มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 145 อาบน้ำกัน
"เพคะ นม จะสอนพวกเขาให้ดี เพคะ จะได้ไม่ต้องบ่นพวกเขาอีกเพคะ"
"ขอบคุณคะ มานารักนมจัง ขอบคุณที่คอยดูแลพวกเราทำให้พวกเราสบาย ไม่ต้องกังวลใจ กับเรื่องอาหารคะ นม "
"เต็มใจ รับใช้เพคะ"
"เอ้าละไปเถอะ นมเดียวเรา จะพาเมียไปอาบนำ้สักหน่อยเหนียวตัวจะแย่อยู่แล้ว อาหารก็เอาไป ให้พวกเราที่ห้องรับรอง
ของหอนะ เราขอตัวพาเมียไป ขัดสีฉวันก่อนนะ "
"พูดไม่อายนมเลยนะมานาอายคะ เขินพวกเขานะ"
"จะอายทำไม ทุกคนเขารู้กันหมดแล้ว"
"ขอใหสำราญในการอาบนำ้นะเพคะราชินี "
"เอ้อขอบคุณคะ นม"
"ยิ่งเขินยิ่งน่ารัก เราไปอาบกัน ดีกว่าพี่ๆร้อนเมียไม่ร้อนหรือ"
"ก็ร้อนคะ "
"ร้อนเรื่องอย่างว่า ด้วยไหมน่าหน้าแดงเชียวน่ารักจัง เมียรู้ใจผัว"
"อย่าแกล้งกันสิคะ เขินนะไม่คุยแล้ว"
"ก็ชอบเวลาที่เมียเขินนี้ เห็นแล้วชื่นใจสุดๆ "
หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปหมดแล้ว พวกเราทุกคนก็ไปยังห้องหอ ของพวกเรา และไปยังห้องทรงนำ้ที่ใจกลางห้องหอ เพื่อชำ่ระร่างกายให้สะอาด เพื่อผ่อนคลายจาก การเดินทางที่ยาวนานซึ่งถ้าเป็นคนอื่น คงจะชอบที่มี บรรดาหนุ่มหล่อ มาคอยล้อมรอบแต่สำหรับฉันมันไม่ใช่เลย ใครจะกล้าอาบนำ้ พร้อมกับพวกเขาต่อให้เป็นเมียของเขาแล้วก็เถอะ เฮ้อ แต่หนีไม่ได้สะด้วยสิ
"พี่ๆ ว่าเราไปอาบนำ้กันเถอะ มาเดียวพี่ๆ ช่วยขัดตัวนวดตัวให้เมียที่น่ารักของพวกเรา ใช่ไหมทุกคน"
"ให้พวกพี่ดูแลเมียที่ น่ารักของพวกเราได้ไหม"
"คะ แต่ห้ามมองนะ มานาอายคะ "
"ไม่ได้หรอกเมียจ๋า จะอายพวกพี่ๆทำไม พวกเราก็เคยอาบนำ้ด้วยกันแล้วไม่ใช่หรือไร ใยเจ้าอายทำไม เจ้าน่ารักเสมอสำหรับพวกเราทุกอย่างในตัวเจ้า สำหรับพวกพี่ๆ มันงดงามเสมอ"
"ก็ตอนนั้นมันแค่สองคนนี้คะ แต่นี้พี่ๆ อยู่กันหมดเลยนี้ก็เขินสิ เพราะพี่ๆชอบทำให้ มานาเขิน จนไม่กล้ามองหน้าพี่ๆนี้ มันไม่ชินนี้คะ"
"พวกพี่ๆ ถึงจะทำให้เมียชินไง ดีไหมต่อไป เราจะอาบด้วยกันนอนด้วยกันตลอดไป ดีไหมยอดรัก"
"ก็ได้คะ ห้ามแกล้งมานานะแล้วก็รีบอาบกันด้วยนะ เพราะมานาอยากทำอาหาร ที่ทุกคนชอบให้ทาน และมีเรื่องอยากพูด
กับพี่ๆทุกคนด้วยตกลงนะ"
"ได้ เสมอตามใจเมีย ขอแค่ได้อยู่ด้วยกัน พวกพี่ๆยอมทำทุกอย่าง"
"มาพี่ๆช่วยถอดให้ จะได้รีบอาบนำ้กัน"
