"มันเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว"
"เราเข้าเรื่องเลยนะ เราจะพูดแทนมานาเอง เพราะตอนนี้นางคงไม่อยากพูดอะไร"
"พวกเราคือทูตสวรรค์ของมานา พวกเราจะมาถามพวกเจ้าว่ามีใครจะไปกับมานาบ้าง เพราะพวกเราต้องรีบไป
ให้ทันดูใจตาของมานา ก่อนที่ท่านจะจากไปหาพระบิดาก่อนนะ"
"พวกเราไปด้วยนะน้องหญิงของพี่ ให้พวกเราไปชมเมืองที่น้องหญิงอยู่ด้วยนะ "
"พวกพี่ชายจะพาเมียพี่ไปด้วยไหม จะได้ไปหาพ่อแม่พี่ๆด้วย ทุกคนคงอยากเห็นหน้าลูกสะใภ้ และคงดีใจที่ได้ลูกสะใภ้ สวยเหมือนเจ้าหญิงกันเลย อ้อลืมไปก็เป็นเจ้าหญิงนี้นะ ว่าไหม"
"มานายังไงก็ได้ตอนนี้ ขอแค่ไปทันดูใจท่านก็พอ และได้พาทันรับเชื่อพระบิดาก่อนท่านเป็นอะไรไป ขอบคุณพระบิดาที่ให้มานาได้รู้ และให้ท่านรอมานาไปหา ก่อนที่ท่านจะเป็นอะไรไป ไม่มีใครที่จะรู้ใจและความคิดมานาเท่าพระบิดาแล้วคะ "
"ตกลง ให้ไปด้วยกันครับ"
"คะ แล้วเจ้าชายไม่เปลี่ยนใจแน่นะคะ "
"ใช่ พวกเราอยากรู้ว่ามานาอยู่อย่างไร อยากลองทำทุกอย่างด้วยตัวเองดู คิดว่าคงสนุกที่ได้ใช้ชีวิตแบบคนธรรมดานะ"
"คะ ก่อนอื่นเราต้องไม่ใช่คำราชราทรัพย์ที่นั้น และต้องพูดให้เหมือนที่บ้านมานาเดียวพี่ๆเขาช่วยสอนคะ และการไปครั้งนี้คงไปนานเพราะงั้นมานาจะพาไปชมบ้านเมืองมานา รับรองทุกคนต้องชอบแน่นอนคะ และอาจไม่อยากกลับมาที่นี้ก็ได้คะ"
"งั้นพี่ๆขอนับคนว่าทั้งหมดเท่าไหร่นะ จะได้ใช้ควบคุมได้ถูก"
"คะมานาจะช่วยอีกแรง วานพี่ช่วยเปลียนชุดให้พวกเรา เป็นชุดที่บ้านมานาใส่ได้ไหมคะ "
"ได้ เพื่อไม่ให้ใครจำพวกเราได้ เพราะแค่หน้าเหมือนฟาโรห์ และราชินีกับเหล่าทูตอีกทั้งเจ้าชายต่างเมืองอีก ไหนจะเหล่าธิดาอีกงานนี้น้องหญิงคงต้องปวดหัวแน่นอนพี่ว่านะ"
"คะไม่เป็นไรคะ มานารู้ว่าจะทำยังไง หากมีใครถามนะ"
"ได้พี่จะหาชุดที่เหมาะสมให้ทุกคนเดียวนี้ พร้อมนะ"
"คะ พร้อมคะ"
"สวยไหม คิดว่าเหมาะกับทุกคนนะ ว่าไหมมานา"
"คะเหมาะมากทุกคนเหมือนเจ้าชายเจ้าหญิง และเหมือนนายแบบนางแบบกันทุกคนเลยพร้อมไหมคะ "
"พี่ พร้อมแต่ชุดมันไม่ชิน มันบอกไม่ถูก เจ้าใสกันแบบนี้หรือ"
"คะ ที่บ้านใสแบบนี้ ไม่ชอบหรือคะ งั้นก็อยู่ที่นี้ก็แล้วกันนะ"
"ไม่พี่จะไปทุกที่ที่มีเจ้า และจะไปขอเจ้ากับครอบครัวของเจ้า"
"กล้าขอหรือคะ แน่ใจนะ"
"ใช่แน่นอนพี่ไปเพราะเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน พวกท่านจะได้ไม่ต้องห่วงเจ้าอีก เพราะพี่จะบอกท่านว่าพี่จะดูแลลูกของท่านด้วยชีวิตพี่และจะรักเจ้าเพียงคนเดียวตลอดไป"
"คะขอบคุณคะ เมฆฟิส"
