มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 130 เตรียมงานแต่ง

"ขอบคุณที่รักและให้ความสำคัญกับมานาคะ มานาก็รักและอยากให้ทุกคนมีความสุขเช่นกันคะ ขอบคุณ"

"หามิได้พ่ะย่ะค่ะ พวกเราต่างหากที่ต้องขอบคุณราชินี ที่ทำให้พวกเรามีความสุข และทำให้อียิปต์น่าอยู่เพราะราชินีเป็นคนทำให้ที่นี้น่าอยู่ขึ้นพ่ะย่ะค่ะ"

"เอาเป็นว่าเรากับราชินีขอบใจทุกคนก็แล้วกันนะ เอาละแยกย้ายไแแจ้งข่าวและเตรียมงานได้อีกหนึ่งสัปดาห์เราจะมีงานใหญ่ที่สุดของเมืองเลยนะ และสำคัญกับเรามาก เพราะเรารอคอยเวลานี้มานานเหลือเกิน วันที่เราจะได้กอดราชินีได้เต็มอิ่มและบอกรักนางได้ทุกวัน แบบที่ทำได้ทุกวันไม่ต้องกลัวว่านางจะหายไปจากเรา หรือไม่รักเรานะ ขอบใจทุกคนทีช่วยกันทำให้คำขอของราชินีเป็นจริง จนนางยอมแต่งงานกับเรานะขอบใจทุกคนมากจริงๆ"

"พ่ะย่ะค่ะ พวกเรายินดีทำทุกอย่างเพื่อสันติสุขของทุกคนในประเทศ"

ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับไปทำหน้าที่ของตนที่ได้รับมอบหมาย ส่วนฉันกับเมฆฟิสก็ไปห้องทรงงานเพื่อรับทราบข่าวจากเมเนสช่วงที่ไม่อยู่ว่าเป็นเช่นไรบ้าง และเขาอยากให้ฉันอยู่ด้วยทุกทีจึงไม่แปลกอีกต่อไปสำหรับทุกคน มึแต่ดีใจกับเราสองคนที่จะได้สมหวังในรักสักที เพราะทุกคนรอเวลานี้มานานเช่นกัน และทันทีที่มาถึงทุกคนก็รอรับเสด็จแล้ว

"เอาหละช่วงที่เราไม่อยู่ มีอะไรเกิดขึ้นบ้างไหม ว่ามา"

"พ่ะย่ะค่ะ ก็มีบ้างแต่พอเรารายงานไปว่าบรรดาเจ้าชายไปกับพระองค์ด้วย เพื่อเสด็จเยี่ยมชมบ้านราชินีทุกเมืองต่างก็ยอมรับฟัง และเลิกมาว่าอียิปต๋กักตัวเจ้าชายของตนไว้ เพื่อจะก่อสงคราม เพราะได้ข่าวว่าพระองค์ ไม่คิดฆ่าใคร เลยคิดว่าพระองค์จะไม่ตอบโต้คืนเหมือนเช่นเดิมแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ"

"แล้วนอกจากเรื่องนี้มีอะไรอีกไหม"

"มีพ่ะย่ะค่ะ คือทุกคนรอพระองค์กับราชินีมาแจ้งเรื่องงานอภิเษก เพราะทุกคนบอกว่าครบกำหนดแล้ว แต่ไม่เห็นว่าพระองค์จะแจ้งเรื่องนี้ให้พวกเขาทราบ เพราะพวกเขารอวันนี้มานานพแล้วพ่ะย่ะค่ะ และอยากเห็นพระองค์มีราชินีคู่บัลลังก์สักที นอกนั้นก็ไม่มีอะไรแล้วพ่ะย่ะค่ะ "

"อืมเรา เข้าใจแล้ว ทุกคนไปพักผ่อนเถอะ เมเนสเจ้าอยู่ก่อนเรามีเรื่องคุยกับเจ้าต่อทุกคนไปได้"

"พ่ะย่ะค่ะ "