ไม่พูดเปล่าเหมือนโดนรุมเลย พากันมาช่วยฉัน เปลี่ยนชุดลงไปอาบด้วยกัน อายสุดๆ ยังไงก็ไม่ชินกับพวกกับพวกเขาสักที แต่ละคนหล่อชนิด ยิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งใละลาย ยิ่งได้เห็นพวกเขาในแบบนี้ยิ่งทำให้ อายคนอะไรหล่อ ไม่อายใครเลยเรานี้กลายเป็นมดเลย ไม่อยากบรรยาย ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอีกในเมื่อทุกคน ก็คงจะรู้นะ เวลาผัวเมียอยู่ด้วยกัน จะเป็นไงเอาเป็นว่า มันเกินคำบรรยายสุดจะพรรณาว่า มันอิ่มอกอิ่มใจด้วยกันทุกคนกับบทเพลงแห่งรัก ที่คงจะไม่มีใครคิดว่าจะมีใครมีแบบนี้อีก เอาเป็นว่าเรารู้กัน พวกเขาดูแลฉันอย่างดีอาบนำัให้ แต่งตัวให้ซึ่งพวกเขาลีลาสุดๆ กับการใส่ชุด กว่าจะเลือกได้ว่าชุดไหนดี ก็เล่นฉันเหนื่อยใจ ใครว่ามีแฟนเยอะ
สบายขอบอกเลยว่าไม่จริง
"เอาชุดนั่นแหละคะ มานาชอบไม่อยากทานอาหารที่มานาจะทำให้กินใช่ไหม
อุตส่าห์ ว่าจะป้อนให้ทุกคนเลยนะว่าจะดูแลเอาใจสามีสักหน่อย แต่ถ้ามั่วแต่เถียงกัน ก็อดมานาไม่ป้อนดีกว่า "
"พี่ยอม ไม่เถียงอยากให้เมียป้อนใจจะขาดอยู่แล้ว อยากชิมอาหารแล้วก็ตัวเมียอีกครั้ง รอจนเหนื่อยแล้ว คงจะอร่อยทุก
อย่างแน่นอน"
"ใช่ พวกเราเห็นด้วย "
"นี้กะจะกินทั้งข้าว ทั้งคนอีกใช่ไหม เมื่อกี้ยังไม่พออีกหรือไงคะ ไม่เหนื่อยกันเลยใช่ไหมคะ"
"ไม่หายเหนื่อยได้พลังงานมาเต็มที่ ตอนอาบนำ้ มันรู้สึกสดชื่นอิ่มใจ และอยากอิ่มใจแบบนี้ตลอดไป เมียพวกเรานี้รู้ใจ เอาใจผัวทุกคนได้สุดยอด แล้วอย่างนี้จะไม่ให้รัก หลงคงไม่ได้"
" เพราะตอนนี้พวกเราไม่อยากห่างจากเมีย อยากให้เมียอยู่ใกล้ๆในอ้อมกอดตลอดเวลา คงมีความสุขที่สุด"
"เอาเข้าไปไม่สงสารเมียหรือไงเหนื่อยเป็นนะ"
"ก็สงสารไง ถึงอยากให้มานอนพัก เดียวพวกพี่ๆดูแลเองไง"
"ดูแลหรือแกล้งต่อกันแน่คะ"
"ดูแลจริงๆดูว่าตรงไหนน่ากินที่สุด อืม แต่น่าหมดทั้งตัวแหละ"
"ตามใจคะ ไม่เถียงคนเดียวจะเถียง ชนะทุกคนคนคงไม่ได้"
"ก็พวกพี่ๆอยากได้ลูกเลยขอความร่วมมือกับเมีย ให้ช่วยกัน"
"ใช่ๆ นานๆจะได้อยู่กันแบบนี้ ขอเก็บเกี่ยวความสุขให้เต็มที่หน่อยนะเมียจ๋า"
"เช่นกันคะ อีกอย่างมานาอยากพูดความรู้สึก ทุกอย่างให้พี่ๆได้รับรู้ ถือว่าเป็นคำสัญญาจากเมียที่จะสัญญากับผัวไว้"
"งั้นเรามาทำอาหารช่วยกัน พวกพี่ๆจะป้อนเราเองดีไหม"
"คะ เรามาทำให้ครอบครัวของเรา สมบูรณ์แบบกันคะ"