"เรียกพี่ว่าที่รักได้ไหม พี่อยากให้เจ้าเรียกมันคงน่ารักเป็นแน่"
"คะที่รักของมานาขอบคุณนะที่อยู่เคียงข้างมานาเสมอ"
"ชื่นใจที่สุดเมียพี่น่ารัก ใครจะกล้าให้ไปไหนคนเดียวละ แบบนี้"
"เอาละ ทุกคนพร้อมแล้วนะ แล้วมานาจะให้พวกเราไปที่ไหน พี่จะได้พาไปถูกนะ"
"พี่ๆแค่ ช่วยควบคุมพลังให้มั่นคงก็พอคะ เพราะมานาคิดไว้แล้วคะ ว่าจะเป็นคนพาทุกคนไปเอง แต่ทุกคนอาจต้องเหนื่อยกับแรงกดดันจากพลังของมานาแต่มันจะไม่ทรมานเหมือนทุกครั้ง จะส่งพลังบางส่วนให้ทุกๆคน เพื่อที่ๆจะได้ไม่หมดพลังตอนถึงที่บ้าน หวังว่าพี่ๆที่มาพร้อมมานาคงรู้ว่า มานาจะพาไปที่ไหน คิดถึงที่นั้นไว้ เราจะไปที่นั้นเพื่อขอพรจากพระบิดาด้วยกัน และจะใช้รถของพวกเราไปที่บ้านเรากัน โอเคนะ"
"ครับ น้องมานา"
"งั้นทุกคนหลับตาและจับมือกันไว้แน่นๆ กันไม่ให้ใครหลงไประหว่างเดินทางนะ ไม่ต้องกลัวด้วย เพราะมานาและพี่ๆก็มาทางนี้เช่นกันรับรองถึงบ้านแน่นอนคะ"
"ได้พวกเราจะทำตาม ที่มานาบอกทุกอย่าง"
"คะดีมากงั้นเราไปกันคะ พี่ๆพร้อมแล้วนะ "
"พร้อม แล้วไปกันเลยนะ"
ฉันกับพี่ๆที่เป็นเหล่าทูตก็ใช้พลังอำนาจ ส่งทุกคนมายังโบสถ์ในกรุงเทพที่พวกเรานมัสการกัน วันนี้ทุกคนไม่อยู่พากันกลับหมดแล้วเลยปลอดภัยกับคำถาม และฉันก็อธิษฐานต่อพระบิดา และดูเหมือนทุกคนจะทำตามฉันหมดเลย
"มานากลับมาแล้วนะ ขอให้ทันดูใจตานะ ขอพ่อช่วยยื้อชีวิตตาให้รอหลานรักคนนี้ด้วย อยากให้ตารับเชื่อพ่อก่อน ที่ท่านตายคะ ในพระนามพระเยซูคริสต์ เจ้าอาเมนคะ"
"อาเมน"
"ขอบคุณที่มาเป็นเพื่อนมานา ตอนนี้มานาทำใจได้แล้ว ขอให้ไปทันก็เท่านั้นขอตัวไปหาโทรศัพท์ โทรให้รถมารับนะขอเป็นรถทัวที่รองรับคนห้าสิบคนให้ทางสำนักงานหาให้นั่งรอกันตรงนี้นะ ถ้าไม่อยากหลงกันคะ"
"ได้ เพราะที่นี้ไม่เหมือนบ้านเราทุกอย่างเราไม่คุ้นเลย แล้วที่เจ้าพูดถึงเราก็ไม่เข้าใจพวกเจ้าไม่ใช้ม้ากันหรือไร แล้วรถมันคืออะไร แล้วที่เราอยู่ตอนนี้ใช้บ้านไหม ทำไมมันต่างจากเมืองเรามาก เราไม่แน่ใจว่าใช้บ้านไหม"
"ที่นี้เขาเรึยกว่ายุคอนาคตที่อียิปต์ เขาเรียกว่าอดีตเมื่อ 4500ปี และที่เราอยู่ตอนนี้เรียกว่าโบสถ์ใช้ไว้สำหรับอธิษฐานกับพระบิดาอย่างที่น้องมานาทำ และเป็นเหมือนบ้านอีกหลังของพวกเราที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ทุกวันอาทิตย์และที่นี้เราจะใช้รถที่เร็วกว่าม้า และใช้นำ้มันในการเป็นเชื่อเพลิง คาดว่าพวกท่านต้องเรียนรู้ บ้านเมืองพวกเราอีกมากแน่นอน มีอะไรให้พวกท่านตกใจอีกมากมาย "
"แล้วพวกเจ้าตกใจไหม ที่รู้ว่าเราอยู่กันคนละยุคแบบนี้นะ "
MANGA DISCUSSION