลา เรียกร้องให้เขาจูบฉัน และฉันก็เริ่มรับรู้ว่าตัวเองอยู่บนตัวเขานานเกินไป เดี่ยวเขาเหมื่อย และฉันก็กำลังจะลุกออกจากตัวเขา แต่เขาสิไม่แม้แต่จะปลอยให้ฉันลง และยังทำหน้าตาเรียกร้องให้อยู่บนตัวเขาต่อ และเขาก็กอดฉันแน่น และประคองหน้าฉันให้มองสบตากับเขา และนั้นทำให้ฉันรู้ว่า สิ่งที่ฉันห่วงแหนมาตลอดชีวิตตอนนี้ เขากำลังเรียกร้องให้ฉันยอมเป็นของเขา และสายตาที่มั่นคงเด็ดเดี่ยว เย้ายวนนี้มันทำให้ฉันเหมือนตกอยู่กำมือเขาเสียแล้ว เพราะแค่มองตาฉันก็ยอมเขาทุกอย่าง อย่างว่าง่าย และตัวฉันก็สันเล็กน้อยด้วยไม่เคย และกลัวจนเขาต้องประคองกอดฉัน และปลอบฉัน