มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 134 เซอร์ไพรส์

หลังจากนั้นไม่นานเจ้าสาวก็เดินทางมาถึงลานหน้าพระราชวัง ทุกคนต่างตลึงในความงาม คู่ควรกับการเป็นราชินีและชุดที่นางใส่นั้น ทำให้ทุกคนต่างหวั่นกลัวในสายตานางที่ทรงอำนาจและน่าเกรงขามยิ่งนัก รอบตัวนางเต็มด้วยพระสิริฉายแสงแห่งพระบิดาและปกคลุมทุกก้าวที่นางเดินช่างสง่างามยิ่งนัก ในที่นี้นางเด่นกว่าทุกคนที่ จนทุกสายตาทั้งเมืองมองมาที่นางจนนางก็ประม่าเล็กน้อย แต่นางก็ก้าวมาถึงลานด้วยความมั่นใจก้าวมาอย่างช้าๆ เพราะชุดมันทำให้ต้องสำรวม การเดินเหมือนเจ้าหญิงจริงๆเลยตอนนี้ขอบอก ว่ามันตื่นเต้นสุดๆ และรอบๆตัวมีเหล่าทูตสวรรค์ ลอมรอบอีกด้วย มันเกินอธิบายยิ่งทุกคนเห็นแบบนี้ ยิ่งกลัวฉันไปใหญ่

"เราคือทูตสวรรค์ประจำตัวธิดาแห่งพระผู้สร้าง เรามาทำหน้าทีเพื่อส่งมอบนางให้ท่าน ฟาโรห์เมฆฟิสแห่งอียิปต์ อย่ากลัวพวกเราเลยเราแค่ทำตามหน้าที่ คนที่ท่านทุกคนต้องกลัวคือพระบิดาของนางตาหาก"

ตอนนี้กำลังส่งตัวเจ้าสาวไปให้เจ้าบ่าว เพื่อทำพิธีต่อไปเป็นการแต่งงานที่โดดเดียวสำหรับฉัน เพราะไม่มีคนที่อยากให้อยู่ในงานมันเป็นอะไรที่แย่นิดหนึ่ง แต่ก็รู้ว่าทางมันไกล หลายพันปีข้ามภพ ข้ามชาติขนาดนี้ ตายายกับทุกคนคงไม่มาแน่ เพราะไม่มีรถที่สามารถขับย้อนเวลาได้ แน่นอน

สุรินทร์

หลังจากงานศพตาเสร็จ ทุกคนก็คิดถึงหลานสาวคนโต ของบ้านป่านี้จะเป็นไงบ้างแต่งงานยัง อยู่ที่นั้นสบายดีไหมติดต่อก็ไม่ได้ อยากอวยพรในงานแต่งของหลานก็ทำไม่ได้ ได่แต่อธิฐานต่อพระเจ้าที่หลานเชื่อ ขอให้ได้ไปงานแต่งหลานสาว และได้อวยพรคู่บ่าวสาวให้อยู่กันนานๆ ขอให้ได้ไปเห็นกับตา ว่าหลานสบายดีแค่นี้ก็นอนตายตาหลับแล้วละ ยายฉันได้ขอในสิ่งที่ มันทำให้ฉันยิ้มทั้งนำ้ตาเลยสำหรับงานนี้ มันเป็นอะไรที่เซอร์ไพรส์สุดๆ

ย้อนมาที่ล้านพระราชวังต่อนะ หลังจากที่ส่งตัวเจ้าสาวให้เจ้าบ่าวได้จับมือกัน และมองหน้ากันอยู่สักพัก

ก็ปรากฎแสงสว่างทามกลางลานพระราชวัง ทุกคนต่างตื่นกลัวก้มหน้าติดดินเลย ส่วนเราสองคนได้แต่หลับตา และค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อแสงหายไป และตกใจสุดๆ และวิงเข้าหาคนในแสงนั้นแบบที่เจ้าบ่าวยังคงตาค้างกับเหตุการณ์ต่อหน้าอยู่

"ยาย แม่ ทุกคนมากันได้ไง มานาดีใจที่เห็นยายในงานคิดถึงยายที่สุดเลยคะ"

"ยายก็ไม่รู้ ยายแค่คิดถึงหลาน และอยากมางานแต่งหลาน อยากรู้ว่าหลานยายสบายดีไหม กินอิ่มนอนหลับไหม ใครทำให้หลานเสียใจไหม ยายลองขอกับพระเจ้าที่หลานเชื่อดู เพื่อท่านจะช่วยยายให้มาหาหลานได้ และมาได้จริงๆ ยายกับทุกคนยังไม่อยากเชื่อว่าจะมาได้ ที่นี้ใช่อียิปต์ที่หลานว่าใช่ไหม หลานรัก แต่ทำไมวันนี้ทุกคนถึงมากันเยอะ จังและดูเหมือนทุกคนจะกลัวหลานยายกันนะ ก้มหน้ามิดเลย"

"ยายจ๋าที่ละคำถามได้ไหม ทำเป็นวัยรุ่นไปได้ ถามแบบนี้จะให้ตอบอันไหนก่อนก่อนอื่น ยายมาก็ดีแล้ว หนูจะได้ มีญาติมางานแต่งยายช่วยอวยพรให้เราสองคนด้วยนะ ยายจำเขาได้ใช่ไหม คนที่ยายเจอตอนงานตาไงคะ คนที่ขอหนูต่อหน้าตาและทุกคนว่าจะดูแลหนูแทนตา ทำให้ตาหายห่วงหนู และไปสวรรค์ไงคะ ทุกคนก็อยู่ด้วยกันหมดคะ แต่จะมีคนเพิ่มกว่าที่ยายเห็นเยอะมากจนนับไม่หมดคะ "

"ยายมาก็เพื่ออวยพรเรานี้แหละ ทุกคนก็เช่นกัน แต่หลานยายวันนี้สวยเหมือนราชินีเลย ใครเขาหาชุดให้ใส่ เหมาะกับหลานมากเลย น่ารักดี ยายดีใจที่เห็นหลานมีครอบครัวสักที"

"คุณยายกับทุกคนครับ ขอเชิญมายื่นกันหน้าแท่นพิธีได้ไหมครับ ทุกคนมองกันใหญ่แล้ว งงว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมเจ้าสาวถึงวิ่งไปกอดคนพวกนั้นที่มาพร้อมแสง พวกเราจะได้อธิบายให้ทุกคนรับทราบว่า คนที่ราชินีของพวกเขาวิ่งไปกอด นั้นเป็นคนสำคัญของราชินีที่รักที่สุดครับ"

"ได้จะ วันนี้ทุกคนสวยๆหมดเลยเนอะ ว่าไหม ยายจำไม่ได้เลย นะว่าเป็นใครบ้างตาลาย"

"ไม่เป็นไรครับ พวกเรารู้จักยายและทุกคนดี ยายไม่ต้องคิดมากครับ มาทางนี้ครับฟาโรห์ทรงรอนานแล้ว เดียวจะเสียเวลามากไปกว่านี้ ยังมีสิ่งที่ทั้งสองต้องทำพิธีอีกเยอะครับ"