มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 151 สิ้นสุดการต่อสู้

"ขอโทษที่ทำให้เจ้ารอนาน พอดีเรารอชุดนานไปหน่อย คงไม่ตลกใช่ไหมตอนนี้เรากับเจ้า พอจะสู้กันได้หรือยัง อ้อลืมบอกเรายังไม่ชินกับชุดนี้ เพราะนานๆใส่นะ เจ้าคงอืดอัดมากสินะ มาเราช่วยปลดปล่อยให้หายอืดอัด "

"ก็แค่ชุดรบแค่นั้น ไม่เห็นน่ากลัว "

"ลองไหม ลืมไปเรายังไม่ได้เปลี่ยนสีดวงตา เลยดูตลกงั้นถ้าเป็นแบบนี้ ดูน่าได้ไหม เริ่มกันเลยดีกว่า "

"ได้แล้วจะเสียใจ ที่สู้กับเรา"

"ขอคืนคำนั้นให้เจ้านะ "

การต่อสู้ที่ทำให้ทุกคนและทูตสวรรค์รอคอยเริ่มขึ้นแล้ว ผลไม่ต้องเดาพวกเขาก็รู้ว่านางชนะ แต่เพื่อไม่ให้น่าเบื่อก็ทำเป็นลุ้นให้มันตื๋นเต้นเล่นๆ ฝ่ายธิดามารนั้นรับรู้ถึงพลังอำนาจที่มันยิ่งใหญ่ จากราชินีตรงหน้าได้ดีแต่ต้องการชนะ เลยพยายามทำทุกอย่างเพื่อชนะนาง แต่ยิ่งสู้ยิ่งแพ้ เมื่อราชินียกกระบี่เพลิงชูขึ้นสู่ท้องฟ้าพลังแห่งการทำลายล้างสิ่งชั่วร้ายก็กระจ่ายไปทั่วอียิปต์ จนในที่สุดราชินีก็ช่วยทุกคน ร่วมทั้งนางที่ถูกมารครอบงำให้กลับมาเป็นคนเดิมได้เหล่าบรรดาสามีที่ตกอยู่มนเสน่ห์ก็ฝืนคืนสติ และรับรู้ว่าตนเองทำผิดต่อราชินีที่นอกใจ มีสตรีอื่นในอ้อมกอด พากันรีบแต่งตัวไปหาราชินีเพื่อขอโทษ แต่หาทั่ววังก็ไม่พบได้แต่เสียใจ หลังจากต่อสู้กันสิ้นสุดจบลงที่ราชินีชนะ และได้ช่วยพวกนางที่ถูกครอบงำเพราะรักในทางที่ผิด จนเป็นเหตุให้เกิดเรื่องราวมากมาย และทุกคนปลอดภัย ทำให้ราชินีหมดห่วงที่นี้ และฝากฝั่งให้พวกพี่ๆช่วยดูแลทุกคนรักษาทุกคนให้หายดี และราชินีของพวกเราก็หมดสติเป็นลมทั้งรอยยิ้มทั้งนำ้ตากับความเจ็บปวดที่อยู่ในหัวใจของนาง

"นางไม่เป็นไรมากใช่ไหม ค่อยยังชั่วนึกว่าจะเผลอใช้พลังกับนางมากไปจนทำให้นางตาย รอดไปที"

"ใช่นางรอดเพราะ การปกป้องของราชินีทรงทำให้พวกเราตกใจได้ตลอดเลยนะ ห่วงตัวเองบ้าง พระองค์ไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกแล้วนะ อย่าลืมสิพวกเราเป็นห่วง"

"คะ ขอบคุณคะ คุณทูตสวรรค์หากไม่มีพวกคุณ มานาคงแย่เช่นกัน ขอบคุณหวังว่าพวกเขา คงพ้นจากมนเสน่ห์กันแล้วใช่ไหมคะ"

"ก็คงจะใช่ ฟ้าสวรรค์เปิดออกไม่มีความมืด ภัยพิบัติอีกแล้วพระบิดาคงอภัยให้อียิปต์ ตามคำวิงวอนของท่านแล้วละครับราชินี"

"ขอบคุณคะ เหนื่อยจังขอนอนเลยได้ไหม ขอฝากที่เหลือด้วยคะ"

"นอนเถอะ เดียวพวกเราจัดการต่อเอง หลับสบายไม่ต้องร้องให้อีกแล้วนะคนดีของพวกเรา"

จากนั้นพวกเราเหล่าทูตก็ช่วยกันรื้อฟืนอียิปต์ให้กลับสู่สภาพเดิม รักษาผู้คนให้หายดีและพานางไปพักในห้องที่ พวกเขาสร้างมาเพื่อปกป้องเธอ เพราะเธอคือชีวิตของพวกเขาที่ต้องปกป้อง เธอเจ็บปวดพวกเรายิ่งเจ็บมาก แต่คนที่เจ็บที่สุดคือพระบิดา 

"เอาหละ ทุกคนที่นี้ปลอดภัยแล้ว ที่เหลือต้องไปดู ในวังพวกเขาจะเป็นอย่างไร ถึงเวลาที่พวกเขาต้องรับโทษ ที่ผิดสัญญาต่อพระบิดาแล้ว แต่ก่อนอื่นต้องช่วยรักษา พวกเขาให้หายเสียก่อนที่เหลือค่อยว่ากัน "

"ครับเจ้าชาย น้อมรับคำบัญชาแล้วนางผู้เป็นดวงใจ จะให้นางอยู่ในห้องรับรองของท่านต่อหรือครับ"

"ใช่นางต้องพักร่างกาย และต้องได้รับการรักษาจากราฟาเอลนางคือทุกสิ่งของพวกกเรา ใช้พลังของพวกเราและพลังของพระบิดารักษานางให้แข็งแรงเร็วๆ "

"ได้งั้นเรารีบไปรักษาพวกเขาให้หายดี แล้วค่อยไปรักษานางต่อดีไหมเจ้าชาย คิดว่าไงครับ"

"เราต้องทำตามที่นางขอนั่นแหละ ส่วนนางอยู่ในนั้นก็ไม่เป็นไรแล้วหละ พระบิดาคงรักษานางเองแล้วหละ ไม่ต้องห่วงหรอก"

"ไปกันเถอะ "

จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายไปตามหน้าที่ของตนเอง เหล่าทูตก็ไปยังห้องของบรรดาเจ้าชาย เพื่อรักษาพวกเขาให้หายดี และช่วยฟื้นความจำที่พวกเขาลืมไป และจะถ่วงสัญญากับพวกเขา เพราะพวกเขาทำให้เธอเจ็บ และถึงเวลาที่ พวกเขาต้องยอมรับโทษจากการที่พวกเขาผิดคำสาบาน ต่อพระบิดา

"เรามาทำอะไรที่นี้ มืนหัวจังแล้วพวกนาง ทำไมพวกเราอยู่ที่นี้เมียเราหายไปไหน พวกนายตื่น ๆใส่เเสื้อผ้า พวกเธอดด้วยเกิดอะไรขึ้นทำไม จำอะไรไม่ได้เลย"

"ไม่ต้องหวงพวกเราจะช่วยทำให้ทุกคนจำได้ทั้งหมด จะได้รู้ว่าตัวเองทำให้ใครเจ็บปวดไปบ้าง"

"พวกท่านเป็นใคร เราไม่รู้จักเราทำอะไรให้ใครเจ็บปวดหรือ"

"เดียวพวกท่านก็คงจำเราได้ ว่าเราเป็นใคร เจ้าชาย"

" ทูตสวรรค์ คุณมาได้ยังมานานางอยู่ไหน พวกเราไม่เห็นนางเลยปกตินางมาท่านก็มาแล้ว "

"แล้วพวกเขาใช่ทูต เช่นท่านด้วยใช่ไหม"

"ใช่พวกเราเป็นทูตสวรรค์ประจำสวรรค์ ที่ถูกส่งมาให้มาคอยปกป้องดวงใจราชันนั้นคือ ราชินีของพวกท่านไงที่นี้

จะเชื่อพวกเรา และให้เรารักษาพวกท่านได้หรือยัง พวกเราจะได้ทำงานของพวกเราให้เสร็จสักที"

" แล้วเมียของพวกเรา อยู่ไหนเราไม่เห็นนางมาพร้อมกับพวกท่าน"

" คงไม่มีเมียคนไหน อยากมาเห็นภาพที่ทำร้ายหัวใจแบบนี้หรอก สองเดือนที่ผ่านมานางเจ็บมาพอแล้ว เอาหละอยากรู้ใช่ไหม ได้เดี่ยวเราจะทำให้พวกเจ้าจำทุกอย่างได้หมด แล้วก็เลิกถามหาราชินีสักที เพราะทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว"