มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 166 ตกใจทั้งตำบล

"เล่นถามแม่ไม่หยุด จะให้แม่ตอบอันไหนก่อนหละ เห็นไหมลูกเอ็งก็ควันออกหูมากกว่าแม่เสียอีก เอาไว้ให้ทุกคนมากันครบก่อน แม่จะบอกที่เดียว แม่คิดว่าคงไม่นานลุงป้าน้าอามันมากันหมดตำบลแน่นอน"

"ได้ มันต้องมาหมดแน่แม่ ก็ลูกหนูมันเป็นหลานรักของทุกคนนี้คะ นั้นไงไม่ทันขาดคำแม่แหมากันแล้ว ได้ข่าวเร็วกันจัง คงตกใจกว่าพวกเราแน่นอน เพราะพวกเราได้ไปงานแต่งมาแล้ว แต่พวกเขาไม่ได้ไปกันไปแค่ไม่กี่คนเท่านั้น"

"แม่พวกหนูเห็นข่าวตกใจมากเลย พวกเราเลยพากันมาหาแม่ เพราะแม่น่าจะรู้ว่าหลานแม่ไปทำอีท่าไหนได้เป็นราชินี แถมเป็นราชินี ที่มีพระสวามีถึงสิบสามองค์มันไปรักกันตอนไหน แต่งตอนไหนพวกเราไม่เห็นรู้เรื่อง แล้วนี้ทำไมไม่เห็นสามีเลย ทำไมมันทำหน้าเสียใจขนาดนั้นเวลาพูดถึงสามีของมัน"

"เอ้าเช็คกันก่อนมาครบยัง แม่จะได้บอกที่เดียว แม่เหนื่อยที่จะพูดหลายรอบ แม่แก่แล้วไม่มีแรงขนาดนั้น แม่จะบอกเท่าที่แม้รู้แหละกันที่เหลือรอถามหลานพวกลูกๆเอง เพราะมันกำลังจะเดินทางมาเพื่อคลอดที่บ้านเรานะ"

"ห้า จริงเหรอที่ว่ามันท้อง "

"เอาเป็นเงียบๆรอให้แม่บอก แล้วโอ๋จะบอกเสริมจากแม่ให้อีกที"

"ได้ก็ลูกเอ็ง เอ็งน่าจะรู้จักดีกว่าพวกเรา ที่มาเพราะรักและห่วงมันมากกว่า ไม่ได้เจอหน้ามันนาน เจออีกที เป็นคนใหญ่คนโต

ชนิดที่พวกเรา ไม่กล้าคุยเล่นกับมันอีกเลย เดียวคอขาดกันพอดี"

"ไอ้มานามันไม่ทำหรอก แม่ยื่นยันได้เอ้าจะเงียบกันยัง ไม่งั้นไม่บอกนะว่าหลานพวกเองทำไมถึงไปเป็นราชินีได้นะ"

" ฟัง เงียบแล้ว "

" จำตอนที่มันมางานศพพ่อพวกแก่ได้ไหม "

"จำได้ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับงานศพพ่อหละแม่"

"ก็ในงานมันพาใครมาบ้างจำกันได้ไหมหละ นั้นแหละสามีของมันทั้งหมดที่มานั้นเป็นเจ้าชาย ที่นี้ถึงบางอ้อหรือยัง"

"อ้อ อย่างนี้เองแต่มีแค่คนเดียว ที่ยื่นยันกับพ่อก่อนตายว่าจะดูแลมานานี้แม่ แล้วมาไงถึงมีอีกสิบสองคนโผล่มาจากไหน งง"

"ไม่ต้อง งง เพราะอีกสิบสองก็ยื่นยันกับพ่อก่อนตาย ว่าจะช่วยปกป้องดูแลเท่าที่ช่วยได้ พวกแก่ไม่ได้ยินเอง เพราะพวกแก่มั่วแต่วุ้นๆกันอยู่นะสิ"

"ใช่ๆ เพราะคนนั้นพูดเสียงดังมาก แถมเสียงเหมือนคนยิ่งใหญ่มีอำนาจมากๆ ด้วยทำให้พวกเราตกใจกลัวไปเลย "

