มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 172 อยู่ในอ้อมกอดยายที่คิดถึง
"หนูกลับมาแล้วหนูกลับมาบ้านเรา ตามที่ทุกคนอยากให้กลับมาแล้ว"
"หนูคิดถึงทุกคน และอยากนอนกอดยายกับทุกคนแบบนี้ที่สุด หนูรักทุกคนขอโทษที่กลับมาครั้งนี้มาแค่หนูกับลูก หนูขอโทษคะ"
"ขอโทษอะไรพวกเรา เข้าใจหลานดีอย่าคิดมากเลย แค่เอ็งมาบ้านพวกเราก็ดีใจมากแล้ว เอ็งเหนื่อยและเจ็บมามากแล้ว พวกเราไม่มีใครโกรธเอ็งเกลียดเอ็งหรอก พวกเรารักหลาน รักลูกเอ็งมากนอนสะ"
"อย่าร้องเลย พวกเรามาเริ่มต้นใหม่กัน"
"ถูกแล้ว พวกเรามาช่วยกันเลี้ยงหลานๆ กันคงหล่อเหมือนพ่อๆแน่เลย"
"คะคงถอดแบบพ่อของพวกเขามาแน่นอน แต่ไม่รู้ว่าจะให้พวกเขาใช้นามสกุลพ่อได้ไหม ตอนคลอดมานาว่าจะใช่นามสกุลเราก่อนทุกคนว่าไงมันจะได้ไม่ทำให้พวกเขาถูกล่อว่า ขโมยนามสกุลคนใหญ่คนโตมาใช้ เพราะมานามาอยู่ที่นี่ในฐานะคนธรรมดา
ไม่เกี่ยวข้องกับเชื่อพระวงค์ ประเทศไหนทั้งนั้นปล่อยให้พวกเขาเลือก คนที่พวกเขารักกันเองส่วนมานากับลูก จะอยู่ที่นี้กับทุกคน
ดีไหมคะ"
"จ้า ดีแล้วยายกับทุกคนไม่อยากเห็นเอ็งต้องร้องให้อีก พวกเราจะช่วยกันเลี้ยงหลานเอง ว่าแต่จะคลอดที่บ้านหรือไปคลอดที่ในโรงพยาบาล"
"คิดว่าคงคลอดที่บ้านคะ เพราะมีหมอพยาบาลพร้อมไม่ต้องห่วง เพราะพวกเขาเป็นแพทย์ประจำวังที่ถูกส่งตัวมาเพื่อดูแลเรื่องการคลอดโดยเฉพาะเพราะหนูต้องอยู่ในการดูแลของพวกเขาตลอดเวลา เพื่อคอยตรวจเช็คว่าลูกๆแข็งแรงไหม จะคลอดก่อนกำหนดไหม อุปกรณ์การแพทย์ครบครั้น พวกเขาเตรียมพร้อมเสมอเพราะนี้แค่ประมาณสองเดือนกว่า หนูยังเหนื่อยและท้องใหญ่พอควร เลยต้องคอยคุมทุกอย่าง เพื่อความปลอดภัยทั้งหนูกับลูกคะ"
"ค่อยสบายใจหน่อยอย่างน้อยลูกเขย มันก็ยังรับผิดชอบแม้จะไม่มาช่วยดูแล แต่ก็ยังส่งคนมาดูแลแสดงว่าพวกเขาคงรักลูกแม่มากแน่นอน"
"คะแม่ หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นตลอดไปนอนเถอะคะ ไม่พูดถึงพวกเขาดีกว่า มันไม่ดีเดี่ยวใครได้ยิน จะเอาไปว่าเอาเดี่ยวงานเข้าอีก"
"เอ้อ นอนได้แล้วแหลนคงง่วงแล้ว มันคงเหนื่อยมาทั้งวันพวกเอ็งก็นอนได้แล้ว อย่าถามอีกเลยให้มันนอน อย่างมีความสุข มันอุตสาห์กลับมาหาพวกเรา เพื่อให้พวกเราช่วยดูแลแหลน อย่าทำให้มันคิดมากสินอนๆ"
"จ้าแม่ พวกเราแค่คิดถึงมัน เป็นห่วงมันมากไปหน่อย "
"เอ้อๆ นอนๆ ฝันดีหลานยาย แหลนยาย "
"คะยาย ฝันดีคะทุกคน"
"จ้าๆฝันดี"
จากนั้นทุกคนก็นอน มีแต่ฉันที่หลับทั้งนำ้ตาแห่งความเสียใจ และนำ้ตาแห่งความรักที่ได้รับจากทุกคน ทำให้มีทั้งสุขทั้งทุกข์ในน้ำตาครั้งนี้พรุ่งนี้เราจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เป็นแค่คนธรรมดา ไม่มียศมีแต่พี่น้องและครอบครัวตลอดไป เด็กๆคลอดมาพวกเขาจะเป็นพี่น้องที่ต่างเชื่อชาติแต่จะเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน กลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันในความรักของพระเจ้าอีกครั้งหนึ่ง พวกเขาจะเป็นลูกของพระเจ้าที่ทรงเลือกไว้ให้ได้รับความรอด และได้กลับไปดูแลปกป้องประเทศของพวกเขาต่อจากพ่อของพวกเขา หลับไปพร้อมกับความคิดความฝันที่ยิ่งใหญ่เกินตัว
เช้าวันใหม่
หลังจากที่ได้นอนเต็มอิ่ม และได้กลับมาอยู่บ้านทำให้ร่างกายแข็งแรงเร็วขึ้น และกินได้มากขึ้นวันนี้ฉันมีไอเดีย อยากทำให้ทุกคนอยู่ที่นี่อย่างมีความสุขและได้ทำหน้าที่ตัวเองในฐานะหมอ นั้นก็คือการให้เขาช่วยตรวจเช็คชาวบ้านทุกคน เช็คสุขภาพเพื่อ ตรวจเช็คโรคต่างๆเพราะ รู้ว่าทุกคนในหมู่บ้าน ไม่ได้รวยขนาดมีเงินไปตรวจสุขภาพ หรือมีเงินซื้อยาแพงๆกิน เพราะพวกเราปลูกข้าวหอมมะลิเป็นหลัก มีความเป็นชนบทสุดๆทุกคนยังช่วยเหลือกัน แบบไม่ต้องมีเงินจ้างจ่ายเป็นสิงของที่พวกเขาทำกันเอง ปลูกกันเองหากันเอง วันนี้เลยอยากให้มีคลีนิคของหมู่บ้าน เผื่อไม่สบายจะได้ไม่ต้องเดินทางไกล เพราะบ้านเราห่างไกลจากตัวเมืองพอสมควร วันนี้ฉันเอาเรื่องไปคุยกับทุกคนดีกว่า ไหนๆพวกเขาก็ยอมทำตามที่ขอแน่ เพราะพวกเขาจะได้มีอะไรทำมากกว่าดูแลเราคนเดียว เพราะหมอย่อมอยากรักษาทุกคนที่ขอความช่วยเหลือ
"อรุณสวัสดิ์ หวังว่าคงหลับสบายนะ มารวมตัวกันแต่เช้าเลยดีเหมือนกัน มานามีเรื่องอยากจะคุยกับทุกคนพอดี เรามากินข้าวพร้อมกับทุกคนกันดีกว่า วันนี้ยายกับทุกคนมีหลานเพิ่มอีกเยอะเลย เพราะทุกคนคือหลานคนใหม่ของบ้านเรา ยินดีต้อนรับกลับบ้านคะ"
"ขอบคุณมากครับ/คะ แค่ได้อยู่ที่นี่ก็มีความสุของค์หญิงดีกับพวกเรา และคอยช่วยเหลือพวกเราทุกอย่าง ทั้งๆที่หน้าที่ดูแลคือหน้าที่ของพวกเรามากกว่า"
YOU MAY ALSO LIKE