"เราสั่งเจ้าไว้ เจ้าทำหรือยัง เมเนส"

"พ่ะย่ะค่ะ ทำแล้วคิดว่าเสร็จทันงานพ่ะย่ะค่ะ"

"มีอะไรปิดปังมานาหรือป่าว ทำไมต้องทำให้มีพิรุธคะ"

"เปล่าพี่แค่สั่งให้เมเนสทำของบางอย่าง ไว้ใช้ในวันงานของเราเท่านั้นไม่มีอะไรมากหรอก จริงไหมเมเนส "

"พ่ะย่ะค่ะ ราชินี เป็นเช่นที่ฝ่าบาทว่าไม่มีอะไรพ่ะย่ะค่ะ" 

"อย่าให้รู้ว่าปิดปังอะไรนะ ถ้ารู้รับรองจะหนีงานแต่งแน่นอนคะ"

"เจ้าอย่าคิดเช้่นนั้นเด็ดขาดไม่งั้นพี่ ทุกคนคงขาดใจแน่ที่ไม่มีเจ้าอยู่ที่อียิปต์ คู่กับพี่และเป็นแม่ของแผ่นดินนะ"

" ก็ถ้าไม่ทำอะไรผิดก็จะอยู่ แต่ถ้าจับได้ก็ไปคะดีไหมสมเหตุสมผลดีคะว่าไหมเมเนส "

"พ่ะย่ะค่ะ ราชินี"

"เจ้าไปได้แล้วเมเนส เรามีเรื่องจะคุยกับราชินีเป็นการส่วนตัว ห้ามใครรบกวนเรา บอกทุกคนด้วยห้ามรบกวนเข้าใจนะเมเนส"

"พ่ะย่ะค่ะ"

"มีอะไรจะคุยกับมานาหรือคะ แต่มานาคุยไปหมดแล้ว และอยากไปหาอะไรทานแล้วด้วยหิวขึ้นมาทันทีเลยคะ"

"เจ้าไม่ต้องมาอ้างกับพี่หรอกยอดรักพี่แค่อยากพูดกับเจ้า และบอกเจ้าว่าพี่ทำไปทุกอย่างเพื่อเจ้าอยากให้เจ้าเข้าใจพี่ และอยู่เคียงข้างพี่ตลอดไปได้ไหมยอดรัก พี่อยู่ไม่ได่หากไม่มีเจ้านะ รู้ไหมว่าพี่รอคอยวันที่เราจะเป็นคนเดียวกันมานานแค่ไหน รอคอยวันที่เจ้าจะยอมเป็นราชินี ทั้งตัวและหัวใจนะมันนานแค่ไหน รู้ไหมว่าพี่ต้องอดทน ขนาดไหน เจ้าเข้าใจพี่นะยอดรัก อย่าคิดหนีพี่ไปไหนอีกเลย ขอร้องพี่อยู่ไม่ได้หากไม่มีเจ้ารู้ไหม "

"คะไม่ไปไหนหรอกจะอยู่ กีบเมฆฟิสตลอดไปพอใจยัง มานาหิวแล้วอยากกินข้าวจะไปกินกับมานา หรือจะนั่งอยู่นี้ต่อก็ตามใจมานาไปละคะ"

"พี่ไปด้วยเจ้าอยู่ไหนพี่อยู่นั้น เพื่อกันพวกเจ้าชายมาแย่งเจ้าไปจากพี่นะ"

ฉันกับเขาก็ออกจากห้องทรงงานเพื่อไปห้องอาหารกัน และช่วยกันทำอาหารทานกันอละทุกคนก็ช่วยกันเป็นลูกมือเราสองคนทำอาหารกันอย่างสนุกสนาน และทุกคนเห็นภาพนี้ก็ดีใจกันทั่วหน้าที่เห็นฝ่าบาท มีความสุข อย่างที่ไม่เคยเห็น และทรงรักกันมากขนาดนี้ พวกเขาจะตั้งใจเตรียมงานแต่งให้สมกับความรักที่พวกเขามีต่อทั้งสอง