"ช่วยอดทนรอจะรีบไปหาเจ้ากับลูกแน่นอน พี่ๆจะทำให้พระบิดายอมให้ไปตามเจ้ากลับมาเป็นราชินี ของพวกเราตลอดไปได้ไหม"

"คะมานาจะดูแลตัวเองและลูกอย่างดี ขอบคุณที่มอบลูกๆ ให้มานาได้เป็นแม่ของพวกเขา มานารักพวกพี่ๆเราไม่ได้จากกันไกล

นะ เราอยู่ด้วยกันทุกวินาทีคะ หัวใจมานาอยู่กับพี่ๆนะเราไปกันเถอะ เลยเวลามามากแล้วเดียวทุกคนจะรอนานคะ"

"ก็เมียพี่จะไม่อยู่แล้วพี่ๆก็ต้องเก็บเกี่ยวทุกเวลาที่มี เพื่อฉวยเอาทุกอย่างจากตัวเจ้าไว้ในหัวใจพี่ๆ เวลาห่างกันพี่ๆจะนึกถึงวันนี้

ทุกๆอย่างจากตัวเจ้าเวลาทุกวินาทีจึงมีค่าสำหรับพี่ๆ พวกเขาเข้าใจพวกเราแน่นอนเพราะเจ้ามีสามีมากกว่าคนอื่น ย่อมต้องใช้เวลาลำ่ลามากกว่าคนอื่นเป็นธรรมดา เจ้าว่าจริงไหมถ้ามีเวลามากกว่านี้ ก็คงเก็บเกี่ยวจากตัวเจ้าให้มากกว่านี้แน่นอน หากพบกัน เจ้าก็ต้องเจอหนักมากกว่านี้ เพราะเจ้าไม่ได้ท้องแล้ว พี่ๆจะได้เก็บเกี่ยวให้สุดกำลังแห่งความคิดถึงเมีย แน่นอนเจ้าเตรียมตัวไว้เลย

หากพบกันอีกครั้งจริงๆ พี่ๆจะมอบลูกให้เจ้าอีกแน่นอน เจ้าจะไม่ให้ได้หยุดพักเช่นนี้แน่นอน พี่ๆสัญญา "

"หวังว่าคงมีวันนั้นนะ "

"หากไม่มีพี่ๆจะทำให้มีขึ้นมาเอง และจะอ้อนวอนพระบิดาให้พี่ๆได้ไปหาเจ้า ดูแลเจ้ายอดรักนับเวลารอได้เลยไม่นานเกินรอ

ช่วยเชื่อใจพี่ๆและดูแลตัวเองและลูกๆให้ดีๆเป็นพอ และห้ามหาพ่อใหม่ให้ลูกๆพี่เป็นพอยอดรักของพี่ๆ มาเดี่ยวพี่ๆ จะช่วยกันประคองเจ้าไปที่ลานพระราชวังค่อยๆเดินไป เมียพี่จะได้มองดูทุกอย่างที่นี้และเก็บทุกเรื่องราวที่นี้ไว้ในหัวใจของเจ้าตลอดไป

เมื่อเจ้าท้อใจ ขอให้เจ้ารับรู้ว่าที่นี้รอคอยเจ้ากลับมาเสมอ พี่ๆจะรักและรอเจ้าเพียงคนเดียวตลอดไปเมียที่พวกเรารักที่สุด"

แล้วพวกเขาก็ค่อยๆเดิน มาจนถึงลานพระราชวัง และทุกคนเห็นภาพเจ้าเหนือหัวทุกพระองค์มีรอยยิ้ม และเป็นภาพที่พวกเขา

จะจดจำไปตลอดชีวิตของพวกเขาและรอคอยภาพนี้ที่มันจะมีอีกครั้ง พร้อมกับพระโอรสและพระธิดาในเวลาที่ พวกเขาเชื่อว่ามันต้องมีอย่างแน่นอน

"เอาหละสิ้นสุดเวลาแห่งการรอคอยแล้ว นางมาแล้วต่อไปนางจะพูดกับพวกท่านและทุกคน นางจะบอกถึงสิ่งที่พวกท่านต้องทำ ขณะที่นางไม่ได้อยู่เป็นราชินีที่นี้ แต่นางก็ยังเป็นราชินีของพวกท่านตลอดนิรันดร์"

"ขอทรงตรัส ไม่ว่าพระนางจะให้ทำเช่นไร พวกเรายินดีทำตามที่พระนางตรัสทุกคำ และรอคอยการกลับมาของพระนางที่จะกลับมาอยู่เคียงข้างฟาโรห์อีกแน่นอน พวกเราเชื่อและจะวิงวอนเพื่อให้ทุกพระองค์สมหวังในสักวันพ่ะย่ะค่ะ"

" ขอบคุณทุกคนที่เชื่อใจมานารักมานาคะ ทุกคนรู้ใช่ไหมว่าวันนี้ มานาต้องไปยังบ้านเกิดที่มานาจากมาอีกครั้ง พร้อมลูกๆที่อยู่ในท้องทุกคนคงเข้าใจในเหตุผลที่มานาทำใชไหมคะ"

"พวกเราทุกคนเข้าใจ ในทุกสิ่งที่พระนางตรัส "

"ขอบคุณคะ งั้นมานาขอ แจ้งข่าวสารที่พระบิดาปราถนาอยากให้ทุกคนเชื่อในพระบิดา และให้พระบิดาเป็นพ่อของทุกคน และรักกันและกันคะ ทุกคนพี่ๆเหล่าเทพก็ขอให้อยู่ดูแลปกป้องทุกคนที่นี้แทนมานา ส่วนๆพี่ๆที่มาพร้อมกันกับมานาขอให้ทุกคนอยู่ที่นี้ต่อไปสอนเขาในทางพระบิดาและดูแลพี่สาวของมานาดีๆนะ ส่วนสามีที่รักของเมียก็ขอให้สอนทุกคนในเมืองของทุกพระองค์ ในสิ่งที่มานาสอนพวกท่านถึงสิ่งที่พระบิดาสอนมานามา เพื่อให้มาสอนพวกท่านที่นี้คะ เวลาของมานาหมดแล้วที่นี่ เพราะทำหน้าที่สำเร็จแล้วไม่ต้องเสียใจที่เราห่างกันเพราะเราห่างกันแค่กาย แต่ใจเราตรงกันเสมอสื่อถึงกันตลอดเวลาคะ ขอให้ทุกคนได้รับพระพรจากพระบิดามานารักทุกคนมากกว่าชีวิตมานาคะ"

และฉันก็โอบกอดสามีเป็นครั้งสุดท้าย และบอกเขาว่าฉันรักและเชื่อใจพวกเขาเสมอและตลอดไป และเดินไปหาพี่ๆและกล่าวลา และกอดพวกเขาด้วยความรักที่มี และเดินไปยังเหล่าทูตสวรรค์ที่รอคอยแล้วที่ประตูสวรรค์ที่พวกเขาใช้พลังทั้งหมด สร้างมันเพื่อให้ฉันเดินทางอย่างปลอดภัย และอบอุ่นได้รับกำลังไม่เหนื่อยจากการเดินทางในครั้งนี้

"แล้วพบกันนะทุกคนมานาจะดูแลตัวเองและลูกๆอย่างดีคะ"

"พวกเราจะรีบไปรับเจ้ากลับมานะยอดรัก ห้ามมีใครนอกจากพี่ๆนะเดินทางปลอดภัย เตรียมใจให้พร้อมพี่ๆจะไปถวงสิทธิ์ของสามี และพ่อของลูกๆของพวกเรานะยอดรักพี่ๆ"