"ก็เขาเป็นเจ้าชายนี้ เขาย่อมพูดเสียงแบบนั้น เพื่อสัญญากับพ่อแก่เพราะพ่อแก่รักมานามาก จนวินาทีสุดท้ายก็ยังไม่พ้น ถามเรื่องมานาไม่เคยห่วงตัวเองห่วงแต่หลาน พอได้ยินคำสัญญาแก่หายห่วงไปสบายแล้ว เรื่องแต่งงาน แม่กับพี่สาวพวกเองได้ไปงานแต่งมานาด้วยไปตอนดึก เขาส่งคนมารับงานจัดใหญ่มากๆ และคนทั้งประเทศมาร่วมแสดงความยินดีกับงานนี้เยอะเต็มถนนหนทาง เพราะเป็นงานแต่งที่ยิ่งใหญ่มากๆ เขาจัดที่อียิปต์ แต่งที่เดียวสิบสามคนเลย แต่คนที่มานารักคือคนเดียวที่สัญญาเสียงดัง แต่อีกสิบสองคนมานารักแต่ไม่ได้รักแบบคนรัก รักแบบพี่น้องที่ต้องแต่ง เพราะไม่อยากให้มีเรื่องผิดใจกันประมานนั้น เท่าที่แม่รู้ก็มีแค่นี้แหละ"

"แม่รู้ แต่เล่นไม่บอกพวกเราปล่อยให้พวกเรา งงกันเป็นไก่ตาแตกเลย แล้วมานา มันจะมาคลอดที่บ้านเราตอนไหนแม่ มันได้โทรมาบอกแม่ไหม พวกเราจะได้มาคอยดูแลมันนะ "

"ยังไม่ได้โทรแต่ดูเหมือนว่า จะมีคนจากในวังมาคอยดูแลมีหมอหลวงของทุกประเทศที่เป็นพ่อของเด็ก ได้ส่งคนมาดูแลมานาอย่างดีอีกอย่างมีบรรดา คนคอยมาดูแลมานาที่พวกเราต้องเชื่อฟังอีก 7 คน ด้วยกันเขาเป็นเจ้าชายกับทหาร มาคอยคุ้มกันหลานพวกแก่อีกชนิดที่ว่าผ่านด่าน เข้าไปหามานายาก เห็นในข่าวเขาบอกแบบนั้นนะ"

"แสดงว่าเราต้องเรียนทำเนียมใหม่ เพื่อจะได้คุยกับพวกที่มากับมานาถูกต้อง ใช่ไหมแม่"

"ไม่ต้องหรอก แค่พวกลูกๆช่วยให้ กำลังให้มันเข้มแข็งก็พอ"

อียิปต์ปัจจุบัน

หลังจากที่ทุกคนทำหน้าทีของตัวเอง ที่ได้รับมอบหมายเสร็จก็มาร่วมตัวกันที่ห้องมานา เพื่อกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา และมาแจ้งข่าวดีว่าทุกอย่างพร้อมหากมานาแข็งมากกว่านี้ ก็เดินทางได้เลยคนที่ดีใจยิ้มไม่ยอมหยุด และกินเก่งขึ้นมานามีความสุขที่สุด

" เราจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนะ รอแค่เราหายดีแข็งแรงกว่านี้ก็พร้อมเดินทางได้เลย "

"งั้นพรุ่งนี้ ก็เดินทางได้สิดีใจจัง"

"ได้สิ ตามใจมานา "

"ขอบคุณคะ ทุกคนที่คอยช่วยมานาตลอดเวลา"

"ไม่ต้องขอบคุณหรอก พวกเราทำตามที่พระบิดาสั่งมา "

"ใช่ พวกเราทำตามที่เจ้าชาย ฝากฝั่งด้วยความเต็มใจ"

"แต่ไม่ว่า ยังไงก็ขอบคุณที่อยู่เคียงมานา ในวันที่มานาไม่มีใครแบบนี้"

"ใครว่าไม่มี มีสิลูกในท้องกับพวกเรา ร่วมทั้งพระบิดาก็อยู่ด้วยนี่ อย่าคิดมากสิกินแล้วพักสะ พรุ่งนี่เราต้องเดินทางแล้ว หลานๆคงตื่นเต้นที่จะได้กลับบ้านเกิดแม่แน่นอน"