มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 147 เครื่องบรรณการ

หลังจากที่เราใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ในที่วันที่เจ็บปวดก็มาถึง เมื่อมีเครื่องบรรณาการจากเมื่องอัสซีเรีย เมืองแห่งการล่อลวงที่ฉันคิดแบบนั่น เพราะทุกคนนับถือสิ่งไม่ดีและทำเสน่ห์ต่างๆมากมาย แต่ที่ทำให้ฉันนำ้ตาตกในคือการหมั้นหมายของบรรดาสามีของฉันกับลูกสาวของเมื่องนี้ ถึงแม้พวกเขาบอกไปแล้วว่ายกเลิกไปแล้ว ยกเลิกไปพร้อมกับตอนที่ยกเลิกฮาเล็ม แล้วเหตุใดจึงยังมีมาอีก อันนี้ฉันรู้เพื่อทดสอบพวกเขานะสิ ฉันจะต้องยอมเพื่อให้มันสำเร็จสินะแม้จะคิดว่าตัวเองไม่เป็นไร เชื่อใจพวกเขา แต่พวกนางล้วนแต่งดงาม มีอาคมด้านมืดทุกคน แล้ว

ฉันจะทำเช่นไรในเมื่อ มองบรรดาสามีก็รู้สึกว่าพวกเขาก็รู้สึกดีกับพวกนางใจหนอใจต้องเจ็บอีกใช่ไหม มาเร็วจังความเจ็บปวด อย่างที่พระบิดาบอกไว้ ไม่มีอะไรแน่นอนนอกจากความรักของพระองค์ ที่แน่นอนไม่เปลี่บนแปลง

"เอาหละในเมื่อพวกเจ้ามากันแล้ว อีกอย่างเราก็ไม่อยากมีปัญหากับใคร ไม่ต้องการให้เกิดสงคราม เราจะรับพวกเจ้าไว้ แต่บรรดาสามีของเราจะให้เจ้าเป็นสนมหรือไม่ เจ้าต้องคุยกับพวกเขาเอง จบเรื่องแล้วเราจะให้พวกเขาจัดห้องรับรองพวกเจ้าก็แล้วกันมีอะไรจะต้องการอีกไหม เราจะได้ให้พวกเขาจัดไว้ให้"

"หม่อมฉันมาราและน้องๆขอบพระทัย องค์ราชินีที่ไม่ส่งตัวพวกเรากลับ พวกเราสัญญาจะดูแลทุกพระองค์อย่างดี เพคะ"

"ไม่ต้องขอบใจหรอก เพราะเราทำตามหน้าที ส่วนพวกเขาจะให้พวกเจ้าดูแลหรือไม่ เราไม่ใช่คนตอบพวกเจ้าต้องถามเขาเอง"

"พวกเราจะยอมรับให้พวกเจ้าอยู่ที่นี้ แต่จะไม่ให้พวกเจ้าเป็นสนมของพวกเรา จะให้อยู่ในฐานะเพื่อนหรือพี่น้อง เพราะเรามีคนที่รักมากกว่าชีวิตอยุ่ พวกเราจะไม่ผิดคำพูดกับพระบิดานาง หวังว่าพวกเจ้าจะพอใจกับคำตอบนะ หากไม่พอใจ เราก็ยินดีเป็นศัตรูกับบ้านเมืองเจ้าเราไม่กลัว"

"เพคะ แค่ให้พวกเราอยู่ก็เป็นพระคุณมากแล้วเพคะ หม่อมฉันเชื่อว่าพระองค์ต้องเปลี่ยนใจ ให้หม่อมฉันเป็นสนม

แน่นอนเพคะ หม่อมฉันกับน้องๆขอตัวไปพักก่อนเพคะ คืนนี้พวกเรามีการแสดงดีๆให้กับพระองค์ เพื่อตอบแทนนำ้ใจต่อพวกเราพี่น้องเพคะ"

"ไปพักเถอะ แล้วเจอกันตอนงานเลี้ยงคืนนี้นะ"

"เพคะ หม่อมฉันเพิ่งรู้ว่าราชินีทรงแสนดี และสามารถจัดการทุกอย่างแทนฟาโรห์ได้อย่างไม่มีใคร กล้าขัดทรงมีพลังอำนาจมากกว่าทุกพระองค์จริงๆ สมแล้วที่เหล่าฟาโรห์รักมากกว่าชีวิต เพราะทรงเก่งทุกด้านถึงจะตัวเล็กกว่าพวกหม่อนฉัน แต่รับรู้ได้ว่าทรงควบคุมทุกสิ่งไว้ได้ แล้วถ้าพระองค์ไม่อยู่จะเป็นเช่นไรคงแย่มากแน่เพคะ อุ้ยหม่อมฉันไม่ได้ตั้งใจ แค่พูดไปตามสิ่งที่คิดนะคะ เพื่อวันนั้นมีจริงก็เท่านั้นเพคะ ยกโทษให้หมอมฉันด้วยเพคะที่ปากไม่ดี"

"เจ้า พวกเราจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นนางจะต้องอยู่กับพวกเรา เพราะนางเป็นดวงใจของเรา พวกเจ้าไปได้แล้วเราไม่อยากฟัง"

"ทรงพระทัยเย็นหน่อยสิคะ พวกนางแค่สงสัยพวกพี่ๆก็คิดมากไปได้ ทุกอย่างหม่อมฉันเชื่อว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหม่อมฉันจะยังอยู่ที่นี้ อยู่ในใจทุกคนเสมอจริงไหมทุกคน จะไม่จากไปไหนแน่นอนเพคะ เชื่อใจหม่อมฉันใช่ไหม"

"พ่ะย่ะค่ะ ราชินีทรงอยู่ในพระทัยของพวกเราตลอดไป"

"เชื่อสิ รักมากด้วย "

"งั้นก็ไม่ต้องกลัว เพราะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นขอให้ทรงจำไว้ว่า หม่อมฉันจะอยู่กับพระองค์เสมออยู่ในใจ เราจะอยู่ด้วยกันเสมอไปแน่นอนคะ"

"เอาหละเลิกประชุม เย็นนี้เรามีงานเลี้ยงต้อนรับพวกนาง ฝากท่านเมเนสช่วยจัดงานด้วย ขอบใจที่เป็นธุระให้เราในเรื่องนี้นะ"

"เป็นหน้าที่อยู่แล้วองค์ราชินี ดูเหมือนช่วงนี้ทรงไม่สบายเป็นอะไรไปพ่ะย่ะค่ะ ให้หมอหลวงตรวจร่างกายดีไหม

พ่ะย่ะค่ะ"

"ใช่ ๆพวกพี่ๆเห็นด้วย เห็นเจ้าเป็นแบบนี้พี่ๆไม่สบายใจเลย ยิ่งมีพวกนางมาก่อกวนให้เจ้าลำบากใจ พี่ๆอยากให้พวกนางกลับไปเมืองนาง ไม่อยากให้อยู่กวนใจเจ้าอีก"

"ไม่เป็นไรคะ แค่พักผ่อนไม่เพียงพอนี้ก็ว่าจะไปพักสักหน่อย ฝากทุกคนดูแลรับรองพวกนางแทนมานาด้วยคะ "

"งั้นพวกพี่ๆไปดูแลเจ้ากันดีกว่า เจ้าจะได้ไม่ต้องเดินเพราะพี่ๆจะช่วยกันอุ้มเจ้าไปห้องของพวกเรา และจะดูแลอย่างดีเลย"

"เอาแยกย้ายตามที่เมียเราบอก พวกเราจะได้พาเมียไปพัก"

"พ่ะย่ะค่ะ"

หลังจากแยกย้ายกันราชินีกับบรรดาฟาโรห์ก็กลับตำหนัก เพราะราชินีไม่สบายแต่คาดว่าคงจะหายเร็วแน่ เพราะบรรดาฟาโรห์ต่างช่วยกันดูแลอย่างดี แต่ไม่มีใครรู้ว่าพวกนางแอบมองดูอยู่ พวกนางมาเพื่อทำให้บรรดาฟาโรห์หลงไหลพวกนาง พวกนางจะทำทุกอย่างเพื่อทำลายราชินี เพราะพวกนางแค้นที่พวกนางถูกตัดสัมพันธ์ทั้งๆที่พวกเขาก็ชอบนางเช่นกัน แต่มาเปลี่ยนไปเพราะราชินี พวกนางจะเอาพวกเขามาเป็นของนางให้ได้ คืนนี้พวกนางจะทำให้พวกเขามองแต่พวกนางเท่านั้น

"คืนนี้รับรองพวกท่านจะต้องหลงไหลในตัวเรา และเราจะทำให้ทุกคนลืมราชินี ในคืนนี้คอยดูก็แล้วกันราชินี"

"เราจะคอยดูนะ เจ้าจะไม่มีวันได้หัวใจฟาโรห์นอกจากเรา"

"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